Μετά την Ινδία, το "Trans – Asian 2017" συνεχίστηκε στην Myanmar (πρώην Βιρμανία). Εδώ όμως η κατάσταση ήταν λίγο ιδιαίτερη, όσον αφορά το ταξίδι μου σ’ αυτήν την χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας. Οι ταξιδιώτες που επισκέπτονται την Myanmar με το δικό τους μεταφορικό μέσον είναι υποχρεωμένοι -για όλο το χρονικό διάστημα της παρουσίας τους στην Myanmar- να έχουν μαζί τους την συνοδεία ενός αυτοκινήτου, με δυο κρατικούς υπαλλήλους του Υπουργείου Τουρισμού. Μιλάμε δηλαδή για έναν αυστηρά εποπτευόμενο-ελεγχόμενο τρόπο ταξιδιού…
Ούτε κι εγώ κατάφερα να ξεφύγω από το μάτι της κυβέρνησης των στρατιωτικών, που κυβερνούν με σιδερένια πυγμή την Μιανμάρ από το 1962. Από τα σύνορα της Ινδίας μέχρι τα σύνορα της Ταϊλάνδης –για 9 μέρες και για 2.000 χιλιόμετρα– μαζί μου είχα δυο κρατικούς λειτουργούς της Myanmar, οι οποίοι με ακολουθούσαν παντού με το αυτοκίνητό τους και φρόντιζαν να μου κάνουν την ζωή εύκολη –αλλά και ελεγχόμενη.
Αυτό φυσικά δεν με εμπόδισε καθόλου να εξερευνήσω –έστω και με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο– την Βιρμανία των σχολικών μου βιβλίων (η χώρα άλλαξε όνομα το 1989). Ταξιδεύοντας με την λευκή Africa Twin 1000 στους υποβαθμισμένους δρόμους της Myanmar, παντού σκόνταφτα πάνω σε καλοσύνη και ευγένεια, ενώ με έκπληξη αντίκριζα μια χώρα που φωτίζεται από τον βουδισμό και τα χαμογελαστά πρόσωπα των φιλόξενων κατοίκων της. Κι όσον αφορά τα τουριστικά θέλγητρα της Myanmar, η κοιλάδα Bagan με τις 5.000 παγόδες, το βουδιστικό μοναστήρι στην κορυφή του όρους Mt. Popa, οι βουδιστικές παγόδες της πόλης Mandaley και η πρωτεύουσα Yangon μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μου.
Τις δυο τελευταίες μέρες στην Myanmar πνίγηκα στην βροχή (εποχή μουσώνων γαρ). Η πιο δύσκολη στιγμή που πέρασα ήταν καθοδόν για τα σύνορα της Ταϊλάνδης. Για 50 χιλιόμετρα πορείας, χρειάστηκα περίπου 8 ώρες, μιας και είχαν ξεχειλίσει τρία ποτάμια πάνω στην διαδρομή και περιμέναμε να πέσει η στάθμη του νερού νερό για να περάσουμε. Ποιές γέφυρες, ποιός δρόμος!
Φτάνοντας στα ταϊλανδέζικα σύνορα, δεν στενοχωρήθηκα ιδιαίτερα που αποχωρίστηκα τους δυο “φύλακές” μου. Στενοχωρήθηκα όμως που δεν μπόρεσα να ταξιδέψω όπως εγώ ήθελα στην Myanmar, αλλά και χάρηκα που έβαζα πλέον ρόδα στην ξελογιάστρα Ταϊλάνδη…
Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Δ' ανταπόκριση
Με κρύο και βροχή στην Τουρκία, λίγο πριν την ολοκλήρωση του ταξιδιωτικού QJ Dubai
Από τον
Κωνσταντίνο Μητσάκη
22/1/2024
Το συνοριακό πέρασμα από το Ιράκ στην Τουρκία πραγματοποιήθηκε την 22η ημέρα του ταξιδιού και αποδείχθηκε μια σχετικά εύκολη υπόθεση. Με την είσοδό μου στην Τουρκία -την τελευταία χώρα του QJ DUBAI- το οδοιπορικό μου στους δρόμους της Μέσης Ανατολής και της Αραβικής χερσονήσου με την QJ SRT 800X έμπαινε πλέον στην τελική του ευθεία. Υπολείπονταν 1.800 χλμ. ως το αιγαιοπελαγίτικο λιμάνι του Cesme, με την ηλεκτρονική πυξίδα να δείχνει την τουρκική διαδρομή Cirze-Gaziantep-Adana-Konya-Afyon-Cesme!
Η πρώτη διανυκτέρευση εντός Τουρκίας πραγματοποιήθηκε στην συνοριακή πόλη Cirze. Για να ακολουθήσει την επόμενη μέρα η διαδρομή Cirze-Gaziantep (470 χλμ.), κάτω από άκρως “παγωμένες” συνθήκες καθώς ο υδράργυρος δεν έλεγε να ξεκολλήσει από τους -1 C. Χρειάστηκε να επιστρατεύσω ισοθερμικά ρούχα και ζεστή διάθεση για να “θερμάνω” τα κρύα χιλιόμετρα που διέτρεχα στους ευθυτενείς δρόμους της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Είναι δύσκολος ο χειμώνας στη νοτιοανατολική επικράτεια της γείτονας χώρας.
Η ολιγόωρη στάση μου στον αρχαιολογικό χώρο της ελληνιστικής πόλης Ζεύγμα (44 χλμ. ανατολικά της Gaziantep) μού πρόσφερε την ευκαιρία να θαυμάσω τα εκπληκτικής τέχνης ψηφιδωτά που ανακαλύφθηκαν από τη σκαπάνη των αρχαιολόγων. Για την ιστορία, η Ζεύγμα ιδρύθηκε από τον διάδοχο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Μακεδόνα στρατηγό Σέλευκο Νικάτωρ το 300 π.Χ. και η στρατηγική της θέση (κοντά στον Ευφράτη) ήταν ο κυριότερος λόγος της ανάπτυξής της. Σήμερα, το 80% της αρχαίας Ζεύγμα βρίσκεται βυθισμένο από το 2000 στα νερά της τεχνητής λίμνης Birecik.
Κι από την ελληνιστική Ζεύγμα στην Gaziantep, σε μια από τις παλαιότερες πόλεις στον κόσμο -η Gaziantep κατοικείται συνεχώς από το 3650 π.Χ. Σήμα κατατεθέν της Gaziantep αποτελεί το γεροδεμένο κάστρο της, που δέσποζε στην περιοχή της παλαιάς πόλης. Το καταστροφικό κτύπημα του εγκέλαδου (2023) είχε δυστυχώς γκρεμίσει μέρος των τειχών, με αποτέλεσμα η είσοδος στο κάστρο να μην επιτρέπεται.
Τις δυο επόμενες μέρες, ταξιδεύοντας στην διαδρομή Gaziantep–Adana–Konya–Afyon–Cesme (1.210 χλμ.), τα αδιάβροχα δεν βγήκαν καθόλου από πάνω μου, ενώ τα ισοθερμικά "έβγαλαν" με το παραπάνω τα λεφτά τους. Δυστυχώς, στα τελευταία χιλιόμετρα του QJ DUBAI, ο καιρός δεν ήταν σύμμαχός μου. Και μόνο όταν η QJ SRT 800X φρενάρισε στην αιγαιοπελαγίτικη ακτογραμμή, η θερμοκρασία άγγιξε διψήφια νούμερα (10-11 C).
Στο παραθαλάσσιο Cesme παρέμεινα δυο ημέρες, καθώς υπήρχε απαγορευτικό απόπλου λόγω των δυσμενών καιρικών συνθήκων. Ήταν ωστόσο μια καλή ευκαιρία να αποτινάξω μακριά την κούραση που μ’ είχαν “κεράσει” οι σκονισμένοι δρόμοι της Μέσης Ανατολής και της Αραβικής χερσονήσου. Εντέλει, η ταξιδιωτική περιπέτεια QJ DUBAI άγγιξε την ολοκλήρωσή της, με την πραγματοποίηση του ακτοπλοϊκού δρομολογίου Cesme–Χίος–Πειραιάς.
Κι ενώ η επιστροφή στο κλεινόν άστυ της Αθήνας αποτελούσε μια απτή πραγματικότητα μετά από 8.800 χλμ., στο μυαλό μου είχε ξεκινήσει η διαδικασία της αρχειοθέτησης των πιο δυνατών ταξιδιωτικών παραστάσεων και εμπειριών του QJ DUBAI: Αμμάν, Τζέντα, Μεδίνα, Ντόχα, Κατάρ, Ντουμπάι, Κουβέιτ, Ουρ, Βαγδάτη, Ζεύγμα…
QJ SRT 800X – ΜΙΑ ΚΙΝΕΖΑ ΣΤΟ DUBAI
Με την QJ SRT 800X, την μεγαλύτερη ADV μοτοσυκλέτα της εταιρίας QJ MOTOR, συμβίωσα “ταξιδιωτικά” για 8.800 χλμ. Η φιλική συμπεριφορά, ο τίμιος χαρακτήρας και η αποδεδειγμένη αξιοπιστία αποδείχθηκαν τα μεγάλα προτερήματά της. Χάρη στην εργονομική θέση οδήγησης -καθόμουν “μέσα” στη μοτοσυκλέτα, με το τιμόνι ελαφρώς ψηλά τοποθετημένο και την ζελατίνα να κόβει την ένταση του αέρα- η πραγματοποίηση μεγάλων καθημερινών αποστάσεων (800–950 χλμ.) ήταν μια εφικτή και ξεκούραστη υπόθεση.
Οι ρυθμιζόμενες αναρτήσεις της QJ SRT 800X μού πρόσφεραν τη δυνατότητα να τις φέρει στα μέτρα μου, τα δυνατά φρένα και το εύχρηστο σασμάν μ’ ενθουσίασαν, τα tubeless ελαστικά αποτελούσαν (για ευνόητους λόγους) ένα μεγάλο πλεονέκτημα και η απόδοση του δικύλινδρου κινητήρα ήταν προοδευτική, με ροπή και καλό τράβηγμα στις χαμηλές και μεσαίες στροφές.
Παρά το γεγονός ότι η QJ SRT 800X ήταν μια μεγάλη και σχετικά βαριά μοτοσυκλέτα (κάτι που συνειδητοποιούσα με λίγα χιλιόμετρα μέσα στην κίνηση της πόλης), όταν το κοντέρ ξεπερνούσε τα 40–50 χλμ./ώρα αυτή η αίσθηση έπαυε να υπάρχει. Το μεγάλο κόψιμο του τιμονιού (μικρή ακτίνα στροφής) βοηθούσε στους αργούς επιτόπιους ελιγμούς, ενώ προσοχή ήθελε το πλαϊνό σταντ που κρατούσε τη μοτοσυκλέτα σε όρθια (επισφαλή) θέση.
Οδηγώντας με ήρεμη διάθεση στις ατέρμονες ευθείες της ερήμου (110–120 χλμ/ώρα), η κατανάλωση της QJ SRT 800X κυμάνθηκε στα 6,0–6,5 λτ/100χλμ. Τέλος, ικανοποιητική ήταν η δέσμη των προβολέων στη μεσαία και μεγάλη σκάλα στη διάρκεια του νυχτερινού ταξιδιού, ασθενική η κόρνα, εύχρηστοι οι διακόπτες του τιμονιού, αισθητή ήταν η έλλειψη κεντρικού σταντ, ενώ χρήσιμες αποδείχθηκαν οι προστατευτικές χούφτες!
ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ
Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα QJ DUBAI:
1) ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε / QJ MOTOR (παραχώρηση QJ SRΤ 800X)
2) MIKEL – THE COFFEE COMPANY
3) MOTOREX (Λιπαντικά μοτοσυκλετών)
4) MOTO MARKET (ένδυση NORDCΟDE)
5) HELMET HOME (Καθαρισμός–πώληση κρανών & μοτοσυκλετιστικής ένδυσης)
