Ταξίδι “Daytona East”: Τουρκία-Λίβανος (Δ' Ανταπόκριση)

Στα χνάρια του ελληνισμού
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/1/2022

Με την άφιξή μου στην Τρίπολη άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την ακτοπλοϊκή μετάβασή μου στην Τουρκία. Την προηγούμενη μέρα του απόπλου, έσπευσα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και παράλληλα να κάνω το απαραίτητο PCR test σε τοπικό νοσοκομείο, με κόστος 17 Ευρώ. Αφού έζησα έναν εφιάλτη –πριν και μετά το 15ωρο υδάτινο ταξίδι– έβαλα ξανά ρόδα στην Τουρκία, γυρίζοντας έτσι σελίδα στο “Daytona East”.

Αποβιβαζόμενος στο λιμάνι Tasucu, η μαύρη Daytona Maverick 500 –με καταγεγραμμένα 3.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού– κλήθηκε να με οδηγήσει αρχικά στην κοσμοπολίτικη Antalya, ακολουθώντας την παράκτια διαδρομή Tasusu–Alanya–Antalya (400 χλμ.).

Λίγο πριν φτάσω την Αττάλεια, έκανα μια ολιγόωρη στάση στην αρχαία ελληνική πόλη Άσπενδος, την οποία θεμελίωσαν Έλληνες του Άργους το 1000 π.Χ. Ύψιστο σημείο αναφοράς της Ασπένδου αποτελεί το αρχαίο θέατρό της (κτισμένο το 155 μ.Χ., χωρητικότητας 7.000 θεατών), που θεωρείται ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία ελληνικά θέατρα στο κόσμο. Και πραγματικά, αυτό που αντίκρισα στην Άσπενδο ήταν ένα ανυπέρβλητο αρχαιοελληνικό μνημείο, αξεπέραστο στο χρόνο.

Στην ηλιόλουστη Αττάλεια, την επονομαζόμενη "πρωτεύουσα του τουρκικού τουρισμού", ξεκουράστηκα για δυο μέρες. Εδώ, στο κορυφαίο τουριστικό θέρετρο της Νότιας Τουρκίας, περιπλανήθηκα στα όρια της παλαιάς πόλης (Καλέ Ίτσι), φωτογράφισα την Πύλη του Αδριανού, αγόρασα 2-3 σουβενίρ και ήπια τον καφέ μου δίπλα στα γαλάζια νερά της Μεσογείου.

Η γνώριμη μεσογειακή χλωρίδα υπήρξε το φυσικό σκηνικό που πρωταγωνίστησε σ’ όλη την διάρκεια της κατοπινής διαδρομής μου στα νοτιοδυτικά της Μικρασίας. Οδοιπορώντας ωστόσο στις αλησμόνητες πατρίδες του Αιγαίου, ήθελα παράλληλα να πάω αρκετά πίσω στον χρόνο και να αναζητήσω τις αδιάσειστες μαρτυρίες της τρισχιλιετούς παρουσίας του προγονικού μας πολιτισμού στις απέναντι δαντελωτές ακτές του Αιγαίου, τις σμιλευμένες από τον χρόνο και την Ιστορία.

Ποθούσα, τούτος ο ευλογημένος τόπος να με αγκαλιάσει –όχι με την σημερινή "λογική" του, αλλά με την αρχαία Ιστορία του– και να γίνω έναν μ’ αυτόν. Λόγω περιορισμένου χρόνου επέλεξα μόλις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις (από τις δεκάδες που υπάρχουν στο χώρο) να επισκεφτώ με την μαύρη Daytona Maverick 500. Ο κλήρος έπεσε στην Μίλητο και στα Δίδυμα, δυο ισχυρές και ξακουστές πόλεις της αρχαιότητας, όπου καλλιεργήθηκαν τα γράμματα και οι τέχνες, άνθισε το εμπόριο, δίδαξαν διάσημοι φιλόσοφοι και αναγέρθηκαν μεγαλόπρεποι ναοί και μνημεία, για Θεούς και θνητούς. Επισκεπτόμενος τις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις, ευτύχησα να “διαβάσω” πάνω στα μνημεία του χώρου όλη την ιστορική και πολιτισμική διαδρομή της Μικράς Ασίας διαμέσου των αιώνων.

Τέλος διαδρομής στο κοσμοπολίτικο Kusadasi, που μαζί με το κοντινό Μπουντρούμ (Αλικαρνασσός) συγκαταλέγεται στα κορυφαία τουριστικά θέρετρα της τουρκικής ακτογραμμής του Αιγαίου.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Amazonas 2023, Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη στη Νότια Αμερική, Γ' ανταπόκριση

Τροπικές Καταστάσεις
Amazonas 2023
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

2/5/2023

Μετά την επαρχία Acre, το ταξίδι της μαύρης HONDA XRE 300 RALLY στον τροπικό κόσμο της νότιας Αμαζονίας συνεχίστηκε κατόπιν στην επαρχία Rondonia, της οποίας πρωτεύουσα ήταν η πόλη Porto Velho. Για τις επόμενες λίγες μέρες, με αμέτρητα φωτογραφικά κλικ προσπαθούσα να εγκλωβίσω στην -σχεδόν κορεσμένη- μνήμη μου παραδοσιακούς οικισμούς, ζεστές ανθρώπινες φυσιογνωμίες, πυκνή τροπική βλάστηση και γραφικές κωμοπόλεις.

Αυτές ήταν οι εικόνες που αντίκριζε ο αμφιβληστροειδής του ταξιδευτή της βραζιλιάνικης υπαίθρου. Υπήρχαν όμως και πολλά ακόμα ερεθίσματα της ψυχής που δεν μπορούσε να αποτυπώσει ο φωτογραφικός φακός και οι λέξεις αδυνατούσαν να περιγράψουν: η μυρωδιά της βρεγμένης γης, τα γεμάτα καλοσύνη βλέμματα των ντόπιων, ο ήχος των πουλιών μέσα στα δάση, η ένταση της τροπικής καταιγίδας, τα μουσικά ακούσματα των ντόπιων…

Amazonas 2023

 

Αποκαρδιωτικό ήταν ωστόσο το θέαμα της εκτεταμένης αποψίλωσης των τροπικών δασών (για την δημιουργία βοσκότοπων) που αντίκριζα σε μεγάλο μήκος της διαδρομής. Αρκετά οργισμένος και αγανακτισμένος, διαπίστωνα με τα ίδια μου τα μάτια την τεράστια οικολογική καταστροφή που συντελείται στην περιοχή της Αμαζονίας την τελευταία δεκαετία.

Amazonas

Εδώ στη νότια Αμαζονία, εκτός από την πνιγερή υγρασία, την ζέστη των 32–33 C και τα αιμοδιψή κουνούπια που είχα να αντιμετωπίσω, έπρεπε να προστατέψω τον εαυτό μου κι από τις τροπικές ασθένειες που καραδοκούσαν. Καθόλη την διάρκεια της παραμονής μου στην τροπική ζώνη της Αμαζονίας, έπαιρνα σε καθημερινή βάση χάπια κατά της μαλάριας (Malarone), τα αντικουνουπικά σπρέι και τα μακρυμάνικα ρούχα είχαν την τιμητική τους, ενώ ένα εμβόλιο κίτρινου πυρετού είχε κριθεί αναγκαίο πριν από το ταξίδι. Η υγειονομική προστασία του ταξιδιώτη, σε άμεση προτεραιότητα! 

Amazonas

Με την επιστροφή μου στην παραποτάμια Porto Velho, το AMAZONAS 2023 έριξε τίτλους τέλους. Αφού παρέδωσα την μοτοσυκλέτα στις εγκαταστάσεις της #taginoadventuretour (ο Joao Tagino έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι), πρόλαβα να κάνω μια μονοήμερη εκδρομή με ποταμόπλοιο στα θολά νερά του Rio Madeira και γνώρισα τα κυριότερα αξιοθέατα της Porto Velho, που μετρά μόλις 116 χρόνια παρουσίας στη γη της Αμαζονίας. Απλωμένη στην ανατολική όχθη του ποταμού Rio Madeira, η πρωτεύουσα της επαρχίας Rondonia ξεκίνησε την πορεία της στο χρόνο μόλις το 1907, όταν τέθηκε ο θεμέλιος λίθος της από την αμερικανική εταιρία Madeira Mamore Railway Comany, στην διάρκεια της κατασκευής του τοπικού σιδηροδρομικού δικτύου Madeira–Mamore. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο παραποτάμιος οικισμός του Rio Madeira μεγάλωσε τον αστικό της ιστό και σήμερα προσφέρει στέγη σε περίπου 548.000 κατοίκους.

Amazonas

Ένας άγραφος (ταξιδιωτικός) νόμος λέει ότι: «Όσο πιο υπέροχα βιώνεις ένα ταξίδι, τόσο πιο έντονο είναι το συναίσθημα της λύπης που νοιώθεις κατά την επιστροφή». Κι εγώ, στο αεροδρόμιο του Porto Velho, ήμουν αρκετά θλιμμένος και μελαγχολικός… 

Ετικέτες