Πήρανε κρυφά την παρατημένη μοτοσυκλέτα του και την επέστρεψαν μήνες μετά – καινούρια!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/6/2016

Να κλαπεί η μοτοσυκλέτα σου για να επιστρέψει – σαν καινούρια; Μιλάμε για την καλύτερη μοτοσυκλετιστική έκπληξη!

 

Οι μοτοσυκλέτες είναι ίσως τα μόνα οχήματα που μπορεί να έχουν ψυχή, με την έννοια ότι κουβαλούν αναμνήσεις, σημάδια από περιπέτειες, μπλέκονται με την εικόνα σου απέναντι στους άλλους ανθρώπους και γίνονται στοιχείο της προσωπικότητάς σου. Σπάνια κρίνεσαι από το αυτοκίνητο που οδηγείς, πάντα όμως είσαι ο άνθρωπος της μοτοσυκλέτας σου. Και το πιο μαγικό απ’ όλα, είναι ότι ακόμα κι αν σταματήσεις να την καβαλάς, για τον οποιοδήποτε λόγο, η εικόνα αυτή παραμένει. Τις περισσότερες φορές, αυτός είναι και ο λόγος που την κρατάς όσο τα χρόνια περνούν, παροπλισμένη και σκονισμένη, απλά και μόνο για να μπορείς να της ρίξεις μία κλεφτή ματιά, και σε δευτερόλεπτα να ξυπνήσεις την μνήμη σου. Το μικρό αγχολυτικό σου. Εξίσου μαγικό όμως, ότι όλα αυτά τα παιχνίδια του μυαλού γίνονται ακόμα κι όταν κρατάς την μοτοσυκλέτα σου σκεπασμένη - πολλές φορές με πράγματα ριγμένα επάνω - κι αρκεί μία ματιά σε εκείνη την στοίβα στο βάθος, για να ξεκινήσουν οι στροφές του μυαλού και να ξυπνήσουν οι αναμνήσεις.

 

Σε μία τέτοια κατάσταση ακριβώς, βρισκόταν και το XL500R της ιστορίας αυτής, αφημένο να κάθεται σε μία αποθήκη, χωρίς όμως ποτέ να είναι νοερά παρατημένο. Ο Αναστάσιος Σταθουλόπουλος είχε φορτώσει επάνω του μία ζωή με αναμνήσεις για να το αφήσει να φύγει, να το χαρίσει ή ακόμα χειρότερα να το πετάξει. Ο γιος του ο Νίκος το ήξερε πολύ καλά αυτό κι έτσι όταν γνωρίστηκε με τον Κώστα Μπελόκα - τον άνθρωπο που μας διηγήθηκε την ιστορία και ασχολήθηκε με την μοτοσυκλέτα - δεν ενέδωσε στην πρόταση να του το δώσει. Είναι γιατί αντιλήφθηκε πως η μοτοσυκλέτα αυτή αποτελεί πλέον οικογενειακό κειμήλιο, από την στιγμή που ο πατέρας του είχε να θυμάται αμέτρητες βόλτες στη σέλα της, ταξίδια ακόμα και στο εξωτερικό, μέχρι σε μία καλοκαιρινή βόλτα να κάνει πρόταση γάμου στην μητέρα του. Σε όλα τα παραπάνω, το XL500R ήταν μέρος της εικόνας και αναπόφευκτα την ανάμνησης, άρρηκτα συνδεδεμένο με το παρελθόν. Από την επικοινωνία με τον Κώστα, από όπου πήραμε όλες τις πληροφορίες και τις φωτογραφίες, φάνηκε ότι είναι άνθρωπος που αναγνωρίζει αυτές τις αξίες, και έτσι δεν είναι καθόλου περίεργη η εξέλιξη: Αποφάσισε με τον Νίκο ν’ ανακατασκευάσουν την μοτοσυκλέτα, κρυφά από τον ιδιοκτήτη της και να του την παρουσιάσουν όταν θα είναι πλήρως έτοιμη! Εκείνη την στιγμή, έμπαινε σε εφαρμογή, στην Μεγαλόπολη Αρκαδίας, μία μεγάλη - μοτοσυκλετιστική έκπληξη.

 

Τι θα γινόταν όμως αν την αναζητούσε όλους αυτούς του μήνες; Το σενάριο το σκέφτηκαν και μπήκε σε εφαρμογή, θα του έλεγαν ότι κλάπηκε, κάποιος θα την πήρε για παλιοσίδερα και θα τον άφηναν να στεναχωρηθεί. Αυτό μπορούσε να εξελιχθεί καλύτερα και για τον σκοπό τους, να γίνει δηλαδή ακόμα μεγαλύτερη η έκπληξη όταν – σαν καινούρια πλέον, θα την έβλεπε μπροστά του!

 

Πράγματι, το XL500R εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει ίχνος, χωρίς κανείς να μάθει το παραμικρό, και ο Κώστας έπιασε δουλειά κατευθείαν στο ερασιτεχνικό εργαστήριό του. Ξέρετε η δουλειά της ανακατασκευής, όταν κάποιος την κάνει από χόμπι, δεν πληρώνεται με τίποτα, γιατί αν άρχιζες να υπολογίζεις εργατοώρες, θα χαρακτηριζόταν δέκα φορές ασύμφορη ενώ δεν μπορείς να μετρήσεις πόσα πρέπει να επιστρέψει ο μάστορας για την χαρά που πήρε από την διαδικασία... Αυτή την έννοια έχει το χόμπι!

 

Το XL500R είχε παραμείνει εκτεθειμένο στον ήλιο και στον καιρό για δεκαετίες, και πέρα από όλα τα προβλήματα με την εμφάνισή του, υπήρχε και πρόβλημα στον συμπλέκτη. Ωστόσο την απόφαση την είχαν πάρει ήδη… Ήθελαν το XL500R να είναι έτοιμο μέχρι τις αρχές Μαΐου που ο ιδιοκτήτης του είχε γενέθλια. Αυτό τους άφηνε με σχεδόν τρεις μήνες περιθώριο για να ολοκληρώσουν την επαναφορά του XL στη ζωή, ξεκινώντας από την επίπονη διαδικασία, της ανεύρεσης των ανταλλακτικών.

 

 

 

Ωστόσο η αναζήτηση αποδείχτηκε πολύ πιο εύκολη από αυτό που περίμεναν, ενώ συνωμοτικά ολοκλήρωναν την διαδικασία. Στο κόλπο μπήκε και η σύζυγος, παρακολουθώντας video από την προετοιμασία και το φως στην άκρη του τούνελ δεν άργησε να φανεί: Το XL500R πήρε μπροστά για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες!

 

Το επόμενο εγχείρημα ήταν να προετοιμάσουν την έκπληξη. Το σχέδιο ήταν να συγκεντρωθούν σε μία ταβέρνα για τα γενέθλια και στο τέλος που θα άνοιγε τα δώρα να έβρισκε το κλειδί για την μοτοσυκλέτα που θα τον περίμενε έξω καλυμμένη. Μονάχα που όταν ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας έμαθε την ιστορία, επέμενε να βάλει το XL500R μέσα στο μαγαζί, να το καλύψει με τραπεζομάντηλα και να το βάλουν για πρώτη φορά μπροστά, εκεί: μέσα στα τραπέζια!

 

Οικογένεια και ερασιτέχνης μηχανικός πέτυχαν απόλυτα το σκοπό τους, ο πατήρ Σταθουλοπουλος δεν είχε καμία ιδέα για όλα όσα τον περίμεναν και δεν είχε ποτέ φανταστεί ότι θα έβλεπε το XL500R ξανά μπροστά του. Την έκπληξη την πέτυχαν και με το παραπάνω! Η μοτοσυκλέτα που είχε συμπληρώσει 34 χρόνια ζωής, ήταν και πάλι καινούρια, έχοντας μάλιστα διατηρήσει και τις αλλαγές που ο ίδιος της είχε κάνει, όπως η τελείως διαφορετική σέλα…

 

Το XL500R δεν κρύβει κάποια υπερ - προσπάθεια ανακατασκευής, δεν είναι η ακριβή και σπάνια μοτοσυκλέτα που πλέον αποτελεί αξιοζήλευτη περιουσία, έχει όμως τεράστια αξία για τους ανθρώπους που ασχολήθηκαν μαζί της και η ιστορία της δεύτερης φάσης της ζωής του, είναι απόλυτα ξεχωριστή! Από τον μηχανικό που ασχολήθηκε, τον υιό που αναγνώρισε την αξία της και στο τέλος την έκπληξη, αυτό το XL έγινε πλέον μοναδικό…

 

 

 

Δείτε τα βήματα της ανατακατασκευής από τον Κώστα Μπελόκα:

 

Ετικέτες

Υπόθεση Renesas: Ομαλοποιείται η παγκόσμια παραγωγή μικροεπεξεργαστών στην αυτοκίνηση και την μοτοσυκλέτα

Μετά την τεράστια καταστροφή που επηρέασε το 60%!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/4/2021

Ένα μήνα πριν, στις 19 Μαρτίου, ξέσπασε πυρκαγιά σε εργοστάσιο μικροεπεξεργαστών στο Τόκυο καταστρέφοντας ένα τεράστιο μέρος της παραγωγής. Το πρόβλημα ήταν πως το 60% της παγκόσμιας παραγωγής μικροεπεξεργαστών για την αυτοκίνηση συγκεκριμένα, έβγαινε από αυτό το εργοστάσιο. Από τους επεξεργαστές που πηγαίνουν στις μονάδες ελέγχου μέχρι τις μνήμες SRAMs, EEPROM & Prom, MRAMs, επεξεργαστές φόρτισης μπαταριών, αισθητήρες κτλ, ο κατάλογος του εργοστασίου αυτού είναι ατελείωτος και εφοδιάζει εκτός από τους Ιάπωνες κατασκευαστές και πάρα πολλούς ακόμη.

Με το που εκδηλώθηκε η πυρκαγιά στην Renesas Electronics οι μετοχές της Honda, Toyota και Nissan σημείωσαν πτώση, ωστόσο το πρόβλημα ήταν πολύ μεγαλύτερο. Παρότι είναι γνωστό πως η εταιρεία παράγει μικροεπεξεργαστές για μεγάλο μέρος των οχημάτων που κινούνται στους δρόμους όλου του κόσμου, δεν ήταν ξεκάθαρο σε ποιο βαθμό επηρεάζει ειδικά την μοτοσυκλέτα και τα σκούτερ καθώς δεν υπάρχουν πληροφορίες για όλη την τεράστια λίστα των τσιπ που χρησιμοποιεί ο κατασκευαστής μίας μονάδας ελέγχου, ECU ή IMU. Μπορεί κανείς να γνωρίζει τον επεξεργαστή, αλλά δεν γίνεται να ξέρει τους προμηθευτές των υπόλοιπων ολοκληρωμένων κυκλωμάτων. Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που η παγκόσμια παραγωγή μικροπεξεργαστών περνά την μεγαλύτερη κρίση εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης. Αυτή την εποχή οι συνήθεις διαδρομές προμηθευτών στην αυτοκινητοβιομηχανία είχαν αναγκαστικά αλλάξει με την Renesas μάλιστα να παρουσιάζει αυξητικές τάσεις στην αρχή της χρονιάς. Πράγμα που σημαίνει πως περισσότεροι προμηθευτές εξαρτώνται από την παραγωγή της.

Πάνω σε αυτή την συγκυρία η πυρκαγιά που κατέστρεψε ολοσχερώς μία παραγωγή 156 εκατομμυρίων και αχρήστεψε το εργοστάσιο της Naka, έπαιξε πολύ μεγαλύτερο ρόλο από εκείνον που αρχικά είχε υπολογιστεί.

Επειδή δεν είναι ευρέως γνωστό ποια είναι η Renesas να δώσουμε πολύ περιεκτικά και σύντομα πώς φτάσαμε να εξαρτιούνται από αυτή το 60% των οχημάτων παγκοσμίως: Πίσω στο 2003 η Hitachi και Mitsubishi Electric ενοποιούν τα τμήματα μικροεπεξεργαστών και δημιουργούν έναν κολοσσό, την Renesas Technology. Η Renesas δεν κατασκευάζει απλά, αλλά εξελίσσει την τεχνολογία, κρατά στα χέρια της ένα από τα κλειδιά του μέλλοντος και μάλιστα είναι προσανατολισμένη στην εξέλιξη και λιγότερο στην παραγωγή. Το 2010 γίνεται το επόμενο βήμα. Συγχωνεύεται με την NEC Electronics και μαζί δημιουργούν την Renesas Electronics που ένα χρόνο μετά, το 2011 φτάνει να ελέγχει το 40% της παγκόσμιας παραγωγής μικροηλεκτρονικών για την αυτοκινητοβιομηχανία!

Ακήρυχτος πόλεμος στις τιμές μοτοσυκλετών παγκοσμίως: Πλοία-Κοντέινερ-Πετρέλαιο-Euro5! Τι συμβαίνει στην Ελληνική αγορά

Το πρώτο μεγάλο χτύπημα είναι η καταστροφή στην Ιαπωνία από τον σεισμό και το τσουνάμι που μοιραία χτύπησε επίσης τον Μάρτιο του 2011, έναν χρόνο μετά την συγχώνευση και ενώ έχουν συγκεντρώσει την παραγωγή επάνω τους. Αυτή λοιπόν δεν είναι η πρώτη φορά που η Renesas καλείται να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις της έχοντας κατεστραμμένα εργοστάσια. Την προηγούμενη φορά μετέφερε κομμάτι της παραγωγής στην Σιγκαπούρη, σε δικό της εργοστάσιο που διατηρεί εκεί για να είναι κοντά στις ναυτιλιακές οδούς.

Ακριβώς δέκα χρόνια μετά από τότε, τον περασμένο μήνα, η καταστροφική πυρκαγιά που θα διέλυσε το εργοστάσιο δεν γινόταν να αντιμετωπιστεί με τον ίδιο τρόπο μεταφέροντας την παραγωγή αλλού. Κι αυτό γιατί σημαντικό κομμάτι βασιζόταν σε πρωτότυπα μηχανήματα παραγωγής. Ένα μέρος της παραγωγής μεταφέρθηκε σε εξωτερικούς συνεργάτες μετά την πυρκαγιά αλλά αυτό δεν μπορούσε να γίνει για το σύνολο της τεράστιας γκάμας προϊόντων που έχει η Renesas. Με χθεσινό Δελτίο Τύπου ο Ιαπωνικός κολοσσός ανακοινώνει πως έφτασε πλέον το 10% της παραγωγής της πριν την φωτιά. Όπως αντιλαμβάνεστε το 10% είναι ένα μικρό βήμα για μία εταιρεία που πριν ξεκινήσει το παγκόσμιο πρόβλημα με τους μικροεπεξεργαστές, κάλυπτε ήδη το 60% της αυτοκίνησης. Ωστόσο τα πρωτότυπα μηχανήματα που η ίδια η Renesas έχει εξελίξει θα είναι σύντομα έτοιμα να αντικαταστήσουν εκείνα που κάηκαν, μέχρι τέλος αυτής της βδομάδας η παραγωγή θα φτάσει στο 30%, στο τέλος Απριλίου θα έχει ανέβει στο 50% και τέλος Μαΐου, σε ένα μήνα από τώρα, θα επιστρέψει στο 100%.

Αυτό είναι ένα πάρα πολύ καλό νέο, από την στιγμή που οι αρχικές εκτιμήσεις προέβλεπαν ομαλοποίηση μετά από τρεις με τέσσερις μήνες!

Από τις 23 μονάδες που καταστράφηκαν έχουν ήδη αντικαταστήσει τις 17 πράγμα που είναι εντυπωσιακό δεδομένης της πολυπλοκότητάς τους, αλλά ταυτόχρονα η επιστροφή στο τέλος Μαΐου είναι ήδη πολύ πιο μακριά από εκείνο που θα ήθελαν οι κατασκευαστές. Πιο κοντά από την αρχική εκτίμηση, αλλά θα ήταν όλοι ικανοποιημένοι αν η Renesas επέστρεφε κιόλας από εχθές!

Κι ο λόγος είναι πως η πυρκαγιά αυτή έρχεται να προστεθεί στα τεράστια προβλήματα με την αύξηση των μεταφορικών και των πρώτων υλών, όπως ακριβώς έχουμε αναλύσει σε αυτό το άρθρο μας, δημιουργώντας συνθήκες ασφυξίας στις γραμμές παραγωγής.

Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει κατασκευαστής μοτοσυκλετών που να μην παρουσιάζει ελλείψεις στις παραδόσεις με την ελληνική αγορά να επηρεάζεται κάπως λιγότερο από την στιγμή που στηρίζεται σε πολύ μικρότερα νούμερα.
Οι διασυνδέσεις μας με το εξωτερικό μας δίνουν όμως μία πολύ πιο προβληματική εικόνα συγκριτικά με την ελληνική, με τους ξένους αντιπροσώπους που παραγγέλνουν τριψήφιο αριθμό από ένα μοντέλο (!) και να παραλαμβάνουν διψήφιο στις πρώτες δεκάδες! Δεν έχουν μοτοσυκλέτες να πουλήσουν βγαίνοντας από μία ήδη δύσκολη περίοδο. Οι ανατιμήσεις και οι καθυστερήσεις είναι ένα σοβαρό ζήτημα της παγκόσμιας παραγωγής που θα απασχολήσει το επόμενο διάστημα περισσότερο καθώς δεν έχει φανεί ακόμα το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος.