MotoGP Portimao Χρονομετρημένα: Η πρώτη pole του Oliveira στα MotoGP

Δόξα στο παιδί του διπλανού χωριού
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

21/11/2020

Η μέρα ξεκίνησε με τους αναβάτες να προσπαθούν να κάνουν όσους περισσότερους γύρους γίνεται σε αυτή την “άγνωστη” πίστα για τους ίδιους και τους μηχανικούς τους, δοκιμάζοντας ρυθμίσεις, ελαστικά και γραμμές. Οπότε δεν ήταν έκπληξη που είδαμε πολλές εξόδους, λάθη, αλλά και πτώσεις στα FP3/FP4. Ειδικά στα FP4 όπου άρχισε να φυσάει αποσταθεροποιώντας ακόμα περισσότερο τις μοτοσυκλέτες στα άλματα που κάνουν με πολύ υψηλές ταχύτητες σε αυτή την πίστα, ο Nakagami είχε μια copy-paste πτώση στην Κ4 όπως και εχθές, τραυματίζοντας ξανά το χέρι του στο ίδιο σημείο, ενώ από την λίστα με τις πτώσεις δεν έλειπε το όνομα του Pol Espargaro και του Alex Rins που είχαν και αρκετές εξόδους.

Πρόβλημα με την μοτοσυκλέτα του είχε στα FP4 ο Zarco, καθώς ο κινητήρας σήκωσε τα χέρια ψηλά και παρέδωσε το πνεύμα. Ο γάλλος προσπάθησε να γυρίσει στα πιτς με την εξάτμιση να βγάζει ντουμάνια καπνού, αναγκάζοντας του οργανωτές να διακόψουν για λίγο την διαδικασία, ώστε να ελέγξουν αν υπάρχον λάδια στην πίστα. Το πόσο δύσκολες είναι οι συνθήκες σε αυτή την πίστα, φάνηκε από το γεγονός πως ο πρωταθλητής Joan Mir και ο νικητής του προηγούμενο αγώνα Morbidelli δεν κατάφεραν να περάσουν κατευθείαν στο Q2. Έτσι στο Q1 είχαμε μερικά πολύ γνωστά ονόματα και ήταν σαφές πως θα βλέπαμε πολύ στενή μάχη για τα εισιτήρια του Q2 μεταξύ Morbidelli και Mir…. Ίσως επειδή κανείς δεν περίμενε να δει τον Cal Crutchlow να κάνει έναν φανταστικό γύρο και να περνά στο Q2 μαζί με τον Morbidelli, αν και ο αναβάτης τη Petronas λαχτάρισε στα τελευταία λεπτά βλέποντας τον Brad Binder να είναι παντού πιο γρήγορος εκτός από το τελευταίο section για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου.

Η πρόγευση του Q1 ήταν πολύ καλή, διότι το κράτημα της πίσταw είχε γίνει καλύτερο από τα soft ελαστικά που είχαν καλύψει την άσφαλτο στο Q1 και αυτό φάνηκε αμέσως όταν ο Morbielli μπήκε στην πίστα με medium πίσω ελαστικό και έκανε καλύτερο χρόνο από εκείνον που είχε πετύχει με soft ελαστικό μερικά λεπτά πριν. Βάζοντας το τελευταίο soft ελαστικό που του είχε μείνει, ο Morbidelli σπάει τα χρονόμετρα λίγο αργότερα γράφοντας για πρώτη φορά 1:38. Όμως ο πορτογάλος Oliveira είχε άλλη άποψη και με έναν φανταστικό γύρο πήρε την πρώτη pole του στα MotoGP.  

 

Κατάταξη Q2

1

88

Miguel OLIVEIRA

POR

Red Bull KTM Tech 3

KTM

337.5

1'38.892

 

2

21

Franco MORBIDELLI

ITA

Petronas Yamaha SRT

Yamaha

331.2

1'38.936

 

3

43

Jack MILLER

AUS

Pramac Racing

Ducati

345.0

1'39.038

 

4

35

Cal CRUTCHLOW

GBR

LCR Honda CASTROL

Honda

338.5

1'39.156

 

5

20

Fabio QUARTARARO

FRA

Petronas Yamaha SRT

Yamaha

333.3

1'39.199

 

6

6

Stefan BRADL

GER

Repsol Honda Team

Honda

339.6

1'39.204

 

7

5

Johann ZARCO

FRA

Esponsorama Racing

Ducati

342.8

1'39.238

 

8

12

Maverick VIÑALES

SPA

Monster Energy Yamaha MotoGP

Yamaha

332.3

1'39.260

 

9

44

Pol ESPARGARO

SPA

Red Bull KTM Factory Racing

KTM

335.4

1'39.284

 

10

42

Alex RINS

SPA

Team SUZUKI ECSTAR

Suzuki

337.5

1'39.467

 

11

30

Takaaki NAKAGAMI

JPN

LCR Honda IDEMITSU

Honda

334.3

1'39.531

 

12

4

Andrea DOVIZIOSO

ITA

Ducati Team

Ducati

343.9

1'39.587

 

 

 

Κατάταξη Q1

1

35

Cal CRUTCHLOW

GBR

LCR Honda CASTROL

Honda

340.6

1'39.250

 

2

21

Franco MORBIDELLI

ITA

Petronas Yamaha SRT

Yamaha

334.3

1'39.276

 

3

33

Brad BINDER

RSA

Red Bull KTM Factory Racing

KTM

336.4

1'39.390

 

4

41

Aleix ESPARGARO

SPA

Aprilia Racing Team Gresini

Aprilia

339.6

1'39.762

 

5

63

Francesco BAGNAIA

ITA

Pramac Racing

Ducati

340.6

1'40.019

 

6

73

Alex MARQUEZ

SPA

Repsol Honda Team

Honda

342.8

1'40.049

 

7

46

Valentino ROSSI

ITA

Monster Energy Yamaha MotoGP

Yamaha

335.4

1'40.058

 

8

9

Danilo PETRUCCI

ITA

Ducati Team

Ducati

342.8

1'40.091

 

9

32

Lorenzo SAVADORI

ITA

Aprilia Racing Team Gresini

Aprilia

338.5

1'40.174

 

10

36

Joan MIR

SPA

Team SUZUKI ECSTAR

Suzuki

331.2

1'40.290

 

11

53

Tito RABAT

SPA

Esponsorama Racing

Ducati

343.9

1'40.427

 

12

82

Mika KALLIO

FIN

Red Bull KTM Tech 3

KTM

337.5

1'41.753

 

 

MotoGP Honda: Πώς ο νέος ρόλος του Nakagami μπορεί να κάνει την διαφορά στο HRC

Ο χαμένος κρίκος σε μία ανοικτή αλυσίδα
MotoGP Honda: Πώς ο νέος ρόλος του Nakagami μπορεί να κάνει την διαφορά στο HRC
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/8/2024

Ο Nakagami έχει ήδη μπει στον νέο του ρόλο από τώρα, καθώς έδωσε την δική του εξήγηση για την στιγμή που η Honda πήρε τον κατήφορο. Ταυτόχρονα φάνηκε πως το πλάνο του HRC να ενδυναμώσει την ομάδα δοκιμών στην Ιαπωνία με έναν αναβάτη που έχει πολύ μεγάλη εμπειρία στην αγωνιστική ομάδα που εδρεύει στην Ευρώπη, θα γεφυρώσει ένα χάσμα που αυτή την στιγμή δημιουργεί τεράστια προβλήματα.

Αρχικά να θυμίσουμε πως έχει ανακοινωθεί εδώ, η απόφαση του Nakagami να σταματήσει την αγωνιστική του καριέρα και να γίνει δοκιμαστής του HRC, αφήνοντας την θέση ανοικτή για τον Somkiat Chantra, τον πρώτο Ταϊλανδό που θα ανέβει στην μεγάλη κατηγορία. Όπως γράφαμε και στο άρθρο από την στιγμή που χάθηκε η ευκαιρία του Ai Ogura που επέλεξε την Aprilia, δεν γινόταν για την Honda να ανεβάσει κάποιον άλλο στην δεύτερη σέλα της LCR καθώς αυτή καλύπτεται από την Idemitsu και αφορά αποκλειστικά Ασιάτη αναβάτη.

Από την επόμενη σεζόν ο Nakagami θα βοηθά τον Chantra να προσαρμοστεί στη μεγάλη κατηγορία και ταυτόχρονα θα έχει ενεργό ρόλο μέσα στο HRC με την έδρα του να είναι στην Ιαπωνία. Θα ταξιδεύει συχνά και θα βρίσκεται στην παλιά ομάδα, ενώ όπως έχουμε ήδη γράψει θα στοχεύει σε wildcart συμμετοχές, πάντα με στόχο μεγαλύτερες ευκαιρίες δοκιμών.

Εδώ τώρα είναι που το HRC θα έχει την ευκαιρία να κάνει κάτι νέο. Μπορεί να είναι αδιανόητο όμως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουν οι εταιρείες αυτού του μεγέθους και αντίστοιχα τα πολυμελή αγωνιστικά τμήματα, είναι η λιγότερο άμεση επικοινωνία έως και η παντελής έλλειψή της. Συμβαίνει σε όλους, όχι μόνο στη Honda και έχω παραδείγματα που αυτό επηρεάζει την κατασκευή των μοτοσυκλετών που καταλήγουν σε εμάς, καθώς και την εξέλιξή τους. Θέλω να επεκταθώ στην αναγνώριση του προβλήματος που ανέφερε ο Nakagami πως θέλει να λύσει, καθώς αντιλαμβάνομαι πως το ευρύ κοινό δεν μπορεί να διανοηθεί ότι ένα μάτσο μηχανολόγοι-μηχανικοί στην Ιαπωνία δεν μιλάνε με τους αναβάτες και τους μηχανικούς στα MotoGP για να φτιάξει άμεσα ο ένας, εκείνο που θέλει ο άλλος. Μου περιέγραφε με μία δόση κομπασμού, ο υπεύθυνος εξέλιξης της BMW Motorrad, πριν από μία ντουζίνα χρόνια μέσα στις εγκαταστάσεις της BMW Motorrad που μόλις είχαν παραλάβει από την αποχώρηση της ομάδας της F1, το πώς κατάφερε να πάρει τεχνολογία από την αγωνιστική ομάδα του αυτοκινήτου για να κατασκευάσει τον ενιαίο εξακύλινδρο στρόφαλο για τον νέο κινητήρα τότε κινητήρα της σειράς Κ. Ήταν δηλαδή κατόρθωμα, όχι κάτι δεδομένο. Ο υπεύθυνος εξέλιξης των WR της Yamaha που στην συνέχεια ανέλαβε το νέο On-Off, μου είχε αναλύσει τον κόπο του να δημιουργήσει ένα πρωτόκολλο συνεργασίας της ομάδας που είχαν στο Rally Dakar με το τμήμα σχεδιασμού στην πορεία για την δημιουργιά του T7 που μετέπειτα έγινε το Yamaha Tenere, το οποίο είχε ξεκινήσει για κάτι σαν Tracer7 και άλλαξε στην πορεία. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, δεν υπήρχε πρωτόκολλο επικοινωνίας μέχρι εκείνη την στιγμή. Τώρα δεν υπάρχει και ομάδα της Yamaha στο Dakar, αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία. Στα MotoGP αυτό το πρόβλημα το έλυσε για την Ducati ο Dall’Igna ενώ αντίστοιχα στην KTM ο Pedrosa. Να σημειωθεί πως η KTM έχει μία ξεχωριστή δομή με ενδιάμεση θέση εργασίας που επιτρέπει στον οποιοδήποτε, από οποιοδήποτε τμήμα να έρθει σε άμεση επαφή με τους αναβάτες, οποιαδήποτε στιγμή. Κι εκεί όμως χρειαζόταν κάποιος με εμπειρία στις πίστες των MotoGP για να βοηθήσει την επικοινωνία αγωνιζόμενων-μηχανολόγων, ακόμη και σε αυτό το επίπεδο. Η Honda είναι κρίμα που έχασε τον Pedrosa από αναβάτη εξέλιξης καθώς μιλάμε για έναν από τους καλύτερους αναβάτες στην ιστορία, ταυτόχρονα όμως ούτε εκείνος θα ήταν σε θέση να κάνει ακριβώς αυτό για το οποίο ήδη προετοιμάζεται ο Nakagami.

Η γλώσσα δεν είναι το πρόβλημα, τουλάχιστον όχι σε αυτό το επίπεδο επαγγελματισμού. Το κενό επικοινωνίας βρίσκεται στην κατανόηση της θέσης που έχει ο καθένας, της χάραξης συνισταμένης πορείας και της σύμπνοιας σε κοινό στόχο. Διαφορετικά εκείνοι που είναι επιφορτισμένοι με την εξέλιξη του κινητήρα, τραβούν το δικό τους δρόμο που μπορεί να οδηγεί εκείνους που ψάχνουν την πρόσφυση στον πίσω τροχό από την πλευρά αναρτήσεων και φρένων, ακόμη πιο μακριά από τον δικό τους σκοπό.

Με δηλώσεις του στον Τύπο ο Nakagami εξηγεί τα παραπάνω, φανερώνοντας την χρονική στιγμή που ξεκίνησε το πρόβλημα στην Honda αποδεικνύοντας ταυτόχρονα την βαθιά γνώση που έχει ως ένας από τους ανθρώπους με βρίσκεται εκεί από τότε που η Honda ήταν ανταγωνιστική, μέχρι το σήμερα που πασχίζει για την δεκάδα.

Τοποθέτησε τον κατήφορο της Honda στις αλλαγές που εμείς είδαμε το 2022, όταν άλλαξαν τελείως την RC213V προσπαθώντας να βρουν πρόσφυση στον πίσω τροχό καθώς η μοτοσυκλέτα δούλευε μονάχα όταν ο εμπρός βρισκόταν ακριβώς στο όριο, εξηγώντας εν μέρη και τις ριψοκίνδυνες επιλογές του Marquez. Κατέληξαν όμως να έχουν μία μοτοσυκλέτα με χειρότερη ισορροπία πρόσφυσης εμπρός και πίσω, χάνοντας μάλιστα και δύναμη. Κανείς δεν συνεργαζόταν σωστά, είπε ο Nakagami, καθένας έπραττε το δικό του κάνοντας βήματα μπροστά, την ίδια στιγμή που η Ducati έκανε βήματα εμπρός στον τομέα των αεροδυναμικών βοηθημάτων, του ελέγχου της γεωμετρίας με αυξομείωση της διαδρομής των αναρτήσεων και τόσα άλλα που άνοιξαν τέρμα την ψαλίδα μεταξύ τους. «και όσο άνοιγε η ψαλίδα, τόσο βρισκόμασταν σε σύγχυση και δεν μπορούσαμε να φέρουμε στην πίστα μία ισορροπημένη μοτοσυκλέτα» εξήγησε ο Taka, «οπότε ναι, ο κατήφορος ξεκίνησε το 2022».

Ένας βασικός λόγος που το HRC έχασε αυτό τον κρίκο στην αλυσίδα επικοινωνίας μεταξύ paddock και Ιαπωνίας, μπορεί να αναζητηθεί στο κύμα των αλλαγών της καθημερινότητας που είχε φέρει το προηγούμενο διάστημα η πανδημία και είχε αντιμετωπιστεί με διαφορετικούς ρυθμούς εδώ στην Ευρώπη και εκεί στην Ιαπωνία. Σε κάθε περίπτωση ο Nakagami φαίνεται ισορροπημένος και αποφασισμένος να έχει ενεργό ρόλο στην μετάλλαξη των διαδικασιών. Δεν θα έχει όμως την εξουσία να κάνει αλλαγές, μονάχα να προτείνει, οπότε μένει να δούμε αν τις απόψεις του τις συμμερίζονται και άλλοι μέσα στο HRC, πραγματοποιώντας τις αλλαγές που χρειάζονται για να γίνει η Honda πιο ανταγωνιστική από τώρα και όχι απλά να περιμένει την μεγάλη αλλαγή του 2027. Καθώς η ψαλίδα δεν θα κλείσει μόνο με την αλλαγή κυβισμού και νέα μοτοσυκλέτα, αν η επικοινωνία και η συνεννόηση εξακολουθούν να αποτελούν προβλήματα.

Ετικέτες