QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΣΤ’ - Πακιστάν (PESHAWAR - TAXILA - ISLAMABAD)
Με αστυνομική συνοδεία μέχρι την πρωτεύουσα, το μόνο μέρος που επιτρέπεται η διανυκτέρευση ξένων ταξιδιωτών!
Από τον
Κωνσταντίνο Μητσάκη
22/7/2024
Δύσκολα χιλιόμετρα σε επικίνδυνους δρόμους, όπου επικρατεί η άναρχη κίνηση των οχημάτων μέχρι να φτάσεις στο Ισλαμαμπάντ και να αντικρίσεις μια σύγχρονη “δυτικού τύπου” μεγαλούπολη όπου στον σχεδιασμό της έχει βάλει το χεράκι του και ένας Έλληνας αρχιτέκτονας.
“Από προηγούμενα ταξίδια μου στο Πακιστάν, γνώριζα πως είναι μια χώρα δύσκολη για να την ταξιδέψει κάποιος οδικώς -ειδικά με μοτοσυκλέτα. Και το διαπίστωσα (ξανά) από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο, αφού από τα σύνορα ως την πόλη Peshawar (60 χλμ.) πορεύτηκα με αστυνομική συνοδεία -το επέβαλαν λόγοι προστασίας μου στην επικίνδυνη συνοριακή περιοχή Khyber.
Κι όταν έφτασα το απόγευμα εξαντλημένος από τη ζέστη και την οδική ταλαιπωρία στην πόλη Peshawar, μού γνωστοποίησαν πως στην πόλη δεν επιτρέπεται η διανυκτέρευση ξένων ταξιδιωτών που έρχονται από το Αφγανιστάν! Πού θα μπορούσα να κοιμηθώ; Μόνο στην πρωτεύουσα Islamabad (175 χλμ. ανατολικά), όπου έφτασα μέσα στα μαύρα σκοτάδια (δίχως αστυνομική συνοδεία), παλεύοντας να μείνω ζωντανός στην αδυσώπητη μάχη της ασφάλτου.
Στο Islamabad, η QJMOTOR SRT 800X έριξε άγκυρα για δυο μέρες. Στη σύντομη γνωριμία με τη διοικητική πρωτεύουσα του Πακιστάν αντίκρισα μια σύγχρονη, τετραγωνισμένη πόλη (βγαλμένη κυριολεκτικά από μακέτα), που καμία σχέση δεν έχει με τις άλλες πακιστανικές πόλεις. Παρεμπιπτόντως, ένας από τους 3 αρχιτέκτονες που είχαν εργαστεί (1959) στην σχεδίαση του Islamabad ήταν ο Έλληνας αρχιτέκτονας Κων/νος Δοξιάδης.
Και φυσικά, δεν θα μπορούσα να μην επισκεφθώ τον αρχαιολογικό χώρo στα Τάξιλα και το ομώνυμο μουσείο. Εδώ στα Τάξιλα ευτύχησα να περπατήσω πάνω στα χνάρια του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μιας και ο Μακεδόνας στρατηλάτης είχε υποτάξει τα Τάξιλα το 326 π.Χ.“
Στη Σικελία με Suzuki GSX-S 1000GT - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Α' ανταπόκριση
Ελληνικά στοιχεία, μπαρόκ ρυθμός και ηφαιστιακές ιστορίες
Από τον
Κωνσταντίνο Μητσάκη
21/11/2023
Φτώχεια και αξιοπρέπεια, εκσυγχρονισμός και παράδοση, έγκλημα και τιμωρία… Αντιθετικές καταστάσεις, αξιοθέατα και ιστορικά γεγονότα, που σε συνδυασμό μ’ ένα εντυπωσιακά άγριο ορεινό τοπίο που έρχεται και "σβήνει" στη γαλάζια αγκαλιά της Μεσογείου, ανάγουν τη Σικελία σ’ έναν από τους πιο αξιόλογους και πληθωρικούς προορισμούς της μεσογειακής λεκάνης. Όλα αυτά -και πολλά ακόμα- ευελπιστούσα να καταγράψω στις σελίδες του δικού μου ταξιδιωτικού οδηγού, εξερευνώντας το μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου με μια SUZUKI GSX-S 1000GT (ευγενική παραχώρηση της SUZUKI ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ Α.Ε.).
Η δίτροχη παρουσία μου στη Σικελία θα σημειωνόταν δεκάδες αιώνες αργότερα αφότου τα πρώτα κύματα των αρχαίων Ελλήνων αποίκων έφταναν (τον 8ο π.Χ. αιώνα) στις ανατολικές ακτές του μεγαλύτερου νησιού της Μεσογείου. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας επέβαλλαν σταδιακά τη δική τους ιδιαίτερη σφραγίδα στα πολιτικό-οικονομικά δρώμενα του νησιού, σηματοδοτώντας την περίοδο της κυριαρχίας των Ελλήνων και την ακμή του πολιτισμού της Μεγάλης Ελλάδας. Κι εντέλει, οδοιπορώντας στην ιστορική γη της Σικελίας, ευτύχησα να ανακαλύψω και να ερωτευθώ μια άλλη, απρόσμενα γοητευτική και συνάμα μοναδική πλευρά της μεσογειακής μου "φύσης".
Το ταξίδι της γαλάζιας SUZUKI GSX-S 1000GT στη Σικελία ξεκίνησε από το λιμάνι της Πάτρας με το υδάτινο δρομολόγιο Patra–Bari, συνεχίστηκε στην οδική διαδρομή Bari–Messina (440 χλμ.), ενώ στον πορθμό της Messina ένα άλλο πλεούμενο ανέλαβε να με αποβιβάσει στις ακτές της Σικελίας. Σύμφωνα με το δικό μου σχέδιο “αποικισμού” της Σικελίας, η πόλη Giardini-Naxos(66 χλμ. νότια της Messina) θα ήταν ο τόπος της πρώτης ανασυγκρότησής μου επί σικελικού εδάφους.
Κτισμένη στους πρόποδες της Αίτνας από Χαλκιδείς Μεγαρείς, και Νάξιους αποίκους το 734 π.Χ., η Giardini-Naxos είναι η αρχαιότερη ελληνική αποικία της Σικελίας. Η Νάξος, που αποτέλεσε τη βάση για την ίδρυση των επόμενων ελληνικών αποικιών στο έδαφος της Σικελίας, καταστράφηκε τελικά το 403 π.Χ. από τον Διόνυσο των Συρακουσών. Στον χώρο της προκυμαίας, το λιτό ελληνοπρεπές μνημείο που αντίκρισα συγκινημένος, ήταν αφιερωμένο στους πρώτους Έλληνες ιδρυτές της πόλης.
Η παραθαλάσσια Catania, κτισμένη 46 χλμ. νότια της Giardini–Naxos, είχε γνωρίσει (με αρκετά καταστροφικό τρόπο) τις συνέπειες από τη δραστηριότητα του ηφαιστείου της Αίτνας - το 1693 ισοπεδώθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από έναν ισχυρότατο σεισμό. Η περιπλάνηση στα αστικά όρια της Catania μού αποκάλυψε μια πόλη με κυρίαρχο αρχιτεκτονικό ρυθμό το μπαρόκ (κυρίως στα δημόσια κτίρια και στις εκκλησίες), ενώ στην επαφή με τους καλοσυνάτους κατοίκους διέκρινα ενθουσιασμένος ένα ταμπεραμέντο οικείο, μεσογειακό!
Μετά την Catania, η γαλάζια SUZUKI GSX-S 1000GT με ταξίδεψε κατόπιν στις Συρακούσες (68 χλμ. νοτιότερα), την πατρίδα του Αρχιμήδη, που ιδρύθηκε το 734 π.Χ. από Κορίνθιους αποίκους υπό τον οικιστή Αρχία. Εδώ, πρώτη μέριμνά μου ήταν η επίσκεψη στον άκρως ενδιαφέροτα αρχαιολογικό χώρο-πάρκο της πόλης. Δεσπόζουσα θέση στα διασωθέντα μνημεία του χώρου είχε το καλοδιατηρημένο αρχαιοελληνικό θέατρο (5ο αιώνα π. Χ.), ενώ σημείο αναφοράς αποτελούσαν επίσης οι πάμπολλες υπόγειες κατακόμβες, ο βωμός του Ιέρωνα Β΄ και το "Αυτί του Διονύσου".
Η γνωριμία μου με τις Συρακούσες συνεχίστηκε –και ολοκληρώθηκε– με τη μετάβασή μου στο νησάκι Ορτυγία, που αποτελεί τμήμα της παλαιάς πόλης των Συρακουσών και συνδέεται με μια μικρή γέφυρα. Για τις επόμενες ώρες της μέρας, το γραφικό νησί των Συρακουσών παραδόθηκε στις αχόρταγες εξερευνητικές μου διαθέσεις, τις οποίες και ικανοποίησα σε μεγάλο βαθμό περπατώντας όλο το νησί.
Επιβλητικά μεσαιωνικά κτίσματα, θρησκευτικοί ναοί με αντιπροσωπευτικές μπαρόκ καλλιτεχνικές εκφράσεις, πλατείες διακοσμημένες με περίτεχνα σιντριβάνια, παλάτια με αρχιτεκτονικά στοιχεία της γοτθικής εποχής και ερείπια ναών της αρχαιοελληνικής περιόδου μού διηγήθηκαν την ιστορία της Ορτυγίας, εκεί όπου –σύμφωνα με το ομηρικό έπος της Οδύσσειας– βρισκόταν φυλακισμένος ο Οδυσσέας από την Καλυψώ…
