Lorenzo: Έμαθα να φρενάρω στη Ducati [video]

Μιλώντας για μια ιστορική ήττα χωρίς το άγχος του ανταγωνισμού
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/4/2020

Ο ανταγωνισμός βελτιώνει το είδος, αλλά πολλές φορές χαλάει τους χαρακτήρες των ανθρώπων. Κι αν δεν τους χαλάει, σίγουρα δημιουργεί ένα τεταμένο κλίμα μεταξύ των σχέσεων. Μια τέτοια σχέση ακραίου ανταγωνισμού ήταν και εκείνη του Lorenzo με τον Rossi όταν ήταν και οι δύο στη Yamaha, που έφτασε στο σημείο να βάλουν αληθινούς τοίχους ανάμεσά τους, απαγορεύοντας ακόμα και στους μηχανικούς τους να έχουν επαφές κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Οι μάχες μεταξύ τους ήταν επικές μέσα και έξω από την πίστα. Γι΄αυτό όταν ρώτησαν τον Rossi να κατονομάσει τις τρεις καλύτερες νίκες της καριέρας του, η μία από αυτές ήταν στην πίστα της Βαρκελώνης το 2009, όπου προσπέρασε τον Lorenzo στον τελευταίο γύρο, στην τελευταία στροφή. Τώρα, η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε οι δυο τους να είναι πάλι μαζί στη Yamaha. Όμως το γεγονός πως ο ένας από τους δύο δεν διεκδικεί το πρωτάθλημα, έχει αλλάξει ριζικά τη σχέση τους.

Αυτό φάνηκε από τον τρόπο που ο Lorenzo εξηγεί πως έχασε εκείνον τον αγώνα στη Βαρκελώνη και τελικά το πρωτάθλημα από τον Rossi. “Από τη μια μεριά με αιφνιδίασε και από την άλλη ήταν κάτι που περίμενα πως θα συμβεί. Είχε κάνει ακριβώς την ίδια προσπέραση στον Stoner, οπότε ήξερε πως γίνεται . Έπρεπε να είχα κλείσει τη γραμμή μου αλλά δείλιασα. Φοβήθηκα να αλλάξω τη γραμμή που ακολουθούσα σε όλο τον υπόλοιπο αγώνα.  Ήμουν μόλις 22 χρονών και δεν είχαν την αγωνιστική εμπειρία που έχω τώρα. Ο Rossi ήταν τότε σχεδόν 30 ετών με περισσότερη εμπειρία και ήξερε να φρενάρει καλύτερα από εμένα. Είχα μεγαλύτερη ταχύτητα μέσα στη στροφή αλλά ο Rossi πάντα φρέναρε καλύτερα από εμένα. Εγώ έμαθα να φρενάρω όταν πήγα αργότερα στη Ducati.”  Να θυμίσουμε εδώ, πως όταν ο Lorenzo πήγε στη Ducati είχε ήδη μερικά παγκόσμια πρωταθλήματα, τα οποία τα είχε κατακτήσει με αντιπάλους τους Rossi, Stoner και Marquez, οι οποίοι και αυτοί είχαν ήδη κατακτήσει μερικά παγκόσμια πρωταθλήματα… Παρ’ όλα αυτά λέει πως έμαθε να φρενάρει στο τέλος της καριέρας του… όχι τίποτε άλλο, απλώς το υπογραμμίζουμε για όσους νομίζουν πως δεν υπάρχει κάτι που δεν ξέρουν… 

Απολαύστε ξανά τους τελευταίους γύρους εκείνου του αγώνα στο video που ακολουθεί:

        

Ετικέτες

MotoGP: Celestino Vietti – “Είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου"

Οι πρώτες εντυπώσεις του Vietti πάνω σε μοτοσυκλέτα της μεγάλης κατηγορίας
Vietti Valencia MotoGP Test
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

21/11/2025

Ο Celestino Vietti κάλυψε το κενό του τραυματία Franco Morbidelli, ανεβαίνωντας για πρώτη φορά πάνω στη Ducati Desmosedici, στο MotoGP Test της Βαλένθια.

Μετά την ολοκλήρωση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Moto2 για το 2025, ο Celestino Vietti περίμενε να επιστρέψει στην Ιταλία για τις χειμερινές του διακοπές. Ωστόσο, μετά τον τραυματισμό του Franco Morbidelli στον καρπό στην εκκίνηση του Grand Prix της Βαλένθια, προέκυψε ένα κενό στην ομάδα του “γιατρού” Pertamina Enduro VR46 Racing για τις δοκιμές της Τρίτης.

Μετά από συμφωνία μεταξύ των VR46, Ducati και SpeedRS, ο νεαρός Ιταλός είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει τη μοτοσυκλέτα MotoGP της Ducati στο Circuit Ricardo Tormo.

"Σίγουρα είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου", δήλωσε ο Vietti μετά τις δοκιμές.

"Θέλω να ευχαριστήσω την VR46, τη Ducati και την ομάδα μου στην VR46, SpeedRS, γιατί μου έδωσαν την ευκαιρία να οδηγήσω την καλύτερη μοτοσυκλέτα στον κόσμο. Απόλαυσα κάθε γύρο που έκανα και ελπίζω στο μέλλον να έχω περισσότερες ευκαιρίες να την οδηγήσω".

Συγκρίνωντας τη Ducati Desmosedici με τη μοτοσυκλέτα Moto2 που οδηγεί συνήθως, ο Vietti εντυπωσιάστηκε κυρίως από τα carbon φρένα της MotoGP. "Η ταχύτητα που φτάνει είναι απίστευτη, αλλά η μεγαλύτερη διαφορά βρίσκεται στο πόσο γρήγορα σταματάει η μοτοσυκλέτα", εξήγησε.

"Το σημείο φρεναρίσματος είναι κοντά σε αυτό μιας MotoGP, αλλά φτάνεις πολύ πιο γρήγορα, είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Χρειάζομαι περισσότερους γύρους για να το κατανοήσω καλύτερα".

Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, ο Team Manager της VR46 Pablo Nieto αποκάλυψε ότι ο Vietti θα ολοκλήρωνε μόνο 15 γύρους, αλλά ο Ιταλός δεν είδε το pit board και τελικά συμπλήρωσε 24.

"Μερικές φορές δεν το έβλεπα γιατί έπρεπε να πατήσω το κουμπί για τη συσκευή", είπε ο Vietti, "Ήμουν απόλυτα συγκεντρωμένος σε ό,τι έπρεπε να κάνω και όχι στην πινακίδα. Αλλά, όπως είπα, απόλαυσα κάθε γύρο και κάθε στροφή της πίστας, είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ".