Στρώσιμο ελαστικών

Πώς να στρώσεις τα καινούρια σου ελαστικά

Από τον

Μπάμπη Μέντη

8/1/2018

Κατά καιρούς ακούμε το ερώτημα, αλλά και διάφορες απαντήσεις σχετικά με το στρώσιμο των καινούριων ελαστικών. Πρώτα απ’ όλα, να εξηγήσουμε σε τι χρειάζεται το στρώσιμο ενός καινούριου ζευγαριού ελαστικών.

Το τελευταία στάδιο κατασκευής ενός ελαστικού είναι η αποκόλλησή του από το καλούπι που του δίνει το σχήμα της χάραξής του. Οι κατασκευαστές χρησιμοποιούσαν μέχρι σήμερα εξειδικευμένα λιπαντικά, ώστε η αποκόλληση του ελαστικού από το καλούπι να είναι εύκολη και κυρίως να αποφεύγεται ο κίνδυνος κατασκευαστικού ελαττώματος.

Τα τελευταία χρόνια, οι περισσότεροι κατασκευαστές χρησιμοποιούν νέας τεχνολογίας καλούπια, τα οποία έχουν αντικολλητική επιφάνεια (παρόμοια με τα αντικολλητικά τηγάνια…) οπότε δεν χρησιμοποιούν πλέον λιπαντικό. Όμως επειδή οι μοτοσυκλετιστές έχουν συνηθίσει να βλέπουν τα καινούρια ελαστικά να γυαλίζουν, για καθαρά εμπορικούς λόγους συνεχίζουν να δίνουν στα ελαστικά τους μια γυαλιστερή εξωτερική επιφάνεια. Εκτός από την εμφάνιση στο ράφι βέβαια, αυτή η επικάλυψη σφραγίζει τους πόρους και προστατεύει το ελαστικό κατά την αποθήκευσή του.

Με άλλα λόγια στην νέα εποχή δεν συντρέχουν οι ίδιοι λόγοι για στρώσιμο του ελαστικού, με την ίδια διαδικασία όπως μέχρι πριν από μερικά χρόνια, και τα πράγματα είναι πιο απλά. Επίσης ισχύει και μία μικρή εξαίρεση που κατά καιρούς έχουμε αναφέρει στο περιοδικό. Η Continental έχει αναπτύξει μία φόρμουλα προστασίας του ελαστικού μέχρι να φορεθεί στην μοτοσυκλέτα που προδίδει και την γυαλιστερή όψη για να δείχνει όμορφο στο ράφι, αλλά ταυτόχρονα προσφέρει εξαιρετική πρόσφυση, ώστε να μην απαιτείται καμία προετοιμασία από τον αναβάτη, πριν στρίψει με ολοκαίνουρια ελαστικά από την πρώτη βόλτα.

Στην μεγάλη πλειοψηφία νέων ελαστικών ωστόσο, είτε βάζουμε καινούρια ελαστικά με λιπαντικό αποκόλλησης, είτε όχι, αυτή η γυαλιστερή επιφάνεια πρέπει να καθαριστεί, για να μπορέσει το ελαστικό να προσφέρει τη μέγιστη δυνατή πρόσφυση.

Κι εδώ είναι που αρχίζουν οι ιστορίες με αγρίους και η παραπληροφόρηση.

Το τρίψιμο των ελαστικών με άγριας επιφάνειας υλικά (γυαλόχαρτα, βούρτσες κ.τλ.) ή το πλύσιμο με χημικά δεν είναι καλή ιδέα. Τα χημικά μπορεί να προξενήσουν βλάβες στη μοριακή δομή της γόμας, είτε άμεσα είτε με την πάροδο του χρόνου. Ακόμα και χημικά που λένε ότι είναι κατάλληλα για μια τέτοια δουλειά, δεν είναι βέβαιο ότι έχουν δοκιμαστεί για τη μοριακή σύνθεση του δικού σου τύπου ελαστικών.

Σε ότι αφορά τα τριψίματα με άγριας επιφάνειας υλικά, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος τραυματισμού του ελαστικού και σε κάθε περίπτωση είναι απίστευτα χρονοβόρος και για ανθρώπους που δεν έχουν προσωπική ζωή…

Στην πραγματικότητα ο καλύτερος τρόπος για να στρώσουμε τα καινούρια ελαστικά μας είναι ταυτόχρονα κι ο πιο ευχάριστος απ’ όλους… πάμε βόλτα!

Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε πρώτα είναι να ζεστάνουμε καλά τα καινούρια ελαστικά μας. Έχουμε πει πολλές φορές ότι τα ελαστικά δεν ζεσταίνονται κάνοντας ζικ-ζακ αλλά στις ευθείες κατά την διάρκεια των επιταχύνσεων, των φρένων και διατηρώντας υψηλές ταχύτητες. Αυτό συμβαίνει διότι ο σκελετός κάμπτεται διαρκώς και με αυτόν τον τρόπο παράγεται θερμότητα από μέσα προς τα έξω, σε αντίθεση με τα ζικ-ζακ που απλώς δημιουργούν στιγμιαία τριβή στην εξωτερική επιφάνεια του ελαστικού. Άλλωστε αν κάνεις απότομες αλλαγές πορείας με ένα ολοκαίνουριο, γυαλιστερό ελαστικό, το πιθανότερο είναι να πέσεις χωρίς να καταλάβεις γιατί… Αν έχετε δει σε αγώνες τους αναβάτες να κάνουν ζικ-ζακ είναι επειδή τα ελαστικά τους είναι ήδη ζεστά από τις ηλεκτρικές κουβέρτες και χρησιμοποιούν πολύ χαμηλές πιέσεις, οπότε με τα ζικ-ζακ κάμπτουν τον σκελετό του ελαστικού, ενώ με πιέσεις δρόμου δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αφού ζεστάνετε τα ελαστικά σας, μπορείτε να αρχίσετε κι εσείς τα ζικ-ζακ, όχι όμως όσο ακόμη είναι κρύα.

Οπότε η σωστή διαδικασία είναι να κάνουμε σε ανοιχτό δρόμο μια διαδρομή 20-50 χιλιομέτρων χωρίς στάση και με σταθερή ταχύτητα άνω των 80km/h, με σκοπό να ζεστάνουμε όσο καλύτερα γίνεται τα ελαστικά μας. Το καλοκαίρι μπορεί να ζεσταθούν πιο γρήγορα και τον χειμώνα μπορεί να χρειαστεί να οδηγήσουμε λίγο παραπάνω. Αφού βεβαιωθούμε ότι τα ελαστικά μας είναι πλέον σε θερμοκρασία λειτουργίας, δοκιμάζουμε μερικές δυνατές επιταχύνσεις και φρεναρίσματα. Μετά βγαίνουμε από την εθνική ή τον ανοιχτό δρόμο και βρίσκουμε έναν επαρχιακό δρόμο με στροφές, όπου σιγά-σιγά αυξάνουμε ρυθμό, πλαγιάζοντας προοδευτικά έως το σημείο που μας επιτρέπουν οι συνθήκες. Το σημαντικό σε όλη την διάρκεια της διαδικασίας είναι η διατήρηση της θερμοκρασίας των ελαστικών. Δηλαδή δεν κάνουμε μεγάλης χρονικής διάρκειας στάσεις που θα παγώσουν τα ελαστικά μας.

Οδηγώντας σταθερά, αυξάνοντας τον ρυθμό μας σταδιακά και διατηρώντας την θερμοκρασία τους, στρώνουμε τα νέα ελαστικά με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο και παράλληλα συνηθίζουμε άμεσα τον νέο τους χαρακτήρα.

https://bit.ly/MOTO_660

Riding Tips

Αποστολή

Αποκλειστικά στην Κροατία: Original Flat Track μαθήματα με H-D!

Με δάσκαλο τον Ruben Xaus!

Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/5/2018

Μια μοναδική εμπειρία μας είχε ετοιμάσει η Harley Davidson στην Κροατία, όπου έγινε η παρουσίαση των Road Glie, Street Glide, Iron 1200 και Forty Eight Special. Η τελευταία ημέρα από τις συνολικά τρεις της χορταστικής παρουσίασης, ήταν εξολοκλήρου αφιερωμένη στην οδήγηση Flat-Track που πλήρως θα καλύψουμε εδώ: Οι άνθρωποι της Harley είχαν ετοιμάσει κατάλληλα μια οβάλ πίστα με κόκκινο χρώμα και είχαν διαμορφώσει τέσσερα Street Rod 750,που θα τα χρησιμοποιούσαμε για να μάθουμε, αλλά και για να τρέξουμε αγώνες!

Δάσκαλός μας θα ήταν ο Ruben Xaus, που κάποιοι από εσάς θα τον γνωρίζετε ως εργοστασιακό αναβάτη της Ducati στο παγκόσμιο πρωτάθλημα SBK και κάποιοι άλλοι από την εντυπωσιακή φωτογραφία που τον δείχνει να κάνει full-lock drift με το γόνατο στην άσφαλτο και το ένα χέρι στο τιμόνι, πάνω στη σέλα ενός Hypermotard.

Καθώς είχα βρεθεί στο σεμινάριο του Aaron Colton, που είχε φέρει στη χώρα μας η Red Bull, αλλά και στην εκδήλωση Flat-Track που είχε διοργανώσει η Harley Davidson Athena, νόμιζα ότι ήξερα σε θεωρητικό επίπεδο τι χρειάζεται να κάνεις. Μόνο που ακούγοντας τον Ruben Xaus να μας εξηγεί βήμα-βήμα την τεχνική οδήγησης του flat Track, κατάλαβα ότι θα έπρεπε να ξεχάσω όλα όσα είχα μάθει έως τότε! Εδώ θα προσπαθήσουμε να σας μεταφέρουμε με όσο πιο απλό και κατανοητό τρόπο γίνεται τις βασικές αρχές του Flat-Track, με τις οποίες καταφέραμε μέσα σε μόλις μία ημέρα να ντριφτάρουμε στο χώμα σαν “πρωταθλητές” μια μεγάλη δικύλινδρη Harley.

Η μοτοσυκλέτα

Στο πρωτάθλημα Flat-Track επιτρέπεται να συμμετέχουν δικύλινδρες μοτοσυκλέτες από 750 κυβικά και πάνω. Στην δική μας περίπτωση, η Harley Davidson είχε φτιάξει τέσσερα Street Rod 750 που θα χρησιμοποιούσαμε για τα μαθήματα. Οι αλλαγές που είχε κάνει ήταν περιορισμένες σε σχέση με το μοντέλο που πουλάει στα καταστήματα και εξαντλούνταν στο μικρότερο ρεζερβουάρ, το πιο ψηλό τιμόνι, τα πιο μεγάλου μήκους πίσω αμορτισέρ, την αφαίρεση του εμπρός φρένου και την αντικατάσταση της σέλας.

Με αυτές τις αλλαγές, το βάρος μειώθηκε στα 220 κιλά από τα 240 και μετατοπίστηκε ελαφρός πιο μπροστά. Αυτή τη στιγμή, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα προηγείται στη βαθμολογία μια Harley Street Rod 750, η οποία ανήκει στον G. Martin που οι μόνες επιπλέον διαφορές που είχε σχέση με τις μοτοσυκλέτες που οδηγήσαμε εμείς, ήταν στην θέση οδήγησης και στους τροχούς των 19 ιντσών.

Η πίστα

Η οβάλ πίστα του Flat –Track είναι η πιο εύκολη στην κατασκευή και φυσικά η πιο φτηνή πίστα που μπορεί να φτιάξει κάποιος. Η “δική μας” είχε συνολικό μήκος περίπου 80 μέτρα και οι δύο ευθείες ανάμεσα στις στροφές ήταν περίπου 60 μέτρα. Με το Street Rod προλάβαινες να βάλεις 2^α και κατέβαζες σε 1^η για να στρίψεις. Από οδηγικής άποψης, το μήκος της ευθείας δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Αντίθετα, το πλάτος της πίστας αλλάζει την καμπυλότητα των στροφών και ως εκ τούτου αλλάζει και τον χρόνο που έχεις για τις τέσσερεις φάσεις: φρενάρισμα, είσοδος, ρύθμιση πορείας και έξοδος.

Εξοπλισμός

Ο εξοπλισμός που χρειάζεται για να οδηγήσεις μια μοτοσυκλέτα Flat-Track είναι πολύ απλός. Ο Ruben Xaus φορούσε δερμάτινη φόρμα και μπότες για άσφαλτο, όμως μετά την τούμπα που έφαγα, όπου η άκρη του τιμονιού με χτύπησε στο στήθος, θεωρώ ότι ο θώρακας off-road είναι πολύ καλή ιδέα.

Αυτό που είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για οδήγηση Flat Track είναι η ατσάλινη σόλα στο αριστερό πόδι. Χωρίς αυτή ΔΕΝ ΟΔΗΓΑΣ Flat-Track αλλά κάτι άλλο, πιθανότατα enduro ή motocross. Στο Flat-Track το αριστερό σου πόδι είναι ΕΝΕΡΓΟ ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ και η ατσάλινη σόλα είναι αυτό που σου επιτρέπει να το κάνεις.

Εκκίνηση

Oι μοτοσυκλέτες του Flat-Track έχουν μεγάλους δικύλινδρους κινητήρες και είναι αρκετά πιο βαριές από τις enduro. Το βάρος προσφέρει μεν επιπλέον πρόσφυση και αποτρέπει τις σούζες, όμως τα Flat-Track ελαστικά δεν έχουν μεγάλα τακούνια. Έτσι στην εκκίνηση είναι καλύτερα να έχεις 2^η σχέση, παρά να ξεκινάς με 1^η που θα κάνει τον πίσω τροχό να σπινάρει ευκολότερα.

Ευθεία

Στην ευθεία τα πράγματα είναι εύκολα, αφού η μοτοσυκλέτα είναι όρθια, οπότε όλη η δύναμη του κινητήρα περνάει στον πίσω τροχό χωρίς μεγάλες απώλειες. Φυσικά, αναλόγως το μήκος της ευθείας που έχει η πίστα ανεβάζεις ταχύτητες. Στο αμερικάνικο πρωτάθλημα οι μοτοσυκλέτες αγγίζουν ή και ξεπερνούν τα 200km/h. Να θυμίσουμε ότι δεν έχουν εμπρός φρένα…

Φρενάρισμα-είσοδος

Στο Flat-Track η έννοια του φρεναρίσματος είναι κάπως διαφορετική από τα υπόλοιπα είδη οδήγησης. Ένα μεγάλο πίσω δισκόφρενο έχει τον απλό ρόλο του “επιβραδυντή” και όχι τον περίπλοκο ρόλο που έχουν τα φρέμα εμπρός-πίσω στις μοτοσυκλέτες street και off-road. Σε αντίθεση με το enduro και το motocross που με το πίσω φρένο ελέγχεις ή προκαλείς το drift, στο Flat-Track απλώς το χρησιμοποιείς για να μειώσεις ταχύτητα όσο η μοτοσυκλέτα είναι όρθια ΠΡΙΝ τη στροφή, ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΣ το μπλοκάρισμα του πίσω τροχού.

Ταυτόχρονα με το φρενάρισμα κατεβάζουμε ταχύτητες και αμέσως ΠΑΤΑΜΕ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ το αριστερό μας πόδι στο χώμα. Η μοτοσυκλέτα είναι ακόμα όρθια και παραμένει όρθια μέχρι το σημείο εισόδου. Στο σημείο εισόδου για την στροφή ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ τον συμπλέκτη, ΑΚΡΙΒΩΣ την στιγμή που αρχίζουμε να πλαγιάζουμε τη μοτοσυκλέτα και έχουμε ΕΝΤΕΛΩΣ κλειστό το γκάζι. Ο πίσω τροχός θα αρχίσει την πλαγιολίσθηση. Το μεγαλύτερο μέρος του σωματικού μας βάρους στηρίζεται στο αριστερό μας πόδι, που γλιστράει σαν σκι πάνω στο χώμα χάρη στη μεταλλική σόλα. Ρυθμίζοντας την πίεση που βάζουμε στο αριστερό πόδι, ρυθμίζουμε και την κλίση της μοτοσυκλέτας. Μειώνοντας την πίεση στο πόδι η μοτοσυκλέτα ξαπλώνει περισσότερο και αυξάνοντας την πίεση στο πόδι η μοτοσυκλέτα σηκώνεται. Η ρύθμιση του πλαγιάσματος, ρυθμίζει ταυτόχρονα και το μέγεθος της πλαγιολίσθησης. Όσο πιο πολύ πλαγιάζουμε την μοτοσυκλέτα, τόσο πιο πολύ ανοίγει την γραμμή του ο πίσω τροχός. Όσο σηκώνουμε την μοτοσυκλέτα, τόσο μειώνεται και το ντριφτάρισμα. Επίσης, ρυθμίζοντας το ντριφτάρισμα, ρυθμίζουμε και την επιβράδυνση της μοτοσυκλέτας. Περισσότερο πλάγιασμα, περισσότερο ντριφτάρισμα και περισσότερη επιβάδυνση. Στόχος μας είναι στην κορυφή της στροφής η μοτοσυκλέτα να κοιτάει προς την έξοδο της στροφής. Μέχρι εκείνη την στιγμή ΔΕΝ ανοίγουμε το γκάζι.

Έξοδος-επιτάχυνση

Αυτό το σημείο είναι το πιο δύσκολο και απαιτητικό σημείο στο Flat-Track και όχι η είσοδος με τις πάντες, που αν το κάνεις μια φορά μετά το επαναλαμβάνεις εύκολα. Το παραμικρό άνοιγμα του γκαζιού θα μεταφέρει βάρος στον πίσω τροχό και θα αποφορτίσει τον εμπρός.

Άρα δεν μπορείς να αλλάξεις κατεύθυνση από την στιγμή που θα ανοίξεις το γκάζι και η μοτοσυκλέτα θα ανοίξει τη γραμμή της και θα σηκωθεί. Αν το παρακάνεις με το γκάζι και γλιστρήσει πίσω, τότε το high-siding είναι πολύ κοντά. Θα πρέπει η μοτοσυκλέτα να είναι αρκετά όρθια για να αρχίσεις να ανοίγεις το γκάζι. Ειδικά αν θέλεις να κάνεις και γρήγορους χρόνους και όχι μόνο να διασκεδάσεις. Ξαναλέμε ότι τα ελαστικά αυτά δεν έχουν μεγάλα τακούνια, άρα η πρόσφυση του πίσω τροχού είναι ανάλογη με το πόσο βάρος τα πιέζει. Οπότε με όρθια τη μοτοσυκλέτα έχεις την μέγιστη δυνατή πρόσφυση. Ένα ακόμα μυστικό για γρήγορους χρόνους είναι να ανεβάσεις ταχύτητα νωρίς στην έξοδο της στροφής, αρκετά πριν πιάσεις κόφτη με την προηγούμενη σχέση.

Hot Tip

Ακούγεται δύσκολο για να το κάνεις από την αρχή, όμως το Flat-Track θέλει ΦΟΡΑ στην είσοδο της στροφής. Όσο περισσότερη φόρα έχεις, τόσο πιο εύκολο είναι να ελέγξεις την πορεία της μοτοσυκλέτας και τόσο πιο ήρεμα συμπεριφέρεται.

Σε επόμενο τεύχος του MOTO θα επεκταθούμε περισσότερο στην τεχνική της πλαγιολίσθησης! Όπως όμως βλέπετε και στις φωτογραφίες, με τις σωστές οδηγίες μπορείτε εύκολα να οδήγησετε εντυπωσιακά, διασκεδάζοντας!