Trans – Asian 2017

Κεφάλαιο… Ινδία!
13/7/2017

Amritsar, Agra, Kanpur, Κolkata. Με συγκρατημένη αισιοδοξία και έντονο σκεπτικισμό, ο δείκτης του χεριού μου ταξίδευε εκείνο το πρωινό στα τέσσερα αυτά αστικά κέντρα της Βόρειας Ινδίας, που βρίσκονταν σ’ ένα μικρό μόλις κομμάτι του χάρτη της ινδικής υποηπείρου. Οι τέσσερεις ινδικές πόλεις συνδέονταν μεταξύ τους με μια κόκκινη γραμμή, η οποία αντιστοιχούσε στην οδική αποστολή που είχα να επιτελέσω στους δρόμους της Ινδίας, προκειμένου να προσεγγίσουμε το Μπαγκλαντές, την επόμενη –και πέμπτη κατά σειρά– χώρα του "Trans – Asian 2017".

Και μόλις τελείωσαν οι συνοριακές διαδικασίες, ξεκίνησε αμέσως η μάχη της ασφάλτου… Για τις επόμενες μέρες, το ταξίδι στο κολαστήριο των ινδικών δρόμων αποδείχθηκε μια ανεπανάληπτη εμπειρία τρόμου, μια οδική περιπέτεια ζωής και θανάτου! Έχω ταξιδέψει σε δεκάδες χώρες του κόσμου, αλλά σαν την Ινδία, πουθενά…

Ο Χρυσός ναός των Σιχ Hari Mandir Sahib στην πόλη Amrritsar και το διάσημο μαυσωλείο της αγάπης Taz Mahal στην πόλη Agra, αποτέλεσαν τα δυο μνημειακά αξιοθέατα που επισκέφθηκα στην διάρκεια της παρουσία μου στην αιώνια Ινδία, μια χώρα που χαρακτηρίζεται από πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, αρχαιότατες ιστορικές καταβολές και αξιολογότατη θρησκευτική παράδοση.

Στα σύνορα του Μπαγκαλντές "έφαγα πόρτα". Αρνήθηκαν την είσοδο της μοτοσυκλέτας στην χώρα λόγω πολλών κυβικών!! Σύμφωνα μ’ έναν πρόσφατο νόμο, απαγορεύεται η είσοδος στην χώρα σε μοτοσυκλέτες μεγάλου κυβισμού. Στην δική μου περίπτωση, θα έπρεπε να μείνω στα σύνορα 3-4 μέρες για να μου ετοιμάσουν κάποια ειδικά έγγραφα, μια διαδικασία όμως με αναμφίβολη αποτελεσματικότητα.

Τι έκανα τελικά προκειμένου να προσεγγίσω την Μιανμάρ, την επόμενη χώρα του "Trans – Asian 2017"; Δίχως δεύτερη σκέψη, αποφάσισα να παρακάμψω οδικά το Μπαγκλαντές, οδηγώντας στην Βορειοανατολική Ινδία (στην περιοχή της Δυτικής Βεγγάλης). Μετά από τέσσερεις μέρες εξοντωτικής οδήγησης σε άθλιους δρόμους και κάτω από συνεχή βροχή (εποχή μουσώνων), κατάφερα να φτάσω την 31η μέρα του ταξιδιού στην συνοριακή κωμόπολη Moreh και να ολοκληρώσω το ινδικό κομμάτι (3.000 χλμ.) του "Trans – Asian 2017" . Πέμπτος προορισμός, η Μιανμάρ…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες

Amazonas 2023, Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη στη Νότια Αμερική, Γ' ανταπόκριση

Τροπικές Καταστάσεις
Amazonas 2023
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

2/5/2023

Μετά την επαρχία Acre, το ταξίδι της μαύρης HONDA XRE 300 RALLY στον τροπικό κόσμο της νότιας Αμαζονίας συνεχίστηκε κατόπιν στην επαρχία Rondonia, της οποίας πρωτεύουσα ήταν η πόλη Porto Velho. Για τις επόμενες λίγες μέρες, με αμέτρητα φωτογραφικά κλικ προσπαθούσα να εγκλωβίσω στην -σχεδόν κορεσμένη- μνήμη μου παραδοσιακούς οικισμούς, ζεστές ανθρώπινες φυσιογνωμίες, πυκνή τροπική βλάστηση και γραφικές κωμοπόλεις.

Αυτές ήταν οι εικόνες που αντίκριζε ο αμφιβληστροειδής του ταξιδευτή της βραζιλιάνικης υπαίθρου. Υπήρχαν όμως και πολλά ακόμα ερεθίσματα της ψυχής που δεν μπορούσε να αποτυπώσει ο φωτογραφικός φακός και οι λέξεις αδυνατούσαν να περιγράψουν: η μυρωδιά της βρεγμένης γης, τα γεμάτα καλοσύνη βλέμματα των ντόπιων, ο ήχος των πουλιών μέσα στα δάση, η ένταση της τροπικής καταιγίδας, τα μουσικά ακούσματα των ντόπιων…

Amazonas 2023

 

Αποκαρδιωτικό ήταν ωστόσο το θέαμα της εκτεταμένης αποψίλωσης των τροπικών δασών (για την δημιουργία βοσκότοπων) που αντίκριζα σε μεγάλο μήκος της διαδρομής. Αρκετά οργισμένος και αγανακτισμένος, διαπίστωνα με τα ίδια μου τα μάτια την τεράστια οικολογική καταστροφή που συντελείται στην περιοχή της Αμαζονίας την τελευταία δεκαετία.

Amazonas

Εδώ στη νότια Αμαζονία, εκτός από την πνιγερή υγρασία, την ζέστη των 32–33 C και τα αιμοδιψή κουνούπια που είχα να αντιμετωπίσω, έπρεπε να προστατέψω τον εαυτό μου κι από τις τροπικές ασθένειες που καραδοκούσαν. Καθόλη την διάρκεια της παραμονής μου στην τροπική ζώνη της Αμαζονίας, έπαιρνα σε καθημερινή βάση χάπια κατά της μαλάριας (Malarone), τα αντικουνουπικά σπρέι και τα μακρυμάνικα ρούχα είχαν την τιμητική τους, ενώ ένα εμβόλιο κίτρινου πυρετού είχε κριθεί αναγκαίο πριν από το ταξίδι. Η υγειονομική προστασία του ταξιδιώτη, σε άμεση προτεραιότητα! 

Amazonas

Με την επιστροφή μου στην παραποτάμια Porto Velho, το AMAZONAS 2023 έριξε τίτλους τέλους. Αφού παρέδωσα την μοτοσυκλέτα στις εγκαταστάσεις της #taginoadventuretour (ο Joao Tagino έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι), πρόλαβα να κάνω μια μονοήμερη εκδρομή με ποταμόπλοιο στα θολά νερά του Rio Madeira και γνώρισα τα κυριότερα αξιοθέατα της Porto Velho, που μετρά μόλις 116 χρόνια παρουσίας στη γη της Αμαζονίας. Απλωμένη στην ανατολική όχθη του ποταμού Rio Madeira, η πρωτεύουσα της επαρχίας Rondonia ξεκίνησε την πορεία της στο χρόνο μόλις το 1907, όταν τέθηκε ο θεμέλιος λίθος της από την αμερικανική εταιρία Madeira Mamore Railway Comany, στην διάρκεια της κατασκευής του τοπικού σιδηροδρομικού δικτύου Madeira–Mamore. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο παραποτάμιος οικισμός του Rio Madeira μεγάλωσε τον αστικό της ιστό και σήμερα προσφέρει στέγη σε περίπου 548.000 κατοίκους.

Amazonas

Ένας άγραφος (ταξιδιωτικός) νόμος λέει ότι: «Όσο πιο υπέροχα βιώνεις ένα ταξίδι, τόσο πιο έντονο είναι το συναίσθημα της λύπης που νοιώθεις κατά την επιστροφή». Κι εγώ, στο αεροδρόμιο του Porto Velho, ήμουν αρκετά θλιμμένος και μελαγχολικός… 

Ετικέτες