MotoGP Sachsenring: Για όλους τους πίσω…

Δεν έχει αντίπαλο ο Marquez
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/7/2019

Δέκα ολόκληρα χρόνια, επτά από τα οποία στην μεγάλη κατηγορία, δέκα συνεχόμενες νίκες για τον Marquez! Ένα ρεκόρ καλύτερο από του Rossi με τις δέκα νίκες στο Mugello γιατί συνδυάζεται με ΔΕΚΑ συνεχείς pole position, επτά από τις οποίες στην μεγάλη κατηγορία (η επανάληψη εδώ στο ρόλο θαυμαστικού).

Ο Marquez ναι είναι ο καλύτερος αναβάτης με τεράστια διαφορά, δεν έχει σημασία αν τον γουστάρει κανείς σαν άνθρωπο ή αν τον συμπαθούσε μέχρι την στιγμή που πριν από χρόνια δεν συμπεριφέρθηκε όπως αρμόζει στον καλύτερο αναβάτη – που επιβάλλεται να είναι και δίκαιος. Τα MotoGP είναι προσωποκεντρικό άθλημα και δικαιολογείται να υπάρχουν συμπάθειες προς τους οδηγούς, εκτός κι αν φτάνουν στον οπαδισμό. Οπότε τον συμπαθείς δεν τον συμπαθείς, το γεγονός παραμένει πως σήμερα έδειξε για άλλη μία φορά πως είναι ο καλύτερος όλων, ένας οδηγός που αυτή την στιγμή γράφει την ιστορία των ρεκόρ των MotoGP από την αρχή. Δέκα στα δέκα σήμερα στην Γερμανία, μετά από μία άσχημη εκκίνηση από την οποία ανέκαμψε κατευθείαν στα δύσκολα φρένα της πρώτης στροφής, εκεί που έγιναν φέτος αρκετά λάθη.

Και πώς πήρε το δέκα στα δέκα; Χωρίς να παλέψει. Με κλειστό γκάζι…

Με 49% ποσοστό pole position στις εκκινήσεις που έχει κάνει στα MotoGP, ο Marquez είναι χρόνια τώρα ένας από τους καλύτερους αναβάτες όλων των εποχών και έχει ήδη κλειδώσει και τον φετινό τίτλο, από τώρα, πριν τον καλοκαιρινό διάλειμμα. Με την σημερινή του νίκη πηγαίνει με 58 βαθμούς διαφορά στην Τσεχία. 58 είναι και οι pole position που χρειάζεται για να ισοφαρίσει τον Doohan, και είναι ήδη στις 57…

Αν θέλουμε να προσθέσουμε κι άλλες συγκυρίες, σήμερα και ο Alex Marquez κέρδισε στην Γερμανία σε έναν εντυπωσιακό αγώνα, θα πρέπει να αλλάξουν όνομα στην πίστα στο τέλος…

Ο αγώνας ήταν λοιπόν ένας αγώνας για όλους τους πίσω, ο πρώτος ήταν άπιαστος.

Από όλους τους πίσω ας σταθούμε σε έναν πραγματικό ήρωα, τον Crutchlow που δεν πιστεύαμε πως θα τρέξει. Ούτε ο ίδιος το πίστευε, παρόλο που είπε πως τους καλύτερους αγώνες τους έχει κάνει τραυματισμένος. Αν ξέρεις τον εαυτό σου, τέτοιες δηλώσεις είναι εξαιρετικά ασφαλείς, και ο Crutchlow είναι τύπος που λέει πάντα αυτό που πιστεύει. Την Παρασκευή είδε πως κατάφερε να βγάλει την ημέρα, και τότε έβαλε στόχο να είναι κατευθείαν στην Q2 ώστε να επιβαρύνει λιγότερο το πόδι με τον κομμένο χιαστό. Δούλεψαν στην ομάδα του με τον ρυθμό του αγώνα και έστησαν σωστά την μοτοσυκλέτα με βάση τα νέα δεδομένα του αγώνα. Του άξιζε το βάθρο παρόλο που βρέθηκε εκεί γιατί έπεσε ο Rins, κι αυτό όχι μόνο γιατί έτρεχε με κομμένο χιαστό, αλλά γιατί ήταν έτοιμος να περάσει τον Vinales μέχρι που έχασε πρόσφυση στο πίσω ελαστικό και είπε να αφήσει την δεύτερη θέση στον Ισπανό, μιας και ήταν ήδη στο βάθρο. Αν δεν πάλευε για την δεύτερη θέση, αλλά για την τρίτη, ο Crutchlow θα το είχε βάλει πείσμα μέχρι την καρό σημαία, παίρνοντας το μεγάλο ρίσκο… Αυτή την στιγμή ο Crutchlow είναι η δεύτερη καλύτερη Honda… κι αυτό λέει πολλά για τον Lorenzo.

Ο αγώνας από την αρχή ήταν αγώνας από την δεύτερη και πίσω, παρόλο που ο Marquez δεν ξεκίνησε καλά, κι όπως λέγαμε χθες, στο Sachsenring έχει σημασία ποιος ξεκινά πρώτος. Πήρε ένα ρίσκο στα φρένα, έστριψε πρώτος και μετά ακολουθήσε το πρόγραμμα όπως το είχε στο μυαλό του. Δύο συντηρητικούς γύρους στην αρχή να πατήσουν καλά τα ελαστικά και μετά να εξαφανιστεί. Συντηρητικός γύρος για τον Marquez σημαίνει λίγο πιο μπροστά από τους υπόλοιπους βέβαια, οπότε μετά από λίγο δεν θα ασχολούμασταν ξανά μαζί του.

Η εκκίνηση ήταν εκρηκτική και για τους υπόλοιπους. Ο Miller, η καλύτερη Ducati μέχρι και το Σάββατο, πετάχτηκε εμπρός με εντυπωσιακό τρόπο, ακούμπησε τον Vinales και τον Quartararo, όχι επιθετικά, αλλά καθαρά αγωνιστικά σε μία τόσο δυναμιτισμένη εκκίνηση και στο τέλος αυτό που κατάφερε ήταν να βγάλει εκτός τον Quartararo που έχασε μερικές θέσεις. Δεύτερος έστριψε ο Vinales και πίσω του ο Rins. Μόλις το σχέδιο του Marquez μπήκε σε εφαρμογή, ο Vinales έβλεπε το κενό εμπρός του να ανοίγει. Ο Rins πίσω του έκανε εκείνη την στιγμή τον καλύτερο χρόνο και σκεφτόταν πως ο Ισπανός της Yamaha του κόβει φόρα. Στην πράξη ήταν ο Ισπανός της Honda που είχε βγάλει την ασφάλεια.

Ο Rins κάνει την κίνηση και μπαίνει μπροστά, δείχνοντας πως ίσχυαν και τα δύο. Και ο Vinales δεν είχε το μέγιστο, και ο Marquez είχε βγάλει την ασφάλεια. Η Suzuki μπήκε μπροστά από την Yamaha και θα έμενε εκεί. Ο Quartararo, ο άνθρωπος που συγκεντρώνει τις ελπίδες για έναν σοβαρό αντίπαλο του Marquez στο μέλλον, θα έκανε ένα λάθος απειρίας πέφτοντας και στερώντας μία πολύ καλή ευκαιρία για μάχες και θέαμα.

Λίγο αργότερα το ίδιο θα έκανε και ο Rins. Άλλο ένα βάθρο εκτός για την Suzuki, άλλη μία αποκαρδιωτική στιγμή. Μόλις έκλεισε το γκάζι στην έξοδο της 11ης στροφής προς την πίσω κατηφορική ευθεία, ένα σημείο που γίνονται οι πιο πολλές πτώσεις και θέλει προσοχή, ο Rins θα έφευγε από την δεύτερη θέση ουρλιάζοντας μέσα από το κράνος του…

Νωρίτερα θα είχαμε χάσει και τον Zarco, ενώ αργότερα θα είχε πτώση και ο Aleix Espargaro. Στην αρχή και την μέση του αγώνα, οι Oliveira και Bagnaia θα είχαν από μία έξοδο χωρίς να εξελιχθεί σε πτώση. Με τον Espargaro της Aprilia θα έκλεινε για όλο τον αγώνα ο κύκλος των πτώσεων.

Με τον Rins εκτός, η διαφορά του Vinales από τον Marquez είναι ήδη τεράστια, δεν τον βλέπει πουθενά. Ο Marquez είχε την μεσαία γόμα πίσω που βοηθά στο ακραίο πλάγιασμα που απαιτεί η Honda για να στρίψει, και επίτηδες στις δοκιμές μπήκε στον κόπο να κάνει 21 γύρους με ένα ζευγάρι για να δει αν βγάζουν αγώνα. Βλέποντας την επιβεβαίωση η απόφαση για εκείνον ήταν εύκολη. Ο Vinales είχε διαφορετικέ στρατηγική, κοιτώντας να έχει λάστιχο για τους τελευταίους γύρους, αν και το μόνο που θα έπρεπε να έχει είναι μία συσκευή που παγώνει τον χρόνο για όλους τους υπόλοιπους, διαφορετικά και με καινούριο λάστιχο δεν γινόταν να καλύψει την διαφορά. Το μόνο που νιώθει στον μοναχικό του αγώνα στην δεύτερη θέση, είναι ο Crutchlow που είχε καταφέρει να έρθει στην τέταρτη θέση, και πλέον στην τρίτη. Κυνηγήθηκαν από την μέση του αγώνα, όταν ο ρυθμός του Βρετανού συντονίστηκε με την Yamaha και όταν ήρθε και η πτώση του Rins είχε φτάσει η στιγμή να παλέψουν, μέχρι να γλιστρήσει η Honda και να αφήσει την προσπάθεια με το βάθρο να κλειδώνει τις θέσεις του.

Πιο πίσω ο Mir προσπάθησε για λίγο να τα βάλει με ιερά τέρατα και τρελούς και τα κατάφερε και με τους δύο. Πέρασε τον Rossi και πάλεψε με τις εργοστασιακές Ducati και με τον Miller, αυτός είναι ο «τρελός» που λέγαμε πιο πάνω. Στο τέλος θα έχανε την μάχη μαζί τους, αλλά θα κατάφερνε να μείνει εμπρός από τον Rossi και τον Morbidelli που μέχρι την μέση του αγώνα ήταν καλύτερος από τις εργοστασιακές Ducati.

Ο Dovizioso το είχε πει, πως για την Γερμανία ήλπιζε στην πέμπτη θέση, όμως αυτή θα την είχε τελικά μόνο και μόνο γιατί δύο νέοι αναβάτες, ο Rins και ο Quartararo θα έπεφταν, διαφορετικά θα ήταν έβδομος. Πάλεψε με τον Petrucci, του έκανε και ένα δύσκολο προσπέρασμα, όχι επιθετικό αλλά δύσκολο και οι δυο τους θα έκαναν μερικές ακόμη αλλαγές, μέχρι που ο Petrucci θα περνούσε μπροστά και έμενε εκεί, στην τέταρτη θέση.

Ο Miller πάλεψε κι αυτός μαζί τους για λίγο, αλλά τελικά θα τερμάτιζε πίσω τους και εμπρός από τον Mir που έμεινε στην 7η θέση τελικά. Ο Rossi πέρασε και τον Morbidelli και τερμάτισε στην 8η θέση, από την 9η που ήταν από την αρχή σχεδόν του αγώνα πριν τον περάσει ο Mir και πριν πέσει και ο Rins.

Την δεκάδα έκλεισε ο Bradl, ο άνθρωπος που φωνάζει η Honda όταν θέλει να διατηρήσει βαθμούς στο πρωτάθλημα κατασκευαστών γιατί κάποιος εργοστασιακός αναβάτης δεν τρέχει. Ας ελπίσουμε πως αυτή είναι η τελευταία φορά που ο Bradl αντικαθιστά τον Lorenzo...

Συγχαρητήρια αξίζει και ο Nakagami στην 14η θέση που κατάφερε να βγάλει τον αγώνα με τραυματισμένο αστράγαλο και δίχως να μπορεί να περπατήσει μόνος του. Χρειαζόταν πατερίτσες ακόμη και για λίγα βήματα μέσα στο box…

Η Γερμανία μας οδηγεί σε ένα διάλειμμα από την δράση, με ένα ξεκούραστο Δέκα στα Δέκα για τον Marquez και ένα πρωτάθλημα που πρακτικά αν δεν πέσει δεν θα το χάσει…

 

Θέση
Αναβάτης
ΜΟΤΟ
Km/h
Χρόνος/Διαφ.
1
Marc MARQUEZ
Honda
160.6
41'08.276
2
Maverick VIÑALES
Yamaha
160.3
+4.587
3
Cal CRUTCHLOW
Honda
160.1
+7.741
4
Danilo PETRUCCI
Ducati
159.5
+16.577
5
Andrea DOVIZIOSO
Ducati
159.5
+16.669
6
Jack MILLER
Ducati
159.5
+16.836
7
Joan MIR
Suzuki
159.5
+17.156
8
Valentino ROSSI
Yamaha
159.3
+19.110
9
Franco MORBIDELLI
Yamaha
159.2
+20.634
10
Stefan BRADL
Honda
159.1
+22.708
11
Tito RABAT
Ducati
158.9
+26.345
12
Pol ESPARGARO
KTM
158.9
+26.574
13
Andrea IANNONE
Aprilia
158.5
+32.753
14
Takaaki NAKAGAMI
Honda
158.5
+32.925
15
Karel ABRAHAM
Ducati
158.1
+37.934
16
Hafizh SYAHRIN
KTM
157.9
+41.615
17
Francesco BAGNAIA
Ducati
157.0
+56.189
18
Miguel OLIVEIRA
KTM
156.9
+57.377
Πτώσεις:
 
Aleix ESPARGARO
Aprilia
159.4
2 Laps
 
Alex RINS
Suzuki
160.9
12 Laps
 
Johann ZARCO
KTM
155.6
28 Laps
 
Fabio QUARTARARO
Yamaha
155.4
29 Laps

 

Ετικέτες

Ai Ogura, Moto2 - Ο Πρώτος Ιάπωνας Πρωταθλητής MotoGP εδώ και 15 χρόνια!

Από τον τίτλο του Hiroshi Aoyama στα 250 κ.εκ. το 2009
Ai Ogura
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

29/10/2024

Μπορεί στον αγώνα της Ταϊλάνδης ο Aron Canet να πήρε τη νίκη στην κατηγορία Moto2, όμως το Πρωτάθλημα πήγε στον δεύτερο στο Buriram, Ai Ogura της MT Helmets MSI, που έγινε έτσι ο πρώτος Ιάπωνας αναβάτης που παίρνει τίτλο σε κατηγορία του MotoGP μετά από 15 χρόνια και τον Hiroshi Aoyama που επίσης είχε στεφθεί Πρωταθλητής στη μεσαία -και δίχρονη τότε- κατηγορία του θεσμού.

Ο γεννηθείς στις 26/1/2001 νεαρός Ιάπωνας ξεκίνησε να αγωνίζεται σε διεθνείς αγώνες το 2015, όπου συμμετείχε στο Asia Talent Cup, τερματίζοντας 7ος γενικής. Στη δεύτερη χρονιά του στο ασιατικό φυτώριο ταλέντων, το 2016, ο Ogura τερμάτισε 2ος, με αρκετές νίκες και βάθρα. Το 2016 μεταπήδησε στο Red Bull MotoGP Rookies Cup, παίρνοντας και το πρώτο του βάθρο με το καλημέρα. Το 2017 πήρε 2 νίκες, 5 βάθρα και 2 pole positions στον θεσμό της Red Bull, ενώ συμμετείχε και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIM CEV Repsol Moto3 Junior. Το 2018 συνέχισε στο ίδιο Πρωτάθλημα για να τερματίσει 5ος, ενώ έκανε και το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto3, παίρνοντας και τον πρώτο του βαθμό. Το 2019 ο Ιάπωνας αναβάτης συμμετείχε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς στο Παγκόσμιο Moto3, με τη Honda Team Asia, τερματίζοντας 10ος γενικής. Το 2020 ο αναβάτης από το Τόκιο ανέβηκε 7 φορές στο  βάθρο, περισσότερες φορές απ’ όλους, όμως παρόλα αυτά στο τέλος της σεζόν είχε κακά αποτελέσματα για να βρεθεί τρίτος στη βαθμολογία, πίσω από τους Albert Arenas και Tony Arbolino. Το 2021 πήρε προαγωγή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2, συνεχίζοντας με την Honda Team Asia, κάνοντας εντυπωσιακό ντεμπούτο τερματίζοντας 8ος στη γενική. Το 2022 βρέθηκε στις πρώτες γραμμές της μάχης για τον τίτλο, με 3 νίκες και 4 ακόμα βάθρα, για να προηγηθεί στη βαθμολογία δύο γύρους πριν το τέλος. Όμως μερικές άσχημες πτώσεις στους τελευταίους δυο αγώνες τον έριξαν στη δεύτερη θέση, πίσω από τον Augusto Fernandez που κατόπιν κατέληξε στην ομάδα της GASGAS στο MotoGP. Το 2023 ήταν μια χρονιά που ο Ogura θα θέλει να ξεχάσει, με κακές επιδόσεις, μόλις τρία βάθρα και μια 9η θέση γενικής, ενώ το 2024 άλλαξε ομάδα, αλλαγή που του έφερε… γούρι, αφού μαζί με την MT Helmets MSI πήρε τελικά τον τίτλο της Moto2 απέναντι σε μεγάλα αστέρια όπως τους Aron Canet, Sergio Garcia, Fermin Aldeguer, Manuel Gonzalez, κ.α.

Κάπως έτσι, ο Ai Ogura, με μόλις 3 νίκες φέτος, πήρε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2 και κατευθύνεται προς τη μεγάλη κατηγορία MotoGP το 2025, αφού έχει ήδη συνάψει συμβόλαιο με την TrackHouse Racing Aprilia από τον 8ο μήνα του έτους.

Ετικέτες