Riding tips (Vol 2)

Δεύτερος γύρος συμβουλών για ασφαλέστερη & γρηγορότερη οδήγηση
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

12/12/2016

Μέχρι τώρα είχατε αρκετό χρόνο για να εξασκηθείτε και να προπονηθείτε στις πρακτικές που προτείναμε στο πρώτο μέρος των riding tips, οπότε περνάμε στο δεύτερο "κύμα" ενεργειών ώστε να αυξήσουμε το επίπεδο ασφάλειας και την ταχύτητά μας ακόμη περισσότερο!

Τυφλές στροφές


Φανταστείτε ότι βρίσκεστε σε μια τυφλή στροφή, και καθώς στρίβετε αναρωτιέστε από ποιο σημείο κι έπειτα μπορείτε να αρχίσετε να ανοίγετε το γκάζι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα σ' αυτή την περίπτωση είναι η απουσία οπτικών σημείων αναφοράς, τα οποία θα μας έδιναν μια ιδέα για το πώς συνεχίζετε ο δρόμος. Τι κάνουμε λοιπόν σ' αυτή την περίπτωση; Απλώς κοιτάμε στο σημείο του ορίζοντα όπου οι δύο πλευρές του δρόμου μοιάζουν να συναντιούνται. Αν σε σχέση με αυτό το σημείο διατηρείτε μια σταθερή απόσταση όσο στρίβετε, σημαίνει ότι η στροφή συνεχίζεται με μια σταθερή ακτίνα. Αν το σημείο πλησιάζει προς τα εσάς, η στροφή κλείνει κι άλλο. Ομοίως, αν απομακρύνεται από εσάς, η ακτίνα της στροφής ανοίγει και μπορείτε να αρχίσετε την διαδικασία της επιτάχυνσης. Σας ακούγεται σαν ένα μαγικό τρικ. Σας εγγυόμαστε ότι λειτουργεί αντίστοιχα!

Καταργήστε τον συμπλέκτη στα ανεβάσματα


Αυτό μπορεί να σας ακούγεται κοινότυπο και χιλιοειπωμένο, αλλά η προσωπική μας εμπειρία μας έχει αποδείξει ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλοί αναβάτες στο δρόμο που δεν γνωρίζουν τον τρόπο για να κάνουν κάτι τέτοιο. Αυτή η τεχνική λειτουργεί στην συντριπτική πλειοψηφία των μοτοσυκλετών, ανεξαρτήτως κατηγορίας και κυβικών.

Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, πέρα από τις γρηγορότερες αλλαγές, το όφελος είναι και οι πιο "βελούδινες" αλλαγές, ενώ φυσικά περιορίζεται και σημαντικά η φθορά του συμπλέκτη. Είναι μια πολύ εύκολη τεχνική και θα σας βοηθήσει γενικότερα με τις αλλαγές των σχέσεων καθ' όλη την διάρκεια της οδήγησης.
Όσο, λοιπόν, επιταχύνετε και πλησιάζετε το σημείο των στροφών του κινητήρα στο οποία θέλετε να ανεβάσετε μια σχέση, βάλτε τα δάχτυλά σας κάτω από το λεβιέ των ταχυτήτων (ή από πάνω αν είστε από αυτούς που οδηγούν με "ανάποδο σασμάν" όπως οι αγωνιστικές μοτοσυκλέτες…) και ασκείστε μια μικρή πίεση. Πολύ γρήγορα κλείστε το γκάζι, ενώ διατηρείτε την πίεση στον λεβιέ. Μόλις νιώσετε ότι η ταχύτητα "κούμπωσε" ανοίξτε πάλι το γκάζι.

Για να γίνει η διαδικασία ομαλά και με ταχύτητα χρειάζεται λίγη εξάσκηση, αλλά μόλις το βρείτε θα μείνετε εντυπωσιασμένοι από το πόσο μικρότερο είναι το διάστημα που απαιτείται για να γίνουν οι αλλαγές των σχέσεων. Προσοχή όμως. Αυτή η τεχνική δεν λειτουργεί τόσο καλά στην περίπτωση που βολτάρετε και οδηγείται με σταθερό γκάζι και ταχύτητα ή όταν επιβραδύνετε με κλειστό το γκάζι (οπότε και δεν υπάρχει λόγος να ανεβάσετε σχέση…), αλλά όταν επιταχύνετε θα περνάτε πολύ γρήγορα τις σχέσεις για να φτάσετε τελικά στην επιθυμητή ταχύτητα που θέλετε να διατηρήσετε για σταθερό γκάζι όταν ταξιδεύετε, για παράδειγμα, στην εθνική οδό. Επίσης, πολλές φορές, ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε τον συμπλέκτη στην αλλαγή από πρώτη σε δευτέρα, καθώς το πέρασμα από την νεκρά απαιτεί την βοήθειά του ώστε να γίνει η αλλαγή ομαλά. Με λίγη προπόνηση θα βρείτε ακριβώς τι χρειάζεται η δική σας μοτοσυκλέτα.

Στρίβω αριστερά για να πάω δεξιά!


Ο λόγος, φυσικά, για το περίφημο γυροσκοπικό φαινόμενο στην οδήγηση. Πρόκειται ίσως για την πιο παρεξηγημένη αλλά και την πιο ευρέως διαδεδομένη τεχνική οδήγησης. Όλοι μιλούν γι' αυτήν και ίσως έχετε διαβάσει πολλά γύρω από το φυσικό φαινόμενο, αλλά η αλήθεια είναι ότι αν οδηγείτε μοτοσυκλέτα –ή έστω και ποδήλατο- το κάνετε ήδη έστω κι αν δεν το γνωρίζετε. Όταν όμως μάθετε το πώς και το γιατί θα το κάνετε καλύτερα και θα το εκμεταλλεύεστε ακόμη περισσότερο.

Το σύστημα του τροχού αποτελεί ένα γυροσκόπιο

Κατ' αρχήν να πούμε ότι είναι πολύ πιο εύκολο απ' ό,τι ακούγεται ειδικά με το οξύμωρο σχήμα που χρησιμοποιήσαμε ως υπότιτλο. Για να κατανοήσετε το πώς λειτουργεί το φαινόμενο, ξεκινήσετε με το να καθίσετε πάνω στην μοτοσυκλέτα σας όσο είναι σταματημένη, πατώντας και με τα δύο πόδια στο έδαφος. Στη συνέχεια, στρίψτε το τιμόνι προς μία κατεύθυνση, ας πούμε για παράδειγμα αριστερά. Θα δείτε ότι η μοτοσυκλέτα σας θα παρουσιάσει την τάση να πέσει (να πλαγιάσει) προς τα δεξιά. Αν κοιτάξετε τον μπροστινό τροχό, θα διαπιστώσετε ότι έχετε δημιουργήσει μια νοητή κατεύθυνση που ορίζεται από το κυρίως σώμα της μοτοσυκλέτας και τον τροχό και η μοτοσυκλέτα θέλει να πλαγιάσει προς αυτήν. Αυτό συμβαίνει χοντρικά, γιατί ο τροχός τείνει να αντιστέκεται στις δυνάμεις που ασκούνται πάνω του, ώστε να διατηρήσει την αρχική κατεύθυνση του άξονά του. Το σύστημα δηλαδή του τροχού αποτελεί ένα γυροσκόπιο.

Πρακτικά στο δρόμο, αν μέχρι σήμερα έχετε καταφέρει να αποφύγετε το να πέφτετε πάνω σε κάθε δέντρο, αυτοκίνητο, κτήριο ή εμπόδιο που βρίσκεται στον δρόμο σας, τότε ήδη εκμεταλλεύεστε το γυροσκοπικό φαινόμενο, αλλά το κάνετε ασυναίσθητα. Το να εξασκείστε πάνω σ' αυτό συνειδητά, θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε καλύτερο έλεγχο πάνω στην μοτοσυκλέτα σας και να βελτιώσετε το πόσο γρήγορα παίρνετε τις στροφές.

Θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε καλύτερο έλεγχο πάνω στην μοτοσυκλέτα σας

Για να προπονηθείτε, βρείτε έναν μεγάλο και άδειο χώρο (όπως ένα πάρκινγκ). Φτάστε σε μια σταθερή ταχύτητα της τάξης των 40km/h και ασκείστε μια ελαφριά πίεση προς τα έξω στο τιμόνι από τη μεριά που θέλετε να στρίψετε (π.χ. δεξιά), σαν να θέλετε να το στρίψετε από την άλλη (αριστερά). Θα δείτε ότι η μοτοσυκλέτα σας θα στρίψει δεξιά. Την επόμενη φορά, πιέστε λίγο περισσότερο και θα διαπιστώσετε ότι η μοτοσυκλέτα θα πλαγιάσει πιο γρήγορα και περισσότερο. Το επόμενο βήμα είναι να βγείτε στο δρόμο και να ενσωματώσετε, συνειδητά πλέον, αυτή την τεχνική στην οδήγησή σας. Μετά από αυτά θα έχετε τον απόλυτο έλεγχο του γυροσκοπικού φαινομένου. Επειδή όπως είπαμε αυτή η τεχνική λειτουργεί ακόμη και στο ποδήλατο, μπορείτε να εξασκηθείτε αρχικά με ένα τέτοιο, πριν προχωρήσετε στην εφαρμογή του στην οδήγηση της μοτοσυκλέτα σας.

Κοιτάω εκεί που θέλω να πάω


Βλέπετε ξαφνικά μια στροφή να αλλάζει ακτίνα και σας πιάνει απροετοίμαστους; Βλέπετε ένα αυτοκίνητο που έχει μπει παράνομα στη λωρίδα σας; Κάποιο εμπόδιο στο δρόμο ή απλώς μια αλλαγή λωρίδας που θέλετε να πραγματοποιήσετε; Ο καλύτερος τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι να ρίξετε το βλέμμα σας εκεί ακριβώς που θέλετε να βρεθείτε εσείς και η μοτοσυκλέτα σας. Το σημείο που θέλετε να πατήσουν οι τροχοί σας, και όχι το εμπόδιο ή το αυτοκίνητο που θέλετε να αποφύγετε. Αν το κάνετε αυτό, να είστε σίγουροι ότι το σώμα σας και η μοτοσυκλέτα θα ακολουθήσουν τα μάτια σας. Είναι πάρα πολύ σημαντικό το πού κοιτάτε γιατί εκεί ακριβώς θα πάτε. Πόσες φορές άλλωστε δεν σας έχει τύχει σε έναν ολόκληρο άδειο δρόμο να υπάρχει μια πέτρα ή μια λακκούβα μέσα στη μέση κι εσείς να πέφτετε πάνω σ' αυτήν γιατί πολύ απλά… αυτήν κοιτούσατε! Κάντε εξάσκηση σ' αυτό διαρκώς και συνειδητά, έστω κι αν χρειαστεί να πιέσετε τον εαυτό σας. Είναι κάτι που μπορεί να σας σώσει τη ζωή.

Ασφαλής οδήγηση ανάμεσα σε αυτοκίνητα

Εσύ τον είδες, όμως αυτός σε είδε;
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/11/2017

Μπορεί τη συζήτηση γύρω από την ασφάλεια και τα τροχαία ατυχήματα να την μονοπωλούν κυρίως όσα είναι θανατηφόρα, όμως το μεγαλύτερο ποσοστό σοβαρών τραυματισμών γίνεται με μικρές ταχύτητες μέσα στην πόλη. Όσοι ανατρέξετε σε προσωπικές εμπειρίες ή θυμηθείτε ιστορίες φίλων σας, θα βρείτε δεκάδες τέτοια παραδείγματα, που καθόλου τυχαία περιγράφουν την σύγκρουση ή επαφή μιας μοτοσυκλέτας και ενός αυτοκινήτου. Το πιο συνηθισμένο σκηνικό είναι μια μοτοσυκλέτα να κινείται ανάμεσα στην κίνηση των αυτοκινήτων και ένα από αυτά να αλλάζει λωρίδα απροειδοποίητα την τελευταία στιγμή.  Αν προλάβεις να αποφύγεις  την επαφή φωνάζεις δυνατά: Τυφλός είσαι ρε!. Αν δεν την προλάβεις όμως, ο λογαριασμός ξεκινάει με υλικές ζημιές και φτάνει ως τις σοβαρές και μόνιμες αναπηρίες, στην περίπτωση που καταλήξεις σε κάγκελα, κολόνες, γωνίες πεζοδρομίων κ.τ.λ.  Κι όλα αυτά με ταχύτητες που δεν ξεπερνούν τα 50km/h, μπορεί και κάτω από 30km/h. Η φράση "μου πετάχτηκε αυτοκίνητο", είναι πολύ δημοφιλής στους διαδρόμους του ΚΑΤ…

 

Τυφλοί οδηγοί ή τυφλά σημεία;

Εδώ δεν θα συζητήσουμε για το πόσο φταίνε οι οδηγοί αυτοκινήτου και ο γενικότερος "ωχαδερφισμός" του Έλληνα. Έχουν ειπωθεί δεκάδες φορές και το μόνο αποτέλεσμα είναι πεταμένο μελάνι και χαρτί. Το θέμα είναι πώς θα προστατευτούμε εμείς ως μοτοσυκλετιστές, αλλά και πώς μπορούμε να μειώσουμε την πιθανότητες να μας συμβεί ένα τέτοιο περιστατικό.

Το πρώτο πράγματα που χρειαζόμαστε είναι να καταλάβουμε τί μπορεί να δει ένας οδηγός αυτοκινήτου. Μάλιστα υπάρχει τεράστια διαφορά στην ορατότητα ανάλογα τον τύπο, την χρονολογία κατασκευής και τον εξοπλισμό! Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων πιέζονται πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια στον τομέα της παθητικής ασφάλειας, με τα crash test να γίνονται διαρκώς αυστηρότερα. Για να επιτύχουν υψηλή βαθμολογία σε αυτά, απαιτείται ο κλωβός του αυτοκινήτου να είναι άκαμπτος. Ταυτόχρονα όμως πιέζονται και για την μείωση των εκπομπών ρύπων, οπότε τα αυτοκίνητά τους θα πρέπει να είναι όσο πιο ελαφριά γίνεται. Η μόνη λύση που έχουν βρει μέχρι σήμερα είναι να σχεδιάζουν πολύ χοντρές κολώνες, μειώνοντας τις επιφάνειες των τζαμιών. Αυτό όμως μπλοκάρει την ορατότητα προς τις γωνίες του αυτοκινήτου και δημιουργεί πολύ μεγαλύτερα τυφλά σημεία σε σύγκριση με τα παλαιότερης γενιάς αυτοκίνητα. Είναι τόσο μεγάλα αυτά τα τυφλά σημεία, που μπορεί πίσω τους να κρυφτεί ολόκληρο φορτηγό. Μια μοτοσυκλέτα που κινείται ανάμεσα στα αυτοκίνητα γίνεται κυριολεκτικά αόρατη για τον οδηγό, μόλις βρεθεί  κοντά στο πίσω δεξί ή αριστερό φανάρι ενός αυτοκινήτου. Οπότε, ακόμα κι αν ένας οδηγός αυτοκινήτου, δεν μιλάει στο κινητό, δεν στέλνει μηνύματα, δεν χαζεύει, δεν είναι μαστουρωμένος, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αλλάξει απότομα λωρίδα διότι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δεν μπορούσε να σε δει.

Ένα άλλο πρόβλημα που έχουν οι οδηγοί αυτοκινήτων όταν μένουν μποτιλιαρισμένοι για αρκετή ώρα, είναι η αδυναμία τους να εκτιμήσουν την διαφορά ταχύτητας ανάμεσα στο δικό τους όχημα και στην μοτοσυκλέτα που έρχεται πιο γρήγορα από πίσω τους. Αυτό έχει σαν συνέπεια να νομίζουν ότι προλαβαίνουν να αλλάξουν λωρίδα, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι εφικτό.

Τα καλά νέα για εμάς είναι ότι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων (σε αντίθεση με τους νομοθέτες και τις ΜΚΟ που έχουν μείνει στο "Μπαμπά μην τρέχεις" και στο "Οδηγώ προσεκτικά"…) προσπαθούν μέσω νέων τεχνολογιών να βοηθήσουν τους οδηγούς τους να μην κινδυνεύουν να συγκρουστούν με άλλα οχήματα αλλάζοντας λωρίδα. Στα αγγλικά η τεχνολογία αυτή ονομάζεται Blind Spot Alarm και χρησιμοποιεί ραντάρ που ανιχνεύουν τα υπόλοιπα οχήματα γύρω σου. Τα πιο φτηνά συστήματα απλώς ειδοποιούν τον οδηγό με ένα ηχητικό βόμβο, ενώ τα πιο εξελιγμένα (και πολύ ακριβότερα…) μπορούν να επέμβουν στα φρένα του αυτοκινήτου και στο τιμόνι, κρατώντας το αυτοκίνητο σε σταθερή απόσταση από τα υπόλοιπα οχήματα.

Καθώς υπήρχαν πολλά ρεπορτάζ στις χώρες του εξωτερικού τον τελευταίο καιρό, ότι τα συστήματα αυτά δεν μπορούν να ανιχνεύσουν τις μοτοσυκλέτες λόγω μικρότερου όγκου, εμείς ζητήσαμε από την BMW Hellas να μας δώσει ένα αυτοκίνητο με την τελευταία γενιά της τεχνολογίας Blind Spot Alarm ώστε να μπούμε για λίγες ημέρες στα παπούτσια ενός οδηγού αυτοκινήτου και να διαπιστώσουμε από πρώτο χέρι αν μπορεί πλέον να ισχυριστεί ότι δεν μας βλέπει.

 

Δεν ακούω τίποτα, δεν βλέπω τίποτα

Βρέχει κι έχουμε κολλήσει στον Κηφισό, κάνοντας δέκα μέτρα εμπρός κάθε δύο λεπτά. Λόγω τις συννεφιάς, τα φώτα των αυτοκινήτων είναι αναμμένα και κοιτώντας τους μεγάλους καθρέπτες της X1 είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταλάβεις ποιο φανάρι πίσω σου ανήκει σε αυτοκίνητο και ποιο σε μοτοσυκλέτα. Επειδή οι μοτοσυκλέτες κινούνται με μικρές ταχύτητες ανάμεσα στα αυτοκίνητα, το φανάρι τους δεν κουνιέται πολύ και φαίνονται στους καθρέπτες σαν σταματημένα. Άρα η εντύπωση που έχουμε ότι ένας οδηγός αυτοκινήτου μπορεί εύκολα να μας διακρίνει στους καθρέπτες του είναι εντελώς λανθασμένη, ειδικά σε τέτοιες συνθήκες.

Εκείνο όμως που μας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν το πόσο δύσκολο ήταν να εκτιμήσουμε σωστά τον χρόνο που η μοτοσυκλέτα πίσω θα έφτανε ακριβώς δίπλα μας. Τα περιμετρικά ραντάρ της Χ1 έπιαναν την κίνηση της μοτοσυκλέτας σε απόσταση περίπου  δύο μέτρων. Στην πράξη ήταν ικανοποιητική και έγκυρη η προειδοποίηση αν η μοτοσυκλέτα είχε χαμηλή ταχύτητα διέλευσης. Όσοι όμως περνούσαν πολύ γρήγορα δίπλα μας, δεν επαρκούσαν αυτά τα δύο μέτρα για να δώσουν χρόνο αντίδρασης σε οδηγό αυτοκινήτου και αναβάτη μοτοσυκλέτας να αποφύγουν πιθανή σύγκρουση.

Άρα τα συστήματα αυτά είναι αποτελεσματικά μόνο στις χαμηλές ταχύτητες διέλευσης, μέσα στο κέντρο της πόλης και όχι σε φαρδύς μποτιλιαρισμένους δρόμους που υπάρχει χώρος ανάμεσα στα αυτοκίνητα για να κινηθούν με μεγαλύτερες ταχύτητες οι μοτοσυκλέτες.

Το δεύτερο σύστημα ενεργητικής ασφάλειας που δοκιμάσαμε στην BMW X1 ήταν η αποτροπή ακούσιας αλλαγής λωρίδας όταν το αυτοκίνητο κινείται με υψηλότερες ταχύτητες. Το σύστημα αυτό θα έπρεπε κατά την γνώμη μας να είναι υποχρεωτικός δια νόμου εξοπλισμός σε όποιο αυτοκίνητο εισάγεται στην Ελλάδα. Γιατί; Γιατί αν δεν βγάλεις φλας το τιμόνι του αυτοκινήτου αρχίζει να τρέμει μόλις πλησιάζεις κοντά σε διαχωριστικές γραμμές!  Όσο κόπανος κι αν είσαι, το σύστημα αυτό σε αναγκάζει να βγάλεις φλας πριν αλλάξεις λωρίδα και όλοι οι μοτοσυκλετιστές ξέρουμε από πρώτο χέρι πόσες φορές έχουμε έρθει κοντά στην στούκα με αυτοκίνητα που αλλάζουν λωρίδες χωρίς να προειδοποιούν με φλας.

Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα, απ’ όλα αυτά; Πρώτα απ’ όλα ότι οι οδηγοί αυτοκινήτων δεν έχουν τόσο καλή ορατότητα και αντίληψη της κίνησης όσο οι μοτοσυκλετιστές. Οπότε να βασίζεις τη ζωή σου ή τη σωματική ακεραιότητά σου σε αυτούς δεν είναι πολύ καλή ιδέα. Έχει μεγαλύτερη αξία να σκέπτεσαι πώς να τους διευκολύνεις να σε δουν, από το να κρύβεσαι πίσω από τα τυφλά σημεία του αμαξώματος των αυτοκινήτων και μετά να τους βρίζεις. Σημασία δεν έχει να έχεις δίκιο μετά το ατύχημα, αλλά να μην έχεις γύψο…

 

Τα βασικά tips είναι τα ακόλουθα:

Σε δρόμους με περισσότερες από δύο λωρίδες και φυσιολογική κίνηση, κάτσε ακριβώς στο κέντρο πίσω από το αυτοκίνητο, βεβαιώσου ότι σε είδε και μετά προσπέρασέ το.

Σε δρόμους με περισσότερες από δύο λωρίδες και μποτιλιάρισμα σιγουρέψου ότι τα τρία-τέσσερα αυτοκίνητα εμπρός σου δεν έχουν επαρκή χώρο να αλλάξουν λωρίδα. Αν δίπλα τους υπάρχει χώρος, τότε 99,9% θα το κάνει χωρίς να σε δει ή να νοιαστεί για σένα.