MotoGP Αργεντινή: Τους έκλεισε την πόρτα στα μούτρα αλλά χορτάσαμε θέαμα

Εκπληκτική μάχη Yamaha-Ducati
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

31/3/2019

Μία από τις καλύτερες μάχες εταιριών μας έδωσε ο αγώνας της Αργεντινή, μιλώντας βέβαια για τις θέσεις από την δεύτερη και πίσω, και για τις τρεις Yamaha που εναντιώθηκαν εδώ στις τρεις Ducati. Γιατί μπροστά ο Marquez γύρισε τον διακόπτη και τους έκανε να φαίνονται πως οδηγούν στην Moto2, δίχως καμία υπερβολή. Θα ήταν πικρόγλυκα τα πράγματα για όλους στο τέλος και για την Yamaha περισσότερο, όμως η συντριπτική πλειοψηφία του αγώνα ήταν ένας πόλεμος της Yamaha και της Ducati.

Η αδυναμία των Ducati να κρατήσουν ταχύτητα μέσα στην στροφή και να πιέσουν στα απαιτητικά εσάκια, ισοσταθμιζόταν από την καταφανώς μικρότερη δύναμη των Yamaha στις ευθείες και τις εξόδους κρατώντας τον Dovizioso και τον Rossi σε μία διαρκή μάχη για όλο τον αγώνα! Μαζί με τον Rossi ο καλύτερος συμπολεμιστής για σήμερα, ήρωας της πάσας και δυνατή άμυνα, το πνευματικό του παιδί, ο Morbidelli! Ο αγώνας και αυτή η ξεκάθαρη μάχη της Yamaha με την Ducati θα ήταν πολύ διαφορετική και δεν θα ήταν καθόλου καθαρή, αν ο Crutchlow δεν δεχόταν μία ποινή που θα τον έστελνε να περάσει από την pit lane γιατί είχε μία άσχημη εκκίνηση. Το θέμα είναι πως αυτό το πρόβλημα το είδε μόνο η διοργάνωση στις κάμερες υψηλής ταχύτητας γιατί από έξω δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβεις πως υπήρχε ζήτημα εκκίνησης. Στο τέλος η καθαρότητα της μάχης θα δεχόταν νόθευση, αλλά πάμε από την αρχή.

Την χειρότερη εκκίνηση την έκανε ο Vinales που βρέθηκε από την πρώτη θέση να είναι τρεις θέσεις πίσω από τον Rossi ενώ ο Marquez θα άνοιγε μπροστά. Από εκείνη την στιγμή ο Marquez θα γύριζε σε έναν χρόνο που οι άλλοι ήταν ανίκανοι ακόμη και να πλησιάσουν. Περισσότεροι από τους μισούς γύρους ήταν χαμηλά μέσα στο 1.39 για τον Marquez με μόλις στον δεύτερο γύρο να εξαφανίζεται αν και η διαφορά ήταν από την δεύτερη στροφή του αγώνα. Δεν ασχολήθηκε ξανά κανείς μαζί του, πράγμα που είναι το πρόβλημα όσων γυρίζουν μισή πίστα μπροστά, ο κόσμος τους αφήνει και επικεντρώνεται στους πίσω. Περπατώντας θα τερμάτιζε ο Marquez με την διαφορά που θα έχτιζε, πίσω του όμως γινόταν ο κακός χαμός και το θέαμα δεν έλειπε καθόλου!

Έχοντας ο Rossi κρατηθεί στην εκκίνηση μπροστά ήταν βέβαιο πως δεν θα έμενε για πολύ εκεί, πιέζοντας από την πρώτη στιγμή τον Miller που μετά την περσινή επίδοση και τις προηγούμενες ημέρες φέτος, ήταν ένα από τα φαβορί για το βάθρο. Ο Vinales έμεινε πίσω αλλά γρήγορα ανέβηκε θέσεις, έφτασε και τον Rossi όμως δεν θα είχε εκείνη την σταθερότητα που χρειαζόταν.

Η αγωνία του αγώνα είχε κορυφωθεί για τις ομάδες πριν την εκκίνηση όταν βρέθηκαν να αλλάζουν ελαστικά την τελευταία στιγμή, βλέποντας την θερμοκρασία να ανεβαίνει. Τόσο η Ducati όσο και η Yamaha δεν ήταν σίγουρες για την καλύτερη επιλογή και ο Vinales ήταν ένας από εκείνους που άλλαξαν ελαστικά. Από εκείνη την στιγμή και μετά, οι πραγματικοί λόγοι που θα ήταν όλοι τόσο κοντά –και ο Marquez τόσο μακριά- δεν θα ήταν θέμα επιλογών της τελευταίας στιγμής αλλά των θεμελιωδών διαφορών και ζητημάτων που αντιμετωπίζει ο καθένας ξεχωριστά.

Είμαστε πλέον στον πέμπτο γύρο που ο Crutchlow εγκαταλείπει την διαμάχη και είναι η στιγμή που ο Rossi περνά τον Dovizioso αλλά ταυτόχρονα πίσω του ο Morbidelli προσπερνά τον Miller. Μία εκπληκτική σκηνή του δασκάλου με τον μαθητή, ο οποίος τον προσπέρασε στην αρχή του αγώνα σε ένα σημείο που δεν γινόταν αλλιώς, καθώς βρέθηκαν με διαφορά φάσης στην είσοδο της επόμενης στροφής. Δεν θα το επιχειρούσε ξανά μετά από άλλες δύο στροφές. Ο Rossi κάνει ένα λάθος προσπαθώντας να κρατήσει τα φρένα και να ακυρώσει το προβάδισμα της Ducati που ερχόταν με περισσότερο, αφήνοντας τον Dovizioso να περάσει μπροστά. Όμως αυτό σήμαινε πως απλά είχε διαβάσει την στροφή.

Από εκείνη την στιγμή και μετά θα έκλεινε την πόρτα ακόμη και μετά την 14η στροφή και θα κρατούσε την Ducati πίσω του. Ο Dovizioso κατάλαβε πως ο Rossi τον είχε διαβάσει –το είπε μόνος του μετά- και πως αν δεν έβρισκε τρόπο να εκμεταλλευτεί ακόμη περισσότερο το γκάζι της Ducati, δεν θα είχε την δυνατότητα για την δεύτερη θέση. Ετοιμαζόταν ολοένα και πιο νωρίς μέσα στην στροφή ώστε από την έξοδο να τα καταφέρει για την ευθεία και τελικά επικράτησε του Rossi εξαιτίας αυτής και μόνο της διαφοράς. Ο Rossi δεν είχε κανένα θέμα σε αυτό, ήξερε πως σε τρία σημεία της πίστας ήταν πολύ ταχύτερος από τον Dovizioso και πως απλά έπρεπε να μείνει εκεί μαζί του για τον τελευταίο γύρο. Δεν σταμάτησε λεπτό τις επιθέσεις από το τρίτο μέρος του αγώνα και μετά, καθώς σε όλο αυτό το διάστημα έπρεπε να φυλάσσει τα νώτα του από τους υπόλοιπους. Ο Miller δεν σταματούσε τις επιθέσεις με μόνο πλέον που κρατούσε άμυνα να είναι ο Mobideli. Η άλλη εργοστασιακή Yamaha δεν τα είχε καταφέρει να μείνει για πολύ μέρος αυτού του γρήγορου τρένου. Ο Vineles έχανε απόσταση, ο Petrucci βρέθηκε να είναι κι εκείνος ένα από τα βαγόνια και αργότερα μπήκε στο παιχνίδι για τον Vinales και ο Nakagami. Όχι όμως πριν από όλα αυτά να γίνει κάτι αναπάντεχο. Να εμφανιστεί ο Rins και η Suzuki που σε όλη την διάρκεια των δοκιμών αντιμετώπιζαν πρόβλημα ρυθμίσεων και δεν είχαν βρει τον τρόπο να είναι ανταγωνιστικοί, όταν πέρσι είχα ανέβει στο βάθρο. Όλα θα κούμπωναν για την Suzuki μετά την μέση του αγώνα, που ο Rins έκανε ένα σερί προσπεράσεων. Οι μάχες που έδωσε στις πίσω θέσεις απλά αναζωογόνησαν το φοβερό θέαμα που προσέφερε αυτός ο αγώνας. Ο Rins θα τους περνούσε όλους μέχρι και την τέταρτη θέση, κι αυτό γιατί στο τέλος, κι ενώ η Ducati ειδοποίησε τον Dovizioso πως έρχεται η Suzuki, οι χρόνοι του Dovi και του Rossi άρχισαν να κατεβαίνουν επιτέλους. Εκείνη την στιγμή της ειδοποίησης τέταρτος ήταν ο Petrucci και πέμπτος ο Rins με τον Vinales, τον Miller και τον Nakagami να παίζουν συγκρουόμενα. Ο Miller είχε ήδη κλαδέψει την κάμερα του Mobideli από νωρίς και ο Vinales ήταν σε θέση να το έχει δει γιατί ήταν πίσω… είχε δει επίσης πως η δορυφορική Ducati δεν αστειευόταν. Δεν είναι περίεργο που η ομάδα ενημέρωσε τον Dovizioso που ήξερε πως ο Rossi είναι κολλημένος πίσω του, να προσέχει την Suzuki. Βλέποντας τους χρόνους και από την στιγμή που εκείνους τους καθόριζε, ήξεραν πως αν έμπαινε ακόμη ένας στην μάχη οι πιθανότητες για εκείνου θα ήταν ακόμη πιο λίγες. Ο Dovizioso πήρε το μήνυμα και μαζί με τον Rossi άρχισαν να χτίζουν μία μικρή διαφορά όσο οι πίσω τρωγόντουσαν. Ο Morbidelli έδινε την μία μάχη μετά την άλλη σε έναν εξαντλητικό αγώνα, και για αυτό ο Vinales δεν του κράτησε κακία όταν τον κλάδεψε στον τελευταίο γύρο και έπεσαν και οι δύο μαζί. Ο Rossi μπροστά θα πανηγύριζε την δεύτερη θέση σαν να ήταν νίκη, ανεβαίνοντας ξανά εκεί για πρώτη φορά από τον Ιούλιο του 2018, όμως η Yamaha έχανε πολύτιμους πόντους ως ομάδα από ένα δικό της παιδί. Λίγα ήταν τα πράγματα που μπορούσε να κάνει βέβαια ο Morbidelli που για πολλούς γύρους έστριβε όχι με έναν, αλλά με άλλους δύο μαζί. Ήταν ένα λάθος εύκολο να γίνει στις συγκεκριμένες συνθήκες και με τον Vinales να χάνει κι εκείνος την γραμμή του, οπότε λίγα μπορείς να πεις για τον Morbidelli ιδιαίτερα από την στιγμή που κράτησε για ώρα τις επιθέσεις μακριά από τον Rossi.

Η δεύτερη θέση ήταν κάτι που χρειαζόταν η ομάδα της Yamaha με τον Rossi να μην μπορεί να κρύψει την χαρά και τον ενθουσιασμό του και ταυτόχρονα ο Dovizioso την απογοήτευσή του για τους χαμένους βαθμούς. Σε μία πίστα που παραδοσιακά η Ducati δεν περιμένει καλά αποτελέσματα, και θα έπρεπε να είναι χαρούμενος με την τρίτη θέση στο βάθρο…

Ένας εξαιρετικός αγώνας, ένας φανταστικός Marquez και μία γενικευμένη μάχη ανάμεσα σε Ducati και Yamaha με τελικό νικητή την Yamaha… Πολλοί απογοητευμένοι, με τον Crutchlow τον μεγαλύτερο από όλους που αυτή την στιγμή ακόμη μαλώνει με την διοργάνωση του αγώνα. Ο Lorenzo είχε άσχημη εκκίνηση και αντιμετώπιζε προβλήματα που τον άφησαν καθηλωμένο στο τέλος, ενώ αντίστοιχη απογοήτευση υπάρχει και για την KTM για το άσχημο συνολικό αποτέλεσμα, την στιγμή που ο Pol Espargaro είχε καταφέρει να προχωρήσει από την Q1 χωρίς όμως να δείξει μετά από αυτό άλλη πρόοδο. Ο αδερφός του όμως είχε μία εξαιρετική εμφάνιση με την Aprilia.

Μένουμε στην ήπειρο αυτή σε άλλη μία πίστα που κυριαρχεί ο Marquez, στο Τέξας, πριν περάσουμε σε Ευρωπαϊκό έδαφος…

ΘΕΣΗ
ΑΝΑΒΑΤΗΣ
ΜΟΤΟ
Km/h
ΧΡΟΝΟΣ/ΔΙΑΦ.
1
Honda
172.7
41'43.688
2
Yamaha
172.0
+9.816
3
Ducati
172.0
+10.530
4
Ducati
171.9
+12.140
5
Suzuki
171.8
+12.563
6
Ducati
171.8
+13.750
7
Honda
171.5
+18.160
8
Yamaha
171.3
+20.403
9
Aprilia
171.0
+25.292
10
KTM
171.0
+25.679
11
KTM
170.9
+25.855
12
Honda
170.8
+27.497
13
Honda
170.6
+31.398
14
Ducati
170.5
+32.893
15
KTM
170.4
+33.372
16
KTM
170.3
+35.545
17
Aprilia
170.1
+38.238
ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ
 
Yamaha
171.8
1 Lap
 
Yamaha
171.8
1 Lap
 
Suzuki
168.1
4 Laps
 
Ducati
170.7
10 Laps
 
Ducati
170.1
11 Laps
 
 
 
Ετικέτες

MotoGP: Η απίστευτη χρονιά Ducati σε αριθμούς – 19 νίκες στις 20!

17 νίκες σερί, κέρδισαν όλους τους αγώνες εκτός από έναν της Aprilia
MotoGP: Η απίστευτη χρονιά Ducati σε αριθμούς – 19 νίκες στις 20!
Από το

motomag

19/11/2024

MotoGP: Η απίστευτη χρονιά Ducati σε αριθμούς – 19 νίκες στις 20!

17 νίκες σερί, κέρδισαν όλους τους αγώνες εκτός από έναν της Aprilia

Η Ducati έγινε η πρώτη Ευρωπαϊκή εταιρεία που πέρασε το όριο των 100 νικών στα MotoGP, συμπληρώνοντας 106 νίκες στην μεγάλη κατηγορία.

Κερδίζει τον Παγκόσμιο τίτλο MotoGP για 3η συνεχόμενη σεζόν, με το όνομα του Jorge Martin να μπαίνει δίπλα στων Casey Stoner και Francesco Bagnaia, καθώς παρότι ανεξάρτητος, έτρεχε με εργοστασιακή μοτοσυκλέτα και πλήρη υποστήριξη.

Ο Martin γίνεται ο τρίτος αναβάτης στα MotoGP που φέρνει στο εργοστάσιο του Borgo Panigale έναν Παγκόσμιο τίτλο αναβατών. Τον τέταρτο στην μεγάλη κατηγορία στην ιστορία της Ducati μετά τον τίτλο του Casey Stoner το 2007 και του Francesco Bagnaia το 2022 και το 2023.

Για πέμπτη συνεχή χρονιά και έκτη συνολικά φορά στην ιστορία της στα MotoGP, η Ducati κερδίζει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, σημειώνοντας συνολικά 722 βαθμούς, 327 περισσότερους από τον επόμενο, έχοντας γεμίσει βέβαια το grid με δικές της μοτοσυκλέτες. Μία ευκαιρία που δεν θα είχε αν η Suzuki δεν έφευγε και οι υπόλοιποι είχαν δεχθεί να συνεχίσουν την επένδυση. Ουσιαστικά η Ducati κράτησε αναβάτες και ομάδες στους αγώνες που διαφορετικά θα είχαν αντιμετωπίσει μεγαλύτερο πρόβλημα να παραμείνουν, έναν ρόλο που παλαιότερα τον είχε παίξει και η Honda.

Ο τελευταίος αγώνας του MotoGP έλαβε χώρα στην Ισπανία με πανηγυρισμούς από την ομάδα της Ducati, μιας και όλο το βάθρο απαρτιζόταν από αναβάτες με Desmosedici GP24-23. Μια σεζόν που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επέλαση μοτοσυκλετών Ducati, μιας και οι Francesco Bagnaia της Ducati Lenovo Team, Marc Márquez της Gresini Racing MotoGP και Enea Bastianini της Ducati Lenovo Team, συμπληρώνουν το Top-4 στη γενική κατάταξη.

Συμπληρωματικά, πέρα από τον Τίτλο Κατασκευαστών και Ομάδων με την oμάδα Ducati Lenovo στα MotoGP, πήραν και τον Τίτλο Κατασκευαστών και Ομάδων στο WorldSBK με τους επίσημους αναβάτες της Aruba.it Racing Team Nicolò Bulega και Álvaro Bautista στο βάθρο της γενικής κατάταξης, καθώς και τον Τίτλο Αναβατών και Κατασκευαστών στο WorldSSP, χάρη στις επιδόσεις του νέου Παγκόσμιου Πρωταθλητή Adrián Huertas της Aruba.it Racing WSSP Team και τον τερματισμό στο βάθρο του Yari Montella της Barni Spark Racing Team.

Ο Claudio Domenicali, Διευθύνων Σύμβουλος της Ducati δηλώνει ότι:

“Αυτό που πέτυχε η Ducati με τις μοτοσυκλέτες της, τους αναβάτες και τους τεχνικούς της στη σεζόν του MotoGP του 2024 θα παραμείνει για πάντα στις καρδιές των οπαδών αυτού του αθλήματος. Είμαι πολύ χαρούμενος για τον Jorge, έναν απίστευτα ταλαντούχο αναβάτη που μεγάλωσε με την Ducati και μαζί μας πραγματοποίησε το όνειρο που είχε από παιδί. Θα ήθελα να συγχαρώ όλους τους αναβάτες της Ducati και σίγουρα τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Jorge Martín, αλλά προφανώς και τον Pecco, ο οποίος δεν τα παράτησε ποτέ μέχρι το τέλος, και στη συνέχεια τους Marc και Enea, οι οποίοι συνέβαλαν σε μια σεζόν με πολλαπλά ρεκόρ στα MotoGP για την εταιρεία μας. Ο Jorge και ο Pecco έδωσαν μια μονομαχία για τον τίτλο που ήταν ακόμη πιο συναρπαστική από πέρυσι. Ο Pecco ρίσκαρε πιο πολύ, αλλά ο Jorge ήταν πιο επίμονος και στο τέλος, δικαίως ανακηρύχθηκε Πρωταθλητής. Ο Παγκόσμιος Τίτλος που κέρδισε ο Jorge, είναι μια συνολική προσπάθεια που έγινε τα τελευταία χρόνια με την Pramac Racing, την οποία θα ήθελα να ευχαριστήσω και ιδιαίτερα το πρόσωπο του Paolo Campinoti. Χάρη σε όλους τους ανθρώπους της Ducati και της Ducati Corse που τα έκαναν όλα αυτά δυνατά, το να είσαι Ducatista είναι όλο και περισσότερο πηγή υπερηφάνειας.”

Η Ducati θα γιορτάσει τη κατάκτηση των παγκόσμιων τίτλων 2024 στην εκδήλωση “Campioni in Festa”, που θα πραγματοποιηθεί στις 3 Δεκεμβρίου στην Μπολόνια, όπου θα γίνει μια μεγάλη γιορτή ανοικτή προς το κοινό και θα παρευρεθούν όλοι οι αναβάτες από όλα τα πρωταθλήματα στα οποία συμμετέχει η Ducati.

O Luigi Dall'Igna, Γενικός Διευθυντής Ducati Corse δηλώνει ότι:

“Η κατάκτηση του τρίτου συνεχόμενου παγκόσμιου τίτλου αναβατών είναι ένα φανταστικό γεγονός. Επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τη δύναμη της Ducati, με τη δέσμευση και το ομαδικό πνεύμα όλων εκείνων, αναβατών και ομάδων, που συνέβαλαν στο να στεφθεί νικήτρια, για ακόμη μια φορά, όπως αποδεικνύεται από τους αριθμούς αυτών των ετών. Συγκεκριμένα, μια άλλη σελίδα της ιστορίας γράφεται επάξια από τον Jorge Martín στο τέλος μιας εκπληκτικής σεζόν, η οποία είναι η ουσία όλης της ομαδικής δουλειάς που έγινε.  Ένα μεγάλο χειροκρότημα για τον Pecco Bagnaia, επειδή ήταν μια εξαιρετική χρονιά και για εκείνον. Η τελευταία αυτή νίκη είναι πάνω απ' όλα ο καλύτερος τρόπος για να αποχαιρετήσουμε την Pramac Racing, μια τρομερή ομάδα επαγγελματιών με τους οποίους έχουμε συνεργαστεί αρμονικά για 20 χρόνια. Σε κάθε έναν από αυτούς δίνουμε μια πολύ δυνατή αγκαλιά, ξεκινώντας από τον φίλο μας Paolo Campinoti. Το 2024 ήταν μια καλή χρονιά για την Ducati, στην οποία σπάσαμε το ρεκόρ νικών και το ρεκόρ για βάθρα, με το κερασάκι στην τούρτα να έχει τοποθετήσει 8 Desmosedici GP μπροστά σε όλους στον αγώνα Sprint στην Ταϊλάνδη. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους άνδρες και  γυναίκες της Ducati Corse που εργάζονται σκληρά και με πάθος κάθε μέρα για να επιτύχουν σπουδαία αποτελέσματα όπως αυτό που γιορτάζουμε σήμερα. Forza Ducati!"

 

Ο Jorge Martín (#89, Pramac Racing) δηλώνει ότι:

“Το όνειρο έγινε πραγματικότητα, είμαι Παγκόσμιος Πρωταθλητής! Είναι πολύ δύσκολο τώρα να συνειδητοποιήσω ότι όλα είναι αλήθεια, αλλά έχω πλήρη επίγνωση του τι έχουμε επιτύχει γιατί από τότε που ήμουν παιδί κυνηγάω αυτόν τον στόχο. Αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα όλης της δουλειάς που έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και των θυσιών της οικογένειάς μου, των γονιών μου, του αδελφού μου και όλης της ομάδας μου που με στήριξαν άνευ όρων. Πέρυσι υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα προσπαθήσω ξανά και εδώ είμαι, δρέποντας τα οφέλη μιας ολόκληρης ζωής αφιερωμένης σε αυτό το υπέροχο άθλημα. Θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα Pramac και την Ducati που μου έδωσαν την ευκαιρία να φτάσω στο MotoGP και να μεγαλώσουμε μαζί. Και συγκεκριμένα, ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Paolo Campinoti και Gigi Dall'Igna για την εμπιστοσύνη τους από την πρώτη μέρα και για την παροχή όλων των πόρων που χρειαζόμουν για να γίνω Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Η δουλειά που έχουμε κάνει μαζί με την Ducati Corse, τα τελευταία χρόνια ήταν απίστευτη, καθώς έχουμε κερδίσει το πρωτάθλημα κατασκευαστών 4 φορές στη σειρά και μαζί έχουμε πετύχει 8 νίκες, 32 βάθρα και 20 pole positions. Ο Παγκόσμιος Τίτλος που κερδίσαμε μαζί είναι πραγματικά ο καλύτερος τρόπος για να πούμε αντίο.”

 

Ακολουθούν σε νούμερα οι επιτυχίες της Ducati για τη σεζόν MotoGP 2024:

  • 19 νίκες πέτυχαν οι αναβάτες της Ducati στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP 2024 - Ρεκόρ όλων των εποχών στο MotoGP
  • 14 αγώνες στους οποίους το βάθρο αποτελούνταν εξ ολοκλήρου από αναβάτες της Ducati – Ρεκόρ όλων των εποχών στο MotoGP
  • 53 βάθρα κατά τη διάρκεια της σεζόν με 6 διαφορετικούς αναβάτες
  • 16 Pole positions
  • 66 διαδοχικοί αγώνες στους οποίους τουλάχιστον ένας αναβάτης της Ducati ήταν στο Top 3 (όλοι οι αγώνες Sprint έληξαν με τουλάχιστον έναν αναβάτη της Ducati στο βάθρο)
  • 106 νίκες στο MotoGP για την Ducati, τον μοναδικό Ευρωπαίο κατασκευαστή μοτοσυκλετών που ξεπέρασε το ορόσημο των 100 νικών