Από τον
Πάνο Καραβοκύρη
5/9/2019
Έχουν περάσει οκτώ εβδομάδες από τον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος Motul WSBK και η τελευταία φορά που βρέθηκαν οι αναβάτες σε πίστα ήταν την προηγούμενη εβδομάδα για τις επίσημες δοκιμές στο Portimao. Τώρα, βρισκόμαστε προ των πυλών του αγωνιστικού τριημέρου και μια μικρή ανασκόπηση σχετικά με τους πρωταγωνιστές του Motul WSBK ενδείκνυται.
Ο Alvaro Bautista έκανε φέτος το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα με την Panigale V4 R και την Aruba.IT Ducati – Racing. Η πορεία του ήταν εκπληκτική, τόσο που στους 11 πρώτους αγώνες έκανε το πρωτάθλημα να δείχνει ανιαρό καθώς τερμάτιζε πρώτος με διαφορά συνήθως πάνω από 10”. Από κι έπειτα ακολούθησε μια πτωτική πορεία (έβαλε και η διοργάνωση το χεράκι της μειώνοντας το όριο περιστροφής του κινητήρα της V4 R) , που κορυφώθηκε στον τελευταίο γύρο του πρωταθλήματος, στη Laguna Seca, όπου τραυματίστηκε στον ώμο του και δεν είναι ακόμη στο 100% της αποκατάστασής του.
Ο Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK), κυρίαρχος του πρωταθλήματος τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τα βρήκε σκούρα στην έναρξη της φετινής σεζόν και σε αυτό οφείλονταν όχι μόνο ο ερχομός του Bautista στη Ducati αλλά και η V4 R που στα κατάλληλα χέρια μπορεί να δημιουργήσει ένα άκρως ανταγωνιστικό πακέτο. Μάλιστα, όταν η Kawasaki παρουσίασε την φετινή της ομάδα στο πρωτάθλημα, χρησιμοποίησε την ιαπωνική λέξη “Ganbaru” ως σλόγκαν που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει “βάλε τα δυνατά σου”. Ωστόσο, χάρη στη σταθερότητα του Rea, να τερματίζει δεύτερος και να μην αφήνει το βαθμολογικό χάσμα να μεγαλώνει περισσότερο, κατάφερε να αδράξει την ευκαιρία όταν παρουσιάστηκε λόγω των πτώσεων του Bautista και βρέθηκε τώρα να ηγείται του πρωταθλήματος κατά 81 βαθμούς.
Σε μια πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε ο Jonathan Rea στο BBC ανέφερε πως αυτό που τον παρακινεί ώστε να είναι πάντοτε ανταγωνιστικός είναι ο φόβος του να σταματήσει να νικά. Έτσι, κατάφερε να είναι πρώτος στην βαθμολογία, ενώ πλέον γνωρίζει πως μπορεί να τα καταφέρει είτε βρίσκεται στην πρώτη θέση είτε όχι και να νικήσει τον αγώνα. Τα πάντα έχουν να κάνουν με την ψυχολογία, το κίνητρο και την επιμονή τόνισε ο Rea.
Τώρα, ο αγώνας στο Portimao σηματοδοτεί τον 400ο αγώνα στο Motul WSBK από το 1988 που ξεκίνησε και θα είναι η 11η φορά που η πίστα φιλοξενεί έναν γύρο του πρωταθλήματος. Μάλιστα, η πίστα θα συνεχίσει να βρίσκεται στο ημερολόγιο του Motul WSBK μέχρι το 2022, καθώς ανανέωσε το συμβόλαιό της με την διοργάνωση. Από τα στατιστικά της πίστας μπορούμε να αντλήσουμε αρκετές πληροφορίες και να δούμε ποιοι από τους αναβάτες και τις ομάδες αποτελούν το φαβορί για τον αγώνα. Ο Rea μαζί με την Kawasaki είναι ο πιο σοβαρός διεκδικητής της νίκης στο Portimao, καθώς ο περσινός πρωταθλητής δεν έχει χάσει σε αυτή από το 2015, έχοντας ένα σερί οκτώ νικών που είναι το διπλάσιο από αυτό που έχουν καταφέρει στο παρελθόν οι αντίπαλοι από την Ducati και την Aprilia. Το ίδιο ισχύει και για τις Superpole. Η τελευταία φορά που στέφθηκε νικήτρια η Ducati σε αυτή τη πίστα ήταν το 2011 στο δεύτερο σκέλος, με τον Carlos Checa να επιτυγχάνει αυτό τον άθλο.
Τα δοκιμαστικά για τον Bautista μπορεί να μην ήταν γεμάτα δράση και να μην είχε το χρόνο που ήθελε μέσα στην πίστα, καθώς προτίμησε να μην κουράσει περαιτέρω τον ώμο του και να απέχει απ’ τη δεύτερη μέρα των δοκιμών. Ωστόσο, έμεινε ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα και είπε πως ξαναβρήκε την αίσθηση που έψαχνε στη V4 R. Το μόνο που μένει να δούμε είναι κατά ποσό θα μπορέσει να είναι ανταγωνιστικός κατά τη διάρκεια των αγώνων. Ο ομόσταβλός του από την άλλη, ο Chaz Davies, που πήρε την πρώτη του νίκη φέτος στη Laguna Seca, στις δοκιμές φρόντισε να κάνει και μια προσομοίωση αγώνα, ενώ δοκίμασε και ένα νέο ψαλίδι για την Panigale V4 R. Οπότε περιμένουμε να δούμε αρκετή δράση απ’ τους αναβάτες της Aruba.IT Racing – Ducati.
Η Yamaha από την άλλη έχει στεφθεί νικήτρια δύο φορές στο Portimao, μια το 2009 στο πρώτο σκέλος με τον Ben Spies και άλλη μια το 2011 με τον Marco Melandri στο δεύτερο σκέλος, ο οποίος από του χρόνου αποσύρεται. Τόσο το 2017 όσο και το 2018 κατάφερε να πάρει μια θέση στο βάθρο χάρη στον Michael van der Mark, που είχε τερματίσει δεύτερος και τρίτος αντίστοιχα. Η BMW από την άλλη είχε μια νίκη το 2013 με τον Marco Melandri, η οποία αποτελεί μέχρι και σήμερα το μοναδικό της βάθρο σε αυτή τη πίστα. Τώρα, με τον Tom Sykes στο πλευρό της, που έχει δείξει ότι μπορεί να τερματίσει μέσα στην τριάδα αλλά και να παλέψει για τη νίκη, έχει περισσότερες ευκαιρίες να βρεθεί για δεύτερη φορά σε μια θέση του βάθρου. Η Honda από την άλλη είχε ανέβει στο κορυφαίο σκαλί του βάθρου το 2014, χάρη στον Jonathan Rea.
Τρείς γύροι απομένουν μέχρι να τελειώσει το φετινό πρωτάθλημα Motul WSBK και όπως όλα δείχνουν, η απόφαση της διοργάνωσης να μειώσει το όριο περιστροφής του κινητήρα της V4 R του Bautista αποδείχτηκε σωστή κίνηση ώστε να αυξηθεί το ενδιαφέρον, αν και σε αυτό συνέβαλαν και οι πτώσεις του. Παρότι ο Rea ηγείται στη βαθμολογία κατά 81 βαθμούς από τον Bautista, το πρωτάθλημα ακόμη κρίνεται και ο φετινός πρωταθλητής δεν έχει οριστεί ακόμη.