MotoGP 2024, Assen, P1 - Άνετα πρώτος ο Bagnaia και με νέο ρεκόρ πίστας

Από τα Q1 θα πρέπει να περάσουν οι Fabio Quartararo και Pedro Acosta
Pecco Bagnaia
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

28/6/2024

Κυρίαρχος στα FP1, κυρίαρχος και στα P1 / PR της Παρασκευής στο Assen o Pecco Bagnaia της εργοστασιακής Ducati, με τον Ιταλό να πετυχαίνει τον ταχύτερο χρόνο, που αποτελεί και νέο ρεκόρ πίστας. Pedro Acosta και Fabio Quartararo θα πρέπει να παλέψουν στα Q1 για μια θέση στα Q2, ενώ τα πρώτα χρονομετρημένα δοκιμαστικά στην Ολλανδία σημαδεύτηκαν και μια άσχημη πτώση από τον Aleix Espargaro.

Μετά τα FP1 του πρωινού της Παρασκευής στην ολλανδική πίστα, σειρά έχουν για τη μεγάλη κατηγορία τα P1, που διεξάγονται και αυτά με ηλιόλουστο καιρό.

Ούτε πέντε λεπτά δεν έχουν περάσει από την αρχή των P1 και ο Jorge Martin έχει ανεβάσει τον ρυθμό στο 1:33, με τον Alex Marquez να σημειώνει αμέσως μετά 1:33.001. Πλησιάζουμε το 1:32 από την αρχή κιόλας των P1 -να θυμίσουμε πως ταχύτερος χρόνος στα FP1 ήταν το 1:32.401 του Pecco Bagnaia.

Έξοδο χωρίς πτώση έχει ο Aleix Espargaro οκτώ λεπτά μετά την έναρξη των P1, ενώ στη συνέχεια στην κορυφή τον Alex Marquez διαδέχεται ο Jorge Martin με χρόνο 1:32.326 και έχουμε ακόμα... 50 λεπτά δράσης!

Jorge Martin

Πενήντα λεπτά πριν το τέλος των P1, η πρώτη πεντάδα έχει ως εξής: Martin, Bagnaia, Alex Marquez, Marc Marquez και Raul Fernandez.

Πέντα λεπτά αργότερα, ο Pecco έχει περάσει αυτός πρώτος με 1:32.229, ενώ ο Marco Bezzecchi έχει μια τρομακτική έξοδο με πολλά στα χαλίκια, κι όμως καταφέρενει να μην πέσει, με άψογο enduro στιλ.

Pedro Acosta

Ο Pedro Acosta δείχνει να έχει βρει κάτι, καθώς έχει περάσει 4ος 40 λεπτά πριν το τέλος, ενώ στο Top-5 έχουμε και τους εργοστασιακούς αναβάτες της Aprilia, με τον Vinales 3o και τον Espargaro 5ο.

Δεύτερη έξοδο στα χαλίκια σε αυτά τα δοκιμαστικά για τον Aleix, ο οποίος δείχνει την ίδια στιγμή γρήγορος αλλά και επιρρεπής σε λάθη.

Ένα ακραία θεαματικό γλίστρημα του Bastianini παραλίγο να εξελιχθεί σε highside, αλλά ο Ιταλός καταφέρνει να το σώσει χαρίζοντάς μας ένα συγκλονιστικό στιγμιότυπο.

Στους πρώτους "χώνεται" και ο Digia, που είχε δείξει ανάλογα σημάδια και στα FP1 όπου πέτυχε τον ταχύτερο χρόνο για να τον δει όμως να ακυρώνεται αφού είχε περάσει τα όρια της πίστας -για ελάχιστα εκατοστά.

Μισή ώρα ακόμα για να τελειώσει και αυτή η έξοδος στην πίστα για τους αγωνιζόμενους του MotoGP, και ο Bagnaia δείχνει τα δόντια του, βελτιώνοντας τον χρόνο του, για να γίνει ο πρώτος αναβάτης που πέφτει στο 1:31, με 1:31.901. Ο εργοστασιακός αναβάτης της Ducati λατρεύει το Assen, έχει κάνει μάλιστα τατουάζ με την πίστα, ενώ έχει 4 νίκες, 4 βάθρα και 2 pole positions στην Ολλανδία.

Fabio Quartararo

Στα μισά των P1 οι αναβάτες ιαπωνικών μοτοσυκλετών έχουν μείνει αρκετά πίσω, με ταχύτερο όλων τον Fabio Quartararo στην 13η θέση, και ταχύτερο αναβάτη με Honda στον Joan Mir στην 17η θέση.

Marc Marquez

Κι ενώ οι αναβάτες στην κορυφή ρίχνουν τους χρόνους τους, ο Marc Marquez που ήταν 2ος το πρωί έχει μείνει στάσιμος στα P1, και για την ώρα βρίσκεται στην 9η θέση... λέτε να έχουμε πάλι παρατράγουδα με τον Ισπανό να πρέπει να περάσει από τα Q1; Πρν προλάβουμε να ανησυχήσουμε, ο Marc σκαρφαλώνει στη 2η θέση, μόλις 0,2 δευτερόλεπτα πίσω από τον πρώτο Bagnaia.

Δεκατέσσερα λεπτά πριν το τέλος, και ξεκινούν τα λεγόμενα time attacks, με την πλειονότητα των αναβατών να βρίσκεται στην πίστα, προσπαθώντας να "κλέψουν" τον αέρα κάποιου γρήγορου για να επωφεληθούν εκείνοι γράφοντας ταχύτερο χρόνο.

Κάπως έτσι βλέπουμε τον Joan Mir στην ουρά του Marc Marquez, αν και ο αναβάτης της Gresini τον βλέπει και κόβει ταχύτητα.

Δώδεκα λεπτά πριν το τέλος, και ο Maverick Vinales γράφει 1:31.561 ανεβαίνοντας στην 1η θέση, ενώ στην προσπάθειά του να πετύχει γρήγορο γύρο ο Marc Marquez χάνει το μπροστινό, αλλά ευτυχώς σώζει την πτώση.

Δεν περνά ούτε λεπτό και ο Pecco Bagnaia απαντά στην πρόκληση του Vinales, σημειώνοντας 1:31.340, για να βρεθεί ξανά στην κορυφή, γράφοντας και νέο ρεκόρ γύρου για την πίστα του Assen (προηγούμενο 1:31.472 από τον Bezzecchi).

Joan Mir

Στο τελευταίο δεκάλεπτο ο δύσμοιρος Joan Mir έχει μια ακόμα πτώση, ευτυχώς χωρίς να χτυπήσει, για να κατευθυνθεί με τα πόδια προς τα pits.

Ο χρόνος δείχνει επτά λεπτά ακόμα, και οι αναβάτες που έχουν μπει στα pits για να αλλάξουν ελαστικά, βγαίνουν ξανά στην πίστα για την τελική μάχη των P1. Θα παραμείνει πρώτος ο Pecco; Ποιοι θα είναι οι άτυχοι που θα πρέπει να περάσουν από τα Q1;

Martin-Miller

Τέσσερα λεπτά πριν το τέλος ο Martin φρενάρει αναίτια μετά από μια στροφή και παραλίγο να τον εμβολίσει ο Miller που τον περνά "φίλερ" ξυρίζοντας και το φτερό της RC16!

Bastianini

Πτώση στην τελική προσπάθεια έχουμε από τον Bastianini που βρίσκεται 7ος, κινδυνεύνοντας να πρέπει να περάσει από τα Q1.

Ενάμισι δευτερόλεπτο πριν την καρό σημαία ο Bagnaia αποσύρεται στα pits καθώς δεν χρειάζεται να προσπαθήσει ή να πιέσει άλλο.

Aleix Espargaro

Οι υπόλοιποι βελτιώνουν τους χρόνους τους, ενώ την ίδια ώρα που ο Aleix Espargaro έχει μια πολύ άσχημη πτώση όπου σε highsiding σπάει με το κεφάλι τη ζελατίνα της μοτοσυκλέτας του και προσγειώνεται από ψηλά στον κόκκυγα του, ο ομόσταυλός του Maverick Vinales σημειώνει τον 2ο ταχύτερο χρόνο.

Η κίτρινη σημαία από το συμβάν του Aleix σημαίνει πως οι γύροι των Bezzecchi και Marc Marquez ακυρώνονται, ενώ από τα Q1 θα πρέπει να περάσουν οι Quartararo, Bezzecchi, Digia, και Acosta.

Η πρώτη δεκάδα των P1 / PR έχει ως εξής:

1. Pecco Bagnaia, Ducati

2. Maverick Vinales, Aprilia

3. Alex Marquez, Ducati

4. Aleix Espargaro, Aprilia

5. Jorge Martin, Ducati

6. Marc Marquez, Ducati

7. Brad Binder, KTM

8. Enea Bastianini, Ducati

9. Raul Fernandez, Aprilia

10. Franco Morbidelli

Ετικέτες

Garry Taylor - Πέθανε ο εμβληματικός team manager της Suzuki, των εποχών Schwantz & Roberts

Συνέδεσε άρρηκτα το όνομα του με το Hamamatsu, κάνοντας το ντεμπούτο του με αγωνιζόμενο τον Barry Sheene
Kevin Schwantz και Garrry Taylor
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

31/1/2024

Ο Βρετανός Garry Taylor, ήταν ο εμβληματικός team manager της Suzuki στις εποχές των θρύλων των GP Kevin Schwantz και Kenny Roberts, συνεργάστηκε με τον Anthony Gobert που πέθανε λίγες ημέρες νωρίτερα, ενώ ξεκίνησε την καριέρα του στην αγωνιστική ομάδα του Hamamatsu δίπλα στον Barry Sheene.

Οι αγώνες ήταν το μεγάλο πάθος του Garry Taylor από την εποχή που ο Βρετανός πήγαινε ακόμα σχολείο, όταν συνόδευε στους αγώνες αυτοκινήτου έναν φίλο του που συμμετείχε. Όταν μεγάλωσε λίγο ακόμα, ξεκίνησε να αγωνίζεται κι ο ίδιος με αυτοκίνητο, ενώ όταν του τέλειωσαν τα λεφτά, έγινε κριτής, σε μια προσπάθεια να βρίσκεται μέσα στις πίστες.

H έναρξη της καριέρας του Garry Taylor στην αγωνιστική ομάδα μοτοσυκλέτας της Suzuki έγινε με επεισοδιακό τρόπο, καθώς ο Βρετανός απάντησε σε αγγελία για τις δημόσιες σχέσεις σε ομάδα GP, πιστεύοντας πως η αγγελία αφορούσε την F1. Όμως αντί για αυτό, προσελήφθη στην ομάδα GP μοτοσυκλετών της Suzuki το 1976, την εποχή του φοβερού και τρομερού Barry Sheene.

Παρόλο που αρχικά επιθυμούσε να εργαστεί στον χώρο των αγώνων αυτοκινήτου, ο Taylor παρέμεινε στη Suzuki, για να γίνει το 1987 team manager της εργοστασιακής ομάδας μοτοσυκλέτας της ιαπωνικής εταιρείας. Ήταν η εποχή που ο Kevin Schwantz έδειχνε τα πρώτα σημάδια του μεγάλου ταλέντου του στο αμερικάνικο πρωτάθλημα Superbikes, με τον Βρετανό manager να κάνει τις απαραίτητες κινήσεις για να τον φέρει στην ομάδα των GP.

Kevin Schwantz και Wayne Rainey

Όπως γνωρίζουμε όλοι όμως, όσο ταλαντούχος και γρήγορος ήταν ο Kevin, άλλο τόσο ήταν επιρρεπής στις πτώσεις. Έχοντας απέναντί του μερικούς από τους πιο σημαντικούς αγωνιζόμενους όλων των εποχών, αναβάτες όπως οι Wayne Rainey, Eddie Lawson, Wayne Gardner και Mick Doohan, ο τίτλος φαινόταν άπιαστο όνειρο για Schwantz και Suzuki. Κι όμως, ο Taylor στάθηκε πιστά δίπλα στον Τεξανό, μην επιτρέποντας στους Ιάπωνες να τον απολύσουν, πείθοντας τους κάποιες φορές με ένα έξυπνο κόλπο, λέγοντας πως η ομάδα είχε ήδη κλείσει χορηγίες για την επόμενη χρονιά με τον Kevin, τις οποίες δεν έπρεπε να πετάξουν.

Schwantz

Κι η ώρα του Schwantz ήρθε το 1993, όπου μετά κόπων και βασάνων, ο πάντα θεαματικός αναβάτης της Suzuki με το “βάθρο ή πτώση” στιλ του, πήρε τον τίτλο με το RGV 500 και με μεγάλο χορηγό τα τσιγάρα Lucky Strike. Σημειώστε πως ο Schwantz που δεν κάπνιζε, είχε δηλώσει πως του άρεσε πολύ περισσότερο το κοστούμι με χορηγό την Pepsi. Αργότερα, ο Taylor θα αποκαλούσε τον Schwantz “το όνειρο κάθε μάνατζερ”.

Garry Taylor και Anthony Gobert

Μετά τον Schwantz, ο Taylor ανέλαβε να συμμαζέψει τον Anthony Gobert, μια αποστολή που όμως θα αποδεικνυόταν μάταιη. Ο Αυστραλός αναβάτης με το πηγαίο ταλέντο είχε ροπή στις καταχρήσεις, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, και παρά τις προσπάθειες του Taylor να τον “στρώσει”, στο τέλος αναγκάστηκε να τον απολύσει. Στις απίθανες ιστορίες για τις προσπάθειες του Βρετανού να λογικέψει τον Αυστραλό εντάσσεται, σύμφωνα με τον πρώην αγωνιζόμενο και νυν δημοσιογράφο Mat Oxley, και μια επίσκεψη στον Ισραηλινό ταχυδακτυλουργό και “μάγο” Uri Geller, γνωστός και σε εμάς από το λύγισμα κουταλιών και τη φράση “Don’t Do it Phedon στο τηλεοπτικό show “Ο διάδοχος του Uri Geller” το 2016. Εκεί ο Geller αφού λύγισε ένα κουτάλι μπροστά στον Gobert του μίλησε για τη δύναμη του νου, προσπαθώντας να του δώσει κίνητρα για να αφήσει πίσω του τον “bad boy” χαρακτήρα. Όταν αργότερα Gobert και Taylor έφευγαν από το σπίτι του Geller, ρώτησε ο Βρετανός τον Αυστραλό πώς του φάνηκε ο “μάγος”. “Μεγάλος μαλ*κ*ς” απάντησε ο Gobert. Ειρωνεία της τύχης, ο Gobert πέθανε λίγες μέρες πριν τον θάνατο του Taylor.

Kenny Roberts Jr & Garry Taylor

Μετά τον διάδοχο του Uri Geller, περνάμε στον διάδοχο του Anthony Gobert, που ήταν ο Kenny Roberts Junior, ο γιος του King Kenny. Παρόλο που η μοτοσυκλέτα της Suzuki δεν ήταν στο επίπεδο των Honda & Yamaha εκείνη την εποχή, Taylor και Roberts Junior κατάφεραν να αποσπάσουν τον τίτλο το 2000, με τον Αμερικανό αναβάτη να παίρνει 4 νίκες και να ανακηρύσσεται Πρωταθλητής 2 αγώνες πριν το τέλος της σεζόν.

Kenny Roberts Jr and Snr

Ο τίτλος αυτός ήρθε μάλιστα στην πρώτη σεζόν του Valentino Rossi στη μεγάλη κατηγορία, με τον Ιταλό να χάνει τον τίτλο στο ντεμπούτο του, χάρη και σε 3 πτώσεις που είχε, και να κατατάσσεται δεύτερος, με τρίτο τον Max Biaggi. Αυτός θα ήταν ο τελευταίος τίτλος της Suzuki στη μεγάλη κατηγορία των GP, μέχρι τον τίτλο του Joan Mir το 2020!

Στην μετάβαση από τη δίχρονη στην τετράχρονη εποχή των MotoGP το 2002, o Taylor προσπάθησε να πείσει τη Suzuki να επαναφέρει τον Schwantz στο τιμόνι της GSV-R, όμως οι Ιάπωνες αρνήθηκαν να το πράξουν.

Ο Taylor αποσύρθηκε από τους αγώνες το 2004, καθώς ήθελε να ξοδεύει περισσότερο χρόνο με τη γυναίκα του, Kate και την κόρη τους Phebe, ενώ παράλληλα αντιμετώπιζε και προβλήματα υγείας.

Schwantz & Taylor

Στα χρόνια της σύνταξης του, εμφανιζόταν στα classic event στο Goodwood παρέα με τον Kevin Schwantz και το RGV 500 με το οποίο είχαν πάρει τον τίτλο.

Garry Taylor

Αγαπημένη φράση του Gary ήταν η "Don't let the batards get you down!" Έζησε τις τελευταίες μέρες με την οικογένεια και τους φίλους του, για να πεθάνει στις 30/1/2024 σε ηλικία 74 ετών.

Ετικέτες