RIDE THE CLASSIC WAY, μέρος Γ - Γερμανία - Γαλλία

Ταξίδι στην Κέντρική Ευρώπη με BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

17/10/2022

Καθώς η πόλη Fussun χανόταν μέσα από τους καθρέπτες της BMW R18 CLASSIC, αποχαιρετούσα –με βροχή– την ορεινή κορμοστασιά των Άλπεων και άρχισα πλέον να ταξιδεύω στις επίπεδες εκτάσεις της νοτιοδυτικής Γερμανίας. Τα επόμενα (γερμανικά) χιλιόμετρα του “RIDE THE CLASSIC WAY” θα με οδηγούσαν σε δυο παραδοσιακές κωμοπόλεις της χώρας, την Rothenburg ob der Tauber (250 χλμ. βόρεια της Fussen) και την Tubingen (255 χλμ. νοτιοδυτικά της Rothenburg ob der Tauber).

Ακολουθώντας μεγάλο κομμάτι της διαδρομής του δημοφιλούς «Ρομαντικού Δρόμου», η Rothenburg ob der Tauber  (κόκκινο φρούριο πάνω από το Τάουμπερ) με υποδέχτηκε με λιακάδα δίπλα στις όχθες του ποταμού Tauber και με ξενάγησε στην καλοδιατηρημένη παλιά της πόλη. Εκεί, χάρη στα μεσαιωνικά αρχιτεκτονήματά της, έζησε ένα συναρπαστικό ταξίδι πίσω στο χρόνο. Μοναδική και εκπληκτική, η Rothenburg ob der Tauber μού εξιστόρησε ένα γοητευτικό μεσαιωνικό παραμύθι που τόσο με μάγεψε.

Μετά την Rothenburg ob der Tauber, σειρά είχε η Tubingen να μου αποκαλύψει τα θέλγητρά της. Ωστόσο, καθοδόν για την Tubingen, πραγματοποίησα μια σύντομη στάση στην πόλη Ulm για να επισκεφθώ τον Καθεδρικό ναό της και να φωτογραφίσω το υπέροχα διακοσμημένο Δημαρχείο της. Κι αφού ο αναβάτης ήπιε τον καφέ του και η BMW R18 CLASSIC ανεφοδιάστηκε σε βενζίνη, συνεχίσαμε την πορεία μας για  Tubingen.

Κτισμένη στις καταπράσινες όχθες του ποταμού Neckar, η Tubingen καμαρώνει κατά πρώτο λόγο για το Πανεπιστήμιό της, αφού πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα πανεπιστήμια της Γερμανίας (1477) και της Ευρώπης γενικότερα. Και κατά δεύτερο λόγο, περηφανεύεται για το –μικρό αλλά τόσο όμορφο– ιστορικό κέντρο της. Και κάτι που δεν γνώριζα, αλλά μου το γνωστοποίησε η ρεσεψιονίστ του ξενοδοχείου όταν έμαθε την εθνική καταγωγή μου: στην Tubingen γεννήθηκε η γνωστή τραγουδίστρια Δέσποινα Βανδή.

Ο χρόνος και ο δρόμος μ’ «έσπρωχναν» κατόπιν στην Γαλλία, κάτω από άστατες όμως καιρικές συνθήκες. Περνώντας την γέφυρα του ποταμού Ρήνου, ο οποίος αποτελεί τα σύνορα Γερμανίας–Γαλλίας σε τούτη την περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης, με καλωσόρισε η Γαλλία, ενώ το GPS  οδήγησε την BMW R18 CLASSIC στην κοντινή πολή του Στρασβούργου, έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ε.Ε.

Περπατώντας στους δρόμους του Στρασβούργου, ήμουν κι εγώ ένας από τους περίπου 600.000 τουρίστες που επισκέπτονται ετησίως την πρωτεύουσα της Αλσατίας. Ο γιγάντιος Καθεδρικός ναός (ήταν το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο μέχρι το 1867), η γραφική συνοικία της Παλιάς Πόλης «Petite France», οι κεντρικές πλατείες Kleber και République και οι μεσαιωνικές γέφυρες Ponts Couverts ανέλαβαν να μου «συστήσουν» την πολιτεία του ποταμού Ιλ (παραπόταμος του Ρήνου).

Το Στρασβούργο αποτέλεσε την μοναδική στάση του RIDE THE CLASSIC WAY” στην Γαλλία. Αφού επέστρεψα ξανά στην «Motherland» της BMW R 18 Classic, κατευθύνθηκα νότια και εισήλθα κατόπιν στην ελβετική επικράτεια, με προορισμό τη Ζυρίχη.  

SYM SIBERIA - Ταξιδιωτικό στη Σιβηρία με SYM NH-T 300 - Δ' ανταπόκριση

Από την Irkutsk και τη λίμνη Βαϊκάλη, με προορισμό το Khabarovsk
Λίμνη Βαϊκάλη
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

6/7/2023

Irkutsk και λίμνη Βαϊκάλη είναι έννοιες συνώνυμες στο παγκόσμιο ταξιδιωτικό λεξικό! Αν κάποιος βρεθεί στην Irkutsk, είναι αδιανόητο να μην επισκεφθεί επίσης και την θρυλική λίμνη Βαϊκάλη, αφού οι όχθες της απέχουν μόλις 60 χλμ. νοτιοανατολικά της Irkutsk. Κράνος, φωτογραφική μηχανή και πορεία λοιπόν για τη Βαϊκάλη, προκειμένου να προσεγγίσω τη βαθύτερη (1.642 μέτρα) και αρχαιότερη λίμνη του κόσμου (η ηλικία της χρονολογείται στα 25.000.000 έτη), που συγκαταλέγεται από το 1996 στη λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Μια ώρα αργότερα, έπινα χαλαρά τον καφέ μου στον παραλίμνιο οικισμό Listvjanka, με το βλέμμα μου να ταξιδεύει στο βάθος του υγρού ορίζοντα της Βαϊκάλης -όλα γύρω μου ήταν μια μαγεία, ένα οικολογικό «ποίημα»! Περίπου 336 ποτάμια εκβάλλουν στα 31.500 τετρ. χλμ. της Βαϊκάλης, εδώ όπου κολυμπά η nerpa, ένα είδος αρκτικής φώκιας. Αποτελεί μυστήριο για τους επιστήμονες το γεγονός ότι αρκτικές φώκιες που ζουν μόνο σε αλμυρό νερό, βρίσκονται στα γαλάζια νερά της Βαϊκάλης, 4.000 χλμ. νότια του Βορείου Παγωμένου Ωκεανού.

Βαϊκάλη

Οδηγώντας κατόπιν τη λευκή SYM NH-T 300 στη διαδρομή Irkutsk-Ulan Ude (445 χλμ.), η λίμνη Βαϊκάλη μαγνήτισε και πάλι τον αμφιβληστροειδή μου, αφού το μεγαλύτερο κομμάτι της διαδρομής διέτρεχε τις δυτικές και νότιες ακτές της σιβηρικής λίμνης. Ήταν η τελευταία ευκαιρία μου να απαθανατίσω το «Γαλάζιο μάτι της Σιβηρίας». Βαϊκάλη, σ’ ευχαριστώ!

Ulan Ude

Στην πόλη Ulan Ude, η λευκή μοτοσυκλέτα και ο αναβάτης ποζάραμε φιλάρεσκα μπροστά στη μεγαλύτερη προτομή του Λένιν παγκοσμίως! Η τεράστια γκριζωπή προτομή του Λένιν αποτελεί το αξιοθέατο της Ulan Ude, η οποία φιλοξενούσε περίπου 405.000 κατοίκους (στην συντριπτική πλειοψηφία τους ανήκαν στη μογγολική φυλή Baruit) και απείχε μόλις 200 χλμ. από τα σύνορα της Μογγολίας.

Transiberian road

Η διαδρομή Ulan Ude–Chita–Mogocha–Khabarovsk (2.720 χλμ.) ήταν το οδικό πρόγραμμα των επόμενων 4 ημερών του SYM SIBERIA. Τα κύρια χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης διαδρομής, η οποία διέτρεχε τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές του Υπερσιβηρικού Δρόμου, ήταν οι καταρρακτώδεις βροχές, η μοναξιά του κράνους και η αβάστακτη σιωπή του τοπίου. Για τέσσερεις μέρες οδηγούσα κατά μέσο όρο 12–13 ώρες την ημέρα για να διανύσω 700-750 χλμ., με μόνιμη συντροφιά την καταπράσινη σιβηρική φύση.

Δίτροχη συνάντηση

Καθοδόν για την πόλη Khabarovsk, δυο γνωριμίες που έκανα στα μοτέλ της διαδρομής ήταν οι πιο δυνατές στιγμές των ημερών. Οι δυο Νοτιοκορεάτες σύντροχοι (με ΚΤΜ 790 & ΚΤΜ 890), που ταξίδευαν από τη χώρα τους προς την Ευρώπη με χρονικό ορίζοντα τους πέντε μήνες, ήταν η απρόσμενη μοτο-συνάντηση που με χαροποίησε πολύ.

Ρωσίδες δασκάλες

Όμως, οι τρεις θεότρελες Ρωσίδες συνταξιούχες δασκάλες που ταξίδευαν με το αυτοκίνητό τους από το Vladivostok στη Μογγολία, ήταν «όλα τα λεφτά». Έχοντας βγει πριν από ένα χρόνο στη σύνταξη, οι τρεις κολλητές αποφάσισαν να κάνουν πραγματικότητα ένα τρελό όνειρο που είχαν και ξεκίνησαν για το ταξίδι της ζωής τους. Ειλικρινά υποκλίθηκα στο πάθος, την αποφασιστικότητα και την τρέλα τους!