MotoGP: Αναβιώνουν μάχες του παρελθόντος μέσω MotoE! Το ηλεκτρικό μέλλον

"Μεγάλα" ονόματα στην μάχη των... volt!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/11/2018

Στην EICMA, πέρα από τα μοντέλα και τις τάσεις για το 2019, ήταν διάχυτη η επιρροή και ο προσανατολισμός σχεδόν όλων των κατασκευαστών προς το μέλλον των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών. Είδαμε προτάσεις που ήταν αναμενόμενες από εργοστάσια που παραδοσιακά επενδύουν στο ηλεκτρικό μέλλον, αλλά είδαμε και εκπλήξεις και απροσδόκητες εμφανίσεις –όπως για παράδειγμα το ηλεκτρικό superbike της Kymco- που τονίζουν ακόμη πιο εμφατικά το πόσο άμεσο και κοντά μας είναι αυτό το ηλεκτροκίνητο αύριο.
Ένα όμως από τα σημαντικότερα ηλεκτρικά εκθέματα, όχι τόσο γιατί ήταν κάτι καινούργιο (μιας και δεν ήταν, αφού ήταν κάτι για το οποίο έχουν γραφτεί κι έχουν συμβεί πάρα πολλά πράγματα), αλλά γιατί είμαστε μια ανάσα πριν οι αγώνες μοτοσυκλετών σε κορυφαίο επίπεδο αποκτήσουν τη δική τους ηλεκτρική έκφανση, ήταν η αγωνιστική MotoE.
Ο λόγος για την Energica Ego Corsa , την μοτοσυκλέτα με την οποία θα συμμετέχουν οι ομάδες που θα απαρτίζουν το παγκόσμιο κύπελλο MotoE, το οποίο θα διοργανώνεται στα πλαίσια κάποιων αγώνων GP. Στον αγώνα της Jerez το 2019 θα σηκωθεί η αυλαία της καινούργια κατηγορίας, ενώ ήδη έχουν γίνει δοκιμές και γύροι επίδειξης με σημαντικούς αναβάτες στη σέλα της, όπως ο Loris Capirossi, ο Max Biaggi, ο Colin Edwards, ο Sebastian Porto και ο Mick Doohan. Η μοτοσυκλέτα που εκτέθηκε στην EICMA και αποτελεί την τελική αγωνιστική έκδοση που θα διατεθεί στις ομάδες με την μορφή "ενιαίου", διαφέρει σε ορισμένα σημεία από την μοτοσυκλέτα που δοκίμασαν οι παραπάνω αναβάτες, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με την σχεδίαση του φαίρινγκ και την πιο αποτελεσματική αεροδυναμική που προσφέρει το μπροστινό τμήμα, ενώ πίσω έχει γίνει πιο λεπτή η ουρά.
Η ισχύς που παράγει ο ηλεκτρικός κινητήρας ανέρχεται στα 120Kw (161 ίπποι), ενώ η ροπή του φτάνει το εκπληκτικό νούμερο των 20,4 χιλιογραμμόμετρων. Το βάρος του ανακοινώνεται στα 260 κιλά, αλλά είναι πολύ πιθανό στις πρώτες δοκιμές πριν τους αγώνες, να χρησιμοποιηθεί μια ελαφρύτερη μπαταρία ιόντων λιθίου που θα κατεβάζει το συνολικό βάρος με απόδοση 20Kwh. Οι επιδόσεις της Energica Ego Corsa κάνουν λόγο για 0-100km/h σε λιγότερα από τρία δευτερόλεπτα, με μέγιστη ταχύτητα τα 270km/h. Τα φρένα προέρχονται από την Brembo, οι τροχοί από την Marchesini και οι αναρτήσεις από την ohlins, με μοναδική ελευθερία στις ομάδες να επιλέγουν διαφορετικά ελατήρια, ανάλογα με το βάρος του αναβάτη. Όλα τα υπόλοιπα μέρη θα είναι κοινά στις μοτοσυκλέτες με εξαίρεση ελάχιστα μέρη και οι μοτοσυκλέτες θα φυλάσσονται όλες μαζί σε ειδικά σχεδιασμένο E-paddock όπου η κάθε ομάδα θα έχει το δικό της box. Μέσα εκεί θα βρίσκεται η ημι-κινητή μονάδα φόρτισης που προσφέρει η Enel X (επίσημος χορηγός της MotoE), ενώ η κινητή μονάδα θα βρίσκεται στη σχάρα της εκκίνησης για να φορτιστούν πλήρως οι μοτοσυκλέτες όσο περιμένουν στην διαδικασία εκκίνησης, αλλά και για να έχουν ρεύμα οι ηλεκτρικές κουβέρτες των ελαστικών. Μάλιστα υπάρχει πρόβλεψη για την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών πάνελ, τα οποία θα παράγουν ηλεκτρική ενέργεια για να τροφοδοτήσουν τις ανάγκες της κατηγορίας MotoE.
Σε ό,τι αφορά τους αγώνες, αυτοί θα έχουν διάρκεια περίπου 10 γύρων (εξαρτάται από το μήκος της εκάστοτε πίστας) και οι πρώτες επίσημες δοκιμές θα γίνουν στις 28-29 Νοεμβρίου στη Jerez με τη συμμετοχή των ομάδων και των αναβατών που θα πάρουν μέρος στο κύπελλο.

Το πρόγραμμα των αγώνων της MotoE

5 Μαΐου Jerez
19 Μαΐου Le Mans
7 Ιουλίου Sachsenring
11 Αυγούστου Red Bull Ring
15 Σεπτεμβρίου Misano

Η FIM και η Dorna έχουν κάθε λόγο και συμφέρον να υποστηρίξουν και να προβάλλουν όσο περισσότερο μπορούν τη νεοσύστατη MotoE

Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, είναι οι ομάδες και οι αναβάτες που θα δούμε την επόμενη χρονιά να τρέχουν με την ηλεκτρική μοτοσυκλέτα της Enrgica. Το 2019, λοιπόν, θα συμμετέχουν δώδεκα ομάδες εκ των οποίων οι έξι που είναι ανεξάρτητες ιδιωτικές συμμετοχές θα είναι με δύο αναβάτες και οι άλλες μισές που προέρχονται από τις κατηγορίες Moto2 και Moto3 θα συμμετάσχουν με έναν αναβάτη. Μέχρι στιγμής, υπάρχουν αρκετά ηχηρά ονόματα από το χώρο των αγώνων, όπως ο Randy de Puniet, ο Niccolo Canepa, o Bradley Smith και οι προσφάτως ανακοινωθέντες, Alex de Angelis και Sete Gibernau. Ο τελευταίος μάλιστα, είχε κάνει την τελευταία του εμφάνιση στα MotoGP πριν από μια δεκαετία και αποφάσισε να επιστρέψει με την ομάδα του Sito Pons, όντας μάλιστα και ο μοναδικός αναβάτης του. Ο 45 ετών βετεράνος Ισπανός είχε υπάρξει ξανά αναβάτης της ομάδας του Pons, πίσω στο 1995, όταν έτρεχε στην κατηγορία των 250GP.

Ο Sete, που έχει τερματίσει δύο φορές δεύτερος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα MotoGP (2003-2004), δήλωσε πως ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα επέστρεφε στους αγώνες μετά από μια δεκαετία αποχής, αλλά η ζωή πάντα σου επιφυλάσσει εκπλήξεις, ενώ κατέστησε σαφές ότι είναι πλέον ταγμένος στην αποστολή του και στο να βοηθήσει στην εξέλιξη του ηλεκτρικού μέλλοντος για τους αγώνες. Από την πλευρά του, ο Sito Pons είπε πως θεωρούσε αυτονόητη την παρουσία της ομάδας σ' αυτό το νέο project της MotoE, καθώς θεωρεί ότι οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες αποτελούν το μέλλον για τους αγώνες. Όπως είπε, ήθελαν να έχουν έναν έμπειρο αναβάτη και η επιλογή του Gibernau ήταν γι' αυτούς μονόδρομος.

Ομάδες και αναβάτες της MotoE

LCR E-Team:
Randy de Puniet
Niccolo Canepa

Angel Nieto Team:
Nico Terol
Maria Herrera

Avintia Esponsorama Racing:
Xavier Simeon
Eric Granado

Alma Pramac Racing:
Josh Hook
Alex de Angelis

Tech3 Racing:
Kenny Foray
Hector Garzo

Trentino Gresini MotoE:
Matteo Ferrari
Lorenzo Savadori

Pons Racing:
Sete Gibernau

One Energy Racing (Sepang):
Bradley Smith

Dynavolt Intact GP:
Jesko Raffin

Ajo Motorsport MotoE:
Niki Tuuli

SIC58 Squadra Corse:
Matteo Casadei

EG 0,0 Marc VDS:
Mike di Meglio

Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται τώρα, είναι για το ποια θα είναι η τύχη αυτής της νέας κατηγορίας. Αν το δούμε καθαρά αγωνιστικά, οι αγώνες τύπου "ενιαίου", όπως είναι για παράδειγμα η Moto2, έχουν τις προϋποθέσεις για θέαμα και έντονο συναγωνισμό. Βέβαια, στην περίπτωση της MotoE δεν θα υπάρχει η ελευθερία στην επιλογή ή κατασκευή διαφορετικών πλαισίων όπως ισχύει στην Moto2 και θα εναπόκειται καθαρά στις οδηγικές ικανότητες των αναβατών.
Από αυτή την άποψη, οι επιλογές είναι αρκετά ενδιαφέρουσες. Από αναβάτες που μέχρι και την περσινή σεζόν αγωνίζονταν σε παγκόσμια πρωταθλήματα, χωρίς όμως να αποτελούν ονόματα "από το πάνω ράφι", μέχρι βετεράνους των MotoGP που έχουν αποσυρθεί καιρό από το πνεύμα του ανταγωνισμού και της πίεσης. Είναι λίγα τα ονόματα των αναβατών που μπαίνουν στην MotoE ως ανερχόμενα ταλέντα και κατά συνέπεια το κίνητρο, που υπάρχει για παράδειγμα στις Moto3 και Moto2 για μετάβαση στην κορυφαία κατηγορία των αγώνων, δεν είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό για να προϊδεάσει για έντονο συναγωνισμό. Δεν υπάρχει επίσης ο ανταγωνισμός μεταξύ των κατασκευαστών, μιας και μιλάμε για ένα κύπελλο "μονομάρκα" όπου η Energica θα είναι ο αποκλειστικός προμηθευτής των μοτοσυκλετών.

Η ισχύς που παράγει ο ηλεκτρικός κινητήρας ανέρχεται στα 120kw (161 ίπποι)

Από την άλλη μεριά, η παγκόσμια τάση που αναφέραμε στην αρχή του άρθρου, για την στροφή και την εξέλιξη των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών, είναι ένα πρόσφορο έδαφος για επένδυση σε χρήμα και προβολή από την πλευρά της διοργάνωσης, που ήδη βρίσκεται σε αναζήτηση για το μέλλον των αγώνων, το οποίο είναι και απόλυτα συνυφασμένο με το μέλλον της αγοράς. Ας μην ξεχνάμε ότι η Dorna, η οποία είναι πλέον υπεύθυνη και για την διοργάνωση του παγκόσμιου πρωταθλήματος WSBK, είχε πει πως ακόμη και για την κατηγορία των superbikes όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, καθώς θα μπορούσε να αποτελείται ακόμη και από γυμνά χιλιάρια, αρκεί να το ζητούσαν το εργοστάσια. Αν λοιπόν η παγκόσμια αγορά δείχνει προς την κατεύθυνση των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών, η FIM και η Dorna έχουν κάθε λόγο και συμφέρον να υποστηρίξουν και να προβάλλουν όσο περισσότερο μπορούν τη νεοσύστατη MotoE. Η πλατφόρμα των 10 γύρων σε κάθε αγώνα και των πέντε αγώνων μέσα στη χρονιά, προδιαθέτει για σφιχτούς και γεμάτους ένταση αγώνες και η σύνδεσή τους ως παράλληλο event με αγώνες των MotoGP αποτελεί ένα συν στην φαρέτρα των προωθητικών ενεργειών.
Απομένει πλέον να δούμε στην πράξη και την αποδοχή που θα έχει η MotoE από το κοινό, και αν θα δημιουργηθούν οι μάχες και οι συγκινήσεις που απαιτούνται για να αντισταθμιστεί η έλλειψη των βρυχώμενων εξατμίσεων και του φρενήρη ρυθμού τον πιστονιών που ανεβοκατεβαίνουν μέσα στους κυλίνδρους…
 

Ετικέτες

Valentino Rossi και Casey Stoner - Η μεγάλη συμφιλίωση στο ράντσο του “γιατρού”

Κλείνει με απρόσμενα θετικό πρόσημο η μεγάλη παλιά κόντρα των δυο θρύλων
Valentino Rossy και Casey Stoner
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

12/11/2024

Από τις πιο διάσημες ατάκες στην ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι και η φράση του Casey Stoner στον Valentino Rossi, μετά το GP της Jerez το 2011. Εκεί, μετά από μια… βουτιά του Rossi στο εσωτερικό του Αυστραλού ο Ιταλός έπεσε παρασύροντας και τον Αυστραλό. Λίγο μετά οι κάμερες είχαν απαθανατίσει τον Stoner να χειροκροτά ειρωνικά τον Rossi που είχε καβαλήσει ξανά επιστρέφοντας στον αγώνα, για να έρθει κατόπιν η συνάντηση του αναβάτη με το #27 στα pits με τον Rossi, όπου ο Casey του είπε το αμίμητο “οι φιλοδοξίες σου ξεπέρασαν το ταλέντο σου”. Κι όμως, τα χρόνια πέρασαν, και η σχέση των δύο είχε μια απρόσμενη, και πολύ όμορφη κατάληξη τόσο για τους δυο τους, όσο και για όλους τους φαν των αγώνων μοτοσυκλέτας.

Ποιος θα ξεχάσει τις απίστευτες μάχες που μας έδωσαν οι Rossi και Stonter όταν αγωνίζονταν ο ένας ενάντια στον άλλο; Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος μπροστά σε στιγμές όπως η προσπέραση του Ιταλού στον Αυστραλό στην corkscrew της Laguna Seca το 2008;

Rossi-Stoner Laguna Seca

Οι δυο τους μας χάρισαν ιστορικά στιγμιότυπα και μοναδικές αναμνήσεις, με την κόντρα να συνοδεύεται τόσο από κάποιους τσακωμούς όπως εκείνον στη Jerez το 11, με αιχμηρές δηλώσεις εκατέρωθεν αλλά και με μεγάλες δόσεις αμοιβαίου σεβασμού.

Το 2022, σε μια συνέντευξή, ο Stoner δήλωσε για την κόντρα του με τον Rossi, στα τέλη της δεκαετίας του 2000 και στις αρχές εκείνης του 2010, πως τον βοήθησε να ωριμάσει και να περάσει στο επόμενο επίπεδο. Δυο τεράστιοι αναβάτες και δυο μεγάλοι αντίπαλοι: ο ένας με 2 Παγκόσμιους Τίτλους με τη μοτοσυκλέτα της Ducati που εκείνη την εποχή κανείς άλλος δεν μπορούσε να δαμάσει (με τον Rossi να περνά τα δυο πιο μίζερα χρόνια της καριέρας του στο στρατόπεδο των Ιταλών, όπου ο Stoner τον κατηγόρησε πως μαζί με τον μηχανικό του, Jeremy Burgess μιλούσαν άσχημα για τον Αυστραλό, λέγοντας πως… θα διορθώσουν εύκολα και γρήγορα τα κακώς κείμενα της μοτοσυκλέτας), και ο άλλος με 9 Παγκόσμιους Τίτλους, με σοβαρή υποψηφιότητα για τον τίτλο του GOAT ανεξαρτήτως εποχής, και αδιαμφισβήτητα του αγωνιζόμενου που έκανε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στην ιστορία τους αγώνες μοτοσυκλέτες δημοφιλείς στο ευρύ κοινό.

Stoner-Rossi Jerez 2011

Ο Αυστραλός κατηγορήθηκε από πολλούς ως γκρινιάρης, ο Ιταλός ως δολοπλόκος και με αντιαθλητική συμπεριφορά, δυο έντονοι χαρακτήρες, ο καθένας με τα καλά και με τα στραβά του, με απέραντο ταλέντο όμως στην οδήγηση και τεράστια επιρροή στον χώρο.

Και τώρα, το 2024, με τους δυο τους να έχουν αποσυρθεί εδώ και πολλά χρόνια από τους αγώνες, ο Rossi προσκάλεσε τον Stoner στο διάσημο ράντσο του Ιταλού στην Ταβούλια, ο Αυστραλός δέχθηκε, και όλοι υποδεχτήκαμε με χαρά τα πλάνα που τους βλέπουμε να γράφουν γύρους στην dirt-track πίστα του κτήματος, και να ξοδεύουν χρόνο μαζί, δείχνοντας να απολαμβάνουν με το παραπάνω ο ένας την παρέα του άλλου! Ειδικά ο Rossi, πιο εκδηλωτικός από τον πάντα συγκρατημένο Stoner, έδειχνε απέραντη χαρά που είχε μαζί του τον Αυστραλό.

Stoner και Rossi στο ράντσο του γιατρού

Ο Stoner έγραψε στη συνέχεια στα social media πως “Άλλαξαν πολλά σε εμένα και στον Vale τα προηγούμενα 12 χρόνια. Οικογένεια, φίλοι… αλλά το πάθος για τη μοτοσυκλέτα θα είναι πάντα ίδιο. Σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να μοιραστώ ξανά την ίδια πίστα μαζί σου!”

Stoner-Rossi

Θα μπορούσαμε άραγε να ονειρευτούμε ανάλογη συμφιλίωση του Rossi με Jorge Lorenzo; Δύσκολο. Με Marc Marquez; Μάλλον αδύνατο. Η ελπίδα πάντως πεθαίνει τελευταία. Αν όλοι μας χαρήκαμε που το τσεκούρι του πολέμου μεταξύ Rossi και Stoner θάφτηκε για πάντα με κάθε επισημότητα, ποια θα ήταν τα συναισθήματά μας αν τελικά βλέπαμε Ιταλό και Ισπανούς να αφήνουν πίσω τους τα παρατράγουδα και να επικεντρώνονταν στο πάθος για μοτοσυκλέτα στο οποίο αναφέρεται ο Stoner;