Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Δ' ανταπόκριση

Στο ψηλότερο πέρασμα της Κ. Ασίας
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/7/2019

Ήταν αδύνατον να βρεθώ στην Κεντρική Ασία και να μην επιχειρήσω την διάσχιση του φημισμένου “Pamir Road”, του ορεσίβιου οδικού άξονα που διασχίζει την απόκρημνη οροσειρά των Pamir. Από τα ίδια αυτά βουνά είχε περάσει και ο Μάρκο Πόλο, όταν ταξίδευε με προορισμό την μυθική Κίνα.

Περίπου 1.200 χιλιόμετρα είναι το μήκος του “Pamir Road”, με αφετηρία την πρωτεύουσα Dushanbe του Τατζικιστάν και τερματισμό την κωμόπολη Sary Tash του Κιργιστάν. Σύμφωνα με το “επιχειρησιακό σχέδιο” που κατέστρωσα επιμελώς, το οδικό πρόγραμμα του “Pamir Road” χωρίστηκε σε 4 μέρες – διαδρομές: α) Dushanbe – Qalai Khum (350 km), β) Qalai Khum – Khorog (250 km), γ) Khorog – Murgab (320 km), δ) Murgab – Sary Tash (230 km).
Τις δυο πρώτες μέρες, πρωταγωνιστικό ρόλο στο τοπίο καθοδόν είχε ο ποταμός Pyandzh, που εκτελούσε παράλληλα και χρέη συνοριακής γραμμής. Ο δρόμος πήγαινε παράλληλα με την κοίτη του ποταμού, ενώ ακριβώς απέναντί μου απλωνόταν το Αφγανιστάν.
Η πιο δύσκολη διαδρομή ήταν αναμφίβολα η διαδρομή Qalai Khum – Khorog. Λόγω της άσχημης κατάστασης του οδικού άξονα, τόσο το κορμί μου, όσο και οι αναρτήσεις της λευκής Honda CB500X, ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα. Για 10 ολόκληρες ώρες, αναβάτης και μοτοσυκλέτα χοροπηδούσαμε μαζί στον ρυθμό της πέτρας. Τελικά, αντέξαμε και οι δυο.


Στην διαδρομή Khorog – Murgab (320 km) τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα, αφού η άσφαλτος (αν και με πάμπολλες λακκούβες) διευκόλυνε την οδήγηση και με βοήθησε να απολαύσω το επιβλητικό τοπίο των γρανιτένιων βουνοκορφών. Όμως, μυϊκή ατονία, πονοκέφαλος και δυσκολία στην αναπνοή ήταν τα συμπτώματα που άρχισαν να με ταλαιπωρούν, αφού το υψόμετρο σταδιακά ανέβαινε πάνω από τα 3.800 μ. Στόχος μου άλλωστε ήταν να σκαρφαλώσω στα 4.655 μ., στο ορεινό πέρασμα Ak Baital Pass, το ψηλότερο πέρασμα της Κεντρικής Ασίας, που απείχε μόλις 80 χιλιόμετρα βόρεια της Murgab.


Και τελικά τα κατάφερα. Το έπαθλό μου για την διάσχιση του “Pamir Road” με καρτερούσε στο ορεινό πέρασμα Ak Baital και το πανηγύρισα δεόντως! Στην υπόλοιπη διαδρομή ως την πόλη Os (Κιργιστάν), τα δυνατότερα σημεία ήταν τα δυο ορεινά περάσματα (Kasil Art 4.282 m., PassTarduk Pass 3.615 m.), η γαλάζια λίμνη Karakul και οι σκηνές καθημερινότητας των κατοίκων στην μεταξένια πόλη Os.


Έχοντας πραγματοποιήσει την υπέρβαση του “Pamir Road”, και με καταγεγραμμένα 10.200 χιλιόμετρα από την αρχή του ταξιδιού, ξεκίνησε η επιστροφή μου στα πάτρια εδάφη. Το οδοιπορικό μου στα χνάρια του εξερευνητή Παναγιώτη Ποταγού είχε πια ολοκληρωθεί, προσφέροντάς μου αλησμόνητες κεντροασιατικές εμπειρίες και συγκινήσεις. Τι έχω να σας προτείνω; Βάλτε οπωσδήποτε την Κεντρική Ασία στα ταξιδιωτικά σας πλάνα…

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό

SYM MIDDLE EAST​: Στους δρόμους της Μέσης Ανατολής, με SYM Joyride 300 - Μέρος 4

Τουρκία
SYM Middle East ταξιδιωτικό με τον Κ. Μητσάκη
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

6/2/2023

Το συνοριακό πέρασμα από το Ιράκ στην Τουρκία δεν μου επιφύλαξε προβλήματα ή απρόοπτα. Με την είσοδό μου στην Τουρκία – την τέταρτη και τελευταία χώρα του “SYM MIDDLE EAST”– το οδοιπορικό μου στους δρόμους της Μέσης Ανατολής με το μαύρο SYM JOYRIDE 300 μπήκε στην τελική φάση του. Περίπου 1.800 τουρκικά χιλιόμετρα με χώριζαν πλέον από το αιγαιοπελαγίτικο λιμάνι του Cesme, εκεί που θα έφτανα οδηγώντας πάνω στη διαδρομή Cirze–Gaziantep–Adana–Konya–Afyon–Cesme. Πάμε δυτικά, πάμε Cesme!

Η συνοριακή πόλη Cirze, αφού μερίμνησε για την ξεκούραση και τον ύπνο μου, με αποχαιρέτησε το επόμενο πρωινό. Με τον υδράργυρο να προσπαθεί να ξεκολλήσει από τους 0 C, η διαδρομή ως την πόλη Gaziantep (470 χλμ. δυτικά) μού πρόσφερε μια άκρως “παγωμένη” εμπειρία οδήγησης!

Καθ’ οδόν για την Gaziantep επιχείρησα μια μικρή παράκαμψη με προορισμό τον οικισμό Harran. Από τις αρχαιότερες πόλεις της Βόρειας Μεσοποταμίας, η Harran αναφέρεται τόσο σε ασσυριακές επιγραφές, όσο και στη Παλαιά Διαθήκη.

Χαρράν

Σήμα κατατεθέν της Harran αποτελούσαν οι παραδοσιακές πλίθινες κατοικίες με τις θολωτές στέγες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν την αρχέτυπη αρχιτεκτονική κληρονομία της μεσοποτάμιας περιοχής.

Gaziantep

Κι από την Harran, άφιξη κατόπιν στην Gaziantep, σε μια από τις παλαιότερες (συνεχώς κατοικημένες) πόλεις στον κόσμο –κατοικείται αδιαλείπτως από το 3650 π.Χ.

Γκαζιαντέπ

Η γνωριμία με την Gaziantep ξεκίνησε από το γεροδεμένο κάστρο της (που ορθώνει τα τείχη του στο κέντρο της παλαιάς πόλης) και συνεχίστηκε στους παρακείμενους μαχαλάδες με τα πλακόστρωτα σοκάκια και τις –γερασμένες από τον χρόνο– πετρόκτιστες κατοικίες.

Adana

Οδηγώντας κατόπιν το SYM JOYRIDE 300 στην διαδρομή Gaziantep–Adana–Konya–Afyon–Cesme (1.210 χλμ.), χρειάστηκε να επιστρατεύσω ότι πιο ζεστό αξεσουάρ διέθετα, αφού ο υδράργυρος κάποια στιγμή κατρακύλησε στους –3 C!

Κεντρική Τουρκία

Το ταξίδι στην… εποχή των παγετώνων της Κεντρικής Τουρκίας συνεχίστηκε μέχρι την πόλη Afyon – μετά η θερμοκρασία ανέβηκε λίγο και κορμί μου ζεστάθηκε!

Βούρλα

Λίγο πριν προσεγγίσω το λιμάνι του Cesme και επιβιβαστώ στο πλοίο για Χίο, έκανα μια μικρή στάση στην παραλιακή λουτρόπολη Urla (53 χλμ. ανατολικά του Cesme). Η κωμόπολη Urla (Βούρλα) αποτελεί την οικιστική συνέχεια της αρχαίας ιωνικής πόλης των Κλαζομενών, η οποία ήταν μία από τις 12 πόλεις του Πανιωνίου και «γέννησε» τον προσωκρατικό φιλόσοφο Αναξαγόρα. Αρκετούς αιώνες αργότερα, στις αρχές του 20ου αιώνα, στον ίδιο χώρο των Κλαζομενών γεννήθηκε ο Γεώργιος Σεφέρης. Το σπίτι που γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια ο νομπελίστας ποιητής μας έχει μετατραπεί σε ξενοδοχείο («Hotel Yorgo Seferis») και στους χώρους του με ξενάγησε ο τωρινός ιδιοκτήτης του.

Βούρλα

Με το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Τσεσμέ–Χίος–Πειραιάς, αναβάτης και scooter επιστρέψαμε ξανά στη βάση μας, μετά από 23 ημέρες περιπλάνησης στις γειτονιές της Μέσης Ανατολής. Ταξιδεύοντας 4.000 χλμ. με το μαύρο SYM JOYRIDE 300 σε μία από τις πιο ταραγμένες και ιστορικές περιοχές του κόσμου, αντίκρισα τις τραγικές συνέπειες ενός παράλογου πολέμου, βίωσα οδικές δυσκολίες και αυστηρούς στρατιωτικούς ελέγχους και περπάτησα σε πόλεις αρχαίες και μυθικές. Αλλά πάνω από όλα, εισέπραξα την αληθινή φιλοξενία και καλοσύνη των ευγενικών κατοίκων αυτού του πολύπαθου τόπου, που προσπαθεί να ανακάμψει και να υποδεχτεί το λευκό περιστέρι της ειρήνης.