MotoGP - Από το 1949 έως το 2023, 1.000 Grand Prix δρόμος!

Στο Le Mans θα διεξαχθεί ο χιλιοστός αγώνας του θεσμού
MotoGP 1000 GP!
Από το

motomag

9/5/2023

Στο Le Mans το MotoGP, φτάνει το ορόσημο των 1000 GP, με αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Μοτοσυκλέτας να έχουν διεξαχθεί σε 29 διαφορετικές χώρες και 73 διαφορετικές πίστες! Παράλληλα, στα 70 χρόνια της ιστορίας του θεσμού, το στέμμα του Παγκόσμιου Πρωταθλητή έχουν κατακτήσει 125 διαφορετικοί αναβάτες.

Αν πάμε πίσω στον Ιούνιο του 1949 θα βρούμε μια σημαντική πληροφορία για τον κόσμο της μοτοσυκλέτας και συγκεκριμένα για το MotoGP. To Isle of Man TT φιλοξένησε το πρώτο Grand Prix μοτοσυκλέτας το 1949 και αυτή είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια στην ιστορία του Πρωταθλήματος. Τώρα, το Σαββατοκύριακο 13 και 14 Μαΐου του 2023, στο Le Mans το MotoGP θα φτάσει τα 1.000 Grand Prix σηματοδοτώντας ένα ξεχωριστό ορόσημο για τον θεσμό!

Πλησιάζοντας προς την ημέρα του γαλλικού αγώνα, ένα σύντομο ταξίδι σε σημαντικές στιγμές στην ιστορία του Πρωταθλήματος μας θυμίζει ξανά διάφορους πρωταγωνιστές και ορόσημα που άλλαξαν τον ρου της ιστορίας του MotoGP.

Το ταξίδι αρχίζει

Leslie Graham

Το 1949, ιδρύεται η Fédération Internationale de Motocyclisme (FIM), με τις κατηγορίες μοτοσυκλετών 125-250-350-500 κ. εκ. και sidecars 600 κ. εκ. να διαμορφώνουν το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μοτοσυκλετών. Ο Βρετανός Leslie Graham έγινε ο πρώτος Παγκόσμιος Πρωταθλητής της κατηγορίας 500 κ. εκ. οδηγώντας μια βρετανικής κατασκευής AJC μοτοσυκλέτα, ωστόσο μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα ήταν αυτή που θα μεσουρανούσε στους αγώνες μοτοσυκλετών.

Η ιταλική κυριαρχία

Giacomo Agostini

Μεταξύ 1949 και 1974, οι Ιταλοί κατασκευαστές MV Agusta και Gilera κυριάρχησαν στην κατηγορία των 500 κ. εκ., με τους θρύλους του MotoGP, Giacomo Agostini, Phil Read, Geoff Duke, John Surtees, και Mike Hailwood να κερδίζουν τίτλους με τους προαναφερθέντες κατασκευαστές.

Η άνοδος των Ιαπώνων κατασκευαστών

Jim Redman

Το 1966 ήταν η πρώτη χρονιά που ένας Ιάπωνας κατασκευαστής κέρδισε αγώνα στη μεγάλη κατηγορία. Χάρη στον Jim Redman, η Honda πέτυχε αυτό το κατόρθωμα στο Hockenheim, ενώ η Yamaha κέρδισε τον τίτλο των κατασκευαστών για πρώτη φορά το 1974. Από το 1975 και μετά, η Honda, η Suzuki και η Yamaha άρχισαν να κυριαρχούν στη μεγάλη κατηγορία. Η Suzuki και η Yamaha μοιράστηκαν τη δόξα μεταξύ 1975 και 1982, πριν ο Freddie Spencer χαρίσει στη Honda τον πρώτο της τίτλο στα 500 κ. εκ. το 1983.

Αμερικανοί και Αυστραλοί αναβάτες αφήνουν το στίγμα τους

King Kenny

Ο “King” Kenny Roberts άνοιξε τον δρόμο για μερικούς Αμερικανούς σπουδαίους οδηγούς που σφράγισαν την ιστορία του MotoGP. Ο Roberts κέρδισε τo 1978, 1979 και 1980 με τη Yamaha το Παγκόσμιο στέμμα στα 500 κ. εκ., με τους Freddie Spencer και Eddie Lawson να μοιράζονται τους τίτλους μεταξύ 1983 και 1986.

Wayne Gardner

To 1987 o Wayne Gardner έγραψε ιστορία για την Αυστραλία, κατακτώντας τον τίτλο στα 500 κ. εκ., με τους Lawson (1988 και 1989) και Wayne Rainey (1990, 1991 και 1992) να επαναφέρουν τις Η.Π.Α. στην κορυφή.

Kevin Schwantz

Ο Kevin Schwantz πρόσθεσε το όνομά του στη λίστα των Πρωταθλητών όταν κατέκτησε τον τίτλο το 1993.

Mick Doohan

O ερχομός του Mick Doohan ήταν αυτός που σταμάτησε τους Αμερικανούς καθώς κατέκτησε από το 1994 έως και το 1998 τους τίτλους στη μεγάλη κατηγορία. Και κάπου εκεί έρχεται ο Alex Criville για να βάλει την Ισπανία στο χάρτη του MotoGP το 1999, κατακτώντας τον τίτλο. Η χαρά των Ισπανών κράτησε λίγο καθώς το 2000 o Kenny Roberts Jr χάρισε στις Η.Π.Α. τον προτελευταίο μέχρι σήμερα τίτλο τους.

Το όνομα Rossi και η νέα εποχή του MotoGP

Rossi

Το 2000 έρχεται στην μεγάλη κατηγορία ένας Ιταλός με το όνομα Valentino Rossi, ένα όνομα που θα άλλαζε για πάντα την ιστορία του θεσμού. Ο Ιταλός το 2001 κερδίζει τον πρώτο του τίτλο στα 500 κ. εκ. με τη Honda, ενώ την επόμενη χρονιά το MotoGP αλλάζει άρδην.

Four-Stroke MotoGP bikes

Τα δίχρονα 500 κ. εκ. μας αποχαιρετούν με τους τετράχρονους κινητήρες των 1.000 κ.εκ. (που θα έπεφταν στα 800 για να ανέβουν ξανά στα 1.000 κυβικά και να παραμείνουν εκεί) να έρχονται στο προσκήνιο. Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή, με τον Valentino Rossi να κατακτά τους τίτλους από το 2002-2005, ωστόσο το σημαντικό σε αυτές τις χρονιές είναι η μετακίνηση του από την Honda το τέλος του 2003 στη Yamaha.

Hayden-Loukopoulos

To 2006 είχαμε αλλαγή στον θρόνο, με τον αείμνηστο Nicky Hayden να βρίσκεται στην κορυφή με τη Honda. To 2006 βιώσαμε ακόμη μία συγκλονιστική στιγμή για το MotoGP, καθώς ο Casey Stoner κατακτούσε τον πρώτο του τίτλο με τη Ducati, επαναφέροντας τη σημαία της Ιταλίας στην κορυφή μετά το 1974. Η απάντηση του «Γιατρού» δεν άργησε να έρθει με τον Ιταλό να κερδίζει τον τίτλο το 2008 και το 2009.

Οι εξωγήινοι ήρθαν στο MotoGP

Stoner, Rossi, Lorenzo, Pedrosa

Με τον ερχομό των Ισπανών Jorge Lorenzo και Dani Pedrosa η τράπουλα ανακατεύεται καθώς οι Casey Stoner και Valentino Rossi έχουν να αντιμετωπίσουν δυο νέους δυνατούς αντιπάλους. Μεταξύ 2007 και 2012, οι τέσσερις αυτοί αναβάτες έγιναν ευρέως γνωστοί ως "οι εξωγήινοι" καθώς οι μάχες μεταξύ τους ήταν συγκλονιστικές και πέρα από τα συνηθισμένα. Σε αυτές τις έξι σεζόν, οι Stoner (2007, 2011), Rossi (2008-2009) και Lorenzo (2010,2012) κατέκτησαν από δύο τίτλους, ενώ ο Dani Pedrosa τερμάτισε στην πρώτη τριάδα σε πέντε από αυτές τις έξι χρονιές. Στο τέλος του 2012 ο Stoner ανακοίνωσε την απόσυρση του από τους αγώνες σε ηλικία 27 ετών, ωστόσο ένας άλλος “εξωγήινος” ήταν έτοιμος να πάρει τη θέση του, ο λόγος για τον Ισπανό Marc Marquez.

Αλλαγές στους κινητήρες και νέες κατηγορίες

Toni Elias

Το 2010 η τετράχρονη Moto2 αντικατέστησε την κατηγορία των δίχρονων 250 κ. εκ., με τη Honda να γίνεται ο μοναδικός κατασκευαστής κινητήρων στη νέα αυτή κατηγορία. Το 2012, δημιουργήθηκε η επίσης τετράχρονη Moto3 για να αντικαταστήσει τη δίχρονη κατηγορία 125 κ. εκ.. Την ίδια χρονιά, εισήχθησαν και οι CRT (Claiming Rule Teams) στην κορυφαία κατηγορία, με αποτέλεσμα να μπορούν να εισέλθουν στον θεσμό ομάδες με χαμηλότερο προϋπολογισμό.

Η εποχή του Marc Marquez

Marc Marquez

Το 2013 ξημερώνει η εποχή της Ισπανικής κυριαρχίας στο MotoGP. Ο Marc Marquez κερδίζει τον πρώτο του τίτλο στη μεγάλη κατηγορία, με τον αναβάτη της Honda να κερδίζει συνεχόμενα τον Παγκόσμιο Τίτλο μέχρι και το 2019. Σε αυτή την εποχή της κυριαρχίας Marquez-Honda, βλέπουμε την είσοδο της KTM στο MotoGP -2017- και την εμφάνιση των αεροδυναμικών βοηθημάτων, πρώτα στις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες της Ducati.

2020 έως σήμερα

Fabio Quartararo

Νέες χώρες και νέοι πρωταγωνιστές ξεπρόβαλαν στο ανταγωνιστικό περιβάλλον του MotoGP. Οι Joan Mir -Suzuki 2020-, Fabio Quartararo -Yamaha 2021- και Francesco Bagnaia -Ducati 2022- βάζουν ένα τέλος στο σερί του Marc Marquez δίνοντας ταυτόχρονα μια νέα πνοή στον θεσμό τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο η σημαντικότερη στιγμή των συγκεκριμένων ετών είναι η απόσυρση του Valentino Rossi στο τέλος της αγωνιστικής χρονιάς του 2021, με τον Ιταλό θρύλο να συνεχίζει ως manager αγωνιστικής ομάδας στη μεγάλη κατηγορία του Πρωταθλήματος.

Στα επόμενα 1.000 Grand Prix

MotoE

Τα συνθετικά καύσιμα ετοιμάζονται να κάνουν την εμφάνιση τους στο Πρωτάθλημα, ενώ ήδη υπάρχει κατηγορία ηλεκτρικών μοτοσυκλετών (MotoE) στον θεσμό. Τι θα δούμε άραγε στα επόμενα 1.000 GP; Θα υπάρξει αντίστοιχη μετάβαση από τους θερμικούς στους ηλεκτρικούς κινητήρες, όπως έγινε από τον δίχρονο στον τετράχρονο κινητήρα; Ή θα παραμείνει στο επίκεντρο ο κινητήρας εσωτερικής καύσης; Ποια θα είναι τα επόμενα τεχνολογικά επιτεύγματα που θα βοηθήσουν να ανέβει η ασφάλεια των αγωνιζομένων; Και ποιες θα είναι οι επόμενες χώρες που θα φιλοξενήσουν αγώνα MotoGP; Πολλές οι ερωτήσεις, και εμείς θα παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις, ώστε να σας ενημερώνουμε συνεχώς για το πιο συναρπαστικό Πρωτάθλημα μοτοσυκλέτας στον κόσμο.

Ετικέτες

MotoGP 2024, Barcelona Solidarity GP, P1 - Ο Pecco κάνει τη διαφορά, 5ος ο Martin

Απίστευτη επίδοση από τον Johann Zarco της Honda, στην 4η θέση των πρώτων χρονομετρημένων της Καταλονίας!
Pecco Bagnaia
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

15/11/2024

Στα πρώτα χρονομετρημένα δοκιμαστικά του τελευταίου GP της σεζόν και δεύτερου στην Καταλονία για το 2024, ο Pecco Bagnaia έκανε το καλύτερο που μπορούσε, παίρνοντας την πρώτη θέση, με τον Jorge Martin να μην μπορεί να απαντήσει, τερματίζοντας τέσσερις θέσεις πιο πίσω. Θεαματική ήταν η επίδοση του Johann Zarco στην 4η θέση, που ήταν ο μόνος αναβάτης ιαπωνικής μοτοσυκλέτας στην πρώτη δεκάδα.

Η θερμοκρασία στους 16 βαθμούς Κελσίου είναι ελαφρώς ψηλότερη από τα πρωινά FP1, και η βροχή συνεχίζει να παραμένει μακριά από την πίστα της Καταλονίας, όπου έχουμε εναλλαγή ηλιοφάνειας και συννεφιάς. Αν το ρεκόρ γύρου στην πίστα της Καταλονίας είναι 1:38.190, από το πρώτο GP του 2024 στην ίδια πίστα, με κάτοχο τον Aleix Espargaro της Aprilia, στα πρωινά και κρύα FP1 ο ταχύτερος χρόνος ήταν το 1:40.501 του Nakagami, ενώ στα P1 περιμένουμε τους χρόνους να πέσουν αρκετά.

Ο πρώτος ταχύτερος γύρος ανήκει στον Vinales, για να τον περάσει στο καπάκι ο Morbidelli, και με τη σειρά τους ο Espargaro και ο Bastianini, για να έρθει ο Martin να γράψει 1:40.934 και να βρεθεί εμφατικά στην κορυφή, ενώ αμέσως μετά στη 2η θέση ανεβαίνει ο Pecco Baganaia.

Ούτε πέντε λεπτά δεν έχουν περάσει από την έναρξη των ωριαίων πρώτων χρονομετρημένων και οι αναβάτες αλλάζουν θέση στην κορυφή ταχύτερα απ' όσο μπορούμε να τους καταγράψουμε.

Ο χρόνος κατηφορίζει προς το χαμηλό 1:40, με τον Bezzecchi να γράφει 1:40.242, παίρνοντας τη σκυτάλη στην πρώτη θέση, για να πέσουμε πολύ γρήγορα στο 1:39, με τον Bez και πάλι πρώτο με 1:39.829.

Morbido

Οκτώ λεπτά μετά την έναρξη των P1, και ο Morbidelli πέφτει παίρνοντας αρκετές τούμπες, ευτυχώς χωρίς τραυματισμό.

Περιέργως ο Marc Marquez δεν έχει βγει από τα pits το πρώτο δεκάλεπτο, μοιάζοντας να περιμένει κάτι... τελικά μπαίνει και αυτός μέσα, δεκαπέντε λεπτά μετά την έναρξη των χρονομετρημένων.

Δεύτερη πτώση στα P1, αυτή τη φορά για τον Augusto Fernandez στην 5, η δεύτερη πτώση για τον αναβάτη της GASGAS σήμερα, με την πρώτη να έρχεται το πρωί στα FP1 μετά τη σύγκρουσή του με τον Pedro Acosta.

Σαράντα πέντε λεπτά απομένουν και ο Alex Marquez βρίσκεται 2ος, με τον Marc μόλις 20ο, και με τον 8 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή να ακολουθεί κατά πόδας τον αδελφό του, προσπαθώντας να αντιγράψει γραμμές και να βελτιώσει τον χρόνο του. Δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά, αφού ανεβαίνει μόλις 6 θέσεις για να βρεθεί 14ος.

Μέχρι στιγμής οι δυο αντίπαλοι για τον τίτλο του 2024 δεν δείχνουν να έχουν τον έλεγχο στους χρόνους, με τον Martin να βρίσκεται μόλις 10ος, και με τον Bagnaia 4ο.

Bezzecchi

Σαράντα λεπτά πριν το τέλος η πρώτη πεντάδα έχει ως εξής: Bezzecchi, A. Marquez, Acosta, Bagnaia και Vinales. Πρώτος αναβάτης Honda ο Zarco στην 8η θέση, πρώτος αναβάτης Yamaha ο Alex Rins στην 12η θέση με τον Quartararo μόλις 19ο!

Λίγα λεπτά αργότερα, ο Martin ανεβαινει εκείνος 5ος, μία μόλις θέση πίσω από τον Bagnaia.

Φτάσαμε στη μέση των P1, και η κατάταξη μπροστά δεν έχει αλλάξει δραματικά από εκεί που την αφήσαμε πριν, με τον Bezzecchi στην κορυφή, δεύτερο τον Alex Marquez και τρίτο τον Pedro Acosta, με Pecco και Jorge 4ο και 5ο.

Marc Marquez

Ο Marc Marquez δείχνει να μη μπορεί να γυρίσει γρήγορα, και βρίσκεται για την ώρα 16ος, με τον Enea Bastianini που μάχεται με τον Ισπανό για την 3η θέση στο Πρωτάθλημα να έχει επίσης κακή απόδοση, στην 15η θέση.

Είκοσι λεπτά πριν το τέλος και τα πράγματα είναι τουλάχιστον υποτονικά. Ο Martin έχει ανέβει 5ος, με 6ο τον Bagnaia, ενώ η πρώτη τριάδα είναι Bezzecchi, Vinales και Alex Marquez.

Οι περισσότεροι αναβάτες τώρα έχουν μπει στα pits για ξεκούραση και αλλαγή ελαστικών, πριν την επίθεσή τους για έναν χρόνο που θα τους επιτρέψει να παρακάμψουν τα Q1 για να βρεθούν απευθείας στα Q2.

Έχουμε μπει στο τελευταίο τέταρτο των P1, και οι αναβάτες ξεκινούν την time attack προσπάθειά τους με φρέσκα ελαστικά.

Πρώτος περνά o Martin με 1:39.652, με δεύτερο τον Bezzecchi, και τρίτο τον Bastianini. Και ο αναβάτης της Prima Pramac συνεχίζει να ανεβάζει ρυθμό...

Για ένα δευτερόλεπτο ο Vinales παίρνει την πρωτιά, όμως αμέσως μετά ο Martin δείχνει ξανά τα δόντια του, γράφοντας 1:39.214 για να βρεθεί εκείνος στην κορυφή.

Zarco

Δεύτερος ανεβαίνει ο Acosta, ενώ από το πουθενά ο Marc Marquez ανεβαίνει 7ος, αλλά ο αναβάτης που κάνει τα σαγόνια μας να πέσουν στο πάτωμα είναι ο Johann Zarco (ναι, ο Zarco της Honda!) που ακολουθώντας τον Marc γράφει τον ταχύτερο χρόνο με 1:39.197... απίστευτος! Επόμενος αναβάτης Honda είναι ο Nakagami στην 11η θέση.

Επτά λεπτά πριν το τέλος φρέσκα ελαστικά μπαίνουν στους τροχούς, και ξεκινούμε για την τελική προσπάθεια των αναβατών για μια θέση στα Q2. Θα δούμε χρόνο στο 1:38; Martin και Bagnaia βρίσκονται για την ώρα στις θέσεις 2 και 4, με τον Pecco να μην καθυστερεί να μπει στην πίστα, και να μπαίνει 2-3 λεπτά αργότερα από ότι ο Jorge.

Στην τελική προσπάθεια του Pecco, τον Ιταλό ακολουθούν από κοντά οι Marc Marquez και Johann Zarco, ενώ στα 3 λεπτά πριν το τέλος ο Martin χάνει το μπροστινό γλιστρώντας για μέτρα, παραμένοντας όρθιος με τη βοήθεια του αγκώνα του που σέρνεται στο έδαφος!

Πρώτος περνά ο Bez, ο πρώτος αναβάτης που πέφτει στο 1:38, ενώ αμέσως μετά τον διαδέχεται ο Pecco Bagnaia με 1:38.918!

Ένα λεπτό πριν το τέλος και έχουμε πτώση από τον Juan Mir, μια ακόμη από τις αμέτρητες για τον Ισπανό φέτος...

Η καρό σημαία πέφτει, και έχουμε τελευταία προσπάθεια για μια πλειάδα αναβατών, χωρίς όμως κάποιος να μπορεί να απειλήσει τον Pecco.Την ίδια ώρα ο Acosta βγαίνει στα χαλίκια, παραμένοντας όμως όρθιος.

Τα πρώτα χρονομετρημένα τελειώνουν και η πρώτη δεκάδα έχει ως εξής:

1. Francesco Bagnaia, Ducati, 1:38.918
2. Marco Bezzecchi, Ducati
3. Aleix Espargaro, Aprilia
4. Johann Zarco, Honda
5. Jorge Martin, Ducati
6. Maverick Vinales, Aprilia
7. Alex Marquez, Ducati
8. Marc Marquez, Ducati
9. Pedro Acosta, GASGAS
10. Enea Bastianini, Ducati

Οι αναβάτες της Yamaha τερματίζουν τελικά στις θέσεις 14 και 15, με ταχύτερο τον Fabio Quartararo.

Ετικέτες