Ταξίδι "Volga Route": Στην μαγευτική Καζάν (Γ' Ανταπόκριση)

Στην ομορφότερη πολιτεία του Βόλγα
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

5/9/2022
Μετά το ιστορικό «προσκύνημα» στην πόλη των ηρώων (Βόλγογκραντ), η πράσινη BMW F 850 GS συνέχισε την προκαθορισμένη πορεία της κατά μήκος του Βόλγα. Μέσα στις δύο επόμενες μέρες, περίπου 950 χλμ. προστέθηκαν στα υδάτινα χιλιόμετρα του “VOLGA ROUTE”, ενώ οι πόλεις Saratov, Syzran και Samara δέχτηκαν την επίσκεψή μου, διευρύνοντας έτσι τον κύκλο γνωριμίας μου με τα παραποτάμια αστικά κέντρα του μεγάλου ρώσικου ποταμού. 
 
Όμως, η οδήγηση στους επαρχιακούς οδικούς άξονες που ένωναν τις παραπάνω πόλεις αποδείχθηκε ένας εφιάλτης, αφού ήταν κυκλοφοριακά κορεσμένοι και σε πολλές περιπτώσεις αναγκάστηκα να βγω εκτός δρόμου για να αποφύγω την μετωπική σύγκρουση! Ρώσος στο τιμόνι, ο Χάρος σε ζυγώνει!   
Οι πόλεις Σαράτοφ και Σαμάρα που μού πρόσφεραν στέγη, είχαν θεμελιωθεί με μόλις 4 χρόνια διαφορά: η Σαμάρα ξεκίνησε την ζωή της το 1586 και η Σαράτοφ το 1590. Αποδείχθηκαν ωστόσο δυο πόλεις με αδιάφορη «προσωπικότητα», χωρίς κάποιο σημαντικό αρχιτεκτονικό αξιοθέατο -μοιραία λοιπόν δεν με συγκίνησαν διόλου. 
Σημείο αναφοράς των δυο παραποτάμιων αστικών κέντρων αποτελούσαν οι πεζοδρομημένες περιοχές δίπλα στον Βόλγα. Τις απογευματινές και πρώτες βραδυνές ώρες, οι παρόχθιοι πεζόδρομοι «πλημμύριζαν» από ντόπιους που αποζητούσαν την χαλάρωση και την ηρεμία σουλατσάροντας δίπλα στα ασάλευτα νερά του Βόλγα -μαζί τους κι εγώ! Ήταν μια ζωντανή εικόνα-φιέστα της ρώσικης καθημερινότητας που τόσο μου άρεσε. Απ’ όλα είχε το πανηγύρι: καφέ, μπύρα, φαγητό στο πόδι, πολύχρωμα παιχνίδια για τα παιδιά, υπαίθριους πωλητές, εμπνευσμένους μουσικούς…
Και στον αντίποδα η αρχοντική Καζάν. Πρωτεύουσα της Δημοκρατίας του Ταταρστάν, με καρτερούσε 520 χλμ. βορειότερα και μου έκλεψε την καρδιά! Γεμάτη από μοναδικά μνημεία Ιστορίας και πολιτισμού, η Καζάν αποτελεί το λίκνο του πολιτισμού των Τατάρων και περιλαμβάνεται στην λίστα της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.  
Η πολύχρωμη Καζάν μετρά πάνω από μια χιλιετία ζωής και ανέκαθεν ήταν ένα πρότυπο ειρηνικής συμβίωσης Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Απόδειξη αποτελεί άλλωστε το γεγονός πως στην Καζάν (στο χώρο του συγκροτήματος Kazan Kremlin) ορθώνεται το γαλανόλευκο τζαμί Kul-Sharif, το μεγαλύτερο τζαμί της Γηραιάς ηπείρου -ανεγέρθηκε το 2005.
Κτισμένος σ’ ένα λόφο με πανοραμική θέα τον Βόλγα, ο εκτεταμένος χώρος του Kazan Kremlin φιλοξενεί επίσης πίσω από τα τείχη του μερικά από τα σημαντικότερα θρησκευτικά, ιστορικά και κυβερνητικά αρχιτεκτονήματα της πολιτείας του Βόλγα. Το Kazan Kremlin αποτελεί την ιδανική αφετηρία για να ξεκινήσει κάποιος την επίσκεψή του εδώ στην κοιτίδα του ταταρικού πολιτισμού. 
Στην Καζάν παρέμεινα δυο ολόκληρες μέρες, χρονικό διάστημα που αποδείχθηκε αρκετά λίγο για να γνωρίσω σε βάθος τα καλαίσθητα μνημεία και την τοπική αρχιτεκτονική παράδοση της πόλης. Με επίκεντρο τον κεντρικό εμπορικό πεζοδρομο Ulitsa Profsoyuznaya και την αστική λίμνη Kaban Lake, ολοκλήρωσα εντέλει την επιδερμική γνωριμία μου με την Καζάν, αποτυπώνοντας στα μύχια του μυαλού μου μοναδικές εικόνες και εμπειρίες της ομορφότερης πολιτείας του “VOLGA ROUTE”. 

Amazonas 2023, Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη στη Νότια Αμερική, Γ' ανταπόκριση

Τροπικές Καταστάσεις
Amazonas 2023
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

2/5/2023

Μετά την επαρχία Acre, το ταξίδι της μαύρης HONDA XRE 300 RALLY στον τροπικό κόσμο της νότιας Αμαζονίας συνεχίστηκε κατόπιν στην επαρχία Rondonia, της οποίας πρωτεύουσα ήταν η πόλη Porto Velho. Για τις επόμενες λίγες μέρες, με αμέτρητα φωτογραφικά κλικ προσπαθούσα να εγκλωβίσω στην -σχεδόν κορεσμένη- μνήμη μου παραδοσιακούς οικισμούς, ζεστές ανθρώπινες φυσιογνωμίες, πυκνή τροπική βλάστηση και γραφικές κωμοπόλεις.

Αυτές ήταν οι εικόνες που αντίκριζε ο αμφιβληστροειδής του ταξιδευτή της βραζιλιάνικης υπαίθρου. Υπήρχαν όμως και πολλά ακόμα ερεθίσματα της ψυχής που δεν μπορούσε να αποτυπώσει ο φωτογραφικός φακός και οι λέξεις αδυνατούσαν να περιγράψουν: η μυρωδιά της βρεγμένης γης, τα γεμάτα καλοσύνη βλέμματα των ντόπιων, ο ήχος των πουλιών μέσα στα δάση, η ένταση της τροπικής καταιγίδας, τα μουσικά ακούσματα των ντόπιων…

Amazonas 2023

 

Αποκαρδιωτικό ήταν ωστόσο το θέαμα της εκτεταμένης αποψίλωσης των τροπικών δασών (για την δημιουργία βοσκότοπων) που αντίκριζα σε μεγάλο μήκος της διαδρομής. Αρκετά οργισμένος και αγανακτισμένος, διαπίστωνα με τα ίδια μου τα μάτια την τεράστια οικολογική καταστροφή που συντελείται στην περιοχή της Αμαζονίας την τελευταία δεκαετία.

Amazonas

Εδώ στη νότια Αμαζονία, εκτός από την πνιγερή υγρασία, την ζέστη των 32–33 C και τα αιμοδιψή κουνούπια που είχα να αντιμετωπίσω, έπρεπε να προστατέψω τον εαυτό μου κι από τις τροπικές ασθένειες που καραδοκούσαν. Καθόλη την διάρκεια της παραμονής μου στην τροπική ζώνη της Αμαζονίας, έπαιρνα σε καθημερινή βάση χάπια κατά της μαλάριας (Malarone), τα αντικουνουπικά σπρέι και τα μακρυμάνικα ρούχα είχαν την τιμητική τους, ενώ ένα εμβόλιο κίτρινου πυρετού είχε κριθεί αναγκαίο πριν από το ταξίδι. Η υγειονομική προστασία του ταξιδιώτη, σε άμεση προτεραιότητα! 

Amazonas

Με την επιστροφή μου στην παραποτάμια Porto Velho, το AMAZONAS 2023 έριξε τίτλους τέλους. Αφού παρέδωσα την μοτοσυκλέτα στις εγκαταστάσεις της #taginoadventuretour (ο Joao Tagino έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι), πρόλαβα να κάνω μια μονοήμερη εκδρομή με ποταμόπλοιο στα θολά νερά του Rio Madeira και γνώρισα τα κυριότερα αξιοθέατα της Porto Velho, που μετρά μόλις 116 χρόνια παρουσίας στη γη της Αμαζονίας. Απλωμένη στην ανατολική όχθη του ποταμού Rio Madeira, η πρωτεύουσα της επαρχίας Rondonia ξεκίνησε την πορεία της στο χρόνο μόλις το 1907, όταν τέθηκε ο θεμέλιος λίθος της από την αμερικανική εταιρία Madeira Mamore Railway Comany, στην διάρκεια της κατασκευής του τοπικού σιδηροδρομικού δικτύου Madeira–Mamore. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο παραποτάμιος οικισμός του Rio Madeira μεγάλωσε τον αστικό της ιστό και σήμερα προσφέρει στέγη σε περίπου 548.000 κατοίκους.

Amazonas

Ένας άγραφος (ταξιδιωτικός) νόμος λέει ότι: «Όσο πιο υπέροχα βιώνεις ένα ταξίδι, τόσο πιο έντονο είναι το συναίσθημα της λύπης που νοιώθεις κατά την επιστροφή». Κι εγώ, στο αεροδρόμιο του Porto Velho, ήμουν αρκετά θλιμμένος και μελαγχολικός… 

Ετικέτες