"Trans – Asian 2017", Myanmar

Σε μέρη εξωτικά

24/7/2017

Μετά την Ινδία, το "Trans – Asian 2017" συνεχίστηκε στην Myanmar (πρώην Βιρμανία). Εδώ όμως η κατάσταση ήταν λίγο ιδιαίτερη, όσον αφορά το ταξίδι μου σ’ αυτήν την χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας. Οι ταξιδιώτες που επισκέπτονται την Myanmar με το δικό τους μεταφορικό μέσον είναι υποχρεωμένοι -για όλο το χρονικό διάστημα της παρουσίας τους στην Myanmar- να έχουν μαζί τους την συνοδεία ενός αυτοκινήτου, με δυο κρατικούς υπαλλήλους του Υπουργείου Τουρισμού. Μιλάμε δηλαδή για έναν αυστηρά εποπτευόμενο-ελεγχόμενο τρόπο ταξιδιού…

Ούτε κι εγώ κατάφερα να ξεφύγω από το μάτι της κυβέρνησης των στρατιωτικών, που κυβερνούν με σιδερένια πυγμή την Μιανμάρ από το 1962. Από τα σύνορα της Ινδίας μέχρι τα σύνορα της Ταϊλάνδης –για 9 μέρες και για 2.000 χιλιόμετρα– μαζί μου είχα δυο κρατικούς λειτουργούς της Myanmar, οι οποίοι με ακολουθούσαν παντού με το αυτοκίνητό τους και φρόντιζαν να μου κάνουν την ζωή εύκολη –αλλά και ελεγχόμενη.

Αυτό φυσικά δεν με εμπόδισε καθόλου να εξερευνήσω –έστω και με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο– την Βιρμανία των σχολικών μου βιβλίων (η χώρα άλλαξε όνομα το 1989). Ταξιδεύοντας με την λευκή Africa Twin 1000 στους υποβαθμισμένους δρόμους της Myanmar, παντού σκόνταφτα πάνω σε καλοσύνη και ευγένεια, ενώ με έκπληξη αντίκριζα μια χώρα που φωτίζεται από τον βουδισμό και τα χαμογελαστά πρόσωπα των φιλόξενων κατοίκων της. Κι όσον αφορά τα τουριστικά θέλγητρα της Myanmar, η κοιλάδα Bagan με τις 5.000 παγόδες, το βουδιστικό μοναστήρι στην κορυφή του όρους Mt. Popa, οι βουδιστικές παγόδες της πόλης Mandaley και η πρωτεύουσα Yangon μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μου.

Τις δυο τελευταίες μέρες στην Myanmar πνίγηκα στην βροχή (εποχή μουσώνων γαρ). Η πιο δύσκολη στιγμή που πέρασα ήταν καθοδόν για τα σύνορα της Ταϊλάνδης. Για 50 χιλιόμετρα πορείας, χρειάστηκα περίπου 8 ώρες, μιας και είχαν ξεχειλίσει τρία ποτάμια πάνω στην διαδρομή και περιμέναμε να πέσει η στάθμη του νερού νερό για να περάσουμε. Ποιές γέφυρες, ποιός δρόμος!

Φτάνοντας στα ταϊλανδέζικα σύνορα, δεν στενοχωρήθηκα ιδιαίτερα που αποχωρίστηκα τους δυο “φύλακές” μου. Στενοχωρήθηκα όμως που δεν μπόρεσα να ταξιδέψω όπως εγώ ήθελα στην Myanmar, αλλά και χάρηκα που έβαζα πλέον ρόδα στην ξελογιάστρα Ταϊλάνδη…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες

Honda

Honda CRF1000L

https://bit.ly/MOTO_660

Ταξιδιωτικά άρθρα

Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, Γ’ Ανταπόκριση - Ιράν (YAZD)

Στη Yazd του μεταξένιου δρόμου, που υπήρξε το κέντρο του Ζωροαστρικού πολιτισμού

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

10/5/2024

Από την Qom και την Esfahan, το ταξίδι του Κωνσταντίνου Μητσάκη πάνω στη σέλα της KOVE 800X Pro συνεχίζεται στις τεράστιες εκτάσεις γης του Ιράν, φτάνοντας στην πολύχρωμη πόλη της Yazd, με ιστορία άνω των 4.000 χρόνων χαραγμένη σε κάθε της σημείο.

Σχεδόν 3.500 χιλιόμετρα έχουν συμπληρωθεί έως τώρα πάνω στους Δρόμους του Μεταξιού και ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μας μεταφέρει ζωντανά τις εικόνες που αντίκρισε σε αυτό το σταυροδρόμι των αρχαίων πολιτισμών που συνεχίζει να γράφει ιστορία.

“Αφού βίωσα μ’ όλες μου τις αισθήσεις το γαλάζιο όνειρο της Esfahan, η πυξίδα του KOVE SILK ROAD σημάδεψε την πόλη Yazd, που με καρτερούσε 323 χιλιόμετρα μακριά, μέσα στην απόλυτη μοναξιά της ερήμου. Παρεμπιπτόντως, βάζοντας ρόδα στην Yazd, η μαύρη KOVE 800X RPO είχε καταγράψει συνολικά 3.500 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα, κάτω από ιδιαίτερα απαιτητικές συνθήκες ταξιδιού.

Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, Γ’ Ανταπόκριση - Ιράν (YAZD)

Στη Yazd δεν πρόλαβα να καταλύσω σ΄ ένα ξενοδοχείο, αφού ο Αλί που με εντόπισε στο κέντρο της πόλης με κουβάλησε άρον άρον σπίτι του! Ήταν αδιανόητο για τον Αλί να μην φιλοξενήσει (για 2 μέρες παρακαλώ) τον πρώτο Έλληνα που έβλεπε στη ζωή του. Με ξεναγό τον νεαρό Ιρανό γνώρισα τη Yazd του μεταξένιου δρόμου, που υπήρξε το κέντρο του Ζωροαστρικού πολιτισμού. Η Yazd λογίζεται σήμερα ως η πιο αυθεντική ιστορική περιοχή του Ιράν και είναι διάσημη για την αρχαία παραδοσιακή αρχιτεκτονική των κατοικιών της (είναι κτισμένες με λάσπη και τούβλα και διαθέτουν ημισφαιρικές οροφές και μικρούς ανεμόπυργους).

Πραγματικά λάτρεψα την Yazd! Ο Ζωροαστρικός ναός της φωτιάς, το Ζωροαστρικό νεκροταφείο (Πύργοι της Σιωπής), το ατμοσφαιρικό ιστορικό κέντρο με τα σοκάκια της, το τζαμί Jameh, το παραδοσιακό κτίσμα Amir Chaghmagh, η φυλακή του Αλέξανδρου, το Μουσείο Νερού. Καλέ μου φίλε Αλί, σ’ ευγνωμονώ που μου άνοιξες διάπλατα το σπίτι και την καρδιά σου".