Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Δ' ανταπόκριση

Στο ψηλότερο πέρασμα της Κ. Ασίας
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/7/2019

Ήταν αδύνατον να βρεθώ στην Κεντρική Ασία και να μην επιχειρήσω την διάσχιση του φημισμένου “Pamir Road”, του ορεσίβιου οδικού άξονα που διασχίζει την απόκρημνη οροσειρά των Pamir. Από τα ίδια αυτά βουνά είχε περάσει και ο Μάρκο Πόλο, όταν ταξίδευε με προορισμό την μυθική Κίνα.

Περίπου 1.200 χιλιόμετρα είναι το μήκος του “Pamir Road”, με αφετηρία την πρωτεύουσα Dushanbe του Τατζικιστάν και τερματισμό την κωμόπολη Sary Tash του Κιργιστάν. Σύμφωνα με το “επιχειρησιακό σχέδιο” που κατέστρωσα επιμελώς, το οδικό πρόγραμμα του “Pamir Road” χωρίστηκε σε 4 μέρες – διαδρομές: α) Dushanbe – Qalai Khum (350 km), β) Qalai Khum – Khorog (250 km), γ) Khorog – Murgab (320 km), δ) Murgab – Sary Tash (230 km).
Τις δυο πρώτες μέρες, πρωταγωνιστικό ρόλο στο τοπίο καθοδόν είχε ο ποταμός Pyandzh, που εκτελούσε παράλληλα και χρέη συνοριακής γραμμής. Ο δρόμος πήγαινε παράλληλα με την κοίτη του ποταμού, ενώ ακριβώς απέναντί μου απλωνόταν το Αφγανιστάν.
Η πιο δύσκολη διαδρομή ήταν αναμφίβολα η διαδρομή Qalai Khum – Khorog. Λόγω της άσχημης κατάστασης του οδικού άξονα, τόσο το κορμί μου, όσο και οι αναρτήσεις της λευκής Honda CB500X, ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα. Για 10 ολόκληρες ώρες, αναβάτης και μοτοσυκλέτα χοροπηδούσαμε μαζί στον ρυθμό της πέτρας. Τελικά, αντέξαμε και οι δυο.


Στην διαδρομή Khorog – Murgab (320 km) τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα, αφού η άσφαλτος (αν και με πάμπολλες λακκούβες) διευκόλυνε την οδήγηση και με βοήθησε να απολαύσω το επιβλητικό τοπίο των γρανιτένιων βουνοκορφών. Όμως, μυϊκή ατονία, πονοκέφαλος και δυσκολία στην αναπνοή ήταν τα συμπτώματα που άρχισαν να με ταλαιπωρούν, αφού το υψόμετρο σταδιακά ανέβαινε πάνω από τα 3.800 μ. Στόχος μου άλλωστε ήταν να σκαρφαλώσω στα 4.655 μ., στο ορεινό πέρασμα Ak Baital Pass, το ψηλότερο πέρασμα της Κεντρικής Ασίας, που απείχε μόλις 80 χιλιόμετρα βόρεια της Murgab.


Και τελικά τα κατάφερα. Το έπαθλό μου για την διάσχιση του “Pamir Road” με καρτερούσε στο ορεινό πέρασμα Ak Baital και το πανηγύρισα δεόντως! Στην υπόλοιπη διαδρομή ως την πόλη Os (Κιργιστάν), τα δυνατότερα σημεία ήταν τα δυο ορεινά περάσματα (Kasil Art 4.282 m., PassTarduk Pass 3.615 m.), η γαλάζια λίμνη Karakul και οι σκηνές καθημερινότητας των κατοίκων στην μεταξένια πόλη Os.


Έχοντας πραγματοποιήσει την υπέρβαση του “Pamir Road”, και με καταγεγραμμένα 10.200 χιλιόμετρα από την αρχή του ταξιδιού, ξεκίνησε η επιστροφή μου στα πάτρια εδάφη. Το οδοιπορικό μου στα χνάρια του εξερευνητή Παναγιώτη Ποταγού είχε πια ολοκληρωθεί, προσφέροντάς μου αλησμόνητες κεντροασιατικές εμπειρίες και συγκινήσεις. Τι έχω να σας προτείνω; Βάλτε οπωσδήποτε την Κεντρική Ασία στα ταξιδιωτικά σας πλάνα…

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό

Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Β' ανταπόκριση

Με αφετηρία την Τζέντα και προορισμό το Κατάρ
Ταξιδιωτικό Dubai
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

15/1/2024

Στο κατάστημα της MIKEL COFFEE της Τζέντα, η υποδοχή που επιφυλάχθηκε στον Έλληνα μοτο-ταξιδιώτη της MIKEL COFFEE ήταν απρόσμενα πανηγυρική! Αποκορύφωμα του θερμού καλωσορίσματός μου ήταν το γύρισμα ενός βιντεοκλίπ για τα social media, με πρωταγωνιστή την αφεντομουτσουνάρα μου! Hollywood, σου έρχομαι!

Με αφετηρία την Τζέντα, η κόκκινη γραμμή της κατοπινής διαδρομής του QJ DUBAI οδηγούσε ανατολικά με προορισμό το Κατάρ, στις ακτές του Περσικού κόλπου. Για να φτάσω όμως εκεί, θα έπρεπε να διασχίσω απ’ άκρη σε άκρη (από δυτικά προς ανατολικά) όλη την Αραβική χερσόνησο, καταγράφοντας περίπου 1.535 χλμ. -όπως και τελικά έγινε, με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση στην πρωτεύουσα Ριάντ. Έτσι, από την Ερυθρά Θάλασσα βρέθηκα στον Περσικό Κόλπο -από την μια θάλασσα πήγα στην άλλη!

Ταξιδιωτικό Dubai

Η Ντόχα, η πρωτεύουσα του λιλιπούτειου εμιράτου του Κατάρ, με φιλοξένησε για δυο μέρες και με προετοίμασε για το πολιτισμικό σοκ που με περίμενε στο Dubai. Χάρη στα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, το μικρό κρατίδιο του Κατάρ έχει εξελιχθεί σ’ ένα πλούσιο και σύγχρονο κράτος με παγκόσμια ακτινοβολία και μεγάλη επιρροή στον αραβικό κόσμο. Όλο το οδικό δίκτυο ήταν σύγχρονο και εξαιρετικό, ενώ την πρωτεύουσα Ντόχα κοσμούσαν λαμπεροί ουρανοξύστες από γυαλί και ατσάλι, high tech οικοδομήματα, διάσημα ξενοδοχεία και υπερσύγχρονα malls -η χλιδή και η πολυτέλεια σε υπερθετικό βαθμό! Η παραλιακή λεωφόρο Corniche με τους πανύψηλους ουρανοξύστες, η αραβική αγορά Waqif Souq, το μοντέρνο κτίσμα Lusail Katara Twin Tower, το Ισλαμικό Πολιτιστικό Κέντρο Fanar και το μνημείο Pearl Monument ήταν τα αξιοθέατα της καταριανής πρωτεύουσας που αποθανάτισε ο φωτογραφικός φακός μου.

Ταξιδιωτικό Dubai

Και μετά την Ντόχα, είχε έρθει η σειρά του Dubai να με υποδεχθεί! Μόλις 669 χλμ. χώριζαν τις δυο πόλεις του Περσικού Κόλπου, απόσταση που κατάφερα να καλύψω αυθημερόν, παρά τα δυο χρονοβόρα περάσματα συνόρων (Κατάρ–Σαουδική Αραβία & Σαουδική Αραβία–Η.Α.Ε) που μεσολάβησαν. Στα Η.Α.Ε, από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο ένας υπέροχος αυτοκινητόδρομος με όριο ταχύτητας 160 χλμ. (!) ανέλαβε να οδηγήσει την QJ SRT 800X με προορισμό το Dubai (450 χλμ. ανατολικά). Και τελικά, με τις πρώτες σκιές του δειλινού, η ακούραστη QJ SRT 800X και ο ενθουσιώδης αναβάτης της προσέγγισαν το ονειρικό Dubai, έχοντας καταγράψει από την αρχή του ταξιδιού 4.250 χλμ. Με την άφιξη στο Dubai ολοκληρώθηκε το πρώτο σκέλος του QJ DUBAI, ενώ σε τρεις μέρες θα ξεκινούσε το δεύτερο σκέλος του ταξιδιού, η επιστροφή στην Ελλάδα (μέσω Σαουδικής Αραβίας, Κουβέιτ, Ιράκ και Τουρκίας).

Ταξιδιωτικό Dubai

Τρεις μέρες στο Dubai έγινα μάρτυρας της απόλυτης χλιδής και υπερβολής που ακούει στο όνομα Dubai! Υπερπολυτελή ξενοδοχεία πολλών αστέρων, εξαιρετικά εστιατόρια, λαμπεροί ουρανοξύστες, σύγχρονα αρχιτεκτονήματα, έντονη νυχτερινή ζωή, αμμουδερές παραλίες και υποδειγματική αραβική φιλοξενία επιβεβαίωσαν στα μάτια μου την παγκόσμια μοναδικότητα και ζηλευτή υπερβολή που χαρακτηρίζουν το Μανχάταν της Ερήμου.

Ταξιδιωτικό Dubai

Παρά το ισχυρό πολιτισμικό σοκ που έπαθα (και δεν το κρύβω), δεν παρέλειψα να αποθανατίσω την QJ SRT 800X μπροστά στο ψηλότερο κτίριο του κόσμου (Burj Khalifa / 825 m.), να γευματίσω με τον αγαπητό φίλο (και σύντροχο) Μάριο Χριστόπουλο και να επισκεφθώ το τρίτο κατά σειρά κατάστημα της MIKEL COFFEE COMPANY, όπου και απόλαυσα έναν αυθεντικό ελληνικό φραπέ. Όταν όμως ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω το Μανχάταν της Ερήμου, έπεσα σε βαθιά κατάθλιψη και μελαγχολία!