QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΣΤ’ - Ανατολική Σιβηρία (Γιακούτσκ–Μαγκαντάν)

Φινάλε στις ακτές του Ειρηνικού
QJMOTOR TRANS-ASIA
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

9/9/2024

Με θερμοκρασίες που αγγίζουν τους -60°C τον χειμώνα, τα τελευταία χιλιόμετρα του Υπερσιβηρικού προς τον Ειρηνικό Ωκεανό έχουν διατηρήσει τον σκληροτράχηλο χαρακτήρα της διαδρομής αναλλοίωτο στο πέρασμα των χρόνων. Η QJMOTOR SRT 800X καλείται συνεχώς να καλύψει μεγάλες αποστάσεις μέσα από χωματόδρομους και ταλαιπωρημένη άσφαλτο. Ένας δρόμος φτιαγμένος από κόκαλα (!), ένα μουσείο για μαμούθ και μεγάλα κοιτάσματα διαμαντιών είναι οι τελευταίες αναμνήσεις πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής.

“Οδηγώντας στον Lena Hwy (Never–Yakutsk), έναν νεότευκτο ασφαλτόδρομο μήκους 1.157 χλμ., και με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση στην κωμόπολη Aldin, προσέγγισα την πόλη Yakutsk, που απλώνεται στις δυτικές όχθες του ποταμού Lena -χρειάστηκε να διαπλεύσω τον Lena με πλοιάριο.

QJMOTOR TRANS-ASIA

Μπορεί τον χειμώνα ο υδράργυρος στην Yakutsk να κατρακυλά στους -60°C, αλλά ένας ζωογόνος ήλιος (24°C) με ξενάγησε στα λίγα αξιοθέατα (Kingdom of Permafrost, Μουσείο Μαμούθ) της πόλης, η οποία χρωστά την ύπαρξή της στα τεράστια κοιτάσματα διαμαντιών της περιοχής.

QJMOTOR TRANS-ASIA

Το τελευταίο ετάπ του QJMOTOR TRANS ASIA 2024 ήταν η διαδρομή Yakutsk–Magadan (1.850 χλμ.). Στις ακτές του Ειρηνικού θα με οδηγούσε ο οδικός άξονας Kolyma Hwy (Road of Bones), ο οποίος περιλάμβανε ασφάλτινα (360 χλμ.) και βατά χωμάτινα (1.490 χλμ.) κομμάτια -τα τελευταία χρόνια η κατάσταση του δρόμου βελτιώνεται συνεχώς.

QJMOTOR TRANS-ASIA

Η τύχη ήταν με το μέρος μου και δεν έβρεξε τις 4 ημέρες που ταξίδεψα στον Kolyma Hwy. Δύσκολες στιγμές αποτέλεσαν οι δύο πτώσεις που είχα και η πολύωρη αναμονή για την αποκατάσταση μιας γέφυρας, ενώ δεν αντιμετώπισα πρόβλημα με τον ανεφοδιασμό καυσίμων και τις διανυκτερεύσεις -έβρισκα κάθε 200–300 χλμ.

QJMOTOR TRANS-ASIA

Φτάνοντας στη Magadan, το κοντέρ έδειξε συνολικά 18.760 χλμ. -μετά από 64 ημέρες ταξιδιού, ο δίτροχος διηπειρωτικός μαραθώνιος είχε ολοκληρωθεί. Το ίδιο βράδυ της άφιξής μου, μόλις πρόλαβα να πακετάρω και να φορτώσω την QJMOTOR SRT 800X στο εβδομαδιαίο εμπορικό πλοίο για Vladivostok, ενώ το επόμενο απόγευμα αναχώρησα αεροπορικώς για Vladivostok, προκειμένου να την παραλάβω -σε 8 ημέρες- και να δρομολογήσω την επιστροφή για Ελλάδα.”

Ετικέτες

Ταξίδι "Volga Route": Από τη Μόσχα στο Nordkapp (Ε' Ανταπόκριση)

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

13/9/2022

Δυο μέρες έμεινα στη Μόσχα. Τι πρόλαβα να δω στο μητροπολιτικό κέντρο της Ρωσίας μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα; Καταρχήν έσπευσα στο Κρεμλίνο, που αποτελεί το επίκεντρο όχι μόνο της Μόσχας, αλλά ολόκληρης της Ρωσίας και αντιπροσωπεύει ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά συμπλέγματα στον κόσμο.

Χάρη σε μια ριζική αναγέννηση, η Μόσχα των Ρομανόφ, του Τολστόι και των μπαλέτων Μπολσόι έχει μεταμορφωθεί σε μια από τις πιο πολύμορφες και δυναμικές πρωτεύουσες του κόσμου. Αστραφτεροί ουρανοξύστες και κτίρια υψηλής αισθητικής αρχιτεκτονικής, ορθόδοξες εκκλησίες, εντυπωσιακά εμπορικά κέντρα, επώνυμοι οίκοι μόδας και κοσμοπολίτικα εστιατόρια συνυπήρχαν πλέον με τα κλασικά-διαχρονικά αξιοθέατα της ρωσικής πρωτεύουσας.

Στην Μόσχα έπρεπε να αποφασίσω με ποιο τρόπο θα δραπέτευα από την Ρωσία. Λόγω του πολέμου, οι Βαλτικές χώρες είχαν κλείσει τα σύνορα τους με την Ρωσία, η  λύση της Λευκορωσίας ήταν ανέφικτη, ενώ με κανένα τρόπο δεν ήθελα να γυρίσω πίσω στην Γεωργία. Η συνοριακή διαφυγή μου από την Ρωσία ήταν τελικά εφικτή μόνο μέσω Φιλανδίας ή Νορβηγίας.

Πάντοτε ήθελα να βάλω ρόδα στην Murmansk, την πόλη-λιμάνι της ρώσικης Αρκτικής, που βρίσκεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και συνορεύει με την Φιλανδία και τη Νορβηγία. Μήπως είχε έρθει τελικά το πλήρωμα του χρόνου να εκπληρώσω αυτό τον πολυπόθητο ταξιδιωτικό μου στόχο; Η απόφαση, παραδόξως,  πάρθηκε αμέσως: Moscow–Murmansk (1.890 χλμ.) και μετά απόδραση στη Νορβηγία! Και το κερασάκι στην τούρτα; Πορεία μετά για το κοντινό Nordkapp! Σκέτη τρέλα το τελικό δρομολόγιο: Moscow–Murmansk–Nordkapp (2.645 χλμ.)! Πάμε λοιπόν στον ρώσικο βορρά…

Δυο μέρες αφότου αποχαιρέτισα την Μόσχα, αντίκριζα τα πρώτα σπίτια της Murmansk – καθοδόν είχα «πατήσει» και την νοητή γραμμή του Αρκτικού κύκλου.   Η Murmansk, που ιδρύθηκε το 1915 (στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου) είναι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Ρώσικης Αρκτικής. Σε καμία πάντως περίπτωση η πόλη-λιμάνι της Βόρειας Ρωσίας δεν μπορεί να συγκριθεί σε αστική ομορφιά και αξιοθέατα με τις υπόλοιπες ρώσικες πόλεις που είχα επισκεφθεί όλες τις προηγούμενες μέρες. Απλά, ξενέρωσα…

Τα σύνορα της Νορβηγίας (Kirkenes) με περίμεναν περίπου 225 χλμ. δυτικά της Murmansk. Αφού σφράγισα το διαβατήριο και αποχαιρέτησα την Ρωσία, πέρασα Νορβηγία και ξεκίνησα την τρελή επέλασή μου προς το Βόρειο Ακρωτήριο, που με καρτερούσε μόλις 530 χλμ. μακριά από την συνοριακή γραμμή. Τόσο απείχα από το όνειρο, από την εμβληματική υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp.

Αργά το ίδιο απόγευμα, σαφώς κατάκοπος αλλά τρελά ευτυχισμένος, αντίκρισα το εμβληματικό μνημείο του Nordkapp. Ήταν η τρίτη φορά μέσα στα τελευταία 4 χρόνια που έφτανα εδώ στην βόρεια εσχατιά της Ευρώπης και «προσκυνούσα» στο Nordkapp: το 2018 είχα έρθει με τον γιό μου Γιώργο (στη σέλα μιας HONDA AFRICA TWIN CRF 1000) και το 2021 μ’ ένα scooter SYM HD 300!

Με αφετηρία την υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp, μοτοσυκλέτα και αναβάτης ξεκινήσαμε κατόπιν την μεγάλη επιστροφή στην Ελλάδα. Ο Αρκτικός κύκλος της Φιλανδίας στην πόλη Rovaniemi (750 χλμ. νότια του Nordkapp) ήταν σειρά του -μετά τον Αρκτικό κύκλο της Ρωσίας- να πατηθεί από τους τροχούς της πράσινης BMW F 850 GS. Και η μεγάλη κατηφόρα συνεχίζεται…