Ταξίδι “Daytona East”: Τουρκία-Λίβανος (Δ' Ανταπόκριση)

Στα χνάρια του ελληνισμού
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/1/2022

Με την άφιξή μου στην Τρίπολη άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την ακτοπλοϊκή μετάβασή μου στην Τουρκία. Την προηγούμενη μέρα του απόπλου, έσπευσα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και παράλληλα να κάνω το απαραίτητο PCR test σε τοπικό νοσοκομείο, με κόστος 17 Ευρώ. Αφού έζησα έναν εφιάλτη –πριν και μετά το 15ωρο υδάτινο ταξίδι– έβαλα ξανά ρόδα στην Τουρκία, γυρίζοντας έτσι σελίδα στο “Daytona East”.

Αποβιβαζόμενος στο λιμάνι Tasucu, η μαύρη Daytona Maverick 500 –με καταγεγραμμένα 3.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού– κλήθηκε να με οδηγήσει αρχικά στην κοσμοπολίτικη Antalya, ακολουθώντας την παράκτια διαδρομή Tasusu–Alanya–Antalya (400 χλμ.).

Λίγο πριν φτάσω την Αττάλεια, έκανα μια ολιγόωρη στάση στην αρχαία ελληνική πόλη Άσπενδος, την οποία θεμελίωσαν Έλληνες του Άργους το 1000 π.Χ. Ύψιστο σημείο αναφοράς της Ασπένδου αποτελεί το αρχαίο θέατρό της (κτισμένο το 155 μ.Χ., χωρητικότητας 7.000 θεατών), που θεωρείται ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία ελληνικά θέατρα στο κόσμο. Και πραγματικά, αυτό που αντίκρισα στην Άσπενδο ήταν ένα ανυπέρβλητο αρχαιοελληνικό μνημείο, αξεπέραστο στο χρόνο.

Στην ηλιόλουστη Αττάλεια, την επονομαζόμενη "πρωτεύουσα του τουρκικού τουρισμού", ξεκουράστηκα για δυο μέρες. Εδώ, στο κορυφαίο τουριστικό θέρετρο της Νότιας Τουρκίας, περιπλανήθηκα στα όρια της παλαιάς πόλης (Καλέ Ίτσι), φωτογράφισα την Πύλη του Αδριανού, αγόρασα 2-3 σουβενίρ και ήπια τον καφέ μου δίπλα στα γαλάζια νερά της Μεσογείου.

Η γνώριμη μεσογειακή χλωρίδα υπήρξε το φυσικό σκηνικό που πρωταγωνίστησε σ’ όλη την διάρκεια της κατοπινής διαδρομής μου στα νοτιοδυτικά της Μικρασίας. Οδοιπορώντας ωστόσο στις αλησμόνητες πατρίδες του Αιγαίου, ήθελα παράλληλα να πάω αρκετά πίσω στον χρόνο και να αναζητήσω τις αδιάσειστες μαρτυρίες της τρισχιλιετούς παρουσίας του προγονικού μας πολιτισμού στις απέναντι δαντελωτές ακτές του Αιγαίου, τις σμιλευμένες από τον χρόνο και την Ιστορία.

Ποθούσα, τούτος ο ευλογημένος τόπος να με αγκαλιάσει –όχι με την σημερινή "λογική" του, αλλά με την αρχαία Ιστορία του– και να γίνω έναν μ’ αυτόν. Λόγω περιορισμένου χρόνου επέλεξα μόλις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις (από τις δεκάδες που υπάρχουν στο χώρο) να επισκεφτώ με την μαύρη Daytona Maverick 500. Ο κλήρος έπεσε στην Μίλητο και στα Δίδυμα, δυο ισχυρές και ξακουστές πόλεις της αρχαιότητας, όπου καλλιεργήθηκαν τα γράμματα και οι τέχνες, άνθισε το εμπόριο, δίδαξαν διάσημοι φιλόσοφοι και αναγέρθηκαν μεγαλόπρεποι ναοί και μνημεία, για Θεούς και θνητούς. Επισκεπτόμενος τις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις, ευτύχησα να “διαβάσω” πάνω στα μνημεία του χώρου όλη την ιστορική και πολιτισμική διαδρομή της Μικράς Ασίας διαμέσου των αιώνων.

Τέλος διαδρομής στο κοσμοπολίτικο Kusadasi, που μαζί με το κοντινό Μπουντρούμ (Αλικαρνασσός) συγκαταλέγεται στα κορυφαία τουριστικά θέρετρα της τουρκικής ακτογραμμής του Αιγαίου.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Γ' ανταπόκριση

Στο “Μανχάταν της ερήμου” με QJ SRT 800X
motomag Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Γ' ανταπόκριση
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

18/1/2024

Μια χαρά έφτασα ως το Dubai, τώρα έπρεπε να γυρίσω σπίτι μου! Ποια διαδρομή θα ακολουθούσε η QJ SRT 800X ως την Ελλάδα; Η οδική επιστροφή στα πάτρια εδάφη θα γινόταν μέσω Σαουδικής Αραβίας, Κουβέιτ, Ιράκ και Τουρκίας. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου 4.500 χλμ. με χώριζαν από το οριστικό φινάλε του QJ DUBAI. Ξεκινάμε λοιπόν για Ελλάδα…

Από το Dubai ακολούθησα την ίδια ακριβώς διαδρομή ως τα σύνορα της Σαουδικής Αραβίας (450 χλμ.). Καθοδόν πραγματοποίησα μια σύντομη στάση στο στο Abu Dhabi (110 χλμ. δυτικά του Dubai), προκειμένου να επισκεφθώ το πάλλευκο τζαμί Sheikh Zayed Grand Mosque, που ανεγέρθηκε το 2007 και η χωρητικότητα του αγγίζει τους 40.000 προσκυνητές. Με το χέρι στην καρδιά, το συγκεκριμένο τζαμί ήταν ένα διαμάντι θρησκευτικής-ισλαμικής αρχιτεκτονικής.

Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Γ' ανταπόκριση

Διεκπεραιωτικά τα χιλιόμετρα μέσα στην Σαουδική Αραβία (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση στην πόλη Jubail) και πέρασμα κατόπιν στο έδαφος του Κουβέιτ – το σύνολο των χιλιομέτρων από το Dubai ως το Kuwait άγγιξε τα 1.250 χλμ. Χρονικά σύντομες οι συνοριακές διαδικασίες στα Κουβετιανά σύνορα και μόλις 110 χλμ. αργότερα με υποδέχθηκε η πρωτεύουσα Kuwait City. Μοντέρνα και κοσμοπολίτικη, η Kuwait City αντανακλούσε την ευημερία και τον πλούτο που έχουν χαρίσει στο μικρό εμιράτο του Κουβέιτ τα αστείρευτα αποθέματα πετρελαίου του Περσικού Κόλπου. Οι λαμπεροί ουρανοξύστες, τα υπερσύγχρονα εμπορικά κέντρα και τα χλιδάτα ξενοδοχεία που αντίκριζα στο κέντρο της Κουβετιανής πρωτεύουσας επιβεβαίωναν τούτη την ραγδαία οικονομικής ανάπτυξης.

Σήμα κατατεθέν της Kuwait City αποτελούσαν οι τρεις εμβληματικοί Πύργοι (Kuwait Towers), ενώ η επίσκεψη στο κατάστημα MIKEL COFFEE του Kuwait City ήταν επιβεβλημένη, προκειμένου να ανταμώσω τους ανθρώπους της MIKEL COFFEE COMPANY και να πιούμε μαζί έναν μυρωδάτο καφέ. Και μετά, Ιράκ! Από την ασφάλεια και την ευημερία του Κουβέιτ, στην επικινδυνότητα και την εξαθλίωση του Ιράκ. Μετά από 22 χρόνια πολέμου (ακόμα  υπάρχουν εστίες εχθροπραξιών στα ανατολικά και βορειανατολικά της χώρας), το Ιράκ είναι μια χώρα καταστραμμένη – με ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια ενός οδικού ταξιδιώτη! Στο Ιράκ είχα βρεθεί πριν από ένα χρόνο μ’ ένα σκούτερ SYM JOYRIDE 300 και έτσι γνώριζα από πρώτο χέρι τις καταστάσεις και τις ιδιαιτερότητες που θα αντιμετώπιζα, διασχίζοντας με την QJ SRT 800X περίπου 1.130 χλμ. στην ιρακινή επικράτεια. 

Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Γ' ανταπόκριση

Η πρώτη μου στάση στο ιρακινό έδαφος έγινε στη τοποθεσία Ur, τον σπουδαιότερο αρχαιολογικό χώρο της νότιας Μεσοποταμίας. Εκεί ορθωνόταν με μεγαλοπρέπεια το επιβλητικό ζιγκουράτ της Ur, μια ογκώδη βαθμιδωτή πυραμίδα που πρωτοκτίστηκε πριν από 4.100 χρόνια (τον 21ο αιώνα π. Χ). Έμεινα αποσβολωμένος μπροστά σ’ αυτό το μνημειώδη αρχιτεκτόνημα του ανθρώπινου πολιτισμού. Στη Βαγδάτη των «Χιλίων και Μίας Νυχτών» έμεινα μια μέρα, αφού την είχα «περπατήσει» με το SYM JOYRIDE 300. Μόνο μια χαλαρή βόλτα έκανα στο παζάρι και ένα γαστρονομικό ταξίδι με τοπικές γεύσεις. Το μόνο, ωστόσο, που με ταλαιπώρησε ήταν το γεγονός ότι απαγορευόταν ο ανεφοδιασμός των δίκυκλων σε πρατήρια καυσίμων (βενζίνη μόνο από μπιτόνι, μακριά από την μάνικα)!

Από την Βαγδάτη, τα σύνορα της Τουρκίας απείχαν 530 χλμ., απόσταση που κατάφερα να καλύψω αυθημερόν – χρειάστηκα περίπου 10 ώρες! Καθοδόν πραγματοποίησα μια στάση στην πόλη Samarra, για να ανεβώ (ξανά) στον σπειροειδή μιναρέ Malwiyyah (κτίσμα του 850 μ.Χ.), ενώ προσπέρασα τάχιστα την πολύπαθη Μοσούλη (275 χλμ. βόρεια της Samarra) δίχως να την επισκεφθώ. Μόλις 40 χλμ. βόρεια της Μοσούλης, η QJ SRT 800X εισήλθε στην αυτόνομη περιοχή του Ιρακινού Κουρδιστάν – τον έλεγχο και την άσκηση της εξουσίας ασκούν εδώ οι Κούρδοι και όχι οι Ιρακινοί! Κι εντέλει, οδηγώντας μέσα στην ασφαλέστατη περιοχή του Ιρακινού Κουρδιστάν, προσέγγισα την βόρεια συνοριακή έξοδο του Ιράκ και έβαλα ρόδα στην Τουρκία.

Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Γ' ανταπόκριση