Ταξίδι "Volga Route": Στην μαγευτική Καζάν (Γ' Ανταπόκριση)

Στην ομορφότερη πολιτεία του Βόλγα
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

5/9/2022
Μετά το ιστορικό «προσκύνημα» στην πόλη των ηρώων (Βόλγογκραντ), η πράσινη BMW F 850 GS συνέχισε την προκαθορισμένη πορεία της κατά μήκος του Βόλγα. Μέσα στις δύο επόμενες μέρες, περίπου 950 χλμ. προστέθηκαν στα υδάτινα χιλιόμετρα του “VOLGA ROUTE”, ενώ οι πόλεις Saratov, Syzran και Samara δέχτηκαν την επίσκεψή μου, διευρύνοντας έτσι τον κύκλο γνωριμίας μου με τα παραποτάμια αστικά κέντρα του μεγάλου ρώσικου ποταμού. 
 
Όμως, η οδήγηση στους επαρχιακούς οδικούς άξονες που ένωναν τις παραπάνω πόλεις αποδείχθηκε ένας εφιάλτης, αφού ήταν κυκλοφοριακά κορεσμένοι και σε πολλές περιπτώσεις αναγκάστηκα να βγω εκτός δρόμου για να αποφύγω την μετωπική σύγκρουση! Ρώσος στο τιμόνι, ο Χάρος σε ζυγώνει!   
Οι πόλεις Σαράτοφ και Σαμάρα που μού πρόσφεραν στέγη, είχαν θεμελιωθεί με μόλις 4 χρόνια διαφορά: η Σαμάρα ξεκίνησε την ζωή της το 1586 και η Σαράτοφ το 1590. Αποδείχθηκαν ωστόσο δυο πόλεις με αδιάφορη «προσωπικότητα», χωρίς κάποιο σημαντικό αρχιτεκτονικό αξιοθέατο -μοιραία λοιπόν δεν με συγκίνησαν διόλου. 
Σημείο αναφοράς των δυο παραποτάμιων αστικών κέντρων αποτελούσαν οι πεζοδρομημένες περιοχές δίπλα στον Βόλγα. Τις απογευματινές και πρώτες βραδυνές ώρες, οι παρόχθιοι πεζόδρομοι «πλημμύριζαν» από ντόπιους που αποζητούσαν την χαλάρωση και την ηρεμία σουλατσάροντας δίπλα στα ασάλευτα νερά του Βόλγα -μαζί τους κι εγώ! Ήταν μια ζωντανή εικόνα-φιέστα της ρώσικης καθημερινότητας που τόσο μου άρεσε. Απ’ όλα είχε το πανηγύρι: καφέ, μπύρα, φαγητό στο πόδι, πολύχρωμα παιχνίδια για τα παιδιά, υπαίθριους πωλητές, εμπνευσμένους μουσικούς…
Και στον αντίποδα η αρχοντική Καζάν. Πρωτεύουσα της Δημοκρατίας του Ταταρστάν, με καρτερούσε 520 χλμ. βορειότερα και μου έκλεψε την καρδιά! Γεμάτη από μοναδικά μνημεία Ιστορίας και πολιτισμού, η Καζάν αποτελεί το λίκνο του πολιτισμού των Τατάρων και περιλαμβάνεται στην λίστα της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.  
Η πολύχρωμη Καζάν μετρά πάνω από μια χιλιετία ζωής και ανέκαθεν ήταν ένα πρότυπο ειρηνικής συμβίωσης Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Απόδειξη αποτελεί άλλωστε το γεγονός πως στην Καζάν (στο χώρο του συγκροτήματος Kazan Kremlin) ορθώνεται το γαλανόλευκο τζαμί Kul-Sharif, το μεγαλύτερο τζαμί της Γηραιάς ηπείρου -ανεγέρθηκε το 2005.
Κτισμένος σ’ ένα λόφο με πανοραμική θέα τον Βόλγα, ο εκτεταμένος χώρος του Kazan Kremlin φιλοξενεί επίσης πίσω από τα τείχη του μερικά από τα σημαντικότερα θρησκευτικά, ιστορικά και κυβερνητικά αρχιτεκτονήματα της πολιτείας του Βόλγα. Το Kazan Kremlin αποτελεί την ιδανική αφετηρία για να ξεκινήσει κάποιος την επίσκεψή του εδώ στην κοιτίδα του ταταρικού πολιτισμού. 
Στην Καζάν παρέμεινα δυο ολόκληρες μέρες, χρονικό διάστημα που αποδείχθηκε αρκετά λίγο για να γνωρίσω σε βάθος τα καλαίσθητα μνημεία και την τοπική αρχιτεκτονική παράδοση της πόλης. Με επίκεντρο τον κεντρικό εμπορικό πεζοδρομο Ulitsa Profsoyuznaya και την αστική λίμνη Kaban Lake, ολοκλήρωσα εντέλει την επιδερμική γνωριμία μου με την Καζάν, αποτυπώνοντας στα μύχια του μυαλού μου μοναδικές εικόνες και εμπειρίες της ομορφότερης πολιτείας του “VOLGA ROUTE”. 

AMAZONAS 2023 - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη στη Νότια Αμερική, Α΄ ανταπόκριση

Επιστροφή στην Τροπική Ζώνη
Amazonas 2023
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

24/4/2023

Όταν το 2021 αποχαιρετούσα την Βραζιλία έχοντας ολοκληρώσει ένα συναρπαστικό ταξίδι 5.500 χλμ. στους δρόμους της νοτιοαμερικανικής χώρας, υποσχέθηκα στον εαυτό μου να επιστρέψω σύντομα και πάλι, προκειμένου να συνεχίσω τη δίτροχη περιπλάνησή μου στα τροπικά δάση της Αμαζονίας. Δυο χρόνια μετά, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να εκπληρώσω την υπόσχεσή μου.

Και ξεκίνησα! Αεροπορική μετάβαση στην Βραζιλία και τελική προσγείωση στην πόλη Manaus (την πρωτεύουσα της Αμαζονίας), άμεση παραλαβή μιας HONDA XRE 300 RALLY (ευγενική παραχώρηση–χορηγία της εταιρείας #ΤΑGIΝΟADVENTURETOUR), προετοιμασία της μαύρης μοτοσυκλέτας για τις ανάγκες του ταξιδιού και στήσιμο στην εκκίνηση του νέου τροπικού οδοιπορικού AMAZONAS 2023. Αυτή την φορά, με αφετηρία την πόλη Manaus, είχα σχεδιάσει να πραγματοποιήσω ένα ταξίδι 3.000 χλμ. βορειοανατολικά, με πεδίο ταξιδιωτικής εξερεύνησης τρία κρατίδια της Νότιας Αμερικής (Γουιάνα, Σουρινάμ, Γαλλική Γουιάνα), που βρέχονται από την θαλασσινή αύρα του Ατλαντικού ωκεανού.  

Amazonas 2023

Το ταξίδι της Αμαζονίας ξεκινούσε πάνω στη διαδρομή Manaus–Boa Vista (750 χλμ.). Η τύχη πάντως δεν ήταν με το μέρος μου, αφού την πρώτη κιόλα μέρα (πριν ακόμα αποχαιρετήσω την Manaus) έπαθα λάστιχο. Αφού κατάφερα να το επισκευάσω, ανέβαλα την αναχώρησή μου για την επόμενη μέρα!  Όχι, δεν είμαι προληπτικός!

Amazonas 2023

Οδηγώντας την επομένη με προορισμό την πόλη Boa Vista, ένας καταπράσινος τροπικός μανδύας “έντυνε” όλο το μήκος της αραιοκατοικημένης διαδρομής των 750 χλμ., ενώ επιβεβλημένη ήταν μια στάση στο 344ο χλμ. Ο λόγος; Μα φυσικά ο Ισημερινός! Στη τοποθεσία Caracarai διέρχεται η νοητή γραμμή του Ισημερινού, που χωρίζει τη γη σε Βόρειο και Νότιο ημισφαίριο. Εδώ ευτύχησα να βάλω ρόδα στο γεωγραφικό πλάτος 0 μοίρες και παράλληλα, με το ένα πόδι πατούσα στο βόρειο και με το άλλο στο νότιο ημισφαίριο. Μοναδική εμπειρία!

Amazonas 2023

Τα σύνορα της Γουιάνα απείχαν μόλις 140 χλμ. ανατολικά της Boa Vista και τα προσέγγισα απροβλημάτιστα έχοντας πραγματοποιήσει δυο διανυκτερεύσεις καθοδόν. Η μια έγινε στην κωμόπολη Rorainopolis και μια στη πόλη Boa Vista. Αυτά τα πρώτα 990 βραζιλιάνικα χιλιόμετρα ήταν η αναγκαία προσαρμογή μου στα τερτίπια των Βραζιλιάνων οδηγών, οι οποίοι δεν με φόβισαν με την οδική συμπεριφορά τους. 

Amazonas 2023

Και μερικές πρακτικές -και οπωσδήποτε χρήσιμες- πληροφορίες που κατέγραψα στο προσωπικό road book της διαδρομής Manaus-Boa: ο κεντρικός οδικός άξονας (ασφάλτινος στο σύνολό του) βρισκόταν σε αρκετά καλή κατάσταση, όλες οι κωμοπόλεις διέθεταν ξενοδοχεία και εστιατόρια, συχνή ήταν η παρουσία πρατηρίων καυσίμων (η τιμή της βενζίνης κυμαινόταν περίπου στα 1,2 ευρώ/lt.) και ραντάρ ταχύτητας λειτουργούσαν στις εισόδους και εξόδους πόλεων και κωμοπόλεων. Αυτό όμως που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν το γεγονός πως ΟΛΟΙ οι μοτοσυκλετιστές -ακόμα και στο μικρότερο χωριό- φορούσαν κράνος. Μπράβο τους!!