MotoGP 2023, Silverstone, P1 - Απίστευτος Aleix Espargaro, σχεδόν 0,7 δευτερόλεπτα μπροστά από τον 2ο

Άσχημο high-side για τον Marc Bezzecchi, του στέρησε τη δυνατότητα να παλέψει για την πρωτιά
Aleix Espargaro
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

4/8/2023

Στη στεγνή πίστα του Silverstone, η διαδικασία των P2 για το MotoGP είχε δεκάδες εναλλαγές στην κορυφή, με την τελική τριάδα να αποτελείται από έναν αναβάτη της Aprilia (Aleix Espargaro), έναν της Ducati (Jorge Martin) και έναν της KTM (Brad Binder). Στα highlights των δοκιμαστικών της Παρασκευής που έχουν σημασία για την κατάταξη στη σχάρα εκκίνησης, ήταν η πτώση του Bezzecchi από κρύο ελαστικό, και η φοβερή επίδοση του Aleix που βρέθηκε 0,671 εκατοστά μπροστά από τον δεύτερο Martin.

Η αεροδυναμική παίζει ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στις μοτοσυκλέτες του MotoGP, και στο βρετανικό GP η RS-GP του Aleix Espargaro έδειχνε πιο διαστημική από ποτέ. Φτερά στη μάσκα, φτερά στα πλαϊνά, το γνωστό scoop κάτω από το ψαλίδι, φτερά στο πιρούνι, αλλά και δυο νέα φτερά στα πλάγια του πίσω τροχού! Όμορφη δεν τη λες αυτή τη μοτοσυκλέτα, αποτελεσματική είναι όμως όπως φάνηκε, και με το παραπάνω.

Όχι ότι η RS-GP έκανε όλη τη δουλειά, είναι πάντα ο συνδυασμός αναβάτη-μοτοσυκλέτας που κάνει τη διαφορά, και ο Aleix έδωσε ρέστα σε μια από τις αγαπημένες του πίστες.

Ο Jorge Martin από την άλλη έγραψε τον ταχύτερο χρόνο του στο τέλος, ενώ μέχρι τότε ήταν μεν ταχύς -πάντα είναι- αλλά χωρίς να σημειώνει τον ένα ταχύτερο γύρο μετά τον άλλο, όπως για παράδειγμα ο Bezzecchi. Ο τελευταίος έπεσε θύμα των κρύων του ελαστικών, και του wind-chill factor από τον κρύο αέρα που παγώνει το Silverstone και απαιτεί από τους αναβάτες να προσέχουν ιδιαίτερα τους πρώτους 2 γύρους. Το high-side που έφαγε ήταν πανομοιότυπο -και στην ίδια στροφή- με εκείνο του Franco Morbidelli το πρωί, ενώ ο Bez κοπανήθηκε άσχημα -χωρίς όμως να τραυματιστεί όπως φαίνεται-, μην δείχνοντας διάθεση κατόπιν να τρέξει να πάρει τη 2η μοτοσυκλέτα του και να συνεχίσει.

Οι αναβάτες της εργοστασιακής ΚΤΜ, έδειχναν δυνατοί σε όλο το session, με τον Binder να γράφει τελικά τον 3ο ταχύτερο χρόνο, και τον Miller να τερματίζει 8ος.

Έκτος βρέθηκε ο Πρωταθλητής του 2022, Pecco Bagnaia, που σε κάποια στιγμή είχε γράψει τον ταχύτερο χρόνο, αλλά δεν κατάφερε στο τέλος να ακολουθήσει τον ακόμα ταχύτερο ρυθμό των πρώτων. Σίγουρα πολύ καλύτερα από τον ομόσταυλό του Bastianini που τερμάτισε μόλις 15ος!

Εκτός της σημαντικής (ειδικά όταν προβλέπεται πολλή βροχή για το Σάββατο) πρώτης δεκάδας στα P1 βρέθηκαν αρκετά μεγάλα ονόματα, με τον Fabio Quartararo να δείχνει τον θυμό του για την 11η θέση του, ενώ 13ος ήταν ο Marc Marquez.

Στην 21η θέση τερμάτισε ο Pol Espargaro, που κάνει τη μεγάλη επιστροφή μετά από 4 μήνες λόγω του άσχημου τραυματισμού του, και σίγουρα θέλει χρόνο για να προσαρμοστεί ξανά στις ταχύτητες του MotoGP.

Ακολουθεί η κατάταξη των P1.

Silverstone P1
Ετικέτες

MotoGP Honda: Πώς ο νέος ρόλος του Nakagami μπορεί να κάνει την διαφορά στο HRC

Ο χαμένος κρίκος σε μία ανοικτή αλυσίδα
MotoGP Honda: Πώς ο νέος ρόλος του Nakagami μπορεί να κάνει την διαφορά στο HRC
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/8/2024

Ο Nakagami έχει ήδη μπει στον νέο του ρόλο από τώρα, καθώς έδωσε την δική του εξήγηση για την στιγμή που η Honda πήρε τον κατήφορο. Ταυτόχρονα φάνηκε πως το πλάνο του HRC να ενδυναμώσει την ομάδα δοκιμών στην Ιαπωνία με έναν αναβάτη που έχει πολύ μεγάλη εμπειρία στην αγωνιστική ομάδα που εδρεύει στην Ευρώπη, θα γεφυρώσει ένα χάσμα που αυτή την στιγμή δημιουργεί τεράστια προβλήματα.

Αρχικά να θυμίσουμε πως έχει ανακοινωθεί εδώ, η απόφαση του Nakagami να σταματήσει την αγωνιστική του καριέρα και να γίνει δοκιμαστής του HRC, αφήνοντας την θέση ανοικτή για τον Somkiat Chantra, τον πρώτο Ταϊλανδό που θα ανέβει στην μεγάλη κατηγορία. Όπως γράφαμε και στο άρθρο από την στιγμή που χάθηκε η ευκαιρία του Ai Ogura που επέλεξε την Aprilia, δεν γινόταν για την Honda να ανεβάσει κάποιον άλλο στην δεύτερη σέλα της LCR καθώς αυτή καλύπτεται από την Idemitsu και αφορά αποκλειστικά Ασιάτη αναβάτη.

Από την επόμενη σεζόν ο Nakagami θα βοηθά τον Chantra να προσαρμοστεί στη μεγάλη κατηγορία και ταυτόχρονα θα έχει ενεργό ρόλο μέσα στο HRC με την έδρα του να είναι στην Ιαπωνία. Θα ταξιδεύει συχνά και θα βρίσκεται στην παλιά ομάδα, ενώ όπως έχουμε ήδη γράψει θα στοχεύει σε wildcart συμμετοχές, πάντα με στόχο μεγαλύτερες ευκαιρίες δοκιμών.

Εδώ τώρα είναι που το HRC θα έχει την ευκαιρία να κάνει κάτι νέο. Μπορεί να είναι αδιανόητο όμως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουν οι εταιρείες αυτού του μεγέθους και αντίστοιχα τα πολυμελή αγωνιστικά τμήματα, είναι η λιγότερο άμεση επικοινωνία έως και η παντελής έλλειψή της. Συμβαίνει σε όλους, όχι μόνο στη Honda και έχω παραδείγματα που αυτό επηρεάζει την κατασκευή των μοτοσυκλετών που καταλήγουν σε εμάς, καθώς και την εξέλιξή τους. Θέλω να επεκταθώ στην αναγνώριση του προβλήματος που ανέφερε ο Nakagami πως θέλει να λύσει, καθώς αντιλαμβάνομαι πως το ευρύ κοινό δεν μπορεί να διανοηθεί ότι ένα μάτσο μηχανολόγοι-μηχανικοί στην Ιαπωνία δεν μιλάνε με τους αναβάτες και τους μηχανικούς στα MotoGP για να φτιάξει άμεσα ο ένας, εκείνο που θέλει ο άλλος. Μου περιέγραφε με μία δόση κομπασμού, ο υπεύθυνος εξέλιξης της BMW Motorrad, πριν από μία ντουζίνα χρόνια μέσα στις εγκαταστάσεις της BMW Motorrad που μόλις είχαν παραλάβει από την αποχώρηση της ομάδας της F1, το πώς κατάφερε να πάρει τεχνολογία από την αγωνιστική ομάδα του αυτοκινήτου για να κατασκευάσει τον ενιαίο εξακύλινδρο στρόφαλο για τον νέο κινητήρα τότε κινητήρα της σειράς Κ. Ήταν δηλαδή κατόρθωμα, όχι κάτι δεδομένο. Ο υπεύθυνος εξέλιξης των WR της Yamaha που στην συνέχεια ανέλαβε το νέο On-Off, μου είχε αναλύσει τον κόπο του να δημιουργήσει ένα πρωτόκολλο συνεργασίας της ομάδας που είχαν στο Rally Dakar με το τμήμα σχεδιασμού στην πορεία για την δημιουργιά του T7 που μετέπειτα έγινε το Yamaha Tenere, το οποίο είχε ξεκινήσει για κάτι σαν Tracer7 και άλλαξε στην πορεία. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, δεν υπήρχε πρωτόκολλο επικοινωνίας μέχρι εκείνη την στιγμή. Τώρα δεν υπάρχει και ομάδα της Yamaha στο Dakar, αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία. Στα MotoGP αυτό το πρόβλημα το έλυσε για την Ducati ο Dall’Igna ενώ αντίστοιχα στην KTM ο Pedrosa. Να σημειωθεί πως η KTM έχει μία ξεχωριστή δομή με ενδιάμεση θέση εργασίας που επιτρέπει στον οποιοδήποτε, από οποιοδήποτε τμήμα να έρθει σε άμεση επαφή με τους αναβάτες, οποιαδήποτε στιγμή. Κι εκεί όμως χρειαζόταν κάποιος με εμπειρία στις πίστες των MotoGP για να βοηθήσει την επικοινωνία αγωνιζόμενων-μηχανολόγων, ακόμη και σε αυτό το επίπεδο. Η Honda είναι κρίμα που έχασε τον Pedrosa από αναβάτη εξέλιξης καθώς μιλάμε για έναν από τους καλύτερους αναβάτες στην ιστορία, ταυτόχρονα όμως ούτε εκείνος θα ήταν σε θέση να κάνει ακριβώς αυτό για το οποίο ήδη προετοιμάζεται ο Nakagami.

Η γλώσσα δεν είναι το πρόβλημα, τουλάχιστον όχι σε αυτό το επίπεδο επαγγελματισμού. Το κενό επικοινωνίας βρίσκεται στην κατανόηση της θέσης που έχει ο καθένας, της χάραξης συνισταμένης πορείας και της σύμπνοιας σε κοινό στόχο. Διαφορετικά εκείνοι που είναι επιφορτισμένοι με την εξέλιξη του κινητήρα, τραβούν το δικό τους δρόμο που μπορεί να οδηγεί εκείνους που ψάχνουν την πρόσφυση στον πίσω τροχό από την πλευρά αναρτήσεων και φρένων, ακόμη πιο μακριά από τον δικό τους σκοπό.

Με δηλώσεις του στον Τύπο ο Nakagami εξηγεί τα παραπάνω, φανερώνοντας την χρονική στιγμή που ξεκίνησε το πρόβλημα στην Honda αποδεικνύοντας ταυτόχρονα την βαθιά γνώση που έχει ως ένας από τους ανθρώπους με βρίσκεται εκεί από τότε που η Honda ήταν ανταγωνιστική, μέχρι το σήμερα που πασχίζει για την δεκάδα.

Τοποθέτησε τον κατήφορο της Honda στις αλλαγές που εμείς είδαμε το 2022, όταν άλλαξαν τελείως την RC213V προσπαθώντας να βρουν πρόσφυση στον πίσω τροχό καθώς η μοτοσυκλέτα δούλευε μονάχα όταν ο εμπρός βρισκόταν ακριβώς στο όριο, εξηγώντας εν μέρη και τις ριψοκίνδυνες επιλογές του Marquez. Κατέληξαν όμως να έχουν μία μοτοσυκλέτα με χειρότερη ισορροπία πρόσφυσης εμπρός και πίσω, χάνοντας μάλιστα και δύναμη. Κανείς δεν συνεργαζόταν σωστά, είπε ο Nakagami, καθένας έπραττε το δικό του κάνοντας βήματα μπροστά, την ίδια στιγμή που η Ducati έκανε βήματα εμπρός στον τομέα των αεροδυναμικών βοηθημάτων, του ελέγχου της γεωμετρίας με αυξομείωση της διαδρομής των αναρτήσεων και τόσα άλλα που άνοιξαν τέρμα την ψαλίδα μεταξύ τους. «και όσο άνοιγε η ψαλίδα, τόσο βρισκόμασταν σε σύγχυση και δεν μπορούσαμε να φέρουμε στην πίστα μία ισορροπημένη μοτοσυκλέτα» εξήγησε ο Taka, «οπότε ναι, ο κατήφορος ξεκίνησε το 2022».

Ένας βασικός λόγος που το HRC έχασε αυτό τον κρίκο στην αλυσίδα επικοινωνίας μεταξύ paddock και Ιαπωνίας, μπορεί να αναζητηθεί στο κύμα των αλλαγών της καθημερινότητας που είχε φέρει το προηγούμενο διάστημα η πανδημία και είχε αντιμετωπιστεί με διαφορετικούς ρυθμούς εδώ στην Ευρώπη και εκεί στην Ιαπωνία. Σε κάθε περίπτωση ο Nakagami φαίνεται ισορροπημένος και αποφασισμένος να έχει ενεργό ρόλο στην μετάλλαξη των διαδικασιών. Δεν θα έχει όμως την εξουσία να κάνει αλλαγές, μονάχα να προτείνει, οπότε μένει να δούμε αν τις απόψεις του τις συμμερίζονται και άλλοι μέσα στο HRC, πραγματοποιώντας τις αλλαγές που χρειάζονται για να γίνει η Honda πιο ανταγωνιστική από τώρα και όχι απλά να περιμένει την μεγάλη αλλαγή του 2027. Καθώς η ψαλίδα δεν θα κλείσει μόνο με την αλλαγή κυβισμού και νέα μοτοσυκλέτα, αν η επικοινωνία και η συνεννόηση εξακολουθούν να αποτελούν προβλήματα.

Ετικέτες