Μετά την επαρχία Acre, το ταξίδι της μαύρης HONDA XRE 300 RALLY στον τροπικό κόσμο της νότιας Αμαζονίας συνεχίστηκε κατόπιν στην επαρχία Rondonia, της οποίας πρωτεύουσα ήταν η πόλη Porto Velho. Για τις επόμενες λίγες μέρες, με αμέτρητα φωτογραφικά κλικ προσπαθούσα να εγκλωβίσω στην -σχεδόν κορεσμένη- μνήμη μου παραδοσιακούς οικισμούς, ζεστές ανθρώπινες φυσιογνωμίες, πυκνή τροπική βλάστηση και γραφικές κωμοπόλεις.

Αυτές ήταν οι εικόνες που αντίκριζε ο αμφιβληστροειδής του ταξιδευτή της βραζιλιάνικης υπαίθρου. Υπήρχαν όμως και πολλά ακόμα ερεθίσματα της ψυχής που δεν μπορούσε να αποτυπώσει ο φωτογραφικός φακός και οι λέξεις αδυνατούσαν να περιγράψουν: η μυρωδιά της βρεγμένης γης, τα γεμάτα καλοσύνη βλέμματα των ντόπιων, ο ήχος των πουλιών μέσα στα δάση, η ένταση της τροπικής καταιγίδας, τα μουσικά ακούσματα των ντόπιων…

Αποκαρδιωτικό ήταν ωστόσο το θέαμα της εκτεταμένης αποψίλωσης των τροπικών δασών (για την δημιουργία βοσκότοπων) που αντίκριζα σε μεγάλο μήκος της διαδρομής. Αρκετά οργισμένος και αγανακτισμένος, διαπίστωνα με τα ίδια μου τα μάτια την τεράστια οικολογική καταστροφή που συντελείται στην περιοχή της Αμαζονίας την τελευταία δεκαετία.

Εδώ στη νότια Αμαζονία, εκτός από την πνιγερή υγρασία, την ζέστη των 32–33 C και τα αιμοδιψή κουνούπια που είχα να αντιμετωπίσω, έπρεπε να προστατέψω τον εαυτό μου κι από τις τροπικές ασθένειες που καραδοκούσαν. Καθόλη την διάρκεια της παραμονής μου στην τροπική ζώνη της Αμαζονίας, έπαιρνα σε καθημερινή βάση χάπια κατά της μαλάριας (Malarone), τα αντικουνουπικά σπρέι και τα μακρυμάνικα ρούχα είχαν την τιμητική τους, ενώ ένα εμβόλιο κίτρινου πυρετού είχε κριθεί αναγκαίο πριν από το ταξίδι. Η υγειονομική προστασία του ταξιδιώτη, σε άμεση προτεραιότητα! 

Με την επιστροφή μου στην παραποτάμια Porto Velho, το AMAZONAS 2023 έριξε τίτλους τέλους. Αφού παρέδωσα την μοτοσυκλέτα στις εγκαταστάσεις της #taginoadventuretour (ο Joao Tagino έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι), πρόλαβα να κάνω μια μονοήμερη εκδρομή με ποταμόπλοιο στα θολά νερά του Rio Madeira και γνώρισα τα κυριότερα αξιοθέατα της Porto Velho, που μετρά μόλις 116 χρόνια παρουσίας στη γη της Αμαζονίας. Απλωμένη στην ανατολική όχθη του ποταμού Rio Madeira, η πρωτεύουσα της επαρχίας Rondonia ξεκίνησε την πορεία της στο χρόνο μόλις το 1907, όταν τέθηκε ο θεμέλιος λίθος της από την αμερικανική εταιρία Madeira Mamore Railway Comany, στην διάρκεια της κατασκευής του τοπικού σιδηροδρομικού δικτύου Madeira–Mamore. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο παραποτάμιος οικισμός του Rio Madeira μεγάλωσε τον αστικό της ιστό και σήμερα προσφέρει στέγη σε περίπου 548.000 κατοίκους.

Ένας άγραφος (ταξιδιωτικός) νόμος λέει ότι: «Όσο πιο υπέροχα βιώνεις ένα ταξίδι, τόσο πιο έντονο είναι το συναίσθημα της λύπης που νοιώθεις κατά την επιστροφή». Κι εγώ, στο αεροδρόμιο του Porto Velho, ήμουν αρκετά θλιμμένος και μελαγχολικός…