Riding tips (Vol 2)

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

12/12/2016

Μέχρι τώρα είχατε αρκετό χρόνο για να εξασκηθείτε και να προπονηθείτε στις πρακτικές που προτείναμε στο πρώτο μέρος των riding tips, οπότε περνάμε στο δεύτερο "κύμα" ενεργειών ώστε να αυξήσουμε το επίπεδο ασφάλειας και την ταχύτητά μας ακόμη περισσότερο!

Τυφλές στροφές

Φανταστείτε ότι βρίσκεστε σε μια τυφλή στροφή, και καθώς στρίβετε αναρωτιέστε από ποιο σημείο κι έπειτα μπορείτε να αρχίσετε να ανοίγετε το γκάζι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα σ' αυτή την περίπτωση είναι η απουσία οπτικών σημείων αναφοράς, τα οποία θα μας έδιναν μια ιδέα για το πώς συνεχίζετε ο δρόμος. Τι κάνουμε λοιπόν σ' αυτή την περίπτωση; Απλώς κοιτάμε στο σημείο του ορίζοντα όπου οι δύο πλευρές του δρόμου μοιάζουν να συναντιούνται. Αν σε σχέση με αυτό το σημείο διατηρείτε μια σταθερή απόσταση όσο στρίβετε, σημαίνει ότι η στροφή συνεχίζεται με μια σταθερή ακτίνα. Αν το σημείο πλησιάζει προς τα εσάς, η στροφή κλείνει κι άλλο. Ομοίως, αν απομακρύνεται από εσάς, η ακτίνα της στροφής ανοίγει και μπορείτε να αρχίσετε την διαδικασία της επιτάχυνσης. Σας ακούγεται σαν ένα μαγικό τρικ. Σας εγγυόμαστε ότι λειτουργεί αντίστοιχα!

Καταργήστε τον συμπλέκτη στα ανεβάσματα

Αυτό μπορεί να σας ακούγεται κοινότυπο και χιλιοειπωμένο, αλλά η προσωπική μας εμπειρία μας έχει αποδείξει ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλοί αναβάτες στο δρόμο που δεν γνωρίζουν τον τρόπο για να κάνουν κάτι τέτοιο. Αυτή η τεχνική λειτουργεί στην συντριπτική πλειοψηφία των μοτοσυκλετών, ανεξαρτήτως κατηγορίας και κυβικών.

Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, πέρα από τις γρηγορότερες αλλαγές, το όφελος είναι και οι πιο "βελούδινες" αλλαγές, ενώ φυσικά περιορίζεται και σημαντικά η φθορά του συμπλέκτη. Είναι μια πολύ εύκολη τεχνική και θα σας βοηθήσει γενικότερα με τις αλλαγές των σχέσεων καθ' όλη την διάρκεια της οδήγησης.
Όσο, λοιπόν, επιταχύνετε και πλησιάζετε το σημείο των στροφών του κινητήρα στο οποία θέλετε να ανεβάσετε μια σχέση, βάλτε τα δάχτυλά σας κάτω από το λεβιέ των ταχυτήτων (ή από πάνω αν είστε από αυτούς που οδηγούν με "ανάποδο σασμάν" όπως οι αγωνιστικές μοτοσυκλέτες…) και ασκείστε μια μικρή πίεση. Πολύ γρήγορα κλείστε το γκάζι, ενώ διατηρείτε την πίεση στον λεβιέ. Μόλις νιώσετε ότι η ταχύτητα "κούμπωσε" ανοίξτε πάλι το γκάζι.

Για να γίνει η διαδικασία ομαλά και με ταχύτητα χρειάζεται λίγη εξάσκηση, αλλά μόλις το βρείτε θα μείνετε εντυπωσιασμένοι από το πόσο μικρότερο είναι το διάστημα που απαιτείται για να γίνουν οι αλλαγές των σχέσεων. Προσοχή όμως. Αυτή η τεχνική δεν λειτουργεί τόσο καλά στην περίπτωση που βολτάρετε και οδηγείται με σταθερό γκάζι και ταχύτητα ή όταν επιβραδύνετε με κλειστό το γκάζι (οπότε και δεν υπάρχει λόγος να ανεβάσετε σχέση…), αλλά όταν επιταχύνετε θα περνάτε πολύ γρήγορα τις σχέσεις για να φτάσετε τελικά στην επιθυμητή ταχύτητα που θέλετε να διατηρήσετε για σταθερό γκάζι όταν ταξιδεύετε, για παράδειγμα, στην εθνική οδό. Επίσης, πολλές φορές, ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε τον συμπλέκτη στην αλλαγή από πρώτη σε δευτέρα, καθώς το πέρασμα από την νεκρά απαιτεί την βοήθειά του ώστε να γίνει η αλλαγή ομαλά. Με λίγη προπόνηση θα βρείτε ακριβώς τι χρειάζεται η δική σας μοτοσυκλέτα.

Στρίβω αριστερά για να πάω δεξιά!

Ο λόγος, φυσικά, για το περίφημο γυροσκοπικό φαινόμενο στην οδήγηση. Πρόκειται ίσως για την πιο παρεξηγημένη αλλά και την πιο ευρέως διαδεδομένη τεχνική οδήγησης. Όλοι μιλούν γι' αυτήν και ίσως έχετε διαβάσει πολλά γύρω από το φυσικό φαινόμενο, αλλά η αλήθεια είναι ότι αν οδηγείτε μοτοσυκλέτα –ή έστω και ποδήλατο- το κάνετε ήδη έστω κι αν δεν το γνωρίζετε. Όταν όμως μάθετε το πώς και το γιατί θα το κάνετε καλύτερα και θα το εκμεταλλεύεστε ακόμη περισσότερο.

Το σύστημα του τροχού αποτελεί ένα γυροσκόπιο

Κατ' αρχήν να πούμε ότι είναι πολύ πιο εύκολο απ' ό,τι ακούγεται ειδικά με το οξύμωρο σχήμα που χρησιμοποιήσαμε ως υπότιτλο. Για να κατανοήσετε το πώς λειτουργεί το φαινόμενο, ξεκινήσετε με το να καθίσετε πάνω στην μοτοσυκλέτα σας όσο είναι σταματημένη, πατώντας και με τα δύο πόδια στο έδαφος. Στη συνέχεια, στρίψτε το τιμόνι προς μία κατεύθυνση, ας πούμε για παράδειγμα αριστερά. Θα δείτε ότι η μοτοσυκλέτα σας θα παρουσιάσει την τάση να πέσει (να πλαγιάσει) προς τα δεξιά. Αν κοιτάξετε τον μπροστινό τροχό, θα διαπιστώσετε ότι έχετε δημιουργήσει μια νοητή κατεύθυνση που ορίζεται από το κυρίως σώμα της μοτοσυκλέτας και τον τροχό και η μοτοσυκλέτα θέλει να πλαγιάσει προς αυτήν. Αυτό συμβαίνει χοντρικά, γιατί ο τροχός τείνει να αντιστέκεται στις δυνάμεις που ασκούνται πάνω του, ώστε να διατηρήσει την αρχική κατεύθυνση του άξονά του. Το σύστημα δηλαδή του τροχού αποτελεί ένα γυροσκόπιο.

Πρακτικά στο δρόμο, αν μέχρι σήμερα έχετε καταφέρει να αποφύγετε το να πέφτετε πάνω σε κάθε δέντρο, αυτοκίνητο, κτήριο ή εμπόδιο που βρίσκεται στον δρόμο σας, τότε ήδη εκμεταλλεύεστε το γυροσκοπικό φαινόμενο, αλλά το κάνετε ασυναίσθητα. Το να εξασκείστε πάνω σ' αυτό συνειδητά, θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε καλύτερο έλεγχο πάνω στην μοτοσυκλέτα σας και να βελτιώσετε το πόσο γρήγορα παίρνετε τις στροφές.

Θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε καλύτερο έλεγχο πάνω στην μοτοσυκλέτα σας

Για να προπονηθείτε, βρείτε έναν μεγάλο και άδειο χώρο (όπως ένα πάρκινγκ). Φτάστε σε μια σταθερή ταχύτητα της τάξης των 40km/h και ασκείστε μια ελαφριά πίεση προς τα έξω στο τιμόνι από τη μεριά που θέλετε να στρίψετε (π.χ. δεξιά), σαν να θέλετε να το στρίψετε από την άλλη (αριστερά). Θα δείτε ότι η μοτοσυκλέτα σας θα στρίψει δεξιά. Την επόμενη φορά, πιέστε λίγο περισσότερο και θα διαπιστώσετε ότι η μοτοσυκλέτα θα πλαγιάσει πιο γρήγορα και περισσότερο. Το επόμενο βήμα είναι να βγείτε στο δρόμο και να ενσωματώσετε, συνειδητά πλέον, αυτή την τεχνική στην οδήγησή σας. Μετά από αυτά θα έχετε τον απόλυτο έλεγχο του γυροσκοπικού φαινομένου. Επειδή όπως είπαμε αυτή η τεχνική λειτουργεί ακόμη και στο ποδήλατο, μπορείτε να εξασκηθείτε αρχικά με ένα τέτοιο, πριν προχωρήσετε στην εφαρμογή του στην οδήγηση της μοτοσυκλέτα σας.

Κοιτάω εκεί που θέλω να πάω

Βλέπετε ξαφνικά μια στροφή να αλλάζει ακτίνα και σας πιάνει απροετοίμαστους; Βλέπετε ένα αυτοκίνητο που έχει μπει παράνομα στη λωρίδα σας; Κάποιο εμπόδιο στο δρόμο ή απλώς μια αλλαγή λωρίδας που θέλετε να πραγματοποιήσετε; Ο καλύτερος τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι να ρίξετε το βλέμμα σας εκεί ακριβώς που θέλετε να βρεθείτε εσείς και η μοτοσυκλέτα σας. Το σημείο που θέλετε να πατήσουν οι τροχοί σας, και όχι το εμπόδιο ή το αυτοκίνητο που θέλετε να αποφύγετε. Αν το κάνετε αυτό, να είστε σίγουροι ότι το σώμα σας και η μοτοσυκλέτα θα ακολουθήσουν τα μάτια σας. Είναι πάρα πολύ σημαντικό το πού κοιτάτε γιατί εκεί ακριβώς θα πάτε. Πόσες φορές άλλωστε δεν σας έχει τύχει σε έναν ολόκληρο άδειο δρόμο να υπάρχει μια πέτρα ή μια λακκούβα μέσα στη μέση κι εσείς να πέφτετε πάνω σ' αυτήν γιατί πολύ απλά… αυτήν κοιτούσατε! Κάντε εξάσκηση σ' αυτό διαρκώς και συνειδητά, έστω κι αν χρειαστεί να πιέσετε τον εαυτό σας. Είναι κάτι που μπορεί να σας σώσει τη ζωή.

https://bit.ly/MOTO_660

Riding Tips

Προπονήσου σαν πρωταθλητής με 30 ευρώ

Η απόλυτη προπόνηση που δεν κοστίζει

Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/12/2017

Τι κοινό κάνουν οι πρωταθλητές ταχύτητας Γιάννης Μπούστας, Σάκης Συνιώρης και Λευτέρης Πίππος για να διατηρούνται σε φόρμα ανάμεσα στις αγωνιστικές περιόδους; Μα φυσικά προπονούνται τακτικά σε πίστες καρτ με μικρού κυβισμού μοτοσυκλέτες.

Αφού το κάνουν αυτοί, γιατί να μην το κάνεις και εσύ; Γιατί πρέπει να περιμένεις πότε θα γίνεις 24 χρονών, πότε θα μαζέψεις χρήματα για μια μεγάλη σπορ μοτοσυκλέτα και πότε θα βρεις μια καλή δουλειά για να σου περισσεύουν 300 ευρώ για ένα track day;

Νέα εποχή

Η ιδέα για να κάτσουμε να γράψουμε αυτό το άρθρο μας δημιουργήθηκε τον τελευταία μήνα από μια σειρά γεγονότων. Η πρώτη αφορμή ήρθε μετά από το track day που κάναμε στα Μέγαρα με το Aprilia Tuono 1100 Factory. Περάσαμε τέλεια, αλλά όταν κάτσαμε και κοστολογήσαμε τα πράγματα, ο λογαριασμός ήταν αρκετά βαρύς. Περίπου 80 ευρώ σε βενζίνες, συμμετοχή, νερά, καφέδες κ.τ.λ. και ένα διαλυμένο πίσω Pirelli Supercorsa των 180-200 ευρώ. Με λίγα λόγια πλησιάσαμε την 300άρα, που την σημερινή εποχή είναι μισό μηνιάτικο για τον περισσότερο κόσμο. Αν βάλεις και τα 19.000 ευρώ που κοστίζει το Tuono, τότε μιλάμε για μια δραστηριότητα που μπορούν να κάνουν μόνο οι πλούσιοι. Ακόμα όμως και με μια πιο φτηνή μοτοσυκλέτα μικρότερη ιπποδύναμης, που θα έριχνε το συνολικό κόστος στα 100-200, πάλι το track day είναι μια διασκέδαση που δεν μπορείς να υποστηρίξεις οικονομικά για περισσότερες από μία ή δύο φορές τον μήνα.

Η δεύτερη αφορμή για αυτό το άρθρο ήρθε μετά την φωτογράφιση που κάναμε για το συγκριτικό των γυμνών 300 (KTM Duke 390, BMW G310R και Kawasaki Z300, τεύχος ΜΟΤΟ 575) στην πίστα καρτ Speed Force στο Κορωπί. Διασκεδάσαμε τόσο πολύ οδηγώντας αυτές τις μοτοσυκλέτες εκεί μέσα, καθώς ήταν σαν να είχαμε οδηγήσει μεγάλα superbike σε κανονική πίστα.

Στο τέλος εκείνης της ημέρας και ενώ αρχίζαμε και μαζεύαμε να πράγματα, ήρθε και ο πρωταθλητής Λευτέρης Πίππος με το van του και μέσα ένα μικρό μοτοσυκλετάκι.

Τι ήρθες να κάνεις εδώ; Τον ρωτάμε. Εδώ κάνω προπόνηση μας απαντάει. Καμία έκπληξη από την απάντησή του, αφού ξέρουμε ότι και ο Σάκης Συνιώρης προπονείται με αυτό τον τρόπο, αλλά και ο Γιάννης Μπούστας έχει την έδρα της δικής του σχολής στην πίστα καρτ του Ασπρόπυργου.

Η τρίτη και η πιο σημαντική αφορμή για αυτό το άρθρο όμως, είναι η νέα γενιά μικρών σπορ μοτοσυκλετών που υπάρχει πλέον στην αγορά και ταυτόχρονα να στενά οικονομικά περιθώρια του περισσότερου κόσμου. Ναι, μπορείς να μπεις στα Μέγαρα με ένα μικρό μονοκύλινδρο Duke ή ένα G310R ή το νέο GSX-R250 που είχαμε αυτές τις ημέρες για τεστ, αλλά κάθε φορά που θα βγαίνεις στην ευθεία θα βαριέσαι την ζωή σου, περιμένοντας να φτάσεις κάποια στιγμή στην επόμενη στροφή.

Διασκέδαση μέχρι να… ζαλιστείς!

Άρα το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε εδώ είναι αν μπορείς να διασκεδάσεις και να προπονηθείς με μια μοτοσυκλέτα 125-300 κυβικών, με κόστος που να μην ξεπερνά συνολικά τα 30 ευρώ. Βρεθήκαμε λοιπόν ξανά στην πίστα Speed Force στο Κορωπί με το Suzuki GSX-R 250, πήραμε μολύβι και χαρτί και στο τέλος της ημέρας βγάλαμε το συμπέρασμα.

Πρώτα απ’ όλα, όπως στις περισσότερες πίστες καρτ, έχεις στη διάθεσή σου ανοιχτή καντίνα για νερά, καφέδες, φαγητό κ.τ.λ. και δεν χρειάζεται να βγεις έξω από αυτές. Δεύτερον έχεις στη διάθεσή σου κλιματιζόμενο χώρο για να ξεκουραστείς στα διαλείμματα. Τρίτον, υπάρχουν πιεσόμετρα ακριβείας και κομπρεσέρ αέρα για να ρυθμίζεις τις πιέσεις των ελαστικών σου, αλλά και εργαλεία αν χρειαστεί να ρυθμίσεις κάτι. Μέχρι και βενζίνη μπορείς να βάλεις αν χρειαστεί! Επίσης είναι ανοιχτές 12 ώρες την ημέρα, έξι ημέρες την εβδομάδα και αρκεί ένα τηλέφωνο για να μαθαίνεις πόση ώρα θα έχεις στη διάθεσή σου την πίστα. Με εξαίρεση τα Σαββατοκύριακα που μετά το μεσημέρι έχουν πολλούς πελάτες που κάνουν καρτ, όλες τις υπόλοιπες ημέρες τις εβδομάδας, έχεις στη διάθεσή σου την πίστα για όση ώρα θέλεις. Έτσι κι αλλιώς, ένα δεκάλεπτο οδήγησης κάθε μισή ώρα αντιστοιχεί με ένα εικοσάλεπτο οδήγησης σε κανονική πίστα.

Από την πρώτη στροφή που θα στρίψεις, μέχρι την τελευταία πριν βγεις, το μυαλό και το σώμα σου δουλεύουν στα κόκκινα! Οι ταχύτητες μπορεί να είναι πολύ μικρότερες, αλλά η ένταση είναι πολύ μεγάλη. Πρέπει να είσαι διαρκώς σε κίνηση και οι στροφές έρχονται η μία μετά την άλλη αστραπιαία. Οι κινήσεις του σώματος πάνω στο GSX-R 250 ήταν αντίστοιχες με εκείνες που κάνεις στις Σέρρες πάνω στην σέλα ενός GSX-R 1000R!

Το ίδιο ισχύει για τους χειρισμούς που κάνεις στα φρένα και το γκάζι. Ξέχνα την ευκολία με την οποία χουφτώνεις στο γκάζι του GSX-R 250 στο δρόμο. Εδώ μέσα η δύναμη του μικροσκοπικού δικύλινδρου κινητήρα γιγαντώνεται. Ο χρόνος που έχεις για να κλείσεις το γκάζι, να κατεβάσεις ταχύτητα και να φρενάρεις είναι τόσο μικρός όσο μικρός είναι και σε έναν πραγματικό αγώνα superbike. Μετά από μερικά δεκάλεπτα, αναγκάζεσαι να μάθεις σημαντικά πράγματα, που σε μια μεγάλη πίστα θα χρειαζόσουν ένα δάσκαλο δίπλα σου για να στα πει. Όπως για παράδειγμα η σωστή επιλογή της σχέσης στο κιβώτιο και η σωστή επιλογή γραμμών. Μια σχέση πάνω και η μοτοσυκλέτα ανοίγει αμέσως τη γραμμή της. Μια σχέση κάτω και η μοτοσυκλέτα “μουλαρώνει” μέσα στη στροφή. Η σωστή από τη λάθος γραμμή έχουν διαφορά μόλις δέκα εκατοστά, οπότε καταλαβαίνεις αμέσως σε ποιο σημείο και γιατί τα έκανες σκατά. Το καλύτερο όλων όμως είναι ότι με δέκα ευρώ βενζίνη, μπορείς να ξύνεις γόνατα κάτω όλη μέρα, χωρίς να τρως τα ελαστικά σου.

Το τελικό συμπέρασμα

Αν υπάρχει ένα μειονέκτημα με τις πίστες καρτ, αυτό αφορά την πρόσφυση της ασφάλτου στις πιο παλιές από αυτές. Η Speed Force είναι η πιο καινούρια της Αττικής και έχει πρόσφυση αντίστοιχη με την μεγάλη πίστα των Μεγάρων, επιτρέποντας να ακουμπάς γόνατα κάτω από τον πρώτο γύρο. Στις υπόλοιπες πίστες των Αθηνών θα χρειαστεί να ζεστάνεις καλά τα λάστιχα πριν αρχίσεις οδηγείς με ροή. Στις πόλεις εκτός Αθηνών (είχαμε οδηγήσει πιο παλιά στη Λάρισα) οι περισσότερες πίστες καρτ έχουν πολύ καλής ποιότητας άσφαλτο, λόγω της περιορισμένης χρήσης. Σε κάθε περίπτωση, η οδήγηση μέσα σε αυτές τις πίστες με τις καινούριες μοτοσυκλέτες των 125-300 κυβικών δεν είναι σε καμία περίπτωση λύση ανάγκης. Η ευχαρίστηση και κυρίως η εμπειρία που αποκτάς είναι εφάμιλλη και σε πολλές περιπτώσεις ανώτερη, από την οδήγηση σε μεγάλες πίστες με μεγάλου κυβισμού μοτοσυκλέτες. Κυρίως όμως είναι το αστεία χαμηλό κόστος. Ακόμα και οι τούμπες δεν ξεπερνούν το κόστος μιας σπασμένης μανέτας.