MiniGP Cup 2022 - 1ος γύρος, 26 Iουνίου, Μέγαρα

Ο μεγάλος αγώνας των μικρών!
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

30/6/2022
Παρά τις δυσκολίες των καιρών όσον αφορά στους αγώνες μοτοσυκλέτας, και μετά από δυο χρόνια απουσίας λόγω της πανδημίας του Κορωνοϊού, το γνωστό και αξιόλογο φυτώριο νέων αγωνιζομένων MiniGP Cup επέστρεψε στη δράση για το 2022, με τον πρώτο αγώνα να διοργανώνεται με επιτυχία στην πίστα καρτ των Μεγάρων.
 
Ακολουθεί το δελτίο τύπου της διοργάνωσης:
 
"Με ένα συγκλονιστικό αγώνα, έκανε την επανεκκίνησή του, μετά την πανδημία, το MiniGP Cup. Με πληθώρα νέων συμμετοχών, βάσει των δεδομένων του χώρου, και μάλιστα συμμετοχών ιδιαίτερα νεαρής ηλικίας, ο αγώνας είχε αγωνιστικές εξελίξεις που σήκωσαν του πάντες στις μύτες των ποδιών!
Στις κατηγορίες KidGP & KidGP1 είχαμε ομάδα «πρωτἄρηδων» (όλοι συμμετείχαν σε αγώνα για πρώτη φορά) με τον 10χρονο Αντώνη Βεντούρα (KidGP) να φέρνει ξανά στο προσκήνιο μια οικογένεια με μισό αιώνα ιστορίας στην ελληνική αγωνιστική μοτοσυκλέτα και να μονομαχεί για την «άτυπη νίκη» στην γενική με τον 8 χρονο Μάξιμο Μαυρόπουλο (ακολουθεί τα χνάρια του, πολυκυπελούχου στον θεσμό, αδελφού του, του Ντίνου Μαυρόπουλου). Οι δύο νεαροί αθλητές ξεσήκωσαν τον κόσμο με τις μάχες τους στο 2ο σκέλος όπου επικράτησε ο Μαυρόπουλος (νικητής στην KidGP1).
 
Πολύ κοντά τους, ιδιαίτερα στο β’ σκέλος, οι Παναγιώτης Γεωργιάδης (9 ετών - έτερος «πρωτάρης» αδελφός καταξιωμένου αθλητή του MiniGP Cup) και ο τόσο νεαρός (λιγότερο των 8 ετών) όσο ανερχόμενος Γιώργος Γιάνναρος (βελτίωσε τον χρόνο του κατά 27΄΄ σε 1 ημέρα !) οι οποίοι πάλεψαν για την «3η θέση γενικής», την 2η στην κατηγορία KidGP, με αποτέλεσμα οι 4 συνολικά «παιδοαθλητές» να τερματίσουν μέσα σε 1,5΄΄ μόλις !!!!!
Επεισοδιακός και ο αγώνας των MiniGP-MiniGP1, όπου ο Σπυράκος Αντωνίου δικαίωσε την «εμπειρία» και την σταθερή δουλειά του όλο το διάστημα της ανάπαυλας με 2 αναμφισβήτητες νίκες (MiniGP) αλλά πίσω τους έγιναν τα πάντα. Ο μεθοδικός Παναγιώτης Κολλάρος χρησιμοποίησε, τόσο το κέφι του όσο την διεθνή του εμπειρία για να στεφθεί νικητής στην MiniGP1 αφού ο «μεγάλος» του αντίπαλος, ο Κορίνθιος Γιάννης Παλιογιάννης είχε μια εντυπωσιακή αλλά ανώδυνη πτώση στο 1ο σκέλος στην προσπάθειά του να περάσει την «τύφλα να ‘χει η Carrasco» Αντωνία Κορρέ και να μείνει με την παρηγοριά της άνετης νίκης του στο 2ο σκέλος. Στο 2ο σκέλος όπου ήταν η σειρά του έτερου  Γεωργιάδη, του Σαράντη να αντιμετωπίσει την αποφασισμένη Κορρέ με τον Γεωργιάδη να δείχνει ικανότητες σπουδαίου αθλητή σώζοντας «στην τρίχα» μια πτώση από highsiding στον προτελευταίο γύρο!!! (δείτε το βίντεο στο https://www.youtube.com/watch?v=KFOpti5rRaM)
 
Στις συγκινητικές στιγμές του αγώνα-πάρτυ, η «οικογενειακή» απονομή-παράδοση των επάθλων του, από τον παππού Π.Βεντούρα στον εγγονό Α.Βεντούρα.
 
Οι περισσότεροι αθλητές και αθλήτρια συμμετείχαν με τον ΑΡΗ ΑΣ, κλασσικά η οικογένεια Γεωργιάδη εκπροσώπησε τον ΟΔΜΑΑ, ενώ ο Γιάννης Παλιογιάννης τον ακροΠελοποννήσιο ΜΟΛΠ.
 
Πλήρη αποτελέσματα στο chronotech.gr. Επόμενος αγώνας την 17η Ιουλίου στον ίδιο χώρο."

Takahiro “Tiger” Sohwa - Σκοτώθηκε πέφτοντας από ψηλό κτήριο

Αγωνιζόμενος με βάθρα στο AMA Superbike τη δεκαετία του 1990 - Τα στοιχεία δείχνουν αυτοκτονία
Takahiro Sohwa
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

11/10/2024

Ο 59χρονος Takahiro Sohwa είχε το παρατσούκλι "Tiger" και ήταν πρώην αναβάτης αγώνων ταχύτητας, αφήνοντας το στίγμα του στο πρωτάθλημα AMA Superbike κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ενώ πριν τον θάνατό του ήταν Team Manager σε ομάδα του Ιαπωνικού Πρωταθλήματος Superbike.

Ο Sohwa έγινε γνωστός αρχικά από τους αγώνες μοτοσυκλέτας του Ιαπωνικού Πρωταθλήματος στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όπου καθιερώθηκε ως ένας από τους ταχύτερους αναβάτες της χώρας μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Το 1991 πήρε την τρίτη θέση στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Superbike, κάτι που του άνοιξε τον δρόμο για να αγωνιστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στο πρωτάθλημα AMA Superbike ο Takahiro Sohwa συμμετείχε για τρεις σεζόν, όπου στις πρώτες δύο ήταν αναβάτης της Muzzy Kawasaki. Το 1993 τερμάτισε 5ος, με Πρωταθλητή τον Doug Polen, ενώ το 1994 τερμάτισε 3ος γενικής, με Πρωταθλητή τον Troy Corser.

Takahiro Sohwa

Το 1995, όπου το Πρωτάθλημα πήγε στον Miguel DuHamel, ο “Tiger” μεταπήδησε στην ομάδα Ducati Fast by Ferraci, τερματίζοντας πολύ πίσω, μόλις στην 22η θέση, κάτι που σήμανε και το τέλος της καριέρας του στο AMA Superbike. Ο Ιάπωνας είχε καταφέρει να ανέβει στο βάθρο αρκετές φορές, με καλύτερο αποτέλεσμα τη δεύτερη θέση στον αγώνα της Pomona το 1994, πίσω από τον Troy Corser.

Takahiro Sohwa

Στη συνέχεια ο Sohwa επέστρεψε στην Ιαπωνία όπου συνέχισε να ασχολείται με τους αγώνες, αρχικά ως αγωνιζόμενος και κατόπιν από τη θέση του Team Manager αγωνιστικών ομάδων.

Takahiro Sohwa

Ο Τίγρης ήταν ευχάριστος χαρακτήρας, αλλά μιλούσε πολύ λίγα αγγλικά, οπότε οι περισσότεροι δημοσιογράφοι συχνά δεν έκαναν τον κόπο να του πάρουν συνέντευξη, με αποτέλεσμα να μην πάρει ποτέ την αναγνώριση και τη δημοσιότητα που του άξιζε. Μια χιουμοριστική ιστορία για τον Tiger έχει να κάνει με μια ερώτηση δημοσιογράφου στην Daytona. Ο Sohwa είχε μόλις υποστεί ένα ατύχημα και ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την απόδοσή του στον αγώνα. Κι εκείνος απάντησε: “πέφτω συχνά και παρόλα αυτά συνεχίζω να είμαι γρήγορος.” End of story.

Takahiro Sohwa

Οι πληροφορίες για τον θάνατό του δείχνουν ότι αυτοκτόνησε πηδώντας από ένα κτήριο στην Kamakura της Ιαπωνίας στις 6 Οκτωβρίου, γύρω στις 10:00 μ.μ.

Εκεί, ένας παρευρισκόμενος είδε τον Sohwa να πέφτει στο έδαφος από ψηλά, και ειδοποίησε την αστυνομία. Παρά τις προσπάθειες όσων έσπευσαν να βοηθήσουν, ο Sohwa πέθανε 40 λεπτά αργότερα. Οι αστυνομικοί αναφέρουν πως πριν πηδήξει στο κενό ο Sohwa είχε αφήσει στην οροφή του κτηρίου το κινητό, το πορτοφόλι και το μπουφάν του.

Σε δηλώσεις τους, φίλοι και συγγενείς του Sohwa εξέφρασαν αντιρρήσεις για τον χαρακτηρισμό του θανάτου του Ιάπωνα ως αυτοκτονία, καθώς ήταν επιτυχημένος στη δουλειά του και δεν έδειχνε να τον απασχολεί κάτι.

Όμως όπως έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν, η κατάθλιψη πολλές φορές δεν ανιχνεύεται από τον περίγυρο του ατόμου, με την αντρική ψυχική υγεία να παραμένει, σε μεγάλο βαθμό, στο περιθώριο μέχρι και σήμερα.

Ετικέτες