MotoGP Αυστρίας – Κορυφαία μάχη!

Dovizioso - δεν αφήνει ευκαιρίες χαμένες!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/8/2017

Η Αυστρία μας χάρισε έναν εξαιρετικό αγώνα, καθώς μάχες υπήρχαν πριν ακόμα κλείσει ο πρώτος γύρος! Στο Red Bull Ring ο Lorenzo έφυγε μπροστά αμέσως όμως ήταν ο Rossi που τράβηξε τα βλέμματα καθώς ανέβαινε θέσεις σε μία εκκίνηση που είχε συμβάντα, αλλά ευτυχώς όχι το χάος της Moto2 που στην πρώτη στροφή και σε ταυτόχρονα περιστατικά βγήκαν εκτός σχεδόν δέκα αναβάτες. Όσο ο Petrucci που είχε κάνει άσχημη εκκίνηση σουζάροντας, ο Folger και η KTM του Pol Espargaro εγκατέλειπαν, με τον Espargaro να είναι ο πιο άτυχος γιατί του έφαγε το πίσω φρένο μία από τις Avintia. O Petrucci εγκατέλειψε από μηχανική βλάβη αμέσως μετά, όσο οι μάχες μπροστά συνέχιζαν αμείωτες.

Ο Lorenzo οδηγούσε μπροστά φτάνοντας να δημιουργήσει μία πολύ μικρή διαφορά, με τον Marquez και τον Doviziso να παλεύουν πίσω του, έχοντας η δεύτερη Ducati αμυδρή απειλή σε εκείνο σημείο από τον Rossi. Ήταν μερικοί αρχικοί γύροι γεμάτοι ένταση, ο Vinales που έδειχνε να θέλει να είναι μέρος του πρώτου γκρουπ, έκανε το λάθος στα δυνατά φρένα που απαιτεί η απαιτητική πρώτη στροφή, και στο δεύτερο μισό του αγώνα ο Rossi θα έπραττε το ίδιο, σε μία πλήρη αντιγραφή. Προς το παρόν όμως κανένα όνομα δεν είχε σκαλιστεί στην βάση του βάθρου με τις Ducati που είχαν το μαλακό πίσω ελαστικό να δημιουργούν τα περισσότερα ερωτήματα. Θα κατάφερναν να φτάσουν μέχρι το τέλος σε αγωνιστικό ρυθμό; Είχαν αποκωδικοποιήσει σωστά την αντοχή των ελαστικών με βάση την εξωτερική θερμοκρασία και τους 28 γύρους που θα ακολουθούσαν; Ήταν καλό που ο καιρός δεν διέφερε από τις χρονομετρημένες δοκιμές, ιδιαίτερα από την στιγμή που αν έβρεχε, όπως υπήρχε μία πολύ μικρή πιθανότητα, θα υπήρχαν αναβάτες που δεν θα αγωνίζονταν με πρώτο και καλύτερο τον Crutchlow που δήλωσε ξεκάθαρα πως πρόκειται για επικίνδυνη πίστα...  και ο κίνδυνος πολλαπλασιάζεται στην βροχή. Ήταν ένα ζήτημα που απασχόλησε μέχρι και την Παρασκευή τις συζητήσεις, αλλά αφέθηκε να σβήσει όταν οι προγνώσεις έδιναν καιρό χωρίς βροχή με μεγάλη πιθανότητα. Αιτία ανησυχίας είναι οι μπαριέρες και η μικρή διαφυγή, σε μία πίστα που έχει πολύ δυνατά φρένα και στο βρεγμένο πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες να αγκαλιαστείς με κάποια από αυτές…

Ο Marquez που το Σάββατο ήταν καλύτερος του Dovizioso, δοκίμασε κάθε πιθανό συνδυασμό ελαστικών και κατέληξε να χρησιμοποιεί την σκληρή γόμα πίσω, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία. Μεσαίο εμπρός και μαλακό πίσω, είχαν μονάχα τρεις αναβάτες, εκτός των δύο Ducati. Ο Folger που εγκατέλειψε γρήγορα, ο Jack Miller που ήταν η μοναδική πτώση στην μεγάλη κατηγορία, και ο Alvaro Bautista που έκανε τον καλύτερο αγώνα της ζωής του και βρέθηκε πίσω από το Rossi, στην όγδοη θέση… Με λίγα λόγια η επιλογή ελαστικών της Ducati δεν σε άφηνε να σκεφτείς το καλύτερο για εκείνη σενάριο ως το απόλυτα επικρατέστερο. Ο Zarco είχε επίσης μαλακή γόμα τόσο εμπρός όσο και πίσω, με τον Barbera να τον αντιγράφει και να μην τα καταφέρνει τόσο καλά όσο εκείνος, ενώ ο Loris Baz τα ανακάτεψε, με μαλακό εμπρός και μεσαίο πίσω και τελικά τα πήγε περίφημα κάνοντας καλό αγώνα πίσω από τον Bautista.

Ήταν βέβαιο πως η επιλογή ελαστικών έπαιζε ρόλο σε αυτή την πίστα που μπορείς εύκολα να χάσεις πρόσφυση και ανακηρύχθηκε επικίνδυνη από μία σειρά αναβατών στην συνέλευση της επιτροπής ασφαλείας. Όμως αυτό που μάλλον εύκολα παραλείπεται, είναι  πως η Ducati έχει κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους, κι αυτό είναι η απόδοση του traction control που μπορεί όταν το θελήσει η ομάδα, να προστατέψει το πίσω ελαστικό από την καταιγιστική επιτάχυνση που είναι το άλλο χαρακτηριστικό της Ducati. Ταυτόχρονα έχουν τον Dovizioso, έναν από τους πιο ικανούς αναβάτες στην οδήγηση με ροή, αποφεύγοντας απότομες αντιδράσεις. Προς το παρόν όμως ήταν ο Lorenzo που μόλις στον δεύτερο γύρο είχε καταφέρει να έχει ένα δευτερόλεπτο διαφορά!

Για τους πρώτους δέκα γύρους είχες τον Lorenzo εμπρός και τον Marquez με τον Doviziso να παλεύουν πίσω του κλείνοντας την διαφορά, τον Rossi στην τέταρτη με τον Zarco κολλημένο πίσω του και να μην ξέρεις πότε θα γίνει η προσπέραση με την αγωνία να κορυφώνεται. Τότε ήρθε ένα ακόμα από τα μαγικά στιγμιότυπα του αγώνα, στην τρίτη στροφή, την υπεύθυνη για τόσα και τόσα περιστατικά αυτές τις μέρες, εκεί που ο Marquez έπεσε και το Σάββατο. Ο Lorenzo άνοιξε την γραμμή του, ο Marquez πάλεψε να περάσει μπροστά και έφτασαν σε απόσταση αναπνοής πράγμα που τους στέρησε ένα δέκατο, ώστε να έρθει ο Dovizioso και να περάσει πρώτος από την τρίτη θέση, όταν για μία στιγμή στην μικρή ευθεία είχες παράλληλα τρεις μοτοσυκλέτες!

Ο Marquez δεν χάρισε λεπτό περνώντας μπροστά και με τον Lorenzo στην τρίτη θέση, θα ξεκινούσε μία μάχη του Dovizioso με τον Marquez μέχρι την τελευταία ακριβώς στροφή, σε μία επικίνδυνη και παρατραβηγμένη κίνηση του Marquez που απλώς κέρδισε την χειρονομία του Dovizioso, όχι όμως και την νίκη!

Από την στιγμή που ο Lorenzo βρέθηκε άξαφνα από την πρώτη στην τρίτη θέση, και σύμφωνα με την εικόνα που έχει δείξει πρόσφατα, θα περίμενε κανείς να πέφτει συνέχεια θέσεις. Έχει συμβεί ξανά να βρίσκεται μπροστά και μόλις χάνει το προβάδισμα να χάνει και σε μαχητικότητα, όμως τώρα θα κρατούσε την άμυνά του. Μονάχα με τον Pedrosa βέβαια αναμετρήθηκε, γιατί ο Rossi θα έκανε το ίδιο λάθος με τον Vinales και θα άφηνε Pedrosa και Zarco να περάσουν και λίγο αργότερα και τον Vinales, κρατώντας την έβδομη θέση μέχρι το τέλος.

Ο Dovizioso με τον Marquez όμως δεν είχαν σκοπό να αφήσουν τις κερκίδες χωρίς θέαμα, με τον Marquez να έχει σημεία, όπως το εσάκι της 7ης και 8ης στροφής που ήταν ταχύτερος από τον Ιταλό, περνώντας τον συνολικά τρεις φορές στον αγώνα στο ίδιο σημείο! Η μάχη αυτή επέτρεψε τον Pedrosa να τους φτάσει, με τις δύο Honda και την Ducati να ξεχωρίζουν μπροστά!

Λίγο πριν το τέλος θα ήταν μία μάχη ανάμεσα στον Dovizioso και τον Marquez που έκανε μικρά λάθη πίσω από την Ducati δοκιμάζοντας κάθε σπιθαμή της πίστας για να τον περάσει, μέχρι το αποκορύφωμα των δύο τελευταίων στροφών. Είναι βέβαιο πως θα δοκίμαζε ο Ισπανός να περάσει εμπρός, είναι αυτή η δίψα του για την νίκη, που όταν δεν την εφάρμοσε το ’15 κανείς δεν τον αναγνώριζε… Επιτέθηκε στον Dovizioso όπως περίμεναν όλοι στις κερκίδες, όπως περίμενε και ο ίδιος ο Dovizioso, σύμφωνα με την δήλωσή του μετά τον αγώνα. Είχε δει την επίθεση του Marquez στην προτελευταία στροφή, και περίμενε να μπει από την εσωτερική για αυτό και άργησε να φρενάρει. Αυτό που δεν περίμενε, είναι να καταφέρει ο Marquez να σηκώσει την μοτοσυκλέτα σε ένα εντυπωσιακό ντριφτάρισμα πάνω στο κερμπ, παλεύοντας για τα τελευταία μέτρα πριν τον τερματισμό. Όμως κι αυτό δεν ήταν αρκετό, ο Dovizioso είχε κρατήσει μεγαλύτερη ταχύτητα στην στροφή και με το γκάζι της Ducati τερμάτιζε την ώρα που έκανε και μία χειρονομία στον Marquez για την κίνησή του αυτή που θα μπορούσε να τους προσγειώσει και τους δύο μερικά μέτρα πριν την καρό σημαία… Κανείς όμως δεν θα παραπονεθεί για αυτή την θεαματική κορύφωση ενός αγώνα που είχε αγωνία μέχρι το τέλος!

Ο Dovizioso μείωσε έτσι την διαφορά του στους 16 βαθμούς πίσω από τον Marquez, με Vinales και Rossi να ακολουθούν σε μία απόσταση που δεν γίνεται να αποκληρώσεις κανένα από την κορυφή του πρωταθλήματος.

Για όποιον πάντως εκδηλώνει αμφιβολίες για το μέλλον του θεάματος στην κορυφαία κατηγορία, οι σημερινοί αγώνες σε Moto2 και Moto3 έδειξαν ότι θα υπάρχουν ονόματα που θα μπορούν να κάνουν την διαφορά. Ο Joan Mir, ο σχεδόν βέβαιος πρωταθλητής για φέτος, κατάφερε να σκαρφαλώσει θέσεις από την αρχή και τελικά να επικρατήσει σε έναν αγώνα γεμάτο πτώσεις, με σεμιναριακή οδήγηση. Αντίστοιχα ο Morbidelli κατάφερε να κερδίσει παρόλο που δεν ήταν ταχύτερος, και να επικρατήσει του Alex Marquez και του Luthi που τον κυνηγά στο πρωτάθλημα. Για λίγο φάνηκε πως ο Alex Marquez προστάτευε τον Morbidelli μην αφήνοντας τον Luthi να περάσει μπροστά, πράγμα καταστροφικό για αυτό το επίθετο, όμως τελικά όχι μόνο προσπάθησε για την πρώτη θέση, αλλά και ο ίδιος ο Luthi όταν είχε την ευκαιρία έκανε μικρά αλλά καίρια λάθη, με τον Morbidelli να κερδίζει με σταθερή οδήγηση.

Μεγάλη ατυχία για την KTM μέσα στο σπίτι της, ιδιαίτερα στην Moto2 που από τις μάχες των πρώτων τριών, άρχιζε να κερδίζει έδαφος ο Miguel Oliveira κάνοντας τον έναν ταχύτερο γύρο πίσω από τον άλλο, πηγαίνοντας για βάθρο. Εκεί είναι που σημείωσε μία τρομακτική πτώση, με την μοτοσυκλέτα να βρίσκεται επάνω του και τον ίδιο φανερά απογοητευμένο αλλά και χτυπημένο να μην σηκώνεται από το έδαφος. Έφυγε περπατώντας για το ασθενοφόρο, σοκαρισμένος από την σφοδρότητα της πτώσης και την ατυχία ταυτόχρονα. Κατά μία δόση ειρωνείας, είχε πέσει μόλις ο σκηνοθέτης μετέδιδε πλάνα από πορτοκαλί κερκίδα να πανηγυρίζει… Αντίστοιχα ο Bo BENDSNEYDER στην Moto3 είχε μία άτυχη πτώση από την κορυφή σχεδόν του αγώνα. Ο Mika Kallio όμως, παλιό αστέρι της Moto2 μαζί με τον Marquez και αναβάτης εξέλιξης της KTM, κατάφερε να είναι μέσα στην δεκάδα, παρόλο που το Σάββατο είχε δύο εξόδους, κερδίζοντας τον σεβασμό της ομάδας.

Επόμενο ραντεβού των MotoGP, σε δύο εβδομάδες από τώρα

Ετικέτες

MotoGP Mandalika: Τι μας δίδαξε, τι έγινε με τα ελαστικά, τους χρόνους και τι περιμένουμε στους επόμενους αγώνες

Όλα όσα έγιναν μετά την λήξη του αγώνα
MotoGP_Indonesia_analysis
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/10/2024

Συνήθως συμβαίνει να υπάρχει ένας αγώνας που ξεκαθαρίζει ποιος μάχεται για το πρωτάθλημα κάθε χρόνια, συμβαίνει σχεδόν σε κάθε αγωνιστική σεζόν, ακόμη και σε εκείνη που ο Mir, κέρδισε τον τίτλο, ο άνθρωπος που πήρε το έπαθλο γιατί κάθε άλλος που πάλεψε για αυτό και που σε απευθείας αναμέτρηση θα τον είχε κερδίσει, απέτυχε να καταφέρει να έχει διάρκεια και συνέπεια. Για την φετινή σεζόν ο αγώνας της Ινδονησίας ήταν εκείνος που ξεκαθάρισε πως δύο θα κυνηγήσουν το πρωτάθλημα. Θα πείτε πως καιρό τώρα είναι έτσι και θα το επεκτείνω, θα πω πως από την προηγούμενη σεζόν είναι δύο αυτοί που θα μπορούσαν να κερδίσουν τον φετινό τίτλο και απλά όλο αυτό το διάστημα παλεύαμε με τις συγκυρίες να γίνουν τέσσερις. Για του χρόνου δεν θα ισχύει το ίδιο θα είναι αλλιώς τα πράγματα και υπάρχουν πολλοί παράγοντες που θα καθορίσουν τον αριθμό εκείνων που αναμένουμε να δούμε στο τέλος του 2025 να παλεύουν για τον Τίτλο. Ένας από αυτούς η χημεία του Martin με την μοτοσυκλέτα της Aprilia για την οποία υπάρχουν προσδοκίες πως θα έχει ισχυρούς δεσμούς από την αρχή.

Προχθές λοιπόν στην Ινδονησία, ο φετινός τίτλος αποτίναξε από πάνω τους τις προσμίξεις και πλέον βαδίζουμε ολοταχώς για την κατά μέτωπο αναμέτρηση δύο αναβατών που αναμένεται να φτάσει έως τον τελευταίο αγώνα αν δεν υπάρχουν πτώσεις και εγκαταλείψεις από μηχανικά προβλήματα, όπως αυτό που συνέβη στον Marc Marquez.

Δεν είναι και δύσκολο να έρθουν τα πάνω-κάτω, οι τελευταίοι αγώνες το επιβεβαιώνουν άλλωστε. Μετά από λάθος του Bagnaia ο Martin πήγε στην γη της υγρασίας με αέρα 24 βαθμών και χάρισε πίσω, λίγους από αυτούς τους πόντους που του είχαν χαριστεί.

Το ρεπορτάζ του αγώνα στροφή-στροφή εδώ:
MotoGP Ινδονησία: Απόλυτη κυριαρχία Martin σε αλάνθαστη ημέρα με πολλές πτώσεις - Κέρδισε θέσεις από πτώσεις ο Bagnaia

Ο Martin έκανε δώρο την πρώτη θέση στον αγώνα Sprint πέφτοντας και μάλιστα όλο των ποσό των βαθμών καθώς έφτασε πολύ κοντά να ξανά μπει στην περιοχή της βαθμολογίας αλλά δεν είχε τον απαραίτητο χρόνο για κάτι τέτοιο, όμως στο τέλος βγαίνει ζημειωμένος μόλις για τρεις βαθμούς! Θα μπορούσε μάλιστα να ισοφαρίσει ή και να αυξήσει την απόσταση αυτή γιατί φεύγει από την Ινδονησία με 0(SPRTINT) + 25(RACE)=25 βαθμούς, ενώ ο Bagnaia με 12(SPRTINT) + 16(RACE)=28 που θα ήταν 25 αν δεν είχε πέσει ο Bastianini.

Διατηρείται έτσι μία απόσταση 21 βαθμών παρά την πτώση, που δεν είναι καθόλου μεγάλη για τους 5 αγώνες που απομένουν αλλά ταυτόχρονα φαίνεται πως ακόμη και μία αποτυχία στον Sprint μπορεί εύκολα να σβήσει την επόμενη ημέρα και έτσι η διψήφια αυτή διαφορά δεν είναι κάτι ευτελές και δεν θα είναι και πολύ εύκολο να σβήσει. Στο μεταξύ πέρσι τέτοια εποχή ο Martin έχασε σε αυτή την πίστα το πρωτάθλημα. Τουλάχιστον αυτός έτσι το αισθάνεται πως έγινε σε αυτή την πίστα, το δήλωσε άλλωστε λέγοντας για τα φαντάσματα που τον είχαν κυριεύσει και που στον αγώνα Sprint έκαναν την παρουσία τους και πάλι. Για αυτό και είναι εντυπωσιακός ο αυτοέλεγχος που έδειξε ώστε στο τέλος του αγώνα να αυξήσει την διαφορά από τον Acosta που είχε αρχίσεσι να πλησιάζει. Σε μία πίστα που πέρσι τον στιγμάτισε και που φέτος έκοψε τους μισούς πόντους διαφοράς που είχε ήδη κερδίσει, που επιπρόσθετα η πρόσφυση είναι ένας άγνωστος παράγοντας, εκεί κατάφερε να έχει την καλύτερη εικόνα σε μία ημέρα που για όλους ήταν πολύ δύσκολη. Σίγουρα για τον Bagnaia που τόνισε ότι ήταν από τους δυσκολότερους αγώνες. Υπάρχουν εκεί έξω 25*5 και 12*5, συνολικά 185 βαθμοί για όποιον είναι άριστος στους επόμενους αγώνες οπότε μαθηματικά δεν μπορεί να αποκλειστεί κανείς ακόμη. Ωστόσο δύο είναι εκείνοι που ρεαλιστικά παλεύουν για τον φετινό τίτλο όπως είπαμε και θα είναι δύσκολο να καθοριστεί ποιος θα επικρατήσει αν δεν υπάρξουν ατυχίες και πτώσεις.

Ο θαυμασμός για την αυτοκυριαρχία του που εκφράστηκε πιο πάνω, έρχεται κυρίως για έναν άλλο λόγο: Ο Martin έκανε μετά τον αγώνα μία δήλωση αυτογνωσίας αναγνωρίζοντας αυτό για το οποίο ο κόσμος μιλάει εδώ και πολλές σεζόν. Είπε πως ένιωθε πολύ σίγουρος για τον εαυτό του, πολύ δυνατός, και τότε έκανε το λάθος. Αυτό το πράγμα στον Martin -το γνωρίζω από πρώτο χέρι ως γεγονός- του το έχουν πει κατάμουτρα φίλοι, συναθλητές, διευθυντής ομάδας, ένα σωρό διαφορετικός κόσμος σε μία μεγάλη χρονική βεντάλια, όχι όλοι μαζί. Και το έχει καταλάβει, το έχει πάρει το μάθημα. Προφανώς όμως η συνήθεια κόβεται δύσκολα και πάντα δίνοντας βάση στα δικά του λόγια, γιατί μόνο με την χαζή αυτή πτώση στον αγώνα Sprint δεν θα μιλούσε κανείς για συνήθειες που δεν κόβονται εύκολα.

Σε κάθε περίπτωση ο Martin είναι πιο ασφαλές στοίχημα για τον φετινό τίτλο, τόσο λόγο της μικρής διαφοράς που όπως είπαμε δεν θα είναι εύκολο να σβήσει, όσο και της απόδοσης στις πίστες που απομένουν γιατί πέρσι μετά την Ινδονησία η μεγάλη χασούρα πόντων ήταν στην Valencia. Η συγκομιδή πόντων Bagnaia και Martin στους ίδιους ενδιάμεσους αγώνες πέρσι δεν είχε μεγάλη διαφορά, έχασαν και κέρδισαν αντίστοιχους βαθμούς και οι δύο με λίγους περισσότερους ο Bagnaia, οπότε με εξαίρεση την Valencia το λάθος και η ατυχία είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που μπορούν να επιδράσουν αρνητικά τον Martin πέρα από την περίπτωση ενός αλάνθαστου Bagnaia. Ο οποίος τόνισε αμέσως μετά τον αγώνα πως ήταν η 5η συνεχόμενη φορά που δεν έχουν καταφέρει να κάνουν σωστή εκκίνηση, αμέσως – αμέσως λοιπόν η περίπτωση να είναι αλάνθαστος έχει ένα μελανό σημείο καθότι ακόμη δεν έχουν βρει την λύση. Μακάρι να την βρουν στο Motegi από την στιγμή που η επιθυμία όλων πλην των ομάδων, είναι να συντηρηθεί ο υψηλότατος ανταγωνισμός μέχρι την τελευταία στροφή στον τελευταίο αγώνα στη Valencia.

Στο μεταξύ ο Bagnaia τόνισε στην Ινδονησία περισσότερες φορές από κάθε άλλη φορά, την διαφορά που έχει η μοτοσυκλέτα του από την περσινή. Το έχει ξανά πει κι άλλες φορές, πως το προηγούμενο μοντέλο έχει καλύτερη πρόσφυση στην έξοδο της στροφής και είναι φυσικό να παραπονιέται για αυτό περισσότερο στην πίστα της Ινδονησίας από άλλες φορές που η πρόσφυση δεν ήταν το κυρίαρχο πρόβλημα.

Στο μεταξύ ο Bezzecchi φυσικά ρωτήθηκε για αυτό το ζήτημα και επιτέλους έχουμε μία πιο «επίσημη» εξήγηση για τις διαφορές τους, διότι μέχρι στιγμής όποιος άλλος πήγαινε να πει το ίδιο, δεν γινόταν πιστευτός. Ο Bezzecchi εξήγησε πως η διαφορά που λέει ο Bagnaia υπάρχει αλλά ταυτόχρονα η νέα μοτοσυκλέτα μπορεί να μπει με περισσότερα χιλιόμετρα στην στροφή και να φρενάρει πιο αργά με ασφάλεια. Επίσης πως η πρόσφυση στον εμπρός τροχό χάνεται απότομα μετά από μερικούς γύρους ενώ στην νέα μοτοσυκλέτα τα πράγματα είναι πιο προοδευτικά. Πριν βιαστείτε, ο Bezzecchi είπε πως αυτό το πρόβλημα το έχουν όλοι οι αναβάτες, όλοι παραπονιούνται για το ίδιο θέμα, που σημαίνει και ο Marc Marquez. Απλά ο Bezzecchi στον τελευταίο αγώνα αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικά και έβαλε το μαλακό ελαστικό μπροστά αντιπαλεύοντας στην συγκεκριμένη πίστα το πλεονέκτημα της νεότερης μοτοσυκλέτας, μετριάζοντας το μειονέκτημα. Το πείραμά του δούλεψε πολύ καλά στην αρχή του αγώνα και για αυτό είπε και ο Bagnaia πως του πήρε πολύ χρόνο για να τον περάσει και έγινε σε λάθος του Bezzecchi στα φρένα πίσω από τον Morbidelli που δεν ήταν εύκολο να κάνει λάθος καθότι είχε την νεότερη μοτοσυκλέτα. Ο Morbidelli ήταν πιο εύκολη υπόθεση, όχι μόνο γιατί είχαν την ίδια μοτοσυκλέτα αλλά και γιατί είχε πάρει το ρίσκο να βάλει την μαλακή γόμα ώστε να ξεχωρίσει στην αρχή του αγώνα κάτι που πέτυχε. Μετά όπως ο ίδιος είπε είχε δυσκολίες και απλά προσπαθούσε να αμυνθεί όσο καλύτερα μπορούσε και μάλιστα αυτό έγινε αρκετά νωρίς, περίπου μετά την μέση του αγώνα! Πάντα με τα δικά του λόγια…

Στο μεταξύ οι χρόνοι βελτιώθηκαν από πέρσι κάτι που αντανακλάται και στον συνολικό χρόνο του αγώνα που πήγε από τα 41'20.293 στα 41'04.389, δηλαδή μειώθηκε κατά 16 δευτερόλεπτα. Αυτό σημαίνει σχεδόν 0,6 δευτερόλεπτα σε κάθε γύρο και καθώς οι συνθήκες με πέρσι είναι κοντινές, δείχνει και την πίεση που είχαν οι προηγούμενες μοτοσυκλέτες της Ducati να μείνουν κοντά στις νέες.

Ο Bastianini σημείωσε την υψηλότερη τελική στα 318,5km/h πολύ κοντά στο ρεκόρ που έγραψαν μαζί ο Bagnaia με τον Acosta ισοφαρίζοντας μόλις ένα χιλιόμετρο πιο πάνω.

Είναι σημαντικό που η KTM σημείωσε την υψηλή τελική της Ducati, η πίστα της Ινδονησίας δεν προσφέρεται για κάποιο εξωπραγματικό νούμερο και δεν είναι το θέμα μας το ύψος της τελικής αλλά το γεγονός πως από έξοδο στροφής σε είσοδο, αυτές οι μοτοσυκλέτες ήταν κοντά σε δύναμη. Το ένα είναι το πόσο δύναμη παράγεται, το δεύτερο είναι πώς εκμεταλλεύεται κανείς αυτή την δύναμη καθώς στο πρώτο κομμάτι η KTM έχει πιάσει την Ducati κι άλλες φορές, το δεύτερο είναι που προσπαθεί να πετύχει πιο συστηματικά. Την διαχείριση της δύναμης όμως επηρεάζουν πολλοί παράγοντες, με πρώτο τον αναβάτη ενώ το αποτέλεσμα για τον εξωτερικό θεατή αντανακλάται μονάχα στο ποιος φαίνεται ταχύτερος. Συχνά έχει αποδοθεί η αδυναμία ενός κινητήρα να πιάσει τον ανταγωνισμό, όταν στην πράξη είναι διαφορετικό το ζήτημα. Ιστορικό παράδειγμα πως κάποτε η Honda πέτυχε με τα οβάλ πιστόνια να έχει την απόδοση που χρειάζεται αλλά το αγωνιστικό αποτέλεσμα δεν ερχόταν, ήταν παράγοντας πολλών ακόμη συνιστωσών με πρώτη και καλύτερη την λανθασμένη αντίληψη που είχαν για το πώς να διαχειριστούν το φρένο του κινητήρα. Το αγωνιστικό λοιπόν αποτέλεσμα δεν ερχόταν στην ώρα του και σκότωσαν κάτι πρωτοποριακό στο οποίο είχαν επενδύσει απίστευτο κόπο και χρήμα και εν μέρη είναι μάλιστα πετύχει! Χρόνια μετά έβγαλαν και μία μοτοσυκλέτα απλά για να επισφραγίσουν την πορεία αυτή, χωρίς κανένα απολύτως στόχο να σημειώσουν εμπορική πορεία, αλλά μόνο και μόνο για να υπάρχει εκεί έξω αυτό που με κόπο είχαν καταφέρει και κάτι τρελοί και αλλοπαρμένοι στην Ελλάδα το κατάλαβαν και έγιναν οι πρώτοι ιδιοκτήτες εκτός Ιαπωνίας, μόνο και μόνο για να καταφέρουν να πάρουν μία γεύση. Άλλα 30 και βάλε χρόνια μετά κάποιος τυχαίος θα πει πως η Honda τότε απέτυχε και θα το αφήσει σκέτο, διαπράττοντας το λάθος να πει την μισή αλήθεια και η μισή αλήθεια είναι πάντα ένα ψέμα. Στην εποχή μας τώρα Honda και Yamaha έχουν πρόβλημα απόδοσης και μετά διαχείρισης της δύναμης και αυτή είναι όλη η αλήθεια.

Πίσω στον Acosta λοιπόν, είδαμε μία πετυχημένη προσπάθεια της KTM που ευτυχώς δεν ακυρώθηκε όπως κάλλιστα θα μπορούσε γιατί πράγματι οι πιέσεις του Acosta δεν ήταν σωστές. Πέρασαν στην KTM στιγμές αγωνίας γιατί στον τερματισμό οι αγωνοδίκες ανακοίνωσαν πως ο Acosta, ο Binder και ο Nakagami ήταν υπό έρευνα για τις πιέσεις που είχαν χρησιμοποιήσει. Ο Nakagami βρέθηκε λάθος και εισέπραξε τα μπόλικα 16 δευτερόλεπτα, σαν να έτρεχε δηλαδή στον περσινό αγώνα αλλά έτσι και αλλιώς εκτός δεκάδας ήταν και πριν, εκεί που ανήκει η Honda φέτος, εκτός και αν πέσουν μπόλικοι αναβάτες μπροστά και καταφέρει ο Zarco να ανέβει θέσεις, που πέφτει πιο σπάνια από τον Mir και γυρίζει ταχύτερα όλων των άλλων.

Ο Binder απέδειξε πως ο αισθητήρας μετρούσε λάθος και απέφυγε την τιμωρία αλλά η KTM δεν είχε καταφέρει να ηρεμήσει γιατί ο αισθητήρας του Acosta δούλευε σωστά και πράγματι οι πιέσεις του δεν ήταν αυτές που θα έπρεπε αλλά χαμηλότερα! Επέμεναν όμως στους αγωνοδίκες να το ψάξουν καλύτερα γιατί είχαν ξεκινήσει εντός ορίων και τελικά το έκαναν με τον παραδοσιακό τρόπο του βουλκανιζατέρ, βύθισαν τον εμπρός τροχό σε λεκάνη να δουν τις μπουρμπουλήθρες! Ευτυχώς υπήρχαν και αποδείχτηκε πως η ζάντα είχε μία ανεπαίσθητη ρωγμή. Θα φαινόταν αυτό αργότερα στον έλεγχο των μηχανικών αλλά θα ήταν αργά, θα είχαν ήδη τιμωρηθεί, αποχωρήσει από την πίστα και δεν θα γινόταν να αποδειχτεί ότι έτσι είχε αγωνιστεί. Όταν ακούτε ορισμένους που οδηγούν σε δημόσιο δρόμο με πανάκριβες αγωνιστικές ζάντες, να τους υπενθυμίζετε πως είναι λίγα τα παραδείγματα πετυχημένων μακρών δοκιμών σε τέτοια χρήση…

Ο άλλος αναβάτης της KTM ο Miller έπαιξε μπόουλινγκ στην πρώτη στροφή και δεν είχε θέματα πίεσης να ασχοληθεί για να δούμε αν θα τριτώσει το κακό στην πλευρά της KTM. Είναι άτυχος γιατί δεν έχει καλή φήμη, ωστόσο δεν ήταν δικό του λάθος σε καμία περίπτωση και κάθε προσπάθεια να τον μειώσει κανείς, τώρα που ξέρουμε ότι συνεχίζει και του χρόνου με μοτοσυκλέτα Yamaha αντί να αποχωρήσει, είναι λανθασμένη. Το έχω ξανά πει και άλλες φορές ακόμη και για τον Marquez, με τον κόσμο να αντιδρά γιατί ο Marquez είναι πολύ καλός στις εκκινήσεις κάτι που το θαύμασε κανείς και στην Ινδονησία. Ωστόσο τα λόγια του Miller έχουν αξία: «Όσο πιο πίσω τόσο πιο δύσκολα, δεν βλέπεις και δεν έχεις χώρο να στρίψεις» για να μην πέσει πάνω στον Vinales φρέναρε απότομα και έπεσε ο ίδιος κάνοντας strike σε Aleix Espargaro που θα είχε πάει καλά, σε Alex Marquez που δεν θα έκανε τίποτα φοβερό και σε Luca Marini που τον γλίτωσε από τις ερινύες για τις αποφάσεις του…