MotoGP Δοκιμές Mandalika Ινδονησία 2022: Εν αναμονή του Qatar

Τριήμερο λασπόλουτρο
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/2/2022

Οι δοκιμές στην πίστα της Mandalika στην Ινδονησία στιγματίστηκαν από τις πολύ κακές συνθήκες που επικρατούσαν μέσα στην πίστα, την οποίες έκανε ακόμα χειρότερες ο “παραδοσιακός υγρός καιρός” που επικρατεί στην περιοχή της Ασίας.

Έτσι παρά την μεγάλη διάρκεια των τριών ημερών, ο ουσιαστικός χρόνος δοκιμών ήταν πολύ μικρότερος και κυρίως ήταν αποσπασματικός, με αποτέλεσμα οι χρόνοι να μην έχουν καμία αξία σύγκρισης μεταξύ τους, καθώς οι αναβάτες και οι ομάδες προσπαθούσαν διαρκώς να συγχρονίσουν τις ανάγκες των δοκιμών με τα κέφια του καιρού και της πίστας.

Τα μεγάλα χρονικά κενά από τις διακοπές μέχρι οι συνθήκες στην πίστα να επιτρέψουν την ασφαλή συνέχιση των δοκιμών και οι διαφορετικές προτεραιότητες που είχαν οι ομάδες ως προς το τί θα δοκιμάσουν τη δεδομένη στιγμή, δημιούργησε έναν τελικό πίνακα με χρόνους που ο “νέος” Marco Bezzecch τις VR46 ήταν ταχύτερος από τους εργοστασιακούς αναβάτες της Ducati με χρόνο που πρόλαβε να κάνει την δεύτερη ημέρα.

Όπως στην πίστα της Μαλαισίας πριν μία εβδομάδα, έτσι κι εδώ, οι δορυφορικές ομάδες είχαν πολύ λιγότερα εξαρτήματα να δοκιμάσουν και οι “νέοι” αναβάτες αφιέρωσαν όλο το χρόνο τους στην οδήγηση της μοτοσυκλέτας τους και όχι στις δοκιμές εξαρτημάτων.

Οπότε δεν αποτελεί έκπληξη που πέτυχαν καλύτερους ή αντίστοιχους χρόνους με τους αναβάτες των εργοστασιακών ομάδων.

Σε κάθε περίπτωση, η Honda και η Aprilia ήταν ξανά οι δυο εταιρείες που έδειξαν πως έχουν κάνει έναν μεγάλο βήμα προόδου σε σχέση με πέρσι. Οι νέες μοτοσυκλέτες τους ήταν πάντα μέσα στις ταχύτερες των δοκιμών , με τα δύο αδέρφια Pol Και Aleix Espargaro να βάζουν ψηλά το όνομά τους στον πίνακα των χρόνων.

Το HRC θα πρέπει να είναι ικανοποιημένο από τις αλλαγές στη νέα RCV213, ιδιαίτερα μετά τη δήλωση του Pol Espargaro πως: “Δεν έχω οδηγήσει ποτέ στο παρελθόν τόσο γρήγορα”.

Από την άλλη μεριά όμως, ο Marc Marquez είπε πως δεν έχει βρει ακόμα την αίσθηση σιγουριάς που θέλει και δεν έκανε καμία προσπάθεια να επιτύχει χρόνο.

 

Στο στρατόπεδο της Yamaha δεν έχουν αλλάξει πολλά σε ό,τι αφορά τα γενικά χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας τους. Σύμφωνα με τον Fabio Quartararo η M1 του 2022 είναι ακόμα καλύτερη σε ρυθμό αγώνα και πολύ γρήγορη με ελαστικά που έχουν πολλούς γύρους πάνω τους, αλλά εξακολουθεί να υστερεί σε τελική ταχύτητα στις μεγάλες ευθείες, ενώ θα πρέπει να ξαναβρούν τις σωστές ρυθμίσεις για τα χρονομετρημένα δοκιμαστικά, καθώς με καινούρια ελαστικά οι χρόνοι δεν βελτιώνονταν όσο θα ήθελαν.

Ο Franco Morbidelli είχε πολύ κακή αίσθηση με το carbon πιρούνι της μοτοσυκλέτας του, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιεί υπερβολικά το πίσω ελαστικό και να το καταπονεί. Έτσι την τελευταία ημέρα άλλαξε πιρούνι (επίσης carbon αλλά με διαφορετικά χαρακτηριστικά ακαμψίας) και σημείωσε τον 5ο χρόνο του τριημέρου.

Η Ducati θα έχει τις περισσότερες μοτοσυκλέτες και συνολικά οκτώ αναβάτες μέσα στην πίστα τη χρονιά που μας έρχεται, με τους τέσσερεις από αυτούς να έχουν την GP22 και τους άλλους τέσσερεις να έχουν αναβαθμισμένες GP21. Αυτό σημαίνει πως υπήρχε ένας τεράστιος όγκος δουλειάς για τους Ιταλούς μηχανικούς και οι συνθήκες που επικρατούσαν στην πίστα δεν τους βοήθησαν να την ολοκληρώσουν.

Η ιταλική εταιρεία πήγε στην Mandalika έχοντας ως βασικό στόχο να λύσει το πρόβλημα διαχείρισης της δύναμης του νέου κινητήρα στις GP22 που εμφανίστηκε στις δοκιμές της Sepang και δεν υπήρχε στις πρώτες δοκιμές της Jerez. Σύμφωνα με τις δηλώσεις των ανθρώπων της Ducati, από τις δοκιμές στη Mandalika φεύγουν “80% ικανοποιημένοι”.

Η Suzuki από την άλλη μεριά είχε την ατυχία ο Joan Mir να πάθει την τρίτη ημέρα ένα είδος τροφικής δηλητηρίασης (συμβαίνει τακτικά σε αυτές τις χώρες, λόγω της υψηλής υγρασίας και της κακής ποιότητας του νερού) με αποτέλεσμα όλο το βάρος των δοκιμών να πέσει στον Alex Rins. Όχι πως είχε τίποτα φοβερά καινούριο να δοκιμάσει, αφού πέραν ενός πλαισίου με ενισχύσεις carbon δεν υπήρχε πρόοδος με την απόδοση του κινητήρα.

 

Στην ΚΤΜ οι τρεις ημέρες πέρασαν δοκιμάζοντας συνδυασμούς εξαρτημάτων από τις μοτοσυκλέτες του ’22 και του ’21 και η τελική δήλωση από το πορτοκαλί στρατόπεδο ήταν πως κατάφεραν να βελτιώσουν συνολικά τη μοτοσυκλέτα σε σχέση με πέρσι. Τα άσχημα νέα είναι πως ο νεαρός Raul Fernandez της Tech3 είχε μια πτώση και οι γιατροί δεν τον άφησαν να ολοκληρώσει τις δοκιμές.

 

Τέλος η Aprilia έδωσε όλη την προσοχή της στη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας της σε συνθήκες αγώνα, κάνοντας αρκετές φορές “εξομοίωση αγώνα” με 20 και 22 συνεχόμενους γύρους την τελευταία ημέρα. Τις δύο πρώτες ημέρες, ο Aleix Espargaro και ο Maverick Vinales δοκίμασαν δύο διαφορετικά πλαίσια (ίδιας εξωτερικής σχεδίασης, αλλά με διαφορετική ακαμψία).

 

 Top 10 χρόνοι τριημέρου

1. Pol Espargaro (Repsol Honda Team) – 1:31.060

2. Fabio Quartararo (Monster Energy Yamaha MotoGP™) + 0.014

3. Luca Marini (Mooney VR46 Racing Team) + 0.229

4. Aleix Espargaro (Aprilia Racing) + 0.325

5. Franco Morbidelli (Monster Energy Yamaha MotoGP™) + 0.356

6. Francesco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) + 0.376

7. Alex Rins (Team Suzuki Ecstar) + 0.417

8. Maverick Viñales (Aprilia Racing) + 0.418

9. Marc Marquez (Repsol Honda Team) + 0.421

10. Johann Zarco (Pramac Racing) + 0.428

    

 


 

Ai Ogura, Moto2 - Ο Πρώτος Ιάπωνας Πρωταθλητής MotoGP εδώ και 15 χρόνια!

Από τον τίτλο του Hiroshi Aoyama στα 250 κ.εκ. το 2009
Ai Ogura
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

29/10/2024

Μπορεί στον αγώνα της Ταϊλάνδης ο Aron Canet να πήρε τη νίκη στην κατηγορία Moto2, όμως το Πρωτάθλημα πήγε στον δεύτερο στο Buriram, Ai Ogura της MT Helmets MSI, που έγινε έτσι ο πρώτος Ιάπωνας αναβάτης που παίρνει τίτλο σε κατηγορία του MotoGP μετά από 15 χρόνια και τον Hiroshi Aoyama που επίσης είχε στεφθεί Πρωταθλητής στη μεσαία -και δίχρονη τότε- κατηγορία του θεσμού.

Ο γεννηθείς στις 26/1/2001 νεαρός Ιάπωνας ξεκίνησε να αγωνίζεται σε διεθνείς αγώνες το 2015, όπου συμμετείχε στο Asia Talent Cup, τερματίζοντας 7ος γενικής. Στη δεύτερη χρονιά του στο ασιατικό φυτώριο ταλέντων, το 2016, ο Ogura τερμάτισε 2ος, με αρκετές νίκες και βάθρα. Το 2016 μεταπήδησε στο Red Bull MotoGP Rookies Cup, παίρνοντας και το πρώτο του βάθρο με το καλημέρα. Το 2017 πήρε 2 νίκες, 5 βάθρα και 2 pole positions στον θεσμό της Red Bull, ενώ συμμετείχε και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIM CEV Repsol Moto3 Junior. Το 2018 συνέχισε στο ίδιο Πρωτάθλημα για να τερματίσει 5ος, ενώ έκανε και το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto3, παίρνοντας και τον πρώτο του βαθμό. Το 2019 ο Ιάπωνας αναβάτης συμμετείχε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς στο Παγκόσμιο Moto3, με τη Honda Team Asia, τερματίζοντας 10ος γενικής. Το 2020 ο αναβάτης από το Τόκιο ανέβηκε 7 φορές στο  βάθρο, περισσότερες φορές απ’ όλους, όμως παρόλα αυτά στο τέλος της σεζόν είχε κακά αποτελέσματα για να βρεθεί τρίτος στη βαθμολογία, πίσω από τους Albert Arenas και Tony Arbolino. Το 2021 πήρε προαγωγή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2, συνεχίζοντας με την Honda Team Asia, κάνοντας εντυπωσιακό ντεμπούτο τερματίζοντας 8ος στη γενική. Το 2022 βρέθηκε στις πρώτες γραμμές της μάχης για τον τίτλο, με 3 νίκες και 4 ακόμα βάθρα, για να προηγηθεί στη βαθμολογία δύο γύρους πριν το τέλος. Όμως μερικές άσχημες πτώσεις στους τελευταίους δυο αγώνες τον έριξαν στη δεύτερη θέση, πίσω από τον Augusto Fernandez που κατόπιν κατέληξε στην ομάδα της GASGAS στο MotoGP. Το 2023 ήταν μια χρονιά που ο Ogura θα θέλει να ξεχάσει, με κακές επιδόσεις, μόλις τρία βάθρα και μια 9η θέση γενικής, ενώ το 2024 άλλαξε ομάδα, αλλαγή που του έφερε… γούρι, αφού μαζί με την MT Helmets MSI πήρε τελικά τον τίτλο της Moto2 απέναντι σε μεγάλα αστέρια όπως τους Aron Canet, Sergio Garcia, Fermin Aldeguer, Manuel Gonzalez, κ.α.

Κάπως έτσι, ο Ai Ogura, με μόλις 3 νίκες φέτος, πήρε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2 και κατευθύνεται προς τη μεγάλη κατηγορία MotoGP το 2025, αφού έχει ήδη συνάψει συμβόλαιο με την TrackHouse Racing Aprilia από τον 8ο μήνα του έτους.

Ετικέτες