MotoGP Ινδονησία: Απόλυτη κυριαρχία Martin σε αλάνθαστη ημέρα με πολλές πτώσεις

Κέρδισε θέσεις από πτώσεις ο Bagnaia
MotoGP Ινδονησία: Απόλυτη κυριαρχία Martin σε αλάνθαστη ημέρα με πολλές πτώσεις
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/9/2024

Ένας δύσκολος αγώνας για σχεδόν όλους, πλην ελάχιστους αναβάτες στην Ινδονησία με τις δύσκολες συνθήκες και αλάνθαστος για τους δύο πρώτους και ιδιαίτερα για τον Martin που κυνηγώντας το πρωτάθλημα έπρεπε να αποφύγει το ρίσκο ενώ ταυτόχρονα ήταν ο ταχύτερος.

Και ήταν από την πρώτη στιγμή του αγώνα, κάνοντας μία φανταστική εκκίνηση ανοίγοντας την απόσταση. Ο Bagnaia αντιθέτως έκανε λάθος στην εκκίνηση και έχασε πολλές θέσεις και όπως είπε και ο ίδιος ήταν η 5η φορά στην σειρά που δεν τα καταφέρνουν στις εκκινήσεις. Ο Marc Marquez παραλίγο να καταφέρει το ίδιο με τον αγώνα Sprint, αλλά βρέθηκε στην εξωτερική αυτή τη φορά σε αντίθεση με το Σάββατο που είχε κρατήσει την εσωτερική στην πρώτη στροφή. Κέρδισε μόνο τέσσερις θέσεις στην εκκίνηση και μπήκε πίσω από ένα μπουλούκι αναβατών που όλοι μαζί κυνηγούσαν την τρίτη θέση. Κατά επέκταση και τις υπόλοιπες εκείνη την στιγμή, αλλά όσο ο Martin απομακρυνόταν το ίδιο έκανε και ο Acosta και το ενδεχόμενο αυτό απομακρυνόταν. Πριν από αυτό βέβαια έπρεπε να φύγει από την μέση ο Bastianini…

Ταυτόχρονα στην δεύτερη μόλις στροφή απομακρύνθηκε το ενδεχόμενο της συνέχισης του αγώνα και για 4 αναβάτες καθώς ο Miller έχασε πρόσφυση εμπρός και πήρε σβάρνα τον Alex Marquez, Aleix Espargaro και Luca Marini σε ένα περιστατικό που πολύ φυσιολογικά δεν επέφερε την τιμωρία του.

Ο Bastianini κράτησε για πολύ λίγο την δεύτερη θέση του αγώνα, φανερά μακριά από τον ρυθμό του Martin. Πολύ γρήγορα ο Acosta τον πέρασε ενώ πίεζε από την πρώτη στροφή. Πίσω τους είχαν σε μικρή απόσταση τον Morbidelli με τον Bezzecchi ακολουθούμενο από ένα πολύ ενδιαφέρον τρίο αναβατών, με πρώτο τον Bagnaia και πίσω τον Marquez και τον Di Giannantonio που είχαν μία πολύ θεματική μάχη αλλάζοντας συνεχώς θέσεις.

Εναλλάξ επιτέθηκαν και στον Bagnaia που έκανε αμυντική οδήγηση κλείνοντας την πόρτα και αφήνοντας τους δύο να παλέψουν χαρίζοντας θέαμα. Η μάχη έληξε με πτώση του Di Giannantonio αφήνοντας τον Marquez μόνο του, καθώς εκείνη την στιγμή φάνηκε πως δεν είχε τον ρυθμό να ξανά κάνει επίθεση στον Bagnaia. Πράγματι ο Bagnaia είχε ανεβάσει ρυθμό και φαινόταν πως ο Marc Marquez θα έκανε έναν μοναχικό αγώνα χωρίς να μπορεί να απειλήσει κανέναν, όταν ξαφνικά έσπασε ο κινητήρας του! Ήταν τόσο ξεκάθαρο για τον ίδιο τι συνέβη, που βγήκε αμέσως εκτός πίστας για να μην γεμίσει λάδια με την μοτοσυκλέτα ήδη να καίγεται κάτι που κατάλαβε μόλις κατέβηκε από τη σέλα, μπροστά στους κριτές που αμέσως άδειασαν δύο πυροσβεστήρες επάνω της.

Από το τελευταίο ένα τρίτο του αγώνα και μετά ο Acosta άρχισε να μειώνει την απόσταση από τον Martin η οποία είχε ξεπεράσει σε ένα σημείο το 1,5 δευτερόλεπτο και έφτασε στο μισό, πριν ο Martin αρχίσει να ξανά ανεβάζει την διαφορά κοντά στο ένα δευτερόλεπτο χωρίς ποτέ να αφήσει τον Acosta να νιώσει ότι μπορεί να κερδίσει τον αγώνα.

Στο μεταξύ ο Bastianini με τον Bezzecchi είχαν αρχίσει να συνωστίζονται πίσω από τον Morbidelli σε ένα σκηνικό που έμοιαζε αμυδρά με το τρίπτυχο Bagnaia, Marquez και Di Giannantonio γιατί είχε λιγότερες μάχες.

Τελικά ο Bastianini καταφέρνει να περάσει μπροστά και αμέσως κάνει ταχύτερο γύρο, έχοντας έναν ρυθμό με τον οποίο πλησίαζε τον Acosta και διεκδικούσε εκείνη την στιγμή την δεύτερη θέση. Αυτό δεν θα του έβγαινε σε καλό όμως, καθώς σημείωσε πτώση χάνοντας ένα σίγουρο, εκείνη την στιγμή, βάθρο.

Η πτώση της δεύτερης εργοστασιακής Ducati 7 γύρους πριν το τέλος του αγώνα, άνοιγε το παράθυρο για την άνοδο του Bagnaia πιο ψηλά στην βαθμολογία από την στιγμή που δεν είχε διαφορά από τους δύο εμπρός και ξεκάθαρα καλύτερο ρυθμό στους προηγούμενους γύρους.

Δεν χρειάστηκε να παλέψει καθόλου για την θέση του Bezzecchi καθώς έκανε το λάθος εκείνος ανοίγοντας γραμμή και αφήνοντας την πόρτα ανοικτή.

Ο Morbidelli ήταν λίγο πιο δύσκολη περίπτωση, ας μην ξεχνάμε πως ήταν ο ταχύτερος στα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά και μακράν καλύτερος από τον ίδιο του τον εαυτό στους προηγούμενους αγώνες. Απέναντι στον Bagnaia βέβαια δεν είχε πολλές ελπίδες και η προσπέρασή του ήταν πολύ καθαρή και χωρίς δυνατή μάχη που θα μεγάλωνε το ρίσκο.

Χωρίς άλλα λάθη από τους μπροστά, που θα μπορούσαν εύκολα να γίνουν καθώς όπως είπε ο Martin χαρακτηριστικά πάλευε με την πτώση σε κάθε στροφή σχεδόν, ενώ ο Bagnaia δήλωνε πως ήταν εξαιρετικά δύσκολος αγώνας, το βάθρο ολοκλήρωσε τους δύο γύρους που έμεναν σε ένα σημαντικό για το πρωτάθλημα αποτέλεσμα καθώς ξεκαθάρισε αυτό που φαινόταν καιρό τώρα, ότι μόνο δύο διαγωνίζονται για τον φετινό τίτλο.

Ο Zarco ήταν η καλύτερη Honda για άλλη μία φορά, με άλλη μία πτώση του Mir και βρέθηκε εντός δεκάδας μόνο εξαιτίας των πολλών πτώσεων εμπρός, διαφορετικά θα ήταν στην φυσιολογική για την εποχή ντροπής της Honda, αρκετά μακριά από την δεκάδα.

Ακόμη περιμένουμε το αποτέλεσμα των εξετάσεων στο ελαστικό του Acosta καθώς αν τιμωρηθεί με χρονική ποινή 16 δευτερολέπτων θα φέρει τον Zarco μπροστά και τον Bagnaia στην δεύτερη θέση με μεγαλύτερη συγκομιδή βαθμών. Μένει να δούμε πώς θα εξελιχθεί η απόφαση αυτή.

O Martin σταμάτησε στην 16η στροφή μετά τον αγώνα να την αποχαιρετήσει γιατί θα μπορούσε εύκολα να είναι ο νικητής και στον Sprint αγώνα, ενώ στον τερματισμό έσπασε την ζελατίνα με μία γροθιά, έχοντας παλέψει στο 100% σε κάθε στροφή!

Ένας δύσκολος αγώνας με 9 αναβάτες να μην βλέπουν την γραμμή τερματισμού που ξεκαθαρίζει και ταυτόχρονα εντείνει την μάχη για το πρωτάθλημα.

UPDATE:

Κανένα πρόβλημα με τις πιέσεις ελαστικών του Acosta τελικά, παραμένει λοιπόν η αρχική βαθμολογία: 

Θέσεη

Βαθμοί

Αναβάτης

Ομάδα

Χρόνος / Διαφ.

1

25

89J. Martin

Prima Pramac Racing

41:04.389

2

20

31P. Acosta

Red Bull GASGAS Tech3

+1.404

3

16

1F. Bagnaia

Ducati Lenovo Team

+5.595

4

13

21F. Morbidelli

Prima Pramac Racing

+6.507

5

11

72M. Bezzecchi

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

+6.772

6

10

12M. Viñales

Aprilia Racing

+11.330

7

9

20F. Quartararo

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

+13.203

8

8

33B. Binder

Red Bull KTM Factory Racing

+14.862

9

7

5J. Zarco

CASTROL Honda LCR

+15.151

10

6

25R. Fernandez

Trackhouse Racing

+21.079

11

5

30T. Nakagami

IDEMITSU Honda LCR

+27.696

12

4

42A. Rins

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

+33.633

Πτώσεις – Εγκαταλείψεις

   

23E. Bastianini

Ducati Lenovo Team

20 laps

   

37A. Fernandez

Red Bull GASGAS Tech3

19 laps

   

36J. Mir

Repsol Honda Team

12 laps

   

93M. Marquez

Gresini Racing MotoGP

11 laps

   

49F. Di Giannantonio

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

8 laps

Δεν έκαναν ένα γύρο

   

41A. Espargaro

Aprilia Racing

 
   

10L. Marini

Repsol Honda Team

 
   

43J. Miller

Red Bull KTM Factory Racing

 
   

73A. Marquez

Gresini Racing MotoGP

 

 

 

 

Ετικέτες

Garry Taylor - Πέθανε ο εμβληματικός team manager της Suzuki, των εποχών Schwantz & Roberts

Συνέδεσε άρρηκτα το όνομα του με το Hamamatsu, κάνοντας το ντεμπούτο του με αγωνιζόμενο τον Barry Sheene
Kevin Schwantz και Garrry Taylor
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

31/1/2024

Ο Βρετανός Garry Taylor, ήταν ο εμβληματικός team manager της Suzuki στις εποχές των θρύλων των GP Kevin Schwantz και Kenny Roberts, συνεργάστηκε με τον Anthony Gobert που πέθανε λίγες ημέρες νωρίτερα, ενώ ξεκίνησε την καριέρα του στην αγωνιστική ομάδα του Hamamatsu δίπλα στον Barry Sheene.

Οι αγώνες ήταν το μεγάλο πάθος του Garry Taylor από την εποχή που ο Βρετανός πήγαινε ακόμα σχολείο, όταν συνόδευε στους αγώνες αυτοκινήτου έναν φίλο του που συμμετείχε. Όταν μεγάλωσε λίγο ακόμα, ξεκίνησε να αγωνίζεται κι ο ίδιος με αυτοκίνητο, ενώ όταν του τέλειωσαν τα λεφτά, έγινε κριτής, σε μια προσπάθεια να βρίσκεται μέσα στις πίστες.

H έναρξη της καριέρας του Garry Taylor στην αγωνιστική ομάδα μοτοσυκλέτας της Suzuki έγινε με επεισοδιακό τρόπο, καθώς ο Βρετανός απάντησε σε αγγελία για τις δημόσιες σχέσεις σε ομάδα GP, πιστεύοντας πως η αγγελία αφορούσε την F1. Όμως αντί για αυτό, προσελήφθη στην ομάδα GP μοτοσυκλετών της Suzuki το 1976, την εποχή του φοβερού και τρομερού Barry Sheene.

Παρόλο που αρχικά επιθυμούσε να εργαστεί στον χώρο των αγώνων αυτοκινήτου, ο Taylor παρέμεινε στη Suzuki, για να γίνει το 1987 team manager της εργοστασιακής ομάδας μοτοσυκλέτας της ιαπωνικής εταιρείας. Ήταν η εποχή που ο Kevin Schwantz έδειχνε τα πρώτα σημάδια του μεγάλου ταλέντου του στο αμερικάνικο πρωτάθλημα Superbikes, με τον Βρετανό manager να κάνει τις απαραίτητες κινήσεις για να τον φέρει στην ομάδα των GP.

Kevin Schwantz και Wayne Rainey

Όπως γνωρίζουμε όλοι όμως, όσο ταλαντούχος και γρήγορος ήταν ο Kevin, άλλο τόσο ήταν επιρρεπής στις πτώσεις. Έχοντας απέναντί του μερικούς από τους πιο σημαντικούς αγωνιζόμενους όλων των εποχών, αναβάτες όπως οι Wayne Rainey, Eddie Lawson, Wayne Gardner και Mick Doohan, ο τίτλος φαινόταν άπιαστο όνειρο για Schwantz και Suzuki. Κι όμως, ο Taylor στάθηκε πιστά δίπλα στον Τεξανό, μην επιτρέποντας στους Ιάπωνες να τον απολύσουν, πείθοντας τους κάποιες φορές με ένα έξυπνο κόλπο, λέγοντας πως η ομάδα είχε ήδη κλείσει χορηγίες για την επόμενη χρονιά με τον Kevin, τις οποίες δεν έπρεπε να πετάξουν.

Schwantz

Κι η ώρα του Schwantz ήρθε το 1993, όπου μετά κόπων και βασάνων, ο πάντα θεαματικός αναβάτης της Suzuki με το “βάθρο ή πτώση” στιλ του, πήρε τον τίτλο με το RGV 500 και με μεγάλο χορηγό τα τσιγάρα Lucky Strike. Σημειώστε πως ο Schwantz που δεν κάπνιζε, είχε δηλώσει πως του άρεσε πολύ περισσότερο το κοστούμι με χορηγό την Pepsi. Αργότερα, ο Taylor θα αποκαλούσε τον Schwantz “το όνειρο κάθε μάνατζερ”.

Garry Taylor και Anthony Gobert

Μετά τον Schwantz, ο Taylor ανέλαβε να συμμαζέψει τον Anthony Gobert, μια αποστολή που όμως θα αποδεικνυόταν μάταιη. Ο Αυστραλός αναβάτης με το πηγαίο ταλέντο είχε ροπή στις καταχρήσεις, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, και παρά τις προσπάθειες του Taylor να τον “στρώσει”, στο τέλος αναγκάστηκε να τον απολύσει. Στις απίθανες ιστορίες για τις προσπάθειες του Βρετανού να λογικέψει τον Αυστραλό εντάσσεται, σύμφωνα με τον πρώην αγωνιζόμενο και νυν δημοσιογράφο Mat Oxley, και μια επίσκεψη στον Ισραηλινό ταχυδακτυλουργό και “μάγο” Uri Geller, γνωστός και σε εμάς από το λύγισμα κουταλιών και τη φράση “Don’t Do it Phedon στο τηλεοπτικό show “Ο διάδοχος του Uri Geller” το 2016. Εκεί ο Geller αφού λύγισε ένα κουτάλι μπροστά στον Gobert του μίλησε για τη δύναμη του νου, προσπαθώντας να του δώσει κίνητρα για να αφήσει πίσω του τον “bad boy” χαρακτήρα. Όταν αργότερα Gobert και Taylor έφευγαν από το σπίτι του Geller, ρώτησε ο Βρετανός τον Αυστραλό πώς του φάνηκε ο “μάγος”. “Μεγάλος μαλ*κ*ς” απάντησε ο Gobert. Ειρωνεία της τύχης, ο Gobert πέθανε λίγες μέρες πριν τον θάνατο του Taylor.

Kenny Roberts Jr & Garry Taylor

Μετά τον διάδοχο του Uri Geller, περνάμε στον διάδοχο του Anthony Gobert, που ήταν ο Kenny Roberts Junior, ο γιος του King Kenny. Παρόλο που η μοτοσυκλέτα της Suzuki δεν ήταν στο επίπεδο των Honda & Yamaha εκείνη την εποχή, Taylor και Roberts Junior κατάφεραν να αποσπάσουν τον τίτλο το 2000, με τον Αμερικανό αναβάτη να παίρνει 4 νίκες και να ανακηρύσσεται Πρωταθλητής 2 αγώνες πριν το τέλος της σεζόν.

Kenny Roberts Jr and Snr

Ο τίτλος αυτός ήρθε μάλιστα στην πρώτη σεζόν του Valentino Rossi στη μεγάλη κατηγορία, με τον Ιταλό να χάνει τον τίτλο στο ντεμπούτο του, χάρη και σε 3 πτώσεις που είχε, και να κατατάσσεται δεύτερος, με τρίτο τον Max Biaggi. Αυτός θα ήταν ο τελευταίος τίτλος της Suzuki στη μεγάλη κατηγορία των GP, μέχρι τον τίτλο του Joan Mir το 2020!

Στην μετάβαση από τη δίχρονη στην τετράχρονη εποχή των MotoGP το 2002, o Taylor προσπάθησε να πείσει τη Suzuki να επαναφέρει τον Schwantz στο τιμόνι της GSV-R, όμως οι Ιάπωνες αρνήθηκαν να το πράξουν.

Ο Taylor αποσύρθηκε από τους αγώνες το 2004, καθώς ήθελε να ξοδεύει περισσότερο χρόνο με τη γυναίκα του, Kate και την κόρη τους Phebe, ενώ παράλληλα αντιμετώπιζε και προβλήματα υγείας.

Schwantz & Taylor

Στα χρόνια της σύνταξης του, εμφανιζόταν στα classic event στο Goodwood παρέα με τον Kevin Schwantz και το RGV 500 με το οποίο είχαν πάρει τον τίτλο.

Garry Taylor

Αγαπημένη φράση του Gary ήταν η "Don't let the batards get you down!" Έζησε τις τελευταίες μέρες με την οικογένεια και τους φίλους του, για να πεθάνει στις 30/1/2024 σε ηλικία 74 ετών.

Ετικέτες