SYM SIBERIA - Ταξιδιωτικό στη Σιβηρία με SYM NH-T 300 - ΣΤ' ανταπόκριση

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

28/7/2023

Η επιστροφή μου από το Vladivostok στην Ελλάδα εξελίχθηκε σε μια άκρως ανατρεπτική υπόθεση. Καταρχήν, μοτοσυκλέτα και αναβάτης θα πηγαίναμε στη Μόσχα, αλλά ξεχωριστά -η λευκή SYM NH-T 300 θα πήγαινε με τρένο κι εγώ αεροπορικώς. Στη συνέχεια, όταν αναβάτης και μοτοσυκλέτα θα συναντιόμασταν στη ρωσική πρωτεύουσα θα ακολουθούσε η οδική επιστροφή στην Ελλάδα (3.500 χλμ.) μέσω 7 χωρών (Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Σερβία, Βόρεια Μακεδονία).

Στο διάστημα των 12 ημερών που θα διαρκούσε η μεταφορά της μοτοσυκλέτας από το Vladivostok στην Μόσχα, εγώ σπατάλησα τον χρόνο μου αρκετά δημιουργικά. Στο Vladivostok συναντήθηκα με τον Vladimir, τον Dmitrii και την Dina, τρεις πολύ καλούς φίλους που είχα γνωρίσει εδώ το 2018. Αποχαιρετώντας στη συνέχεια το Vladivostok, ακολούθησε η αεροπορική μετάβασή μου στο Magadan, όπου έμεινα τρεις ημέρες και γνώρισα την πόλη-λιμάνι της της Βορειοανατολικής Σιβηρίας.

Το αεροπορικό δρομολόγιο από το Magadan στην Μόσχα διήρκησε περίπου 8 ώρες και με προσγείωσε στο διοικητικό κέντρο της Ρωσίας. Στις επόμενες μέρες -μέχρι να παραλάβω την μοτοσυκλέτα- κινήθηκα με το μετρό στα αστικά όρια της ρωσικής μητρόπολης, προσπαθώντας να βολέψω όλες τις υποχρεώσεις και τις επιθυμίες μου: η Κόκκινη Πλατεία, το Κρεμλίνο, ο Καθεδρικός ναός, το Θέατρο Μπολσόι και το κτίριο του Πανεπιστημίου υπήρξαν τα κυριότερα μνημειακά αξιοθέατα της μητρόπολης του ποταμού Μόσκοβα, που πρόλαβα να επισκεφθώ.

Όταν παρέλαβα την SYM NH-T 300, θέλησα να κάνω μια μεγάλη, τελευταία βόλτα στο κέντρο της Μόσχας. Όμως, υπολόγιζα χωρίς τον ξενοδόχο, αφού λόγω των ουκρανικών επιθέσεων με drones πέριξ του Κρεμλίνου, στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου όλα τα GPS τίθονταν αυτομάτως εκτός λειτουργίας -ηλεκτρονικός πόλεμος γαρ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην έχω καθόλου σήμα στο GPS και να χαθώ στους κυκλοφοριακά κορεσμένους δρόμους της Μόσχας. Στην Κόκκινη Πλατεία φυσικά και δεν κατάφερα να φτάσω, ενώ ταλαιπωρήθηκα αρκετά για να προσεγγίσω το ξενοδοχείο μου.

Τα σύνορα της Λετονίας απείχαν μόλις 620 χλμ. από την Μόσχα, απόσταση που έκανα κάτω από καταρρακτώδη βροχή -τουλάχιστον δεν ταλαιπωρήθηκα στα ρωσικά σύνορα, τα οποία πέρασα αρκετά γρήγορα. Με την είσοδό μου Λετονία “έβαλα ρόδα” στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και το ρούβλι έδωσε τη θέση του στο ευρώ. Η Λετονία με φιλοξένησε για μόλις 180 χλμ. (διανυκτέρευσα στην κωμόπολη Daugavpils), ακολούθησε η Λιθουανία με 300 χλμ. (εδώ έκανα μια ολιγόωρη στάση στη πόλη Kaunas), ενώ στους δρόμους της Πολωνίας ταξίδεψα για 725 χλμ., κάνοντας μια διανυκτέρευση στην Κρακοβία.

Το πέρασμά μου κατόπιν από την Σλοβακία, αν και σύντομο (210 χλμ.), μού έμεινε αξέχαστο, χάρη στην εκπληκτική φύση των ορέων Τάτρα. Η ατμοσφαιρική Βουδαπέστη της Ουγγαρίας με ξενάγησε και με κοίμισε δίπλα στον Δούναβη, ενώ στη Σερβία, και συγκεκριμένα στο Βελιγράδι, φιλοξενήθηκα από τον επιστήθιο φίλο Marko και την αξιαγάπητη οικογένειά του. Τέλος, την αυλαία της επιστροφής έκλεισε η Βόρεια Μακεδονία, με μια σύντομη περιήγηση στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων.

Ελλάδα

Επιτέλους, Ελλάδα! Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκα στο κατάστημα MOTOMARKET, όπου συναντήθηκα με τον πολυταξιδεμένο ιδιοκτήτη Σταμάτη Δημητριάδη, τον οποίο και ευχαρίστησα για την εμπιστοσύνη και την υποστήριξή του. Η τελευταία διαδρομή του SYM SIBERIA (Θεσσαλονίκη–Αθήνα) πραγματοποιήθηκε κάτω από συνθήκες καύσωνα (45 C) και μού θύμισε τις καυτές ταξιδιωτικές εμπειρίες μου στη Σαχάρα.

Μετά από 45 ημέρες ταξιδιού στην σέλα SYM NH-T 300 και καταγεγραμμένα 18.100 χλμ. στο κοντέρ της, επέστρεψα στη βάση μου έχοντας ολοκληρώσει ένα μεγάλο ταξιδιωτικό άθλο. Αντιπαλεύοντας τις γεωμορφολογικές ιδιαιτερότητες της αραιοκατοικημένης Σιβηρίας, βίωσα μια μοναχική πορεία κόντρα στον ήλιο και έφτασα ως τις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού. Κυριολεκτικά στην άλλη άκρη του κόσμου…

ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ

Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα SYM SIBERIA:

1) SYM / ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε (παραχώρηση SYM NH-T 300)

2) MOTOREX (Λιπαντικά μοτοσυκλετών)

3) MOTO MARKET (ένδυση NORDCΟDE, κράνος AIROH, μπότες O’NEIL)

4) GIVI (εξοπλισμός μοτοσυκλέτας)

5) WHEEL CITY – Ελαστικά μοτοσυκλετών

6) HELMET HOME (Καθαρισμός–πώληση κρανών & μοτοσυκλετιστικής ένδυσης)

7) KASIMIS RACING (βάσεις στήριξης σαμαριών)

8) PHOTOAGORA. GR (Κατάστημα φωτογραφικών ειδών)

9) CANON (εταιρία φωτογραφικών ειδών)

10) PIMENIDIS TRAVEL (Ταξιδιωτικό γραφείο)

11) Περιοδικό μοτοσυκλέτας ΜΟΤΟ & www.motomag.gr

12) Καθημερινό περιοδικό μοτοσυκλέτας www.bikeit.gr

Ετικέτες

siberia

ταξίδι

ταξιδιωτικό

https://bit.ly/badilikia25

Ταξιδιωτικά άρθρα

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Η’ - Πακιστάν – Αφγανιστάν

Επιστροφή στη Καμπούλ για τον Κωνσταντίνο Μητσάκη

Από τον

Γιάννη Τσινάβο

30/7/2024

Αντιμέτωπος με τις υψηλές θερμοκρασίες και την υγρασία, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης και η QJMOTOR SRT 800 X προσπαθούν να "αποδράσουν" από τη γραφειοκρατία του Πακιστάν, επιστρέφοντας στο μεταπολεμικό Αφγανιστάν και τα δεκάδες μπλόκα των Ταλιμπάν!

“Αποχαιρετώντας με ανάμεικτα συναισθήματα τη Lahore, ξεκίνησα την πορεία μου με κατεύθυνση (ξανά) το Αφγανιστάν. Τις επόμενες 4 μέρες, η διαδρομή του QJ TRANS ASIA πέρασε από τις πόλεις Islamabad, Peshawar και Kabul, διατρέχοντας συνολικά μια απόσταση 800 απαιτητικών χιλιομέτρων, κάτω ωστόσο από ανυπόφορες καιρικές συνθήκες (θερμοκρασίες 43-45°C & υγρασία 80-85%).

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Η’ - Πακιστάν – Αφγανιστάν

Στο Islamabad επισκέφθηκα την Ελληνική πρεσβεία και ευχαρίστησα θερμά τον Πρόξενο κ. Ευάγγελο Μπατιστάτο για την πολύτιμη και καθοριστική βοήθειά του στην περιπέτεια που είχα με το Carnet και την κατάσχεση της μοτοσυκλέτας από τους τελωνειακούς του Πακιστάν!

Διότι αυτά που άκουγα πριν μερικές ημέρες από τους Πακιστανούς τελωνιακούς του συνοριακού φυλακίου Wahga (σύνορα Πακιστάν - Ινδίας) μου φαίνονταν εξωπραγματικά! Το Carnet De Passages που μου είχαν εκδώσει, έχοντας φυσικά καταβάλει το ποσό των 3.000 ευρώ ως εγγύηση, ήταν πλαστό (μη έγκυρο) σύμφωνα με το e-mail που είχε σταλεί στο συνοριακό τελωνείο από τη FIA! Οι τελωνειακές αρχές κατάσχεσαν τη μοτοσυκλέτα κι εγώ κατέλυσα σ’ ένα κοντινό ξενοδοχείο, απ’ όπου ξεκίνησα έναν μαραθώνιο επικοινωνιών με Ελλάδα και με τις Ελληνικές διπλωματικές Αρχές στο Πακιστάν.

Ευτυχώς, χάρη στη πολύτιμη βοήθεια και διαμεσολάβηση του Έλληνα Πρόξενου στο Ισλαμαμπάντ Ευάγγελου Μπατιστάτου και του Επίτιμου Πρόξενου της Ελλάδας στη Λαχώρη Shahbaz Agha (τους οποίους και ευχαριστώ θερμά), κάμφθηκαν οι αρχικές αντιρρήσεις των τελωνιακών Αρχών και δέχτηκαν να αποδεσμεύσουν τη μοτοσυκλέτα μόνο στην περίπτωση προσκόμισης νέου, έγκυρου Carnet. Με την προϋπόθεση όμως να εξέλθω από το Πακιστάν από την ίδια συνοριακή είσοδο που είχα μπει (και όχι από την Ινδία), αφού σύμφωνα με τον τελωνιακό διευθυντή είχα εισέλθει στη χώρα “παράνομα”, με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα της μοτοσυκλέτας.

Μια βδομάδα αργότερα παρέλαβα ένα καινούριο Carnet από την ADAC Γερμανίας. Κι αφού αποδεσμεύθηκε η μοτοσυκλέτα και μου επιστράφηκε, συνεχίζω πλέον τη διαδρομή του QJ TRANS ASIA προς τα αφγανικά σύνορα και κατόπιν για την περιοχή της Κεντρικής Ασίας. Η στάση μου στη συνοριακή πόλη Peshawar (167 χλμ. δυτικότερα), σχετιζόταν με τη μετάβασή μου στο τοπικό Αφγανικό Προξενείο για την έκδοση της απαραίτητης βίζας εισόδου για το Αφγανιστάν.

Από την πόλη Peshawar ως τη συνοριακή είσοδο Torkham (Πακιστάν-Αφγανιστάν) έφτασα με στρατιωτική συνοδεία, ενώ ξαναπέρασα άλλες 4 εφιαλτικές ώρες ταλαιπωρίας μέχρι να ξεμπερδέψω ολοκληρωτικά με τις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Ευτυχώς, οι Πακιστανοί τελωνειακοί είχαν ειδοποιηθεί και ενημερωθεί για το θέμα του πλαστού carnet και δεν μου δημιούργησαν κανένα πρόβλημα – αντιθέτως, με εξυπηρέτησαν άψογα.

Στη διαδρομή Jalalabad-Kabul, τις εντυπώσεις έκλεψε αναμφισβήτητα το ορεινό πέρασμα που ένωνε τις δυο πόλεις, ενώ καταλυτική ήταν η παρουσία του ποταμού Kabul στο υπέροχο σκηνικό της τοπικής ορεσίβιας φύσης. Και εντέλει, άφιξη στην πρωτεύουσα Kabul, περνώντας “αλώβητος” από τα πάμπολλα μπλόκα των Ταλιμπάν”.