Συνέντευξη Chaz Davies: "Επιτέλους έχουμε το Ducati V4R για να κερδίσουμε!"

Μια εφ' όλης της ύλης κουβέντα γύρω από το νέο Ducati V4R
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/12/2018

O Ουαλλός πρώην Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην κατηγορία των Supersport, Chaz Davies, οδηγεί τα desmo V-2 της Ducati τα τελευταία πέντε χρόνια, ως εργοστασιακός αναβάτης της ομάδας στα WSBK, έχοντας τερματίσει τρεις φορές δεύτερος στο πρωτάθλημα (2015, 2017 και 2018). Γι' αυτόν, το φιλόδοξο αλλά τελικά δύσκολο καθήκον, του να τρέχει με ένα δικύλινδρο για μισή δεκαετία, κόντρα στα όλο και πιο γρήγορα και πιο δυνατά τετρακύλινδρα του ανταγωνισμού, θα τελειώσει το 2019. Η ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του όσο περιμέναμε παρέα να στεγνώσει η πίστα στο Jerez, για να ανέβουμε πάνω στα Ducati V4R (αν και ο καθένας μας θα οδηγούσε διαφορετική έκδοση, κάτι για το οποίο θα διαβάσετε στην αναλυτική του παρουσίαση και τις πρώτες οδηγικές εντυπώσεις στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ), τονίζει το πόσο πολύ είναι αφοσιωμένος στην επόμενη σεζόν.

Chaz, έπρεπε να περιμένεις πολύ καιρό μέχρι να ανέβεις πάνω στη σέλα του, αλλά πώς ήταν όταν τελικά οδήγησες το V4, σε σχέση με το παλιό σου V-2;
"Σχηματίστηκε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου –ένα ΜΕΓΑΛΟ χαμόγελο. Προφανώς ήλπιζα να το οδηγήσω νωρίτερα μέσα στη σεζόν, αλλά για κάποιον λόγο δεν συνέβη ποτέ και στη συνέχεια τραυματίστηκα. Το πλήρωμα του χρόνου όμως ήρθε στις δοκιμές της Aragon στις αρχές του Νοέμβρη και ναι, φόρεσα ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Μετά την πρώτη βόλτα, νομίζω ότι σχολίασα το εξής: "Τώρα έχουμε μια μοτοσυκλέτα με την οποία μπορούμε να τρέξουμε."

Συγκριτικά με το Kawasaki, πού έχανες με το δικύλινδρο V της Ducati;
"Δεν μπορώ να πω ότι ήταν σε έναν μόνο τομέα, διότι στο τέλος έχανα από λίγο σε όλους τους τομείς. Είναι δύσκολο να πεις αν ήταν στην επιτάχυνση ή στα φρένα ή σε κάτι άλλο. Ήταν λίγο από 'κει, λίγο από 'δω. Μέχρι και πριν από δύο χρόνια ήμασταν πολύ κοντά τους, αλλά την τελευταία διετία ήταν εμφανές ότι χρειαζόμασταν κάτι καινούργιο, οπότε το V4 ήρθε την κατάλληλη στιγμή."

Έπρεπε δηλαδή να οδηγείς το V-2 πάνω από το όριο για να παραμείνεις ανταγωνιστικός;
"Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Μερικές φορές, όταν είχα το πακέτο όπως ακριβώς έπρεπε να είναι και υπήρχαν οι τέλειες συνθήκες, δεν ήταν απαραίτητο να περνάω το όριο και μπορούσα να κερδίζω αγώνες με καλή διαφορά. Αλλά για να πολεμήσεις για το πρωτάθλημα, χρειάζεσαι κάτι τέτοιο σε κάθε αγώνα, και σίγουρα δεν το είχαμε αυτό. Στο τέλος, η συνέπεια ήταν το δυσκολότερο πράγμα να βρεθεί και ευτυχώς το V4 θα μας δώσει αυτό το επιπλέον βήμα που χρειαζόμασταν."

Έχεις τρέξει με V4 Desmosedici MotoGP στο οποίο βασίζεται το V4R, σωστά;


"Ναι, αρκετά παλιά είχα οδηγήσει το MotoGP σε μερικούς αγώνες το 2007, ενώ έκανα και δοκιμές πέρσι με την υφιστάμενη MotoGP μοτοσυκλέτα στο Mugello. Οπότε ναι, έχω μια μικρή εμπειρία από την συγκεκριμένη διάταξη κινητήρα. Προφανώς όμως, η μοτοσυκλέτα που οδήγησα το 2007 ήταν 800 κυβικά, οπότε ο τρόπος απόδοσης της δύναμης ήταν πολύ διαφορετικός. Το καινούργιο superbike έχει σίγουρα μια πιο γραμμική καμπύλη ισχύος. Είναι πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμη από το 800, το οποίο ήταν πολύ απότομο."

Υποθέτω, όταν οδηγείς το V4 θα πρέπει να αλλάξεις εντελώς όλα τα σημεία αναφοράς σου; Ουσιαστικά ξεκινάς από το μηδέν, έτσι δεν είναι;
"Ναι σίγουρα. Το οδηγικό μου στιλ θα πρέπει να αλλάξει λίγο, νομίζω, και θα προσπαθήσω να φέρω την μοτοσυκλέτα όσο το δυνατόν πιο κοντά στα δικά μου μέτρα, και στη συνέχεια θα δουλέψω πάνω στις αδυναμίες μου."

Ποια είναι τα δυνατά σου σημεία;
"Νομίζω τα φρένα στην είσοδο και την μέση της στροφής. Αυτός ήταν ανέκαθεν ένα τομέας όπου με το V-2, έτσι όπως έχουμε στήσει το πλαίσιο, έπρεπε να διαχειρίζομαι με μεγάλη προσοχή την αίσθηση του μπροστινού όταν ήμουν στην μέγιστη κλίση, οπότε χρησιμοποιούσα το μπροστινό φρένο για να ελέγχω στην ουσία την επαναφορά του πιρουνιού. Ήταν σα να αναλάμβανα κάποια από τα καθήκοντα της ανάρτησης μέσω του δαχτύλου μου, αλλά με το V4 νιώθω ότι κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται, γιατί το μπροστινό πατάει πιο γερά στην άσφαλτο κι έχω καλύτερη αίσθηση."

Και ποια είναι τα αδύναμα σημεία σου;
"Με το δικύλινδρο, νομίζω ότι είναι η είσοδος των στροφών, ειδικά προς το τέλος έτσι όπως προχώρησε η εξέλιξη των ελαστικών. Αισθάνομαι ότι αυτή η μοτοσυκλέτα θέλει να τρέχει μ' ένα κοντύτερο μεταξόνιο, όπως του στάνταρ μοντέλου πραγματικά, λόγω του μήκους του κινητήρα, το οποίο θα βελτιώσει τις εισόδους. Προφανώς όμως, με ένα κοντύτερο μεταξόνιο θα έχεις και πιο πολλές σούζες, αν και τώρα έχουμε τα αεροδυναμικά φτερά για να το αντισταθμίσουμε αυτό. Υπάρχουν, λοιπόν, πολλά πράγματα που νιώθω ότι αποτελούν βήματα προς την σωστή κατεύθυνση για εμάς, με το V4. Έχοντας περάσει τρεις μέρες πάνω στην μοτοσυκλέτα δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάτι που είναι πισωγύρισμα σε αυτό το στάδιο, κάτι το οποίο είναι υπέροχο."

Πιστεύω ότι είναι η πρώτη φορά που οδηγείς μοτοσυκλέτα με αεροδυναμικά φτερά. Είναι κάτι για το οποίο έχεις το νου σου;
"Έχω οδηγήσει αυτή την μοτοσυκλέτα μόνο με φτερά και αφού παίρνει την ομολογκασιόν μ' αυτά, θα την τρέχουμε όπως έρχεται. Στην Ducati είναι πολύ σίγουροι ότι αποτελούν πλεονέκτημα σε κάθε τομέα, όχι μόνο για την αίσθηση του μπροστινού και για να μειωθούν οι σούζες, αλλά και για την πρόσφυση του μπροστινού, ειδικά στις πιο γρήγορες στροφές. Ξέρεις, θεωρώ ότι δεν είναι χρήσιμες οι συγκρίσεις. Όμως, νιώθω μια διαφορά στην μοτοσυκλέτα σε σχέση με το τι οδηγούσα πριν, και προτιμώ να αποδίδω ένα μέρος της ευθύνης στα φτερά."

Υποθέτω ότι είναι αρκετά πιο γρήγορο, αλλά ανεβάζει εξίσου στροφές. Πρέπει να κρατάς τις στροφές πολύ ψηλά;
"Φυσιολογικά ανεβάζει πολλές στροφές και νιώθει άνετα εκεί! Όταν ανέβηκα για πρώτη φορά στο δικύλινδρο προερχόμενος από το τετρακύλινδρο της BMW, έφτασα στον κόφτη και κοπάνησα το κεφάλι μου στην ζελατίνα στους πρώτους κιόλας γύρους! Έχοντας περάσει, λοιπόν, πέντε παράξενα χρόνια πάνω στο δικύλινδρο, στους πρώτους γύρους με το V4 έκανα το κλασικό, όπου άλλαζα ταχύτητες σχεδόν 4.000 στροφές νωρίτερα! Είναι σαν να επιστρέφεις στο χρόνο πριν από πέντε χρόνια, οπότε επαναπρογραμμάτισε τις αντιδράσεις σου και συνήθισέ το. Ειλικρινά όμως, ήταν μια πολύ γρήγορη προσαρμογή, γιατί αυτό το Ducati V4 είναι πραγματικά προκλητικό, θέλει να του κρατάς τις στροφές ψηλά κι επιταχύνει δυνατά μέσα στην ψηλή μπάντα των στροφών. Ήταν ωραία την πρώτη φορά που βρέθηκα πάνω στη σέλα του και είδα ένα στροφόμετρο που φτάνει μέχρι τις 17.000 στροφές. Είχα συνηθίσει τις 12.000 και κάτι για πολύ καιρό!"

Είχες οδηγήσει ένα άλλο V4 πίσω στο 2012, για μία μόνο σεζόν στην οποία κέρδισες τον πρώτο σου αγώνα στα WSBK. Πώς είναι λοιπόν το νέο Ducati σε σχέση με το Aprilia;
"Αυτό ήταν πριν πολύ καιρό με την Aprilia, σε μια εντελώς διαφορετική εποχή των WSBK, με διαφορετικά ελαστικά και τα πάντα. Θα έλεγα όμως ότι η βάση του κινητήρα έχει κάποιες ομοιότητες με ό,τι θυμάμαι πριν από έξι χρόνια. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας των V4 είναι παρών, αλλά από όλες τις άλλες απόψεις αυτό είναι ένα πιο προχωρημένο και πιο εκλεπτυσμένο πακέτο."

Διαθέτει κάτι από δικύλινδρο και τετρακύλινδρο μέσα του, κάτι σαν μείξη αυτών των δύο;
"Νομίζω πως ναι. Αυτή είναι μια πολύ ακριβής διατύπωση, γιατί ναι, ανεβάζει στροφές, αλλά ταυτόχρονα διαθέτει την δύναμη ενός φορτηγού, δεν έχει τις πιστονιές ενός δικύλινδρου, ενώ παράλληλα θεωρώ ότι είναι ένας καλό συμβιβασμός. Νομίζω ότι υπάρχουν μερικοί έξυπνοι άνθρωποι στην Ducati Corse που έχουν μελετήσει εξαντλητικά την ιδανική διάταξη ενός κινητήρα, και πιστεύουν ότι αυτή είναι ο V4."

Συγκριτικά με την εποχή που ήσουν με το BMW S1000RR, είναι μια μοτοσυκλέτα που συγχωρεί πιο εύκολα τα λάθη;
"Σίγουρα ναι –αυτό ήταν ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που είχα να αντιμετωπίσω! Ήταν δύσκολο να κάνω τα ηλεκτρονικά να δουλέψουν σωστά και ήταν πολύ, πολύ απότομο. Αυτό το Ducati είναι εντελώς διαφορετικό  και πολύ πιο εκμεταλλεύσιμο."

Πόσο χαμηλά αφήνεις να πέσουν οι στροφές; Για παράδειγμα στην κλειστή, δεύτερη στροφή εδώ στο Jerez;
"Περίπου ως τις 8.500 στροφές στο πιο αργό σημείο –έχει πολύ μεγάλο φάσμα. Συνήθως ανεβάζω ταχύτητα στις 16.000 στροφές, οπότε αφήνει μεγάλα περιθώρια. Ελπίζω να έχουμε έναν καλό χειμώνα δημιουργικής εξέλιξης, βήμα-βήμα, και να κατανοήσω την μοτοσυκλέτα αντί να κάνουμε ριζικές αλλαγές. Η ομάδα δοκιμών έχει δουλέψει πολύ σκληρά, αλλά τώρα ήρθε η ώρα να το πάμε σε άλλο επίπεδο και νομίζω ότι έχω άλλες έξι μέρες πάνω στην μοτοσυκλέτα πριν τον πρώτο αγώνα του Phillip Island. Έχουμε λοιπόν τον χρόνο ως σύμμαχο, έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα για την κατεύθυνση της εξέλιξης, οπότε ναι, υπάρχουν όλες οι ενδείξεις για κάτι καλό μέσα στο 2019."

Έχεις έναν καινούργιο team mate ο οποίος έτρεχε με V4 Ducati στα MotoGP τα τελευταία δύο χρόνια. Συγκρίνετε καθόλου τις παρατηρήσεις σας; Είναι διαφορετική η σχέση μεταξύ σας, απ' ό,τι με τον Melandri;
"Δεν έχουμε συγκρίνει ακόμη παρατηρήσεις, αλλά προφανώς πάντα υπάρχει περιθώριο για σύγκριση δεδομένων. Τις προάλλες όμως, ρωτήθηκα για το τι πιστεύω που ο Alvaro βρήκε αμέσως την ταχύτητά του στα Superbikes και για το αν ήταν έκπληξη αυτό για μένα. Ειλικρινά απαντώ πως όχι, γιατί δεν είμαι σίγουρος για το ποιος έχει τα περισσότερα να μάθει, αυτός ή εγώ! Για μένα, εκτός του ότι είναι προφανώς ένα Ducati με ελαστικά της Pirelli, αυτή η μοτοσυκλέτα δεν έχει καμία ομοιότητα με το V-2, είναι πραγματικά κάτι πολύ, πολύ διαφορετικό. Από την πλευρά του Alvaro, πιθανώς πρέπει να μάθει να οδηγεί μια μοτοσυκλέτα που είναι λιγότερο άκαμπτη, σε ελαστικά που είναι λιγότερο απόλυτα, αλλά ο χαρακτήρας του κινητήρα είναι πολύ πιο κοντά σ' αυτό που έχει συνηθίσει όπως και η σύνδεση με το γκάζι και τόσα άλλα πράγματα, είναι πιο κοντά στα δεδομένα με τα οποία έτρεχε σε σχέση με την μοτοσυκλέτα που έτρεχα εγώ. Αυτό συμβαίνει γιατί η διάταξη του κινητήρα και η ηλεκτρονική χαρτογράφηση που χρησιμοποιούμε στο V4R, προέρχεται στην ουσία από την GP μοτοσυκλέτα της προηγούμενης διετίας, με την οποία έτρεχε στους αγώνες. Οπότε νομίζω ότι από πολλές πλευρές, έχει λιγότερα να μάθει. Μόνο τα ελαστικά είναι που πρέπει να συνηθίσει λίγο. Είναι όμως ενδιαφέρον γιατί πιστεύω ότι και οι δύο μπορούμε να φέρουμε πράγματα στο τραπέζι και τα σχόλιά μας μέχρι στιγμής, ειδικά για τους σημαντικούς τομείς, είναι κατά μεγάλο βαθμό στο ίδιο μήκος κύματος. Οπότε συμφωνούμε για τα σημαντικά, και ναι, αυτό είναι καλό."

Συνεργάστηκε ο Alan Cathcart, φωτογραφίες: Milagro/Gigi Soldano και Thomas Maccabelli

Θυμηθείτε το gallery με πλούσιο φωτογραφικό υλικό υψηλής ανάλυσης από την παρουσίαση του νέου Ducati V4R

MOTUL WSBK Aragon Race1: Πρώτη νίκη Iannone με δάκρυα στα μάτια και κόκκινη σημαία στην αρχή!

Δυνατές συγκινήσεις στο Aragon για τον πρώτο αγώνα
MOTUL WSBK Aragon Race1: Πρώτη νίκη Iannone με δάκρυα στα μάτια και κόκκινη σημαία στην αρχή!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/9/2024

Δεκαοκτώ γύροι στο MotorLand Aragon με την επιστροφή των Toprak Razgatlioglu και Jonathan Rea ενώ εξακολουθεί να απουσιάζει Dominique Aegerter που τραυματίστηκε στη διάρκεια προπόνησης με ποδήλατο. Ο Γερμανός Marvin Fritz συνεχίζει να τον αντικαθιστά και τα πάντα έδειχναν έτοιμα σε συνθήκες πολύ καλύτερες από αυτές που επικρατούν στα MotoGP με θερμοκρασία στους 22ºC.

Ο Andrea Iannone πήρε το προβάδισμα από τη δεύτερη θέση, περνώντας τον Nicolo Bulega, καθώς ο Toprak Razgatlioglu ανέβηκε τρίτος πριν περάσει και αυτός τον Bulega. Ο Sam Lowes έπεσε ενώ ήταν 7ος και καθώς η Ducati έβγαζε καπνούς και υγρά στην άσφαλτο βγήκαν οι κόκκινες σημαίες. Καθώς δεν είχε ολοκληρωθεί ένας γύρος, ο αγώνας θα επανερχόταν με τη διαδικασία της γρήγορης εκκίνησης με το ίδιο grid με την εκκίνηση του αγώνα. Όλα ίδια εκτός από τον Sam Lowes που δεν θα συμμετείχε στον αγώνα των δεκαεπτά γύρων.

Ο Nicolo Bulega μάλλον είχε σχέδια τώρα που είδε τι γινόταν με τους άλλους δύο αλλά στον γύρο προθέρμανσης είχε πρόβλημα με τον κινητήρα χάνοντας τον αγώνα και τερματίζοντας την ευκαιρία του να πλησιάσει το προβάδισμα του Razgatlioglu στο πρωτάθλημα.

Ο Andrea Iannone μπήκε ξανά εμπρός έχοντας τώρα να πρέπει να προσέξει τον Danilo Petrucci ενώ ο Andrea Locatelli έκανε τον Alvaro Bautista στην άκρη για να πάρει την τρίτη θέση μπροστά από τον Toprak Razgatlioglu. Στην πίσω ευθεία, ο Razgatlioglu ξανά πέρασε τον Locatelli και πήρε την τρίτη θέση πριν τα φρένα της επόμενης στροφής. Μαζί σχεδόν και ο Alex Lowes που και αυτός προσπέρασε τον Locatelli πριν από τον δεύτερο γύρο δίνοντας έτσι στον Bautista την ευκαιρία να πάρει εκδίκηση από τον Locatelli.

Για άλλη μια φορά ο Razgatlioglu κέρδισε μια θέση στην πίσω ευθεία, αυτή τη φορά παίρνοντας τον Petrucci στα φρένα. Έκανε ταχύτερο γύρο 1'50.085 και κανείς δεν περίμενε πως θα ήταν τελικό ο Axel Bassani από την δέκατη τρίτη θέση που θα σημείωνε ένα εκπληκτικό 1'49.798. Ο Locatelli δεν άντεξε την πίεση και μετά από λάθος κατέληξε στη δέκατη έκτη θέση.

Στον τέταρτο γύρο, ο Iannone συνέχιζε να παίζει πολύ καλή άμυνα αλλά άφησε τους Michael van der Mark και Alvaro Bautista να πλησιάσουν. Ο Garrett Gerloff κατάφερε επίσης έναν ταχύτερο γύρο στο 1'49.510 πλησιάζοντας και αυτός και φτάνοντας στην 7η θέση.

Οι Lowes και Petrucci άλλαζαν θέσεις μεταξύ τους με τον Bautista να ακολουθεί τον Petrucci και να περνάει τον Lowes, καθώς ο Petrucci ανέβηκε ξανά στην τρίτη θέση. Ο Razgatlioglu τελικά πέρασε τον Iannone στα φρένα στην 16η στροφή 16 στο τέλος της ευθείας, στο αγαπημένο του μέρος αλλά ο Iannone αντεπιτέθηκε όταν παραδόξως ο Razgatlioglu δεν μπόρεσε να κρατήσει την εσωτερική γραμμή. Ο Bautista εκμεταλλεύτηκε τη μεγάλη ευθεία για να περάσει τον Petrucci και να πάρει την τρίτη θέση πίσω από τους Iannone και Razgatlioglu.

Στον έβδομο γύρο, ο Petrucci πέρασε τον Bautista στην πρώτη στροφή με επιθετική κίνηση αναγκάζοντάς τον να ανοίξει γραμμή και ο Lowes δεν έχασε την ευκαιρία και όρμησε και αυτός δίπλα στον Bautista για να του πάρει την τέταρτη θέση. Ο Petrucci πέρασε τον Razgatlioglu στην πρώτη στροφή και έβαλε πλώρη για τον Iannone, παραμερίζοντας τον τελικά στην 4η στροφή.

Στα μισά του αγώνα οι έντεκα πρώτοι αναβάτες είχαν σχηματίσει ένα Moto3 μπουλούκι σε απόσταση λίγων δεκάτων μεταξύ τους, με τον Bautista να είναι εκείνος που έκανε το λάθος και βγήκε εκτός αλλά ανέκαμψε Αστην έκτη θέση. Αμέσως μετά ο Garrett Gerloff πήρε την τρίτη θέση από τον Toprak Razgatlioglu και ο Bautista πήρε πίσω την πέμπτη θέση από τον Alex Lowes, καθώς ο Iannone πήρε ξανά την πρωτοπορία πριν την χάσει στην πρώτη στροφή του δέκατου γύρου, καθώς ο Gerloff έκανε ταχύτερο γύρο 1'49.264. Ο Petrucci ήταν ο επόμενος που έκανε το λάθος, βγήκε εκτός γραμμής και έχασε τη δεύτερη θέση από τον Gerloff και στη συνέχεια την τρίτη από τον Razgatlioglu. Ο Lowes για άλλη μία φορά δεν θα έχανε ευκαιρία και πήρε επίσης μια θέση από τον Petrucci που προσπαθούσε ακόμα να κλείσει την γραμμή του.

Στον ενδέκατο γύρο, ο Iannone προηγούνταν των Gerloff και Razgatlioglu, με τον Bautista να απέχει πάνω από μισό δευτερόλεπτο από το βάθρο και τον Petrucci να βρίσκεται πάνω από μισό δευτερόλεπτο πιο πίσω, μπροστά από τον Lowes για άλλη μια φορά. Στον δωδέκατο γύρο, ο Danilo Petrucci έκανε ταχύτερο χρόνο 1'49.180 στην πέμπτη θέση πίσω από τον Bautista, ο οποίος ήταν σχεδόν ένα δευτερόλεπτο μακριά από τη μάχη του βάθρου.

Στο δέκατο τρίτο γύρο οι Iannone, Gerloff και Razgatlioglu καλύπτονταν από λιγότερο από δύο δέκατα του δευτερολέπτου και ο Razgatlioglu πέρασε τον Gerloff στη στροφή ένα στα φρένα καθώς ο Bautista προστέθηκε στην πρώτη τριάδα. Ο Iannone πάλεψε με τον Razgatlioglu στην 16η στροφή και ξεκίνησε να ηγείται του αγώνα. Ο Alvaro Bautista σημείωσε ταχύτερο γύρο 1'49.152, τρία δέκατα από τον Gerloff. Για άλλη μια φορά, ο Iannone χρησιμοποίησε την ταχύτητά του στην έξοδο της στροφής για να δυσκολέψει τις BMW να πλησιάσουν.

Καθόλου παράξενο λοιπόν που τελικά ο Andrea Iannone σημείωσε ταχύτερο χρόνο στα 1'49.094 σχεδόν τέσσερα δέκατα μπροστά από τον Razgatlioglu στο δέκατο τέταρτο γύρο. Ο Gerloff έχασε την κόντρα με τον Razgatlioglu αφήνοντας τον Bautista να τον πλησιάσει, ενώ ο Iannone είχε καταφέρει να κρατήσει τα ελαστικά του σε καλή κατάσταση και άρχισε να απομακρύνεται στην κορυφή, ξεκινώντας τον τελευταίο γύρο με διαφορά πάνω από ένα δευτερόλεπτο από τους Razgatlioglu, Gerloff και Bautista. Ο Bautista πήρε την τρίτη θέση οδηγώντας προς την πρώτη στροφή του τελευταίου γύρου, η μάχη μεταξύ Gerloff και Bautista έδωσε χώρο στον Razgatlioglu να αναπνεύσει, και καθώς ο Gerloff πλησίασε τον Razgatliolgu, τελείωσε ο γύρος και τερμάτισε στην τρίτη θέση.

Ο Andrea Iannone κέρδισε τον πρώτο του αγώνα στα MOTUL World Superbike μπροστά από τον Toprak Razgatlioglu και τον Garrett Gerloff, με τον Alvaro Bautista να χάνει το βάθρο για λιγότερο από ένα δέκατο του δευτερολέπτου. Ένα δευτερόλεπτο πιο πίσω, ο Danilo Petrucci πήρε τη μοναχική πέμπτη θέση, δύο δευτερόλεπτα μπροστά από τους Iker Lecuona και Alex Lowes.

Η ομάδα του Iannone πανηγύρισε δυνατά την πρώτη νίκη του Ιταλού σε αγώνα μετά το MotoGP του 2016, αλλά η μοτοσικλέτα του δεν κατάφερε να επιστρέψει στο Parc Fermé, καθώς η κίτρινη Ducati έμεινε από καύσιμα. Οκτώ διαφορετικοί νικητές του αγώνα το 2024 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός εδώ και πάνω από μια δεκαετία.

Ο Razgatlioglu ευχαρίστησε τον Gerloff που τον είδε στην τελευταία στροφή, αναπολώντας εκείνη τη φορά που δεν τον είδε, στο Assen του 2021, ενώ ο Iannone δεν σταματούσε να χαμογελά, να χορεύει, να χειροκροτεί και γενικά να διασκεδάζει στο δρόμο προς το βάθρο, μέχρι που τον έκαναν να σωπάσει τα δάκρυα και ο ιταλικός εθνικός ύμνος.

Θέση

No.

Αναβάτης

ΜΟΤΟ

Διαφ.

1

29

A. IANNONE

Ducati Panigale V4R

 

2

54

T. RAZGATLIOGLU

BMW M 1000 RR

0.845

3

31

G. GERLOFF

BMW M 1000 RR

1.124

4

1

A. BAUTISTA

Ducati Panigale V4R

1.190

5

9

D. PETRUCCI

Ducati Panigale V4R

2.528

6

7

I. LECUONA

Honda CBR1000 RR-R

4.758

7

22

A. LOWES

Kawasaki ZX-10RR

5.352

8

97

X. VIERGE

Honda CBR1000 RR-R

6.477

9

60

M. VAN DER MARK

BMW M 1000 RR

8.749

10

55

A. LOCATELLI

Yamaha YZF R1

8.926

11

45

S. REDDING

BMW M 1000 RR

9.003

12

47

A. BASSANI

Kawasaki ZX-10RR

10.660

13

21

M. RINALDI

Ducati Panigale V4R

11.976

14

65

J. REA

Yamaha YZF R1

14.901

15

28

B. RAY

Yamaha YZF R1

16.291

16

87

R. GARDNER

Yamaha YZF R1

21.047

17

5

P. OETTL

Yamaha YZF R1

30.353

18

95

T. MACKENZIE

Honda CBR1000 RR-R

31.777

RET

53

T. RABAT

Kawasaki ZX-10RR

10

RET

17

M. FRITZ

Yamaha YZF R1

12 Laps

RET

14

S. LOWES

Ducati Panigale V4R

 

RET

11

N. BULEGA

Ducati Panigale V4R