Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Δ' ανταπόκριση

Στο ψηλότερο πέρασμα της Κ. Ασίας
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/7/2019

Ήταν αδύνατον να βρεθώ στην Κεντρική Ασία και να μην επιχειρήσω την διάσχιση του φημισμένου “Pamir Road”, του ορεσίβιου οδικού άξονα που διασχίζει την απόκρημνη οροσειρά των Pamir. Από τα ίδια αυτά βουνά είχε περάσει και ο Μάρκο Πόλο, όταν ταξίδευε με προορισμό την μυθική Κίνα.

Περίπου 1.200 χιλιόμετρα είναι το μήκος του “Pamir Road”, με αφετηρία την πρωτεύουσα Dushanbe του Τατζικιστάν και τερματισμό την κωμόπολη Sary Tash του Κιργιστάν. Σύμφωνα με το “επιχειρησιακό σχέδιο” που κατέστρωσα επιμελώς, το οδικό πρόγραμμα του “Pamir Road” χωρίστηκε σε 4 μέρες – διαδρομές: α) Dushanbe – Qalai Khum (350 km), β) Qalai Khum – Khorog (250 km), γ) Khorog – Murgab (320 km), δ) Murgab – Sary Tash (230 km).
Τις δυο πρώτες μέρες, πρωταγωνιστικό ρόλο στο τοπίο καθοδόν είχε ο ποταμός Pyandzh, που εκτελούσε παράλληλα και χρέη συνοριακής γραμμής. Ο δρόμος πήγαινε παράλληλα με την κοίτη του ποταμού, ενώ ακριβώς απέναντί μου απλωνόταν το Αφγανιστάν.
Η πιο δύσκολη διαδρομή ήταν αναμφίβολα η διαδρομή Qalai Khum – Khorog. Λόγω της άσχημης κατάστασης του οδικού άξονα, τόσο το κορμί μου, όσο και οι αναρτήσεις της λευκής Honda CB500X, ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα. Για 10 ολόκληρες ώρες, αναβάτης και μοτοσυκλέτα χοροπηδούσαμε μαζί στον ρυθμό της πέτρας. Τελικά, αντέξαμε και οι δυο.


Στην διαδρομή Khorog – Murgab (320 km) τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα, αφού η άσφαλτος (αν και με πάμπολλες λακκούβες) διευκόλυνε την οδήγηση και με βοήθησε να απολαύσω το επιβλητικό τοπίο των γρανιτένιων βουνοκορφών. Όμως, μυϊκή ατονία, πονοκέφαλος και δυσκολία στην αναπνοή ήταν τα συμπτώματα που άρχισαν να με ταλαιπωρούν, αφού το υψόμετρο σταδιακά ανέβαινε πάνω από τα 3.800 μ. Στόχος μου άλλωστε ήταν να σκαρφαλώσω στα 4.655 μ., στο ορεινό πέρασμα Ak Baital Pass, το ψηλότερο πέρασμα της Κεντρικής Ασίας, που απείχε μόλις 80 χιλιόμετρα βόρεια της Murgab.


Και τελικά τα κατάφερα. Το έπαθλό μου για την διάσχιση του “Pamir Road” με καρτερούσε στο ορεινό πέρασμα Ak Baital και το πανηγύρισα δεόντως! Στην υπόλοιπη διαδρομή ως την πόλη Os (Κιργιστάν), τα δυνατότερα σημεία ήταν τα δυο ορεινά περάσματα (Kasil Art 4.282 m., PassTarduk Pass 3.615 m.), η γαλάζια λίμνη Karakul και οι σκηνές καθημερινότητας των κατοίκων στην μεταξένια πόλη Os.


Έχοντας πραγματοποιήσει την υπέρβαση του “Pamir Road”, και με καταγεγραμμένα 10.200 χιλιόμετρα από την αρχή του ταξιδιού, ξεκίνησε η επιστροφή μου στα πάτρια εδάφη. Το οδοιπορικό μου στα χνάρια του εξερευνητή Παναγιώτη Ποταγού είχε πια ολοκληρωθεί, προσφέροντάς μου αλησμόνητες κεντροασιατικές εμπειρίες και συγκινήσεις. Τι έχω να σας προτείνω; Βάλτε οπωσδήποτε την Κεντρική Ασία στα ταξιδιωτικά σας πλάνα…

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό

AMAZONAS 2023 - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη στη Νότια Αμερική, Α΄ ανταπόκριση

Επιστροφή στην Τροπική Ζώνη
Amazonas 2023
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

24/4/2023

Όταν το 2021 αποχαιρετούσα την Βραζιλία έχοντας ολοκληρώσει ένα συναρπαστικό ταξίδι 5.500 χλμ. στους δρόμους της νοτιοαμερικανικής χώρας, υποσχέθηκα στον εαυτό μου να επιστρέψω σύντομα και πάλι, προκειμένου να συνεχίσω τη δίτροχη περιπλάνησή μου στα τροπικά δάση της Αμαζονίας. Δυο χρόνια μετά, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να εκπληρώσω την υπόσχεσή μου.

Και ξεκίνησα! Αεροπορική μετάβαση στην Βραζιλία και τελική προσγείωση στην πόλη Manaus (την πρωτεύουσα της Αμαζονίας), άμεση παραλαβή μιας HONDA XRE 300 RALLY (ευγενική παραχώρηση–χορηγία της εταιρείας #ΤΑGIΝΟADVENTURETOUR), προετοιμασία της μαύρης μοτοσυκλέτας για τις ανάγκες του ταξιδιού και στήσιμο στην εκκίνηση του νέου τροπικού οδοιπορικού AMAZONAS 2023. Αυτή την φορά, με αφετηρία την πόλη Manaus, είχα σχεδιάσει να πραγματοποιήσω ένα ταξίδι 3.000 χλμ. βορειοανατολικά, με πεδίο ταξιδιωτικής εξερεύνησης τρία κρατίδια της Νότιας Αμερικής (Γουιάνα, Σουρινάμ, Γαλλική Γουιάνα), που βρέχονται από την θαλασσινή αύρα του Ατλαντικού ωκεανού.  

Amazonas 2023

Το ταξίδι της Αμαζονίας ξεκινούσε πάνω στη διαδρομή Manaus–Boa Vista (750 χλμ.). Η τύχη πάντως δεν ήταν με το μέρος μου, αφού την πρώτη κιόλα μέρα (πριν ακόμα αποχαιρετήσω την Manaus) έπαθα λάστιχο. Αφού κατάφερα να το επισκευάσω, ανέβαλα την αναχώρησή μου για την επόμενη μέρα!  Όχι, δεν είμαι προληπτικός!

Amazonas 2023

Οδηγώντας την επομένη με προορισμό την πόλη Boa Vista, ένας καταπράσινος τροπικός μανδύας “έντυνε” όλο το μήκος της αραιοκατοικημένης διαδρομής των 750 χλμ., ενώ επιβεβλημένη ήταν μια στάση στο 344ο χλμ. Ο λόγος; Μα φυσικά ο Ισημερινός! Στη τοποθεσία Caracarai διέρχεται η νοητή γραμμή του Ισημερινού, που χωρίζει τη γη σε Βόρειο και Νότιο ημισφαίριο. Εδώ ευτύχησα να βάλω ρόδα στο γεωγραφικό πλάτος 0 μοίρες και παράλληλα, με το ένα πόδι πατούσα στο βόρειο και με το άλλο στο νότιο ημισφαίριο. Μοναδική εμπειρία!

Amazonas 2023

Τα σύνορα της Γουιάνα απείχαν μόλις 140 χλμ. ανατολικά της Boa Vista και τα προσέγγισα απροβλημάτιστα έχοντας πραγματοποιήσει δυο διανυκτερεύσεις καθοδόν. Η μια έγινε στην κωμόπολη Rorainopolis και μια στη πόλη Boa Vista. Αυτά τα πρώτα 990 βραζιλιάνικα χιλιόμετρα ήταν η αναγκαία προσαρμογή μου στα τερτίπια των Βραζιλιάνων οδηγών, οι οποίοι δεν με φόβισαν με την οδική συμπεριφορά τους. 

Amazonas 2023

Και μερικές πρακτικές -και οπωσδήποτε χρήσιμες- πληροφορίες που κατέγραψα στο προσωπικό road book της διαδρομής Manaus-Boa: ο κεντρικός οδικός άξονας (ασφάλτινος στο σύνολό του) βρισκόταν σε αρκετά καλή κατάσταση, όλες οι κωμοπόλεις διέθεταν ξενοδοχεία και εστιατόρια, συχνή ήταν η παρουσία πρατηρίων καυσίμων (η τιμή της βενζίνης κυμαινόταν περίπου στα 1,2 ευρώ/lt.) και ραντάρ ταχύτητας λειτουργούσαν στις εισόδους και εξόδους πόλεων και κωμοπόλεων. Αυτό όμως που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν το γεγονός πως ΟΛΟΙ οι μοτοσυκλετιστές -ακόμα και στο μικρότερο χωριό- φορούσαν κράνος. Μπράβο τους!!