Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP 2024, Barcelona Solidarity GP, FP1 - Μόνο ο Takaaki Nakagami έβαλε φρέσκα μαλακά ελαστικά, γράφοντας έτσι τον 1ο χρόνο

Κρύο πρωινό στην καταλανική πίστα, με τους αναβάτες να γυρίζουν αναγνωριστικά, με μια κατάταξη που θα αλλάξει εντελώς στα P1
Takaaki Nakagami
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

15/11/2024

Σε ένα κρύο πρωινό στα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά της Καταλονίας, κανείς δεν έδειχνε διατεθειμένος να πιέσει ιδιαίτερα, ενώ μόνο ο Takaaki Nakagami έβαλε μαλακά φρέσκα ελαστικά στο τέλος, γράφοντας έτσι τον ταχύτερο χρόνο, και απολαμβάνοντας λίγη παραπάνω δημοσιότητα στο τελευταίο GP της καριέρας του. Οι διεκδικητές του τίτλου Martin και Bagnaia τερμάτισαν στις θέσεις 5 και 7 αντίστοιχα, ενώ στο τέλος είχαμε ένα απροσδόκητο συμβάν, όταν κατά τις προπονήσειις για εκκίνηση μετά τα FP1, ο Pecco είχε μια χαζή πτώση όταν τρόμαξε σε προσπέραση που του έκανε με πολλά ο Vinales, πίεσε απότομα τα κρύα φρένα και σύρθηκε στην άσφαλτο στο τέλος της ευθείας τερματισμού -ευτυχώς χωρίς να χτυπήσει.

Οι αγωνιζόμενοι βγαίνουν στην πίστα με συννεφιά, αλλά με στεγνό οδόστρωμα, ενώ η πρόγνωση του καιρού δεν αναφέρει βροχή για το σαββατοκύριακο στο GP της Βαρκελώνης. Παρόλα αυτά, έχει δροσιά το πρωί, και έτσι δεν περιμένουμε να δούμε κορυφαίους χρόνους στα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά με την πίστα σε αρκετά κρύα θερμοκρασία.

Δεν προλαβαίνουμε να ξεκινήσουμε τα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά, και ο Michele Pirro πέφτει στην 5, τέσσερα λεπτά μετά την έναρξη των FP1. Ευτυχώς η πτώση είναι με lowside, και ο αντικαταστάτης του Fabio di Giannantonio σηκώνεται αμέσως χωρίς να έχει χτυπήσει.

Ο πρώτος ταχύτερος γύρος ανήκει στον πρωτοπόρο του Πρωταθλήματος Jorge Martin με 1:42.241, με δεύτερο τον Vinales και τρίτο τον Bagnaia. Να θυμίσουμε εδώ πως το ρεκόρ γύρου στην πίστα της Καταλονίας είναι 1:38.190, από το πρώτο GP του 2024 στην ίδια πίστα, με κάτοχο τον Aleix Espargaro της Aprilia.

GASGAS

Και οι πτώσεις συνεχίζονται με μια αρκετά περίεργη περίπτωση, όπου οι ομόσταυλοι Pedro Acosta και Augusto Fernandez πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο για να συρθούν και αυτοί στην άσφαλτο της 5. Η πτώση προκλήθηκε την ώρα που ο Fernandez περνούσε από την εξωτερική τον Acosta, με τον δεύτερο να ανοίγεται χωρίς να έχει καταλάβει πως έξω βρίσκεται ο Fernanrez, να τον χτυπά και να πέφτουν μαζί!

Επειδή τώρα οι μοτοσυκλέτες των αναβατών της GASGAS γέμισαν την πίστα χώματα αλλά και έκαναν ζημιά στον αεροφράχτη ασφαλείας, βγαίνει κόκκινη σημαία μέχρι να διορθωθεί το πρόβλημα και να βγουν από την πίστα τα κομμάτια των μοτοσυκλετών και τα χώματα.

Οι κριτές δουλεύουν γρήγορα, και σύντομα η πίστα βρίσκεται και πάλι σε λειτουργική κατάσταση, ώστε να συνεχίσουμε τα ελεύθερα δοκιμαστικά.

Στην επανάληψη ο... Mir περνά για λίγο πρώτος, με τον Martin να τον πετά από αυτή τη θέση με συνοπτικές διαδικασίες, γράφοντας 1:41.820 και συνεχίζοντας να γυρίζει στον ίδιο πολύ γρήγορο ρυθμό.

Πριν όμως ο Martin βελτιώσει τον χρόνο του, πρώτος περνά ο Bagnaia, με τη χαρά της εργοστασιακής Ducati να κρατά για λίγα δευτερόλεπτα, αφού αμέσως μετά ο Martin πέφτει στο 1:40.971, με δεύτερο τον Binder, τρίτο τον Quartararo που είχε έξοδο στο χώμα χωρίς πτώση με το πέρας του γρήγορου γύρου του, αφήνοντας 4ο τον Πεψψο και πέμπτο τον... Marini. Νωρίς είναι ακόμα και θα δούμε δεκάδες αλλαγές στις πρώτες θέσεις.

Bagnaia

Ο Bagnaia απαντά με τον 2ο ταχύτερο γύρο, πέμπτος είναι ο Acosta ενώ για την ώρα ο Marc Marquez είναι μόλις 22ος. Ο Marc ξεκινά τη δική του προσπάθεια, με 30 λεπτά να απομένουν για το τέλος των FP1, ανεβαίνοντας αρχικά στη 10η θέση.

Μπροστά τώρα ο Alex Marquez περνά εκείνος πρώτος με 1:40.915, δείχνοντας τα δόντια της GP23 και προιδεάζοντάς μας για το πού μπορεί να κινηθεί και ο Marc στη συνέχεια.

Ο Acosta που βρίσκεται 11ος διαδέχεται τον Alex μπροστά με 1:40.912, με τον επόμενο αναβάτη του Pierer Group να είναι ο Binder στη 10η θέση.

Εντωμεταξύ ο Marc έχει ανέβει 7ος, με τον Enea Bastianini 13ο, με τους δυο τους να μάχονται πέρα από τη διάκριση στη Βαρκελώνη και για την 3η θέση στην τελική βαθμολογία του 2024. Δεν περνά πολλή ώρα και πλέον ο Bestia βρίσκεται 4ος με τον Marc 7ο.

Martin

Είκοσι λεπτά πριν το τέλος ο Martin, που είχε βγει στα pits με τους περισσότερους αναβάτες, βγαίνει ξανά στην πίστα, και έχει δυο-τρία γλιστρήματα, κάνοντας και μια θυμωμένη χειρονομία... κάτι δεν αρέσει στον Ισπανό, και πρέπει να δούμε τι είναι αυτό και αν θα τον δυσκολέψει στο κυνήγι ενός γρήγορου χρόνου. Βέβαια ακόμα δεν έχει βάλει φρέσκα μαλακά ελαστικά, οπότε δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας -ακόμη.

Μία ακόμη πτώση, στη 2 αυτή τη φορά, από τον Takaaki Nakagami της Honda, ο οποίος χάνει το μπροστινό και σέρνεται στα χαλίκια, χωρίς άλλα δυσάρεστα επακόλουθα.

Εντωμεταξύ στη Βαρκελώνη κάνει επιστροφή ο Miguel Oliveira που είχε ταλαιπωρηθεί από έναν ακόμα τραυματισμό -στον καρπό του αυτή τη φορά από πτώση στο GP της Ινδονησίας-, ενώ στην πρώτη του επαφή μετά από απουσία δύο γύρων, γυρίζει συντηρητικά με την Aprilia του, κοντά στην 20η θέση.

Δύο λεπτά πριν το τέλος πρώτος περνά ο Nakagami -με φρέσκα μαλακά ελαστικά όμως, πώς αλλιώς- γράφοντας 1:40.501, στον τελευταίο γύρο πριν την απόσυρσή του από το MotoGP.

Ο χρόνος τελειώνει με την πλειονότητα των αναβατών να μην έχουν μπει στον κόπο να φορέσουν μαλακά φρέσκα ελαστικά, κι έτσι η πρώτη δεκάδα έχει ως εξής:

1. Takaaki Nakagami, Honda, 1:40.501
2. Pedro Acosta, GASGAS
3. Alex Marquez, Ducati
4. Brad Binder, KTM
5. Jorge Martin, Ducati
6. Enea Bastianini, Ducati
7. Francesco Bagnaia, Ducati
8. Maverick Vinales, Aprilia
9. Jack Miller, KTM
10. Marc Marquez, Ducati

Σειρά έχουν τώρα τα P1 το απόγευμα της Παρασκευής, όπου με ψηλότερες θερμοκρασίες και με μαλακά φρέσκα ελαστικά αναμένουμε μεγάλη πτώση στους χρόνους και φυσικά δραματική αλλαγή στην παραπάνω πρώτη -εντελώς ενδεικτική και καθόλου αντιπροσωπευτική- δεκάδα.

Πτώση Bagnaia

Στο τέλος είχαμε το συμβάν για το οποίο σας μιλήσαμε στην αρχή, όταν ο Bagnaia γυρίζοντας χαλαρά δέχθηκε προσπέραση στην 1 με πολλά από τον Vinales, με αποτέλεσμα ο Ιταλός να πατήσει απότομα το φρένο, να χάσει το μπροστινό και να συρθεί χωρίς σοβαρές επιπτώσεις στην άσφαλτο.