Απαγόρευση μοτοσυκλετών στο Nürburgring! Χάσαμε άλλο ένα κάστρο

Για όλο το 2025 θα γίνουν χαριστικά δύο track-day με μοτοσυκλέτες
Απαγόρευση μοτοσυκλετών στο Nürburgring! Χάσαμε άλλο ένα κάστρο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/2/2025

Η κλασσική διαδρομή του Nürburgring που ήταν ανοικτό με σύστημα διοδίων και έμπαινε όποιος ήθελε πληρώνοντας τον γύρο, κλείνει για τις μοτοσυκλέτες μετά από μία συζήτηση που κρατά χρόνια αλλά ποτέ δεν είχε οδηγήσει σε αποτέλεσμα.

Οι μοτοσυκλέτες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην βιωσιμότητα του Nürburgring, ειδικά κατά την περίοδο της χρεοκοπίας του έως την εξεύρεση χρηματοδότησης, όπως και στα χρόνια της πανδημίας. Ωστόσο την τελευταία τριετία έχουν αυξηθεί τα supercar και η παραδοσιακή διαδρομή της πίστας έχει περάσει σε ένα νέο επίπεδο όπου πλέον αντί για φτιαγμένα αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες, βλέπεις νέα supercar με επίσης νέο κόσμο στο τιμόνι τους. Έχουν αυξηθεί και τα ατυχήματα και έχει ανέβει κατακόρυφα και η επικινδυνότητα, την ίδια στιγμή που οι μοτοσυκλέτες συνεχίζουν να αποτελούν συντριπτική μειοψηφία.

Το MOTO είναι το μόνο ελληνικό μέσο με μεγάλη εμπειρία στην κλασσική, μεγάλη διαδρομή του Nürburgring, καθώς υπάρχει και μία κανονική πίστα στην οποία οι μοτοσυκλέτες θα μπορούν να λάβουν μέρος πιο συχνά. Η πίστα αγώνων θα ανοίξει 38 φορές μέσα στο 2025 και ορισμένες ώρες από αυτές τις ημέρες θα αφοσιωθούν στις μοτοσυκλέτες χωρίς όμως σταθερό και γνωστό πρόγραμμα. Αν συγκεντρώσουν συμμετοχές, τότε θα δημιουργούν ενότητες μοτοσυκλετών, μέσα στην ημέρα.

Απαγόρευση μοτοσυκλετών στο Nürburgring! Χάσαμε άλλο ένα κάστρο
Ο μοτοσυκλετιστής είχε πάντα ένα γρήγορο αυτοκίνητο να τον καταδιώκει στην είσοδο των στροφών (φωτό: Από συγκριτικό του ΜΟΤΟ)

Στην παραδοσιακή διαδρομή όμως, εκείνη που κυρίως επισκέπτονται όσοι πηγαίνουν στο Nürburgring και ήταν ανοικτή όλα τα απογεύματα εκτός των ημερών που υπήρχαν track day ή δοκιμές πρωτότυπων και αγωνιστικών αυτοκινήτων, θα μπορούν να μπουν μόνο αυτοκίνητα!

Τα εξαιρετικά δημοφιλή «tourist rides» όπου απλά πήγαινες με το όχημά σου, οποιοδήποτε και αν ήταν αυτό, ακόμη και το βανάκι της εταιρείας που εργάζεσαι φορτωμένο με εργαλεία, κι έμπαινες αγοράζοντας γύρους, τώρα θα συνεχίσουν χωρίς τις μοτοσυκλέτες!

Για αυτές θα δεσμευτούν μόνο δύο ημερομηνίες, 30-31 Ιουλίου και 13-14 Αυγούστου με συγκεκριμένα track-day με πλοηγούς και κατάταξη σε γκρουπ βάση ικανότητας, όπου θα κινούνται μόνο μοτοσυκλέτες!

Καταρχάς να αποσαφηνίσουμε πως το Nürburgring ήταν ένα από τα πιο επικίνδυνα σημεία για μοτοσυκλετιστές και τα τελευταία χρόνια γινόταν ακόμη πιο επικίνδυνο για τους λόγους που αναφέρονται πιο πάνω.

Προσωπικά εγώ, έχω βρεθεί στο Nürburgring πέντε φορές μέσα σε μία δεκαετία και συνολικά το ΜΟΤΟ έχει βρεθεί τις διπλάσιες σε μία περίοδο που ξεπερνά τις δύο δεκαετίες. Τις δύο από τις πέντε φορές βρέθηκα σε πολύ επικίνδυνη αναμέτρηση με supercar, όπως έγινα και μάρτυρας ατυχημάτων μεταξύ αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών. Όπως έχουμε περιγράψει λοιπόν μέσα από την αρθρογραφία στο ΜΟΤΟ για τις δοκιμές και τα συγκριτικά που έχουμε πραγματοποιήσει στο Nürburgring, η συνύπαρξη αυτοκινήτων και μοτοσυκλετιστών με μία τεράστια απόκλιση σε εμπειρία αναβατών και οδηγών, καθώς και η επικινδυνότητα της πίστας που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για λάθος, συνθέτουν ένα εξαιρετικά αφιλόξενο περιβάλλον για τις μοτοσυκλέτες!

Απαγόρευση μοτοσυκλετών στο Nürburgring! Χάσαμε άλλο ένα κάστρο
Ο φόβος στα φρένα είναι πάντα πίσω σου στο Nürburgring!

Η λύση όμως που είχαμε προτείνει στους υπεύθυνους ασφαλείας του Nürburgring, όλοι όσοι φτάσαμε να συζητάμε μαζί τους και ιδιαίτερα οι Γερμανοί συνάδελφοι, κρατώντας ένα κοινό μέτωπο, ήταν να μπαίνουν οι μοτοσυκλέτες όλες μαζί με απλώς ένα πεντάλεπτο διακοπής για τα αυτοκίνητα! Έτσι και αλλιώς δεν μπορείς να κάνεις δεύτερο γύρο στα “tourist rides” είναι αναγκαστικό να βγεις στο μέσο της μεγάλης ευθείας. Γκρουπάροντας λοιπόν τις μοτοσυκλέτες που πηγαίνουν κάθε φορά εκεί και με ένα κατά ελάχιστο αριθμό συμμετοχής που θα προκύπτει κάθε φορά από το πόσοι θα βρίσκονται εκεί, θα μπορούσαν οι μοτοσυκλέτες να μπαίνουν μόνες τους σε ένα παράθυρο χρόνου με τα αυτοκίνητα αμολημένα πίσω τους, απλά περιμένοντας περισσότερο από το συνηθισμένο.

Απαγόρευση μοτοσυκλετών στο Nürburgring! Χάσαμε άλλο ένα κάστρο
Αυτές οι εικόνες θα είναι πλέον συλλεκτικές...

Αυτή η λύση δεν είχε προταθεί για να εξαλείψει τον κίνδυνο αλλά για να τον περιορίσει κρατώντας τους γρήγορους με μοτοσυκλέτες μακριά από τον κίνδυνο των αυτοκινήτων.

Μην ξεχνάτε πως το Nürburgring δεν είναι μία κανονική πίστα αλλά λογίζεται ως ένας ιδιωτικός δρόμος με διόδια όπου την ώρα των “tourist rides” ισχύουν βασικές έννοιες του ΚΟΚ για την προσπέραση και την προτεραιότητα, όχι όμως και το όριο ταχύτητας.

Από τεχνικής πλευράς η διοίκηση του Nürburgring μπορεί να πραγματοποιήσει την λύση αυτή με ευκολία καθώς έχει πλήρη εικόνα του τι συμβαίνει στην τεράστια διαδρομή που ξεπερνά τα είκοσι χιλιόμετρα (20.832μ) καθώς και σημάνσεις έτοιμες για απαγόρευση ή όχι των μοτοσυκλετών, καθότι ήδη περιόριζε την κίνησή τους μαζί με τα αυτοκίνητα όταν υπήρχε μεγάλη αναμονή και άσχημες καιρικές συνθήκες με ομίχλη, ή/και χιόνι. Δεν είναι δύσκολο να πας στο Nürburgring και στην είσοδο να έχει απλά μουντό καιρό αλλά να χιονίζει στα μισά της διαδρομής!

Απαγόρευση μοτοσυκλετών στο Nürburgring! Χάσαμε άλλο ένα κάστρο
Από τεχνικής πλευράς υπάρχουν ήδη όλα όσα χρειάζονται για να δημιουργηθεί ένα μικρό παράθυρο για τις μοτοσυκλέτες, θέληση δεν υπάρχει

Ωστόσο με την άνοδο των συμμετοχών και την μεγάλη αναμονή στα “tourist rides” η πίστα επέλεξε απλά να ξεμπερδεύει με τον «βραχνά» των μοτοσυκλετών προς μεγάλη χαρά των οδηγών αυτοκινήτων.

Μπορεί τώρα όλο αυτό να μοιάζει μακρινό για εμάς εδώ στην Ελλάδα αλλά δεν μας αφήνει τελείως ανεπηρέαστους ως πολίτες της Ε.Ε. Για αρχή δεν ήταν λίγοι οι Έλληνες που επισκέπτονταν το Nürburgring και άλλοι τόσοι που είχαν όνειρο να το κάνουν αυτό κάποια στιγμή. Ένα όνειρο που δεν έχει σβήσει τελείως αλλά θα πρέπει να γίνει συγκριμένη ημέρα του χρόνου κι αυτό αν βρεθεί διαθεσιμότητα στις ορδές των Γερμανών αναβατών που θα δεσμεύσουν θέση.

Κι έπειτα είναι άλλο ένα κάστρο που χάνεται, άλλο ένα σημείο του χάρτη που οι μοτοσυκλετιστές περνούν σε 2η μοίρα με την πρώτη ευκαιρία. Όταν η πίστα είχε οικονομικά προβλήματα, προσκαλούσε τους αναβάτες να την επισκεφτούν και διαφήμιζε και τις γεμάτες με στροφές διαδρομές γύρω από το Nürburgring, θέλοντας να το δούμε ως μία εκδρομή, συνδυάζοντας την κλασσική διαδρομή με την επίσκεψη στην περιοχή!

Τώρα που γεμίζουν όμως οι ημέρες με supercar, οι μοτοσυκλέτες περνούν σε δεύτερη μοίρα…

Ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα με το εξακύλινδρο Honda CBX1000!

Σαράντα ετών Γιαπωνέζικη στους Γερμανικούς δρόμους
1.000.000χμ με Honda CBX1000
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/12/2022

Ο Γερμανός Jürgen Hereth συμπλήρωσε ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα στο CBX1000 του 1983 το οποίο έχει στην κατοχή του από το 1986 και αποτελεί το κατεξοχήν όχημά του συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο με κάθε τρόπο, συμπεριλαμβανομένων των συγκυριών: Έχουν τώρα μαζί γενέθλια, εκείνος κλείνει σε λίγες μέρες τα 60 και η μοτοσυκλέτα συμπληρώνει τα 40, οπότε μαζί στρογγυλοποιούν το νούμερο στα 100, που με πολλά ακόμη μηδενικά μας κάνουν τα χιλιόμετρα που έχουν διανύσει σε όλη την Ευρώπη καθώς όσα ταξίδια έχει κάνει ο Jürgen, είναι με την εξακύλινδρη CBX.

Πρόκειται για μία ιστορία που αποτελεί το cover-story του Γερμανικού περιοδικού MOTORRAD CLassic, μία έκδοση με πάρα πολλούς αναγνώστες για τους μοτοσυκλετιστές και φίλους της ανάγνωσης, όπως άλλωστε είναι στο σύνολό τους οι Γερμανόφωνοι. Στο πλούσιο κείμενο που έχουν οι Γερμανοί συνάδελφοι ξεδιπλώνεται η ιστορία του Jürgen και του CBX με όλα τα καλά αλλά και τα στραβά της που για ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα δεν είναι πολλά, δεν είναι όμως και αμελητέα.

Γεννημένος το 1963 στο Stein στα περίχωρα της Νυρεμβέργης, ο Jürgen μπήκε στον κόσμο των δύο τροχών με τα μοτοποδήλατα, όπως είναι η σειρά για πλήθος Γερμανών ακόμη και σήμερα εξαιτίας του ξεκάθαρου νομικού πλαισίου για τους δεκαεξάχρονους αλλά και της οδικής εκπαίδευσης που λαμβάνουν. Από εκεί μεταπήδησε σε Hercules K50 RL κι έπειτα με την σειρά σε Honda CB 400 NC, CB 750 K2 και MTX 200 R. Είχε ξεκινήσει ήδη να κάνει όνειρα για ένα Honda CBX 1000 Pro-Link, την εξακύλινδρη μοτοσυκλέτα της εποχής εκείνης που ακόμη και τώρα και περισσότερο τότε, ενέπνεε τα όνειρα του κόσμου. Τελικά τα Χριστούγεννα του 1986 κατάφερε να κάνει μία δική του, ακριβώς όπως την ήθελε με το φαίρινγκ για τα ταξίδια που ονειρευόταν.

1.000.000χμ σε Honda CBX1000
Μαζί με τον ήχο, το πιο χαρακτηριστικό σημείο αυτής της μοτοσυκλέτας!

Ήταν ελαφρώς μεταχειρισμένη με 6.000 χιλιόμετρα και από εκείνη την ημέρα δεν θα έβλεπε ποτέ ξανά το συνεργείο. Ο Jürgen είναι ξεκάθαρος, δεν είχε κανένα σκοπό να την κρατήσει για το υπόλοιπο της ζωής του, δεν σκεφτόταν με αυτό τον τρόπο όπως συχνά βλέπουμε ορισμένους να εκφράζονται για την μοτοσυκλέτα των ονείρων τους: «αυτή να καταφέρω να πάρω και δεν θα φύγει από πάνω μου». Ο Jürgen δεν σκεφτόταν επίσης την εμπορική αξία της μοτοσυκλέτας αυτής και τις στερήσεις που έκανε για να την αποκτήσει. Διότι δυστυχώς το έχουμε δει και αυτό, να αποκτά κάποιος την μοτοσυκλέτα που ονειρευόταν αλλά να την τοποθετεί σε ένα σταντ και απλά να την κοιτά όσο περνούν τα χρόνια. Γνωστός σε μοτοσυκλετιστικές λέσχες της Γερμανίας με διάφορα ψευδώνυμα, ένα από αυτά ήταν ο «Άη Βασίλης» γιατί τέτοιες μέρες ντύνεται πάντα στα κόκκινα και ηγείται των υπολοίπων μελών μοιράζοντας δώρα. Το "χιλιομετροφάγος" είναι ένα άλλο παρατσούκλι με το οποίο είναι γνωστός, όπως και το "άφθαρτος" το οποίο το κέρδισε με άσχημο τρόπο.

1.000.000χμ σε Honda CBX1000
Φωτογραφημένος από το MOTORRAD CLassic δείχνει σαν να έχει 1.000 και όχι 1.000.000 στην πλάτη

Κάθε χρόνο κάνει κατά μέσο όρο 40.000 χιλιόμετρα και καταναλώνει 4 ζευγάρια ελαστικά, στην Γερμανία τα αλλάζουν και στο όριο που πρέπει, ενώ η μέγιστη κατανάλωση φτάνει τα 7 λίτρα που δεν είναι πολύ για μία τέτοια μοτοσυκλέτα. Ο Jürgen φτιάχνει τα πάντα μόνος του στην μοτοσυκλέτα χωρίς να είναι μηχανικός μοτοσυκλετών, δουλεύει όμως στην MAN από τότε που ήταν 16 ετών έχοντας αποκτήσει μεγάλη εμπειρία με τα μέταλλα και εκπαιδεύτηκε και στις CNC εργαλειομηχανές. Η δουλειά του, του έχει εξασφαλίσει τις γνώσεις αλλά και τα «μέσα» για να κάνει την ζωή που θέλει ταξιδεύοντας σε διάφορες χώρες όπως Σουηδία, Γαλλία, Ισπανία, Ολλανδία, Νορβηγία, και Πορτογαλία από όπου γύρισε αεροπορικώς:

Ήταν το 2016 στο χειρότερο ατύχημα των 1.000.000 χιλιομέτρων όπου σώθηκε εξαιτίας της άμεσης παρέμβασης των περαστικών και της ταχείας επέμβασης του ασθενοφόρου. Άλλη μία φορά έχει κινδυνέψει, στην Γερμανική Autobahn όπου στο CBX1000 καταστράφηκαν τα πάντα εκτός από τον κινητήρα. Το ξανά έφτιαξε από το μηδέν και αργότερα το 2016 όταν κέρδισε το παρατσούκλι «άφθαρτος» είχε να κάνει μόνο με τον ίδιο, το CBX1000 είχε μείνει σχεδόν ανέπαφο. Έχει πάει και στο Isle of Man τρεις φορές, το 1996, 1997 και το 2000, ενώ δεν έχει έρθει στα Βαλκάνια και την Ελλάδα…

Στα χρόνια αυτά δεν έχει κρατήσει το CBX τελείως εργοστασιακό γιατί ευτυχώς για τον ίδιο δεν πάσχει από κάποια ψευτολαγνεία και μπορεί να καταλάβει πως αναρτήσεις και πλαίσιο ήταν επιεικώς απαράδεκτα, ακόμη και για μία μοτοσυκλέτα φτιαγμένη για τα όνειρα όπως το CBX1000. Για αυτό και το πλαίσιο είναι ενός Γερμανού κατασκευαστή ο οποίος ειδικεύεται σε παλαιές μοτοσυκλέτες που γίνονται ανακατασκευή για να κυκλοφορούν και δεν είναι για το σαλόνι. Στην γκάμα του έχει μία σειρά από πλαίσια για παλαιότερα μοντέλα, αλλαγμένα και ενισχυμένα στα σημεία που πρέπει.

1.000.000χμ σε Honda CBX1000
Μια πιο αυθεντική φωτογραφία του Jürgen με την "ασφαλτίλα" του ταξιδιού​​​​​

Από εκεί και πέρα το CBX1000 έχει νέες αναρτήσεις και ρυθμιζόμενο πίσω αμορτισέρ. Ένα ZX-9R έχει γίνει ο δότης για διάφορα ηλεκτρονικά στο CBX, η ανάφλεξη είναι σύγχρονη τελείως και για αυτό έχει βάλει και μπουζί Ιριδίου, νέες και φυσικά σύγχρονες αλλαγές στην κεφαλή, φώτα LED και ορισμένα ακόμη χωρίς ωστόσο να πειράξει ο Jürgen το παραμικρό τόσο στον χρονισμό, όσο και στον κινητήρα από εκεί και κάτω. Οι 105 ονομαστικοί ίπποι δεν του φτάνουν, όπως λέει ο ίδιος, ιδιαίτερα στις χαμηλές στροφές αλλά δεν θέλει να πειράξει τίποτα περισσότερο καθώς είναι βέβαιο πως από εκεί και πέρα ξεκινούν τα μηχανικά προβλήματα τα οποία και φυσικά θέλει να αποφύγει.

Ο Jürgen έχει μία αυθεντικότητα όπως ακριβώς συμβαίνει με όλους αυτούς τους ανθρώπους που ξεκινά από την φιλοσοφία ζωής και δεν αντανακλάται μονάχα στην μοτοσυκλέτα του. Θα φορά τα ίδια δερμάτινα χειμώνα – καλοκαίρι (κυκλοφορεί με το CBX1000 όλους τους μήνες που αν υπάρχουν εδώ λίγοι που αφήνουν τις μοτοσυκλέτες τον χειμώνα, στην Γερμανία είναι πολλοί περισσότεροι) και είναι της άποψης «αν βραχώ θα στεγνώσω». Δερμάτινο καπέλο που το χειμώνα διπλώνει και γίνεται ένα windstopper για το κρύο στο στήθος μέσα από το μπουφάν και μόνιμα ένα αντίσκηνο, δεν ταξιδεύει ποτέ σε ξενοδοχεία. Το διαμέρισμά του είναι γεμάτο από ανταλλακτικά του CBX, καθώς σε τέτοιες μοτοσυκλέτες δεν τα ψάχνεις όταν τα χρειαστείς αλλά τα αγοράζεις όταν τα βρίσκεις. Για αυτό τον λόγο κάτω από το κρεβάτι του έχει μία ολόσωμη εξάτμιση και σε διάφορα ντουλάπια μέσα στο σπίτι θα βρεις τα πάντα για το CBX.

1.000.000χμ σε Honda CBX1000
Το εργοστασιακό οδόμετρο αλλάχτηκε στις 100.000χμ από έναν Γερμανό τεχνίτη που του έδωσε την σημερινή του μορφή...

Την τελευταία φορά που χρειάστηκε κάτι, ήταν σχετικά πρόσφατα όταν χτύπησε ένα ελάφι στην έξοδο μίας στροφής και δυστυχώς το πρώτο πράγμα που πάσχει σε αυτή την μοτοσυκλέτα, είναι και το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνει κάποιος αν δεν είναι αυθεντικό και αποτελεί και το πιο όμορφο σημείο της: Οι λαιμοί της εξάτμισης! Δεν χρειάζεται να πέσεις με πολλά, ακόμη και από το σταντ να πέσει αυτή η μοτοσυκλέτα, αμέσως η ζημιά είναι μεγάλη. Ακόμη μία δικαιολογία για όλους εκείνους που δεν θα την φόρτωναν ποτέ με χιλιόμετρα, πόσο μάλλον με ένα εκατομμύριο.

Για ανθρώπους όπως ο Jürgen όμως ανοίγεται η ευκαιρία μίας μεγάλης οικογένειας που εκτείνεται σε Γαλλία και Ολλανδία όπου κατασκευάζουν πλέον μόνοι τους τα ανταλλακτικά, πολλά από αυτά σε CNC με ποιότητα ανώτερη της αρχικής και έτσι είναι δύσκολο να ξεμείνει ποτέ. Παρόλο που το CBX δεν σταματά να κυκλοφορεί, υπάρχουν περίοδοι που το χιόνι είναι περισσότερο από μία λευκή φλούδα στον δρόμο και τότε παίρνει ένα XR250RF που το αποκαλεί «χειμερινή μοτοσυκλέτα» καθώς όχι μόνο δεν διαθέτει αυτοκίνητο αλλά δεν έχει και δίπλωμα αυτοκινήτου. Την ερχόμενη Άνοιξη θα ξανά πάει στην Νορβηγία, δεν δέχεται να έρθει από την εδώ πλευρά του Νότου -κάτι ξέρει- ενώ σε κάθε συνέντευξη δηλώνει εργένης αλλά όχι από άποψη, καθώς καμία γυναίκα δεν έχει βρεθεί τα 60 αυτά χρόνια που να μπορεί να ακολουθήσει τον τρόπο ζωής του και κατά επέκταση καταλαβαίνει και ο ίδιος πως αυτό ήταν μάλλον δύσκολο. Αυτός και το CBX θα επιστρέψουν λοιπόν στο Βόρειο Ακρωτήρι αμέσως μόλις ο καιρός το επιτρέψει, γιατί την πρώτη φορά η ομίχλη δεν τους άφησε να τραβήξουν την φωτογραφία που ήθελαν. Επίσης και εδώ κατανοεί πως οι πιθανότητες να μην τα καταφέρει ούτε την δεύτερη, είναι εξίσου μεγάλες εκεί πάνω…

1.000.000χμ σε Honda CBX1000

Άλλη μία αυθεντική φωτογραφία αναβάτη και μοτοσυκλέτας, όπως συνήθως περνάνε τις ημέρες τους την καλοκαιρινή περίοδο:

1.000.000χμ σε Honda CBX1000

sk_motorium