MotorBikeExpo 2018 Full Gallery: Custom πανδαισία!

Η μεγαλύτερη Έκθεση Custom του κόσμου στην οθόνη σας
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/2/2018

Ο μαγικός κόσμος της MBE 2018 απλώνεται μπροστά σας σε 500 φωτογραφίες που αποτυπώνουν όλα όσα έγιναν στην πιο πλούσια συγκέντρωση custom μοτοσυκλετών που υπάρχει στον κόσμο. Στο τεύχος Φεβρουαρίου που κυκλοφορεί, διαβάζετε το αποκλειστικό ρεπορτάζ σε συνεργασία με το caferacercult.gr και φωτογραφίες από τους C-Racer, όπου ξεχωρίζουμε μερικά ασυνήθιστα custom από την μεγάλη Έκθεση με την Ελληνική παρουσία.

Συμπληρώνουμε τώρα τις φωτογραφίες του τεύχους με μία πλούσια συλλογή, τόσο από το caferacercult.gr και τους C-Racer, όσο και από την ανταπόκριση με όλες τις δραστηριότητες εντός και εκτός εκθεσιακού χώρου, καθώς και με τις μοτοσυκλέτες που διακρίθηκαν στους διάφορους διαγωνισμού!

Φέτος η μεγάλη αυτή Έκθεση γιόρταζε μία δεκαετία παρουσίας, προσθέτοντας μία ημέρα παραπάνω στην διάρκειά της, την οποία γέμισε με μία εκδήλωση για την συμπλήρωση των δέκα χρόνων. Μονάχα που η απήχηση ήταν τέτοια, που αποφασίστηκε άμεσα να καθιερωθεί η πρόσθετη αυτή η μέρα και για το 2019!

Απίστευτη η απήχηση του DCR-017 της DNA High Perfomance Filters, που το εκπαιδευμένο κοινό της Έκθεσης αναγνώριζε από μακριά την ιδιαιτερότητά της και το γεγονός πως είχε επάνω της κάποια χαρακτηριστικά που κανείς άλλος στον κόσμο δεν έχει κατασκευάσει...

Θυμηθείτε: Το DCR-017 στην μεγαλύτερη έκθεση custom!

Συνολικά περισσότεροι από 160.000 επισκέπτες ταξίδεψαν στην Verona της Ιταλίας για να δουν σχεδόν 700 εκθέτες από όλο τον κόσμο. Εκτός από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, υπήρχαν εκθέτες από το Hong Kong, την Ιαπωνία, χώρες της Ασίας και της Αφρικής, χωρίς να υπολογίζεται μία μικρή στρατιά καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο που ζωγράφιζαν κράνη, τατουάζ, πίνακες ή… σκάλιζαν ακόμα και μουστάκια.. Όλα τα παραπάνω ντύθηκαν με περίπου 60 παράπλευρες εκδηλώσεις που κυμαίνονταν από test rides, μέχρι αγώνες και stunt show ενώ παράλληλα φιλοξενήθηκε και ο πρώτος γύρος του Ιταλικού Πρωταθλήματος Indoor Trial.

οι Έλληνες C-Racer και το caferacercult.gr είχαν για άλλη μία χρονιά μία εξαιρετική παρουσία στην Έκθεση με έντονο εμπορικό ενδιαφέρον!
 

Η μοναδικότητα της Έκθεσης στην Verona, είναι πως φέρνει κοντά τον απλό κόσμο με τους καλύτερους κατασκευαστές custom κι έπειτα με τις μεγάλες εταιρίες που σχεδόν στο σύνολό τους βρίσκονται στην έκθεση με τα δικά τους περίπτερα. Έτσι κάποιος που τώρα ασχολείται με τις custom κατασκευές, βρίσκει την ευκαιρία στην MBE να μιλήσει με τους καλύτερους στον κόσμο που είναι εκεί αυτοπροσώπως πάντα, και που τις δουλείες του βλέπει μονάχα σε φωτογραφίες περιοδικών, στο Instagram κτλ.. Παράλληλα γίνεται ευκαιρία να έρθει πιο κοντά το «παλιό με το νέο», όπως για παράδειγμα η ιταλική ομάδα woolf που συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα τεχνολογία Horizon 2020 και επιδοτήθηκε από την Ιταλική κυβέρνηση για να παραβρίσκεται στην CES2018..

Την τεράστια αυτή συνύπαρξη πλαισίωσε για ακόμα μία φορά η MOTUL, βασικός χορηγός της Έκθεσης, που παράλληλα έδινε την ευκαιρία δοκιμής των προϊόντων της στα πλαίσια της μεγάλης της χορηγίας! Ακόμα και τα σόου με τα αυτοκίνητα είχαν αέρα μοτοσυκλέτας, αφού σε ένα από τα τιμόνια του Drift Taxi που είχε φέρει ο Graziano Rossi, πατέρας του Valentino, βρισκόταν η Alessandra Rossi η σύντροφος του Dovizioso (απλή συνωνυμία το επίθετό τους) και η οποία δήλωσε πως ο Dovizioso δεν την αφήνει ποτέ να οδηγεί γιατί την.. «φοβάται»! Από το Drift μέχρι το 2ο Urban Enduro με ξακουστές συμμετοχές, η μεγάλη έκθεση είχε τόσα πράγματα να δεις εντός και εκτός εκθεσιακού χώρου, και τόσα ξακουστά ονόματα, που πράγματι οι ημέρες δεν έφταναν.

Η Alessandra Rossi, σύντροφος του Dovizioso, ήταν μία από τις οδηγούς του show με τα αυτοκίνητα που διοργανώνει ο πατέρας του Valentino Rossi...
Παράδειγμα προς μίμηση: Βασισμένο σε BMW R100R από την Αυστριακή «Vagabund Moto» το "V07" στο περίπτερο του Αυστραλέζικου site: Pipeburn...

 

Πέρα από τις μοτοσυκλέτες που ξεχωρίσαμε στο τεύχος που κυκλοφορεί, δείτε την μεγαλύτερη Gallery φωτογραφιών από την φετινή Έκθεση:

 

Ετικέτες

Marco Simoncelli: 8 πράγματα για τον φοβερό 58!

8 χρόνια από τον τραγικό θάνατό του
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/10/2019

Σαν σήμερα, 23 Οκτωβρίου, πριν από οκτώ χρόνια, έφυγε από την ζωή ο Marco Simoncelli ένας από τους πιο ταλαντούχους αναβάτες, κουβαλώντας στην πλάτη την προφητεία πως θα είναι ο επόμενος εκλεκτός, εκείνος που δεν θα μπορεί κανείς να παλέψει μαζί του και να νικήσει. Μία προφητεία που δεν καταφέραμε να την δούμε να επαληθεύεται. Τουλάχιστον εγώ σε αυτή την προφητεία πίστευα και του το είχα πει όταν τον συνάντησα, αφού πρώτα μαλώσαμε βέβαια.

Και μαλώσαμε γιατί «οκ», μας περνούσε όλους στην πίστα, δεν χρειαζόταν όμως να το κάνει τόσο εύκολα, έτσι του είχα πει και γέλασε λέγοντας πως είναι αδύνατο να αντισταθεί. Κι ένας από τους λόγους που δεν οδηγούσε πλέον στον δρόμο ήταν αυτός, η επικινδυνότητα. Όχι τόσο του αστάθμητου παράγοντα που φέρνουν οι υπόλοιποι οδηγοί, αλλά της αστάθειας που είχαν τα επίπεδα της αδρεναλίνης του, όπως σχολιάσαμε τότε. Άδειαζε πολύ γρήγορα και ήθελε εξίσου γρήγορα να την αναπληρώσει, οπότε δεν θα κρατιόταν σε καμία περίπτωση, όπως ακριβώς συνέβαινε και με τα ποδήλατα όταν έβγαινε σε δημόσιο δρόμο. Πήγαινε πιο γρήγορα με το ποδήλατο από τα υπόλοιπα οχήματα κάνοντας προπόνηση, προσπερνούσε και μοτοσυκλέτες…

Τα έλεγε όλα αυτά χαριτολογώντας αλλά όχι με καμάρι, ή με συγκεκαλλυμένη μαγκιά που εύκολα ξεχωρίζει και ξενίζει τον συνομιλητή σου. Όχι, ο Marco δεν θα ξεχώριζε τόσο πολύ, δεν θα ήταν τόσο αγαπητός στον κόσμο πριν ακόμη καταφέρει να ανέβει στο βάθρο σε έναν αγώνα στα MotoGP, αν δεν είχε χαρισματική προσωπικότητα και ευγενική ψυχή.

Τον συνάντησα ενώ είχε ήδη γίνει πρωταθλητής στα δυόμιση, και είχε μόλις κερδίσει τον πρώτο του αγώνα για την σεζόν 2009, έχοντας ήδη μία εγκατάλειψη. Εκείνη την χρονιά θα είχε άλλες τρεις και παρόλο αυτά θα ήταν τρίτος στο πρωτάθλημα, ενώ αργότερα θα έκανε και έναν αγώνα στο WSBK στην Imola. Ένα αγώνα και ήδη είχε βαλθεί να αποτρελάνει τον Max Biaggi με μία παράτολμη προσπέραση και ας ήταν ομόσταυλοι και ας έτρεχε ο Simoncelli ως “wildcart” χωρίς να τον νοιάζει το πρωτάθλημα. Τον ένοιαζαν όμως οι νίκες. Μιλώντας με τον πατέρα του που ήταν πάντα κοντά του, επίσης με την ίδια ποιότητα χαρακτήρα, χωρίς να επεμβαίνει, χωρίς να εμποδίζει τον νεαρό Marco να εκφραστεί, η μετάβαση στα MotoGP ήταν σίγουρη από τότε, αρχές του 2009, αλλά όχι ακόμη ανακοινώσιμη. Περίπου τρεις μήνες αργότερα, τον Ιούλιο, θα ανακοίνωνε πως είχε συμφωνία για να ανέβει στα MotoGP.

Η πρώτη του χρονιά δεν ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο γιατί στις δοκιμές είχε σημειώσει σφοδρές πτώσεις, με μία από αυτές να διαλύει το κράνος και να τον στέλνει για εξετάσεις.

Σπασμένο κράνος βλέπεις σπάνια στα MotoGP, την επόμενη φορά που θα συνέβαινε, δυστυχώς θα ήταν και μοιραία για τον Simoncelli. Παρά την άσχημη αρχή της πρώτης σεζόν στα GP, είχε μαζέψει 125 πόντους στο πρωτάθλημα και βρισκόταν εντός δεκάδας, μόνο άσχημα δεν το λες, ενώ κανονικά θα είχε ανέβει και στο βάθρο, όταν παλεύοντας με τον Dovizioso τους χώρισαν μονάχα έξι δέκατα…

Dovizioso και Simoncelli, αυτοί οι δύο δεν τα πήγαιναν καθόλου καλά, κουβαλώντας παιδική έχθρα και κόντρα.

 

Την μοιραία σεζόν, το 2011, ο Marco θα έτρεχε τελικά με εργοστασιακή Honda και την βεβαιότητα σχεδόν όλων, πως θα ανακάτευε την τράπουλα στην βαθμολογία του πρωταθλήματος. Εξακολουθούσε όμως να έχει ατυχίες όλη την χρονιά και όταν έφτασε τελικά στην Μαλαισία, στην πίστα της Sepang που την προηγούμενη χρονιά είχε σπάσει εκεί το κράνος του, θα έχανε την ζωή του με αρχαιοελληνικού μεγέθους τραγωδία, τρεις αναβάτες, τρεις φίλοι και εκτός πίστας, με τον νεότερο να χάνει την ζωή του… 20.000 κόσμου θα πήγαινε στην κηδεία του να τον αποχαιρετήσει, και το νούμερο 58 θα αποσυρόταν από τους αγώνες για να είναι για πάντα δικό του.

Από όλα τα, πολλά, επιτεύγματά του καθώς κέρδιζε αγώνες με minimoto από επτά ετών, ας δούμε 8 πράγματα που είπε τότε, στην συζήτησή μας το 2009, περιμένοντας να κάνει το μεγάλο βήμα στα MotoGP, έχοντας το ήδη βέβαιο, 8 πράγματα για τα 8 χρόνια που δεν είναι μαζί μας.

  • Με τον εμπρός με πιάνει λύσσα, ακόμη κι αν του έχουν βγάλει μπλε σημαία. Είναι αδύνατο να συγκρατηθώ και θέλω να προσπεράσω, ακόμη κι αν σε αυτό οφείλονται πολλά από τα λάθη μου
  • Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να θέλω να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου εκτός από το να τρέχω αγώνες με μοτοσυκλέτα. Έχω βρει την ισορροπία στην ζωή μου με αυτό που κάνω
  • Ούτε μία φορά δεν μου είπε η κοπέλα μου (μετέπειτα αρραβωνιαστικιά – και χήρα) να της κάνω βόλτα, έχω σταματήσει να οδηγώ εκτός πίστας, με πιάνει μία ανάγκη να πάω γρήγορα, δεν πας ποτέ αρκετά γρήγορα στο δρόμο και τζάμπα το ρίσκο
  • Το μόνο πράγμα που με φοβίζει είναι ένας τραυματισμός που θα με κρατάει στο box να βλέπω τον αγώνα από την οθόνη
  • Φυσικά και μαθαίνω κάθε φορά που μπαίνω να οδηγήσω, ακόμη και σήμερα που οδηγούσα μαζί σας και ήσασταν πολύ πιο αργοί από εμένα (γελάει πειραχτικά)
  • Αν βρεθώ στην ίδια πίστα με τον Valentino σίγουρα θα προσπαθήσω να τον περάσω, κι αν το κάνω θα τον αγκαλιάσω μετά και θα του ζητήσω συγνώμη. Με είχε βοηθήσει πολύ στην αρχή (στα 250) είμαστε φίλοι, καλοί φίλοι
  • Μου αρέσει να προσπερνάω από την εξωτερική, δείχνει πως είσαι καλύτερος, είναι η πιο δύσκολη προσπέραση, είναι μία κατάκτηση
  • Στο μέλλον ναι θέλω να βρεθώ στα MotoGP, ονειρεύομαι τον τίτλο από την πρώτη στιγμή…

Ετικέτες