MotoGP: Αναβιώνουν μάχες του παρελθόντος μέσω MotoE! Το ηλεκτρικό μέλλον

"Μεγάλα" ονόματα στην μάχη των... volt!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/11/2018

Στην EICMA, πέρα από τα μοντέλα και τις τάσεις για το 2019, ήταν διάχυτη η επιρροή και ο προσανατολισμός σχεδόν όλων των κατασκευαστών προς το μέλλον των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών. Είδαμε προτάσεις που ήταν αναμενόμενες από εργοστάσια που παραδοσιακά επενδύουν στο ηλεκτρικό μέλλον, αλλά είδαμε και εκπλήξεις και απροσδόκητες εμφανίσεις –όπως για παράδειγμα το ηλεκτρικό superbike της Kymco- που τονίζουν ακόμη πιο εμφατικά το πόσο άμεσο και κοντά μας είναι αυτό το ηλεκτροκίνητο αύριο.
Ένα όμως από τα σημαντικότερα ηλεκτρικά εκθέματα, όχι τόσο γιατί ήταν κάτι καινούργιο (μιας και δεν ήταν, αφού ήταν κάτι για το οποίο έχουν γραφτεί κι έχουν συμβεί πάρα πολλά πράγματα), αλλά γιατί είμαστε μια ανάσα πριν οι αγώνες μοτοσυκλετών σε κορυφαίο επίπεδο αποκτήσουν τη δική τους ηλεκτρική έκφανση, ήταν η αγωνιστική MotoE.
Ο λόγος για την Energica Ego Corsa , την μοτοσυκλέτα με την οποία θα συμμετέχουν οι ομάδες που θα απαρτίζουν το παγκόσμιο κύπελλο MotoE, το οποίο θα διοργανώνεται στα πλαίσια κάποιων αγώνων GP. Στον αγώνα της Jerez το 2019 θα σηκωθεί η αυλαία της καινούργια κατηγορίας, ενώ ήδη έχουν γίνει δοκιμές και γύροι επίδειξης με σημαντικούς αναβάτες στη σέλα της, όπως ο Loris Capirossi, ο Max Biaggi, ο Colin Edwards, ο Sebastian Porto και ο Mick Doohan. Η μοτοσυκλέτα που εκτέθηκε στην EICMA και αποτελεί την τελική αγωνιστική έκδοση που θα διατεθεί στις ομάδες με την μορφή "ενιαίου", διαφέρει σε ορισμένα σημεία από την μοτοσυκλέτα που δοκίμασαν οι παραπάνω αναβάτες, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με την σχεδίαση του φαίρινγκ και την πιο αποτελεσματική αεροδυναμική που προσφέρει το μπροστινό τμήμα, ενώ πίσω έχει γίνει πιο λεπτή η ουρά.
Η ισχύς που παράγει ο ηλεκτρικός κινητήρας ανέρχεται στα 120Kw (161 ίπποι), ενώ η ροπή του φτάνει το εκπληκτικό νούμερο των 20,4 χιλιογραμμόμετρων. Το βάρος του ανακοινώνεται στα 260 κιλά, αλλά είναι πολύ πιθανό στις πρώτες δοκιμές πριν τους αγώνες, να χρησιμοποιηθεί μια ελαφρύτερη μπαταρία ιόντων λιθίου που θα κατεβάζει το συνολικό βάρος με απόδοση 20Kwh. Οι επιδόσεις της Energica Ego Corsa κάνουν λόγο για 0-100km/h σε λιγότερα από τρία δευτερόλεπτα, με μέγιστη ταχύτητα τα 270km/h. Τα φρένα προέρχονται από την Brembo, οι τροχοί από την Marchesini και οι αναρτήσεις από την ohlins, με μοναδική ελευθερία στις ομάδες να επιλέγουν διαφορετικά ελατήρια, ανάλογα με το βάρος του αναβάτη. Όλα τα υπόλοιπα μέρη θα είναι κοινά στις μοτοσυκλέτες με εξαίρεση ελάχιστα μέρη και οι μοτοσυκλέτες θα φυλάσσονται όλες μαζί σε ειδικά σχεδιασμένο E-paddock όπου η κάθε ομάδα θα έχει το δικό της box. Μέσα εκεί θα βρίσκεται η ημι-κινητή μονάδα φόρτισης που προσφέρει η Enel X (επίσημος χορηγός της MotoE), ενώ η κινητή μονάδα θα βρίσκεται στη σχάρα της εκκίνησης για να φορτιστούν πλήρως οι μοτοσυκλέτες όσο περιμένουν στην διαδικασία εκκίνησης, αλλά και για να έχουν ρεύμα οι ηλεκτρικές κουβέρτες των ελαστικών. Μάλιστα υπάρχει πρόβλεψη για την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών πάνελ, τα οποία θα παράγουν ηλεκτρική ενέργεια για να τροφοδοτήσουν τις ανάγκες της κατηγορίας MotoE.
Σε ό,τι αφορά τους αγώνες, αυτοί θα έχουν διάρκεια περίπου 10 γύρων (εξαρτάται από το μήκος της εκάστοτε πίστας) και οι πρώτες επίσημες δοκιμές θα γίνουν στις 28-29 Νοεμβρίου στη Jerez με τη συμμετοχή των ομάδων και των αναβατών που θα πάρουν μέρος στο κύπελλο.

Το πρόγραμμα των αγώνων της MotoE

5 Μαΐου Jerez
19 Μαΐου Le Mans
7 Ιουλίου Sachsenring
11 Αυγούστου Red Bull Ring
15 Σεπτεμβρίου Misano

Η FIM και η Dorna έχουν κάθε λόγο και συμφέρον να υποστηρίξουν και να προβάλλουν όσο περισσότερο μπορούν τη νεοσύστατη MotoE

Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, είναι οι ομάδες και οι αναβάτες που θα δούμε την επόμενη χρονιά να τρέχουν με την ηλεκτρική μοτοσυκλέτα της Enrgica. Το 2019, λοιπόν, θα συμμετέχουν δώδεκα ομάδες εκ των οποίων οι έξι που είναι ανεξάρτητες ιδιωτικές συμμετοχές θα είναι με δύο αναβάτες και οι άλλες μισές που προέρχονται από τις κατηγορίες Moto2 και Moto3 θα συμμετάσχουν με έναν αναβάτη. Μέχρι στιγμής, υπάρχουν αρκετά ηχηρά ονόματα από το χώρο των αγώνων, όπως ο Randy de Puniet, ο Niccolo Canepa, o Bradley Smith και οι προσφάτως ανακοινωθέντες, Alex de Angelis και Sete Gibernau. Ο τελευταίος μάλιστα, είχε κάνει την τελευταία του εμφάνιση στα MotoGP πριν από μια δεκαετία και αποφάσισε να επιστρέψει με την ομάδα του Sito Pons, όντας μάλιστα και ο μοναδικός αναβάτης του. Ο 45 ετών βετεράνος Ισπανός είχε υπάρξει ξανά αναβάτης της ομάδας του Pons, πίσω στο 1995, όταν έτρεχε στην κατηγορία των 250GP.

Ο Sete, που έχει τερματίσει δύο φορές δεύτερος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα MotoGP (2003-2004), δήλωσε πως ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα επέστρεφε στους αγώνες μετά από μια δεκαετία αποχής, αλλά η ζωή πάντα σου επιφυλάσσει εκπλήξεις, ενώ κατέστησε σαφές ότι είναι πλέον ταγμένος στην αποστολή του και στο να βοηθήσει στην εξέλιξη του ηλεκτρικού μέλλοντος για τους αγώνες. Από την πλευρά του, ο Sito Pons είπε πως θεωρούσε αυτονόητη την παρουσία της ομάδας σ' αυτό το νέο project της MotoE, καθώς θεωρεί ότι οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες αποτελούν το μέλλον για τους αγώνες. Όπως είπε, ήθελαν να έχουν έναν έμπειρο αναβάτη και η επιλογή του Gibernau ήταν γι' αυτούς μονόδρομος.

Ομάδες και αναβάτες της MotoE

LCR E-Team:
Randy de Puniet
Niccolo Canepa

Angel Nieto Team:
Nico Terol
Maria Herrera

Avintia Esponsorama Racing:
Xavier Simeon
Eric Granado

Alma Pramac Racing:
Josh Hook
Alex de Angelis

Tech3 Racing:
Kenny Foray
Hector Garzo

Trentino Gresini MotoE:
Matteo Ferrari
Lorenzo Savadori

Pons Racing:
Sete Gibernau

One Energy Racing (Sepang):
Bradley Smith

Dynavolt Intact GP:
Jesko Raffin

Ajo Motorsport MotoE:
Niki Tuuli

SIC58 Squadra Corse:
Matteo Casadei

EG 0,0 Marc VDS:
Mike di Meglio

Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται τώρα, είναι για το ποια θα είναι η τύχη αυτής της νέας κατηγορίας. Αν το δούμε καθαρά αγωνιστικά, οι αγώνες τύπου "ενιαίου", όπως είναι για παράδειγμα η Moto2, έχουν τις προϋποθέσεις για θέαμα και έντονο συναγωνισμό. Βέβαια, στην περίπτωση της MotoE δεν θα υπάρχει η ελευθερία στην επιλογή ή κατασκευή διαφορετικών πλαισίων όπως ισχύει στην Moto2 και θα εναπόκειται καθαρά στις οδηγικές ικανότητες των αναβατών.
Από αυτή την άποψη, οι επιλογές είναι αρκετά ενδιαφέρουσες. Από αναβάτες που μέχρι και την περσινή σεζόν αγωνίζονταν σε παγκόσμια πρωταθλήματα, χωρίς όμως να αποτελούν ονόματα "από το πάνω ράφι", μέχρι βετεράνους των MotoGP που έχουν αποσυρθεί καιρό από το πνεύμα του ανταγωνισμού και της πίεσης. Είναι λίγα τα ονόματα των αναβατών που μπαίνουν στην MotoE ως ανερχόμενα ταλέντα και κατά συνέπεια το κίνητρο, που υπάρχει για παράδειγμα στις Moto3 και Moto2 για μετάβαση στην κορυφαία κατηγορία των αγώνων, δεν είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό για να προϊδεάσει για έντονο συναγωνισμό. Δεν υπάρχει επίσης ο ανταγωνισμός μεταξύ των κατασκευαστών, μιας και μιλάμε για ένα κύπελλο "μονομάρκα" όπου η Energica θα είναι ο αποκλειστικός προμηθευτής των μοτοσυκλετών.

Η ισχύς που παράγει ο ηλεκτρικός κινητήρας ανέρχεται στα 120kw (161 ίπποι)

Από την άλλη μεριά, η παγκόσμια τάση που αναφέραμε στην αρχή του άρθρου, για την στροφή και την εξέλιξη των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών, είναι ένα πρόσφορο έδαφος για επένδυση σε χρήμα και προβολή από την πλευρά της διοργάνωσης, που ήδη βρίσκεται σε αναζήτηση για το μέλλον των αγώνων, το οποίο είναι και απόλυτα συνυφασμένο με το μέλλον της αγοράς. Ας μην ξεχνάμε ότι η Dorna, η οποία είναι πλέον υπεύθυνη και για την διοργάνωση του παγκόσμιου πρωταθλήματος WSBK, είχε πει πως ακόμη και για την κατηγορία των superbikes όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, καθώς θα μπορούσε να αποτελείται ακόμη και από γυμνά χιλιάρια, αρκεί να το ζητούσαν το εργοστάσια. Αν λοιπόν η παγκόσμια αγορά δείχνει προς την κατεύθυνση των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών, η FIM και η Dorna έχουν κάθε λόγο και συμφέρον να υποστηρίξουν και να προβάλλουν όσο περισσότερο μπορούν τη νεοσύστατη MotoE. Η πλατφόρμα των 10 γύρων σε κάθε αγώνα και των πέντε αγώνων μέσα στη χρονιά, προδιαθέτει για σφιχτούς και γεμάτους ένταση αγώνες και η σύνδεσή τους ως παράλληλο event με αγώνες των MotoGP αποτελεί ένα συν στην φαρέτρα των προωθητικών ενεργειών.
Απομένει πλέον να δούμε στην πράξη και την αποδοχή που θα έχει η MotoE από το κοινό, και αν θα δημιουργηθούν οι μάχες και οι συγκινήσεις που απαιτούνται για να αντισταθμιστεί η έλλειψη των βρυχώμενων εξατμίσεων και του φρενήρη ρυθμού τον πιστονιών που ανεβοκατεβαίνουν μέσα στους κυλίνδρους…
 

Ετικέτες

 MotoGP 2025, Red Bull Grand Prix of The Americas, P1 - Marc Marquez, ο βασιλιάς της COTA εξαφανίστηκε μπροστά...

Πέντε Ducati στις πρώτες πέντε θέσεις, μόλις 10ος ο Pecco Bagnaia - Στο κατόπι του Marc η... Tavulia squad με τους Di Giannantonio και Morbidelli
Marc Marquez
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

28/3/2025

Τα πρώτα χρονομετρημένα δοκιμαστικά ξεκινούν, με τον ουρανό συννεφιασμένο μεν, αλλά χωρίς βροχή. Η πίστα του Austin πάντως είναι ακόμα βρεγμένη, με τους αναβάτες να φορούν βρόχινα ελαστικά. Μια στεγνή γραμμή έχει αρχίσει να σχηματίζεται, αλλά σε κάποια σημεία η πίστα έχει κρατήσει νερά, και μια στιγμή απροσεξίας εύκολα μπορεί να οδηγήσει σε πτώση.

Ο Pedro Acosta γράφει τον πρώτο ταχύτερο χρόνο, ενώ αμέσως μετά μπροστά περνάει ο Pecco Bagnaia. Όσο θα στεγνώνει η πίστα και όσο θα ανεβάζουν σταδιακά ρυθμό οι αγωνιζόμενοι, τόσο θα αλλάζει η πρωτιά. Ο χρόνος του Pecco είναι 2:14.513, ενώ το ρεκόρ πίστας εδώ είναι 2:00.864, ρεκόρ που κατέχει από το 2024 ο Maverick Vinales. Καταλαβαίνετε πόσο μακριά είναι αυτή τη στιγμή οι χρόνοι από αυτό.

Ο Marc Marquez, που στα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά είχε high-side -η πρώτη του πτώση με την εργοστασιακή Ducati, καθώς ο Ισπανός δεν είχε πέσει στους πρώτους δύο γύρους-, ενώ στη συνέχεια τερμάτισε τρίτος, τώρα σημειώνει τον ταχύτερο χρόνο, με 2:13.456, που για την ώρα απέχει μισό δευτερόλεπτο από τον χρόνο του δεύτερου, Fermin Aldeguer.

Δεκατρία λεπτά μετά την έναρξη των δοκιμαστικών, ο Marc βελτιώνει κι άλλο τον χρόνο του, ενώ πίσω του βρίσκονται οι Zarco, Morbidelli, Miller και Aldeguer.

Εντωμεταξύ στα pits βρίσκονται γνωστοί Αμερικανοί θρύλοι του MotoGP, όπως ο King Kenny Roberts, και ο Kevin Schwantz ο οποίος εκτελεί και χρέη σχολιαστή με την ομάδα της Dorna. Στα pits της Aprilia βρίσκεται και ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής 2024 Jorge Martin, ο οποίος έχει έρθει για να δεθεί περισσότερο με τη νέα του ομάδα, καθώς ακόμα καθυστερεί η επάνοδός του -ελπίζουμε να τον δούμε στον επόμενο αγώνα, που είναι στο Κατάρ.

Δυο λεπτά αργότερα και ο Alex Marquez περνά εκείνος πρώτος, με τους αδελφούς Marquez να κάνουν το 1-2, όμως δεν περνά πολλή ώρα και ο Morbidelli υποσκελίζει και τους δυο Ισπανούς, με τον αναβάτη της VR46 να δείχνει δυνατός και έτοιμος για καλές επιδόσεις στις Η.Π.Α.

Ωπ! Ποιος είναι τώρα ταχύτερος όλων; Ο Joan Mir της Honda! Νωρίς είναι φυσικά ακόμα, και ο χρόνος του είναι μόλις στο 2:13, έτσι δεν κρατάμε και την αναπνοή μας από την αγωνία.

Σαράντα λεπτά απομένουν για το τέλος των δοκιμαστικών, και οι περισσότεροι αναβάτες έχουν μπει στα pits για να πάρουν μια ανάση, να συζητήσουν με τους μηχανικούς τους, και να περιμένουν την πίστα να στεγνώσει περισσότερο.

Παρόλο τώρα που είναι ακόμα νωρίς, αξίζει να δούμε τη διαφορά που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο στρατόπεδο της Yamaha, με τον Jack Miller να είναι 7ος, τον Alex Rins μόλις 19ο και τον Fabio Quartararo... τελευταίο, στα pits, σχεδόν 7 δευτερόλεπτα πίσω από τον πρώτο! Δύσκολα τα πράγματα για τον Fabio, ενώ καθώς γράφουμε αυτές τις γραμμές, ο Miller βγαίνει στην πίστα με slick, και σημειώνει τον ταχύτερο χρόνο, o πρώτος αναβάτης που πέφτει στο 2:12, ενώ στον επόμενο γύρο τον ρίχνει ακόμα περισσότερο στο 2:11.

Η πίστα στεγνώνει ολοένα και περισσότερο, και όλοι οι αναβάτες βγαίνουν ξανά από τα pits για τη δεύτερη προσπάθειά τους.

Πλησιάζουμε στη μέση των δοκιμαστικών, και ο Miller γράφει το πρώτο 2:09 του σαββατοκύριακου, ενώ αυτή τη στιγμή μόνο ο Vinales φοράει βρόχινα, έχοντας σημειώσει τον 10ο χρόνο, σχεδόν 5 δευτερόλεπτα πίσω από τον Miller.

Εικοσιπέντε λεπτά πριν το τέλος, ο Quartararo μπαίνει επιτέλους στο παιχνίδι, ανεβαίνοντας αρχικά στην 7η θέση, και ρίχνοντας κατόπιν κι άλλο τον χρόνο του. Όμως την ίδια στιγμή, οι περισσότεροι αναβάτες βελτιώνουν δραματικά τους χρόνους τους, αφού η πίστα έχει στεγνώσει σχεδόν τελείως, και όλοι φορούν slick.

Bagnaia, Aldeguer, Marc Marquez, διαδέχονται αστραπιαία ο ένας τον άλλον στην κορυφή, με τον Marc να σημειώνει χρόνο 2:08.327.

Το 2:07 φτάνει πρώτος ο Alex Marquez, ενώ Aldeguer και Marc έχουν μια μικρή κόντρα, με τον Marc να περνάει τον rookie λίγο πριν τον τερματισμό και να γράφει το πρώτο 2:06 της μέρας.

Είκοσι λεπτά πριν το τέλος, τέσσερα Ducati βρίσκονται στις πρώτες τέσσερις θέσεις της κατάταξης, με τον Mir της Honda να κλείνει την πρώτη πεντάδα.

Τώρα ο Marc έχει βάλει στο στόχαστρο τον Pecco και τον ακολουθεί κατά πόδας. Θα τον περάσει για να του δείξει ποιος είναι ταχύτερος; Όχι, δεν τον περνά, αλλά τον χρησιμοποιεί για slip-stream ρίχνοντας τον χρόνο στο 2:05.145.

Τώρα οι ρόλοι αντιστρέφονται, με τον Pecco να παίρνει στο κατόπι τον Marc, όμως ο Ισπανός τον παίρνει χαμπάρι, κόβει ταχύτητα και δεν δείχνει γραμμές στον Ιταλό που βρίσκεται 4ος, τρεις θέσεις πίσω από τον αναβάτη με το #93.

Κι αν ο Miller ήταν το αστέρι στις βρόχινες συνθήκες των πρώτων ελεύθερων και στο πρώτο μισό των χρονομετρημένων, τώρα ο Αυστραλός έχει πέσει στην 15η θέση, ενώ αντίθετα ο Quartararo βρίσκεται 8ος.

Πίσω όμως έχει βρεθεί και ο Zarco της Honda, στην 11η θέση, με καλύτερο αναβάτη της ιαπωνικής εταιρείας 15 λεπτά πριν το τέλος τον Joan Mir που είναι 4ος, ενώ ο Luca Marini είναι 19ος...

Δεκατέσσερα λεπτά πριν το τέλος, και ο Miller περνάει πρώτος με 2:05.115, με τα αδέλφια Marquez πίσω του, τέταρτο τον Zarco, και πέμπτο τον Aldeguer.

Μετά τα καταστροφικά FP1, ο Marco Bezzechi της Aprilia δεν δείχνει ούτε και εδώ ικανός να κάνει κάτι καλό, και βρίσκεται 19ος 11 λεπτά πριν το τέλος.

Οι περισσότεροι αναβάτες έχουν μπει στα pits, και ετοιμάζονται για την τελευταία προσπάθειά τους, στοχεύοντας φυσικά σε χρόνο που θα τους βάλει στην πρώτη 10αδα, ώστε να αποφύγουν τα Q1.

Οκτώ λεπτά απομένουν για την καρό σημαία, και όλοι σχεδόν οι αναβάτες βρίσκονται στην πίστα, σημειώνοντας ταχύτερους χρόνους.

Ο Marc Marquez ανεβάζει κι άλλο τον πήχη, γράφοντας το πρώτο 2:04, και συνεχίζει ακάθεκτος, όμως το παρακάνει και έχει μια έξοδο, σε ασφάλτινο όμως κομμάτι, χωρίς παρατράγουδα -παρόμοια έξοδο έχει και ο Pecco, κι αυτός στο ίδιο μοτίβο με τον Marc.

Τέσσερα λεπτά απομένουν κι ο Acosta βρίσκει τον καλό του εαυτό, γράφοντας τον 2ο χρόνο.

Πτώση έχουμε από τον Zarco, που βρίσκεται 12ος και έτσι θα πρέπει να περάσει από τα Q1, κρίμα για τον Γάλλο που το παράκανε και τώρα έχει δουλειά μπροστά του...

Δύο λεπτά πριν το τέλος, ο Undisputed King of COTA, Marc Marquez κάνει ξανά τη διαφορά, γράφοντας χρόνο 2:03.469, χρόνο μισό δευτερόλεπτο μακριά από τον δεύτερο Acosta! Και συνεχίζει  απτόητος...

Δέκα δευτερόλεπτα πριν το τέλος, και ο Marc γράφει 2:02.929, 0,882 δευετερόλεπτα μπροστά από τον αδελφό του που είναι δεύτερος!

Η καρό σημαία πέφτει, καιη πρώτη δεκάδα έχει ως εξής:

1. Marc Marquez, Ducati, 2:02.929
2. Fabio di Giannantonio, Ducati, +0,736
3. Franco Morbidelli, Ducati, +0,837
4. Alex Marquez, Ducati, +0,882
5. Fermin Aldeguer, Ducati, +0,973
6. Jack Miller, Yamaha, +1,024
7. Pedro Acosta, KTM, +1,170
8. Maverick Vinales, KTM, +1,332
9. Joan Mir, Honda, +1,413
10. Pecco Bagnaia, Ducati, +1,530

Εντέκατος ήταν ο Quartararo, 12ος ο Binder, 13ος ο Bezzechi, 14ος ο Ogura και 15ος ο Luca Marini.

Ετικέτες