QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Ζ’ - Πακιστάν (ΛΑΧΩΡΗ)
Κάποτε ήταν το “Ιερό Μαργαριτάρι της Πενταποταμίας”, ενώ σήμερα έχει τον τίτλο της “Πολιτιστικής Πρωτεύουσας του Πακιστάν”
Από τον
Κωνσταντίνο Μητσάκη
25/7/2024
Η πόλη των 10.000.000 κατοίκων με το όνομα Λαχώρη, είναι η τελευταία μου στάση με την QJMOTOR SRT 800X πριν φύγω από το Πακιστάν με την πυξίδα να δείχνει τα σύνορα της Ινδίας.
Ινδοί μαχαραγιάδες και Μογγόλοι αυτοκράτορες άφησαν πίσω τους εντυπωσιακά παλάτια, φρούρια και ινδομογγολικά μαυσωλεία, που πλέον έχουν ανακατευτεί με τα οχήματα, τον κόσμο και τη φασαρία μιας μεγαλούπολης.
Στη μέση της κοιλάδας Punjab, μια ανάσα από τα ινδικά σύνορα, με καρτερούσε η Λαχώρη (310 χλμ. νότια του Islamabad). Σε αλλοτινές εποχές, το "Ιερό Μαργαριτάρι της Πενταποταμίας" αντιπροσώπευε τη μυθική βασίλισσα των Ινδών μαχαραγιάδων και των Μογγόλων αυτοκρατόρων, ενώ χάρη στα εντυπωσιακά ινδομογγολικά μαυσωλεία, τα αυτοκρατορικά παλάτια, τα στιβαρά φρούρια και στην ιδιαίτερη κουλτούρα της, η Λαχώρη φέρει σήμερα τον τιμητικό τίτλο της "Πολιτιστικής Πρωτεύουσας του Πακιστάν".
Στους πολύβουους δρόμους της Λαχώρης των 10.000.000 ψυχών, άνθρωποι, ζώα, ποδήλατα, ποικιλοστόλιστα λεωφορεία, αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες και ζωήλατα κάρα αποτελούσαν τους πρωταγωνιστές μιας αρκετά ζωντανής πραγματικότητας - θόρυβος, κίνηση, σκόνη, σκουπίδια, καυσαέριο, όλα σε υπερθετικό βαθμό! Πάντως, ο γρηγορότερος και συνάμα πιο διασκεδαστικός τρόπος να ξεναγηθώ στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Πακιστάν ήταν τα γραφικά τρίκυκλα tuk-tuk. Δίχως δεύτερη σκέψη, κλείδωσα την QJ SRT 800X στο ξενοδοχείο και βολτάριζα στους κυκλοφοριακά κορεσμένους δρόμους της Λαχώρης μ’ ένα τρίκυκλο ταξί.
Αφήνοντας τις εξερευνητικές επιθυμίες μου να οδηγήσουν τα βήματά μου, μοιραία βρέθηκα στην παλαιά πόλη και επισκέφθηκα -μεταξύ άλλων- το εκτεταμένο κάστρο Shahi Qila, το ισλαμικό τέμενος Badshahi Mosque και τους περίφημους κήπους Shalimar Gardens. Κι όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, φόρτωσα τις σκονισμένες αποσκευές μου στην QJ SRT 800X και χάραξα πορεία για τα κοντινά σύνορα της αιώνιας Ινδίας.
Εκτός από την πόλη Μπορντό, το γαλλικό σκέλος του EUROPEAN HERITAGE TOUR προέβλεπε επίσης επισκέψεις γνωριμίας στο παραμυθένιο νησί Le Mont-Saint Michel της Νορμανδίας, στη διάσημη πίστα αγώνων του Le Mans και φυσικά στην λαμπερή γαλλική πρωτεύουσα.
Περίπου 540 χλμ. βόρεια του Μπορντό αντικρίσαμε με δέος την μικρή οχυρωμένη νησίδα Le Mont-Saint Michel που ξεπεταγόταν μέσα από τα νερά της Μάγχης. Το υποβλητικό Αββαείο (11ου αιώνα) που στεφάνωνε το νησί αποτελεί το σήμα κατατεθέν του Le Mont-Saint Michel, τ’ οποίο περιλαμβάνεται από το 1979 στη λίστα των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Στη πίστα αγώνων του Le Mans (180 χλμ. νοτιοανατολικά του Le Mont-Saint Michel) ξεναγηθήκαμε στο εντυπωσιακό μουσείο της πίστας, ενώ καθισμένοι στις κερκίδες, πατέρας και γιος απολαύσαμε νοερά έναν συναρπαστικό αγώνα αυτοκινήτων.
Για τρεις μέρες το Παρίσι μάς κοίμισε στην εκτεταμένη αστική αγκαλιά του και μας ξενάγησε -είτε με την μοτοσυκλέτα, είτε με το μετρό- στα πιο δυνατά αξιοθέατά του: Πύργος του Άιφελ, Αψίδα του Θριάμβου, Μουσείο Λούβρου, Παναγία των Παρισίων, Place de la Concorde, Σηκουάνα. Η επιλογή των συγκεκριμένων αξιοθέατων του Παρισιού ήταν μια ομολογουμένως δύσκολη υπόθεση, αφού η “Πόλη του Έρωτα” διαθέτει πληθώρα σημείων ενδιαφέροντος.
Αποχαιρετώντας το Παρίσι, η BMW R 18 TRANSCONTINENTAL, έχοντας καταγράψει 5.850 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού, κλήθηκε να διανύσει περίπου 1.100 χλμ. μέχρι το λιμάνι Rostock της Βόρειας Γερμανίας, απ’ όπου θα περνούσαμε ακτοπλοϊκώς στην Σκανδιναβία -σημείο αποβίβασης η πόλη Trelleborg της Σουηδίας.
Καθοδόν για το γερμανικό λιμάνι Rostock, το Βέλγιο, η Ολλανδία και η Γερμανία ήταν οι επόμενες χώρες του EUROPEAN HERITAGE TOUR που φιλοξένησαν τους τροχούς της μαύρης BMW R 18 TRANSCONTINENTAL. Λίγα τα χιλιόμετρα σε κάθε χώρα (170 χλμ. στο Βέλγιο, 60 χλμ. στην Ολλανδία, 620 χλμ. στη Γερμανία), λίγες και οι εμπειρίες που αποκομίσαμε. Σημείο αναφοράς αποτέλεσε εδώ η γνωριμία μας με την ολλανδική πόλη Maastricht, η οποία έγινε ευρύτερη γνωστή με την υπογραφή της Συνθήκης του Maastricht (1992), στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το νυχτερινό ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Rostock-Trelleborg σηματοδότησε τη δίτροχη παρουσία μας στη Σκανδιναβία, και συγκεκριμένα στη Σουηδία. Η πρώτη σκανδιναβική στάση έγινε στην πρωτεύουσα Στοκχόλμη, μια πόλη-κόσμημα κτισμένη πάνω σε 14 νησιά. Στη διάρκεια της διήμερης εξερευνητικής μας αποστολής στα όρια της σουηδικής πρωτεύουσας, η κοσμοπολίτικη Στοκχόλμη δεν δυσκολεύτηκε διόλου να υπερασπιστεί τον τίτλο της όμορφης κοσμοπολίτισσας του ευρωπαϊκού βορρά!
Τις επόμενες τρεις μέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες στην καταπράσινη διαδρομή Stockholm–Sundsvall–Umea–Haparanda–Rovaniemi, η μαύρη BMW R18 TRANSCONTINENTAL έγραψε ακόμα 1.180 χλμ. στο κοντέρ της. Μεγάλος πονοκέφαλος καθ’ οδόν αποτελούσε η αυστηρή τήρηση των ορίων ταχύτητας (τα πρόστιμα για την ταχύτητα είναι μεγάλα), ενώ με τη βενζίνη να κυμαίνεται σταθερά στα 2,2 euro/lt και την εστίαση ακριβότερη κατά 40% σε σχέση με την Ελλάδα, η Σουηδία διεκδικούσε (μαζί με την Νορβηγία) τον τίτλο της ακριβότερης σκανδιναβικής χώρας -η τσέπη μας είχε πάρει δυστυχώς φωτιά!
Η άφιξή μας στη πόλη Rovaniemi της Φινλανδίας γιορτάστηκε δεόντως -πολλοί ήταν οι λόγοι! Καταρχήν, πατέρας και γιος πατούσαμε για δεύτερη φορά πάνω στη νοητή γραμμή του Αρκτικού Κύκλου -η πρώτη φορά ήταν το 2019. Επίσης, επισκεφθήκαμε το τουριστικό χωριό του Αι–Βασίλη που βρίσκεται στον ίδιο χώρο. Και τρίτον, μάς χώριζαν μόλις 720 χλμ. από το ακρωτήριο NORDKAPP της Νορβηγίας, το βορειότερο -και τρίτο- γεωγραφικό σημείο αναζήτησης του EUROPEAN HERITAGE TOUR. Γιώργο ξεκινάμε, η βόρεια εσχατιά της Ευρώπης μάς περιμένει…