Isle Of Man TT 2019: Στην κορυφή ο Harrison

Ένα βήμα πιο κοντά στον αγώνα
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

29/5/2019

Ο καιρός έκανε τελικά τη χάρη στους αγωνιζομένους του Isle Of Man TT και χθες προς το απόγευμα, δόθηκε η πολυπόθητη εντολή ώστε να αρχίσουν να κλείνουν οι δημόσιοι δρόμοι για να ξεκινήσει λίγο αργότερα το πρόγραμμα των κατατακτήριων δοκιμών που κανονικά ήταν να πραγματοποιηθούν τη Δευτέρα (όπως είχαμε αναφέρει λόγω κακοκαιρίας το πρόγραμμα άλλαξε). Η λιακάδα ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της χθεσινής μέρας, η οποία όμως συνοδευόταν με δυνατούς ανέμους σε ολόκληρη τη διαδρομή.

Ο Dean Harrison συνέχισε να μονοπωλεί την κορυφαία θέση του πίνακα των χρονομετρήσεων, όπως έκανε στις δοκιμές της Κυριακής. Ήρθε πρώτος τόσο στην Superstock όσο και στην Superbike κατηγορία με την μέση ωριαία ταχύτητά του να φτάνει τα 208,15km/h και 208,45km/h αντίστοιχα.

Στο τέλος του άρθρου μπορείτε να δείτε αναλυτικά τους πίνακες με τους 10 πρώτους αναβάτες κάθε κατηγορίας

Ο Conor Cummins που γνωρίσαμε μαζί τον περασμένο Φεβρουάριο στην MBE της Verona, ξεκίνησε με αγωνιστική διάθεση και μέχρι τον δεύτερο γύρο του στη θρυλική διαδρομή των 60,7 χιλιομέτρων, σημείωνε μία μέση ταχύτητά του που ήταν πολύ κοντά στα 210km/h. Δυστυχώς όμως για αυτόν, είδε μαύρη σημαία εξαιτίας μηχανικού προβλήματος στην μοτοσυκλέτα. Οι κριτές είδαν να βγαίνει καπνός κι όταν τελικά  του δόθηκε η άδεια να συνεχίσει, ολοκλήρωσε το γύρο του με χαμηλότερη μέση ωριαία στα 167,3km/h. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε βρέθηκε στη δεύτερη θέση του πίνακα των χρονομετρήσεων με 206,14km/h της Superbike κατηγορίας.

Ο Michael Dunlop στις δύο κατηγορίες των Superstock και Superbike, ξεκίνησε τις δοκιμές του στήνοντας την μοτοσυκλέτα του κι άφησε τους γρήγορους ρυθμούς για το τέλος. Ολοκλήρωσε τις κατατακτήριες δοκιμές με την μέση ταχύτητά του για την Superstock να φτάνει τα 199,73km/h κλείνοντας την πεντάδα και τα 204,27km/h για την Superbike ερχόμενος τέταρτος, ενώ κράτησε τα χαρτιά του για τον αγώνα και την ομάδα του. Ο David Johnson στην Superstock είχε μέση ωριαία ταχύτητα 203,79km/h και ήταν πίσω απ’ τον Harrison, ενώ για την Superbike η ταχύτητά του ήταν λίγο πιο κάτω στα 203,08km/h με αποτέλεσμα να έρθει έβδομος. O ομόσταβλός του Ian Hutchinson είχε μια πτώση στο 18ο χιλιόμετρο της πίστας χωρίς όμως να τραυματιστεί. Μετά το συμβάν, ο Hutchinson επέστρεψε στο paddock αλλά δεν ξανάτρεξε στον υπόλοιπο χρόνο που είχε απομείνει μέχρι το τέλος των δοκιμών.

Ο Paul Potchy Williams ήταν ένας απ’ τους αναβάτες που έπεσαν αλλά δεν τραυματίστηκαν, καθώς έφυγε στο Governor’s Dip (σημείο της διαδρομής). Απ’ την άλλη, ο Emmett Burke και ο Jason Corcoran ήταν απ’ τους άτυχους της ημέρας, καθώς χρειάστηκε να μεταφερθούν στο νοσοκομείο μετά τα περιστατικά στα οποία ενεπλάκησαν ο καθένας ξεχωριστά. Ο Burke έφερε τραύματα στο πόδι, ενώ τα χτυπήματα του Corcoran δείχνουν να είναι πιο σοβαρά καθώς εντοπίζονται στον αυχένα.

Στη Supersport κατηγορία ο Peter Hickman κατάφερε να βρεθεί στην κορυφή του πίνακα των χρονομετρήσεων με μέση ωριαία ταχύτητα τα 199,4km/h. Ο ίδιος αναβάτης, στην Superstock βρέθηκε στην έβδομη θέση καθώς αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα με τη μοτοσυκλέτα του και χρειάστηκε να βγει εκτός της πίστας δύο φορές. Πίσω, στις δοκιμές της Supersport, ο McGee ήρθε δεύτερος με μέση ωριαία στα 196,40km/h, ενώ τρίτος βρέθηκε ο Lee Johnston με σχετικά μικρή διαφορά. Ο John McGuinness ολοκλήρωσε τις δοκιμές της Supersport στη τέταρτη θέση με μέση ταχύτητα τα 191,31km/h.

Στην κατηγορία των Sidecars το ντουέτο του John Holden και Lee Cain κατάφερε να βρεθεί στην κορυφή καθώς ολοκλήρωσε τον γύρο του Νησιού με μέση ωριαία ταχύτητα στα 185,05km/h. Το μοναδικό ντουέτο που κατάφερε να βρεθεί κοντά στην ταχύτητα του Holden και Cain, ήταν οι Pete Founds και Jevan Walmsley που η μέση τους ταχύτητα ήταν στα 184,10km/h. Οι Tim Reeves & Mark Wilkes, Alan Founds & Jake Lowther και Lewis Blackstock & Patrick Rosney βρέθηκαν μπροστά απ’ τους περσινούς νικητές και κατόχους του ταχύτερου γύρου Ben & Tom Birchall, με τις ταχύτητές τους να είναι αντίστοιχα στα 180,71km/h, 180,06km/h και 179,92km/h. Η ταχύτητα των περσινών νικητών ήταν στα 179,52km/h. Όμως της προσοχή στη Sidecar κατηγορία έκλεψαν οι πρωτοεμφανιζόμενοι Ryan & Callum Crowe που κατάφεραν να ολοκληρώσουν τον πρώτο τους γύρο με μέση ωριαία τα 176,64km/h.

Πίνακας χρονομετρήσεων Superbike

Dean Harrison 208,53 km/h 17:28.610 00:00.000 00:00.000 

Conor Cummins 206,14 km/h 17:40.425 00:11.815 00:11.815 

James Hillier 206,12 km/h 17:40.536 00:00.111 00:11.926 

Michael Dunlop 204,27 km/h 17:50.110 00:09.574 00:21.500 

Michael Rutter 203,54 km/h 17:53.894 00:03.784 00:25.284 

Jamie Coward 203,40 km/h 17:54.671 00:00.777 00:26.061 

David Johnson 203,03 km/h 17:56.339 00:01.668 00:27.729 

Philip Crowe 202 km/h 18:02.164 00:05.825 00:33.554 

Ian Hutchinson 201,79 km/h 18:03.247 00:09.353 00:22.822 

10 Daley Mathison 201,44 km/h 18:05.119 00:01.872 00:36.509 

Πίνακας χρονομετρήσεων Superstock

Dean Harrison 208,15 km/h 17:30.197 00:00.000 00:00.000

David Johnson 203,79 km/h 17:52.643 00:22.446 00:22.446

Sam West 200,99 km/h 18:07.547 00:14.904 00:37.350

Lee Johnston 200,34 km/h 18:11.075 00:03.528 00:40.878

Michael Dunlop 199,73 km/h 18:14.392 00:03.317 00:44.195

Daley Mathison 199,70 km/h 18:14.550 00:00.158 00:44.353

Peter Hickman 198,07 km/h 18:23.545 00:08.995 00:53.348 

Derek Sheils 197,59 km/h 18:26.229 00:02.684 00:56.032 

Michael Rutter 197,01 km/h 18:29.564 00:03.335 00:59.367 

10 Davey Todd 196,64 km/h 18:31.627 00:02.063 01:01.430 

Πίνακας χρονομετρήσεων Supersport

Peter Hickman 123.92 km/h 18:16.124 00:00.000 00:00.000 

Derek McGee 122.04 km/h 18:33.010 00:16.886 00:16.886

Lee Johnston 121.38 km/h 18:39.048 00:06.038 00:22.924 

John McGuinness 119.93 km/h 18:52.535 00:13.487 00:36.411 

Paul Jordan 118.88 km/h 19:02.547 00:10.012 00:46.423 

Dominic Herbertson 118.35 km/h 19:07.668 00:05.121 00:51.544 

Mike Browne 118.29 km/h 19:08.218 00:00.550 00:52.094 

Daniel Cooper 117.73 km/h 19:13.745 00:05.527 00:57.621 

Barry Lee Evans 117.71 km/h 19:13.928 00:00.183 00:57.804 

10 James Chawke 117.58 km/h 19:15.205 00:01.277 00:59.081 

Πίνακας χρονομετρήσεων Sidecars

John Holden / Lee Cain 185,05 km/h 19:41.234 00:00.000 00:00.000 

Peter Founds / Jevan Walmsley 184,10 km/h 19:47.316 00:06.082 00:06.082 

Alan Founds / Jake Lowther 180,80 km/h 20:08.953 00:21.637 00:27.719 

Tim Reeves / Mark Wilkes 180,71 km/h 20:09.605 00:00.652 00:28.371 

Lewis Blackstock / Patrick Rosney 179,92 km/h 20:14.939 00:05.334 00:33.705 

Ryan Crowe* / Callum Crowe* 179,52 km/h 20:17.686 00:02.747 00:36.452 

Ben Birchall / Tom Birchall 176,64 km/h 20:37.537 00:19.851 00:56.303 

Conrad Harrison / Andrew Winkle 175,33 km/h 20:46.662 00:09.125 01:05.428 

Gary Bryan / Philip Hyde 174,67 km/h 20:51.380 00:04.718 01:10.146 

10 Estelle Leblond / Frank Claeys 174,42 km/h 20:53.216 00:01.836 01:11.982 

Ετικέτες

Takahiro “Tiger” Sohwa - Σκοτώθηκε πέφτοντας από ψηλό κτήριο

Αγωνιζόμενος με βάθρα στο AMA Superbike τη δεκαετία του 1990 - Τα στοιχεία δείχνουν αυτοκτονία
Takahiro Sohwa
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

11/10/2024

Ο 59χρονος Takahiro Sohwa είχε το παρατσούκλι "Tiger" και ήταν πρώην αναβάτης αγώνων ταχύτητας, αφήνοντας το στίγμα του στο πρωτάθλημα AMA Superbike κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ενώ πριν τον θάνατό του ήταν Team Manager σε ομάδα του Ιαπωνικού Πρωταθλήματος Superbike.

Ο Sohwa έγινε γνωστός αρχικά από τους αγώνες μοτοσυκλέτας του Ιαπωνικού Πρωταθλήματος στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όπου καθιερώθηκε ως ένας από τους ταχύτερους αναβάτες της χώρας μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Το 1991 πήρε την τρίτη θέση στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Superbike, κάτι που του άνοιξε τον δρόμο για να αγωνιστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στο πρωτάθλημα AMA Superbike ο Takahiro Sohwa συμμετείχε για τρεις σεζόν, όπου στις πρώτες δύο ήταν αναβάτης της Muzzy Kawasaki. Το 1993 τερμάτισε 5ος, με Πρωταθλητή τον Doug Polen, ενώ το 1994 τερμάτισε 3ος γενικής, με Πρωταθλητή τον Troy Corser.

Takahiro Sohwa

Το 1995, όπου το Πρωτάθλημα πήγε στον Miguel DuHamel, ο “Tiger” μεταπήδησε στην ομάδα Ducati Fast by Ferraci, τερματίζοντας πολύ πίσω, μόλις στην 22η θέση, κάτι που σήμανε και το τέλος της καριέρας του στο AMA Superbike. Ο Ιάπωνας είχε καταφέρει να ανέβει στο βάθρο αρκετές φορές, με καλύτερο αποτέλεσμα τη δεύτερη θέση στον αγώνα της Pomona το 1994, πίσω από τον Troy Corser.

Takahiro Sohwa

Στη συνέχεια ο Sohwa επέστρεψε στην Ιαπωνία όπου συνέχισε να ασχολείται με τους αγώνες, αρχικά ως αγωνιζόμενος και κατόπιν από τη θέση του Team Manager αγωνιστικών ομάδων.

Takahiro Sohwa

Ο Τίγρης ήταν ευχάριστος χαρακτήρας, αλλά μιλούσε πολύ λίγα αγγλικά, οπότε οι περισσότεροι δημοσιογράφοι συχνά δεν έκαναν τον κόπο να του πάρουν συνέντευξη, με αποτέλεσμα να μην πάρει ποτέ την αναγνώριση και τη δημοσιότητα που του άξιζε. Μια χιουμοριστική ιστορία για τον Tiger έχει να κάνει με μια ερώτηση δημοσιογράφου στην Daytona. Ο Sohwa είχε μόλις υποστεί ένα ατύχημα και ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την απόδοσή του στον αγώνα. Κι εκείνος απάντησε: “πέφτω συχνά και παρόλα αυτά συνεχίζω να είμαι γρήγορος.” End of story.

Takahiro Sohwa

Οι πληροφορίες για τον θάνατό του δείχνουν ότι αυτοκτόνησε πηδώντας από ένα κτήριο στην Kamakura της Ιαπωνίας στις 6 Οκτωβρίου, γύρω στις 10:00 μ.μ.

Εκεί, ένας παρευρισκόμενος είδε τον Sohwa να πέφτει στο έδαφος από ψηλά, και ειδοποίησε την αστυνομία. Παρά τις προσπάθειες όσων έσπευσαν να βοηθήσουν, ο Sohwa πέθανε 40 λεπτά αργότερα. Οι αστυνομικοί αναφέρουν πως πριν πηδήξει στο κενό ο Sohwa είχε αφήσει στην οροφή του κτηρίου το κινητό, το πορτοφόλι και το μπουφάν του.

Σε δηλώσεις τους, φίλοι και συγγενείς του Sohwa εξέφρασαν αντιρρήσεις για τον χαρακτηρισμό του θανάτου του Ιάπωνα ως αυτοκτονία, καθώς ήταν επιτυχημένος στη δουλειά του και δεν έδειχνε να τον απασχολεί κάτι.

Όμως όπως έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν, η κατάθλιψη πολλές φορές δεν ανιχνεύεται από τον περίγυρο του ατόμου, με την αντρική ψυχική υγεία να παραμένει, σε μεγάλο βαθμό, στο περιθώριο μέχρι και σήμερα.

Ετικέτες