Ai Ogura, Moto2 - Ο Πρώτος Ιάπωνας Πρωταθλητής MotoGP εδώ και 15 χρόνια!

Από τον τίτλο του Hiroshi Aoyama στα 250 κ.εκ. το 2009
Ai Ogura
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

29/10/2024

Μπορεί στον αγώνα της Ταϊλάνδης ο Aron Canet να πήρε τη νίκη στην κατηγορία Moto2, όμως το Πρωτάθλημα πήγε στον δεύτερο στο Buriram, Ai Ogura της MT Helmets MSI, που έγινε έτσι ο πρώτος Ιάπωνας αναβάτης που παίρνει τίτλο σε κατηγορία του MotoGP μετά από 15 χρόνια και τον Hiroshi Aoyama που επίσης είχε στεφθεί Πρωταθλητής στη μεσαία -και δίχρονη τότε- κατηγορία του θεσμού.

Ο γεννηθείς στις 26/1/2001 νεαρός Ιάπωνας ξεκίνησε να αγωνίζεται σε διεθνείς αγώνες το 2015, όπου συμμετείχε στο Asia Talent Cup, τερματίζοντας 7ος γενικής. Στη δεύτερη χρονιά του στο ασιατικό φυτώριο ταλέντων, το 2016, ο Ogura τερμάτισε 2ος, με αρκετές νίκες και βάθρα. Το 2016 μεταπήδησε στο Red Bull MotoGP Rookies Cup, παίρνοντας και το πρώτο του βάθρο με το καλημέρα. Το 2017 πήρε 2 νίκες, 5 βάθρα και 2 pole positions στον θεσμό της Red Bull, ενώ συμμετείχε και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIM CEV Repsol Moto3 Junior. Το 2018 συνέχισε στο ίδιο Πρωτάθλημα για να τερματίσει 5ος, ενώ έκανε και το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto3, παίρνοντας και τον πρώτο του βαθμό. Το 2019 ο Ιάπωνας αναβάτης συμμετείχε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς στο Παγκόσμιο Moto3, με τη Honda Team Asia, τερματίζοντας 10ος γενικής. Το 2020 ο αναβάτης από το Τόκιο ανέβηκε 7 φορές στο  βάθρο, περισσότερες φορές απ’ όλους, όμως παρόλα αυτά στο τέλος της σεζόν είχε κακά αποτελέσματα για να βρεθεί τρίτος στη βαθμολογία, πίσω από τους Albert Arenas και Tony Arbolino. Το 2021 πήρε προαγωγή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2, συνεχίζοντας με την Honda Team Asia, κάνοντας εντυπωσιακό ντεμπούτο τερματίζοντας 8ος στη γενική. Το 2022 βρέθηκε στις πρώτες γραμμές της μάχης για τον τίτλο, με 3 νίκες και 4 ακόμα βάθρα, για να προηγηθεί στη βαθμολογία δύο γύρους πριν το τέλος. Όμως μερικές άσχημες πτώσεις στους τελευταίους δυο αγώνες τον έριξαν στη δεύτερη θέση, πίσω από τον Augusto Fernandez που κατόπιν κατέληξε στην ομάδα της GASGAS στο MotoGP. Το 2023 ήταν μια χρονιά που ο Ogura θα θέλει να ξεχάσει, με κακές επιδόσεις, μόλις τρία βάθρα και μια 9η θέση γενικής, ενώ το 2024 άλλαξε ομάδα, αλλαγή που του έφερε… γούρι, αφού μαζί με την MT Helmets MSI πήρε τελικά τον τίτλο της Moto2 απέναντι σε μεγάλα αστέρια όπως τους Aron Canet, Sergio Garcia, Fermin Aldeguer, Manuel Gonzalez, κ.α.

Κάπως έτσι, ο Ai Ogura, με μόλις 3 νίκες φέτος, πήρε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2 και κατευθύνεται προς τη μεγάλη κατηγορία MotoGP το 2025, αφού έχει ήδη συνάψει συμβόλαιο με την TrackHouse Racing Aprilia από τον 8ο μήνα του έτους.

Ετικέτες

Paulo Pinheiro - Απεβίωσε ο άνθρωπος πίσω από την πίστα του Portimao

Ο Pinheiro έδωσε νέα πνοή στο όραμα των Πορτογάλων για το δικό τους GP
Paolo Pinheiro
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

11/7/2024

Σε ιδιαίτερα νεαρή ηλικία απεβίωσε ο CEO του Autodromo Internacional do Algarve, ο άνθρωπος που ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από τη δημιουργία της εξαιρετικής πίστας του Portimao, φέρνοντας με αυτό τον τρόπο το MotoGP, το WorldSBK και την F1 στην Πορτογαλία.

H ιστορία πίσω από το πορτογαλικό GP, εννοώντας τον αγώνα και όχι την πίστα, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, καθώς ο αγώνας με αυτή την ονομασία έχει διοργανωθεί στο παρελθόν σε διάφορες πίστες, κάποιες εκ των οποίων μάλιστα… εκτός Πορτογαλίας!

Το πρώτο πορτογαλικό GP διοργανώθηκε το 1987 στην πίστα της Jarama στην Ισπανία. Ο λόγος ήταν πως η πορτογαλική πίστα του Estoril που βρίσκεται λίγο έξω από τη Λισσαβόνα δεν ήταν ακόμα έτοιμη να δεχθεί αγώνες, όμως η Πορτογαλία ήθελε έτσι κι αλλιώς τη διοργάνωση ενός πορτογαλικού GP, ακόμα και σε πίστα άλλης χώρας. Η περίεργη αυτή περίπτωση συνεχίστηκε και το 1988, όπου το πορτογαλικό GP διοργανώθηκε στη Jerez, κάτι που κάνει την Πορτογαλία τη μόνη χώρα στην ιστορία που έχει διοργανώσει αγώνες μοτοσυκλέτας κάτω από την πορτογαλική σημαία, και με πορτογαλικό όνομα, σε πίστες… εκτός Πορτογαλίας!

Το 2000 τα GP επέστρεψαν στην Πορτογαλία, αφού το Estoril πιστοποιήθηκε για διεθνείς αγώνες μοτοσυκλέτας. Αυτή ήταν η τρίτη φορά που η Πορτογαλία διοργάνωσε GP με το όνομά της, αλλά η πρώτη στην οποία ο αγώνας πραγματοποιήθηκε στην Πορτογαλία.

Το πορτογαλικό GP συνέχισε να λαμβάνει χώρα στο Estoril μέχρι το 2012, όμως το 2013 η Dorna προτίμησε τη διοργάνωση στην πίστα Circuit of the Americas, με το πορτογαλικό GP να μην πραγματοποιείται.

Portimao

Πέρασαν αρκετά χρόνια, με το επόμενο πορτογαλικό GP να πραγματοποιείται το 2020, στα χρόνια της COVID-19, στη νεότευκτη πίστα Algarve International Circuit, πιο γνωστή ως πίστα του Portimao, που βρίσκεται στην περιοχή Algarve. Το πρώτο GP στο Portimao διοργανώθηκε μάλιστα χωρίς την παρουσία θεατών, λόγων της πανδημίας, ενώ στη συνέχεια το πορτογαλικό GP καθιερώθηκε στο καλεντάρι του MotoGP, του WorldSBK αλλά και της F1.

Portimao

Πίσω από τη δημιουργία της εξαιρετικής απ’ όλες τις πλευρές πίστας του Portimao που άνοιξε τις πύλες της στο κοινό το 2008, βρισκόταν ο Paulo Pinheiro, που είχε ξεκινήσει την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως μηχανικός, για να γίνει κατόπιν ο άνθρωπος πίστα από την πίστα της Algarve, κοντά στην πόλη που γεννήθηκε, το Portimao.

Miguel Oliveira

O Pinheiro ήταν φανατικός οπαδών των μηχανοκίνητων αθλημάτων, ενώ το 2004 δημιούργησε την αγωνιστική ομάδα Parkalgar Racing Team της οποίας και ήταν Διευθυντής. Η ομάδα είχε κλάδο αυτοκινήτου αλλά και μοτοσυκλέτας, συμμετέχοντας και στην κατηγορία WSSP του WorldSBK, αλλά και σε αγώνες Endurance, με ονόματα όπως των Miguel Oliveira και Eugene Laverty.

Portimao

Κατά τη θητεία του ως CEO της πίστας, ο Pinheiro ευτύχησε να δει το Portimao να διοργανώνει επιτυχημένους αγώνες MotoGP, WorldSBK & F1, ενώ δυστυχώς έφυγε εξαιρετικά νωρίς, στην ηλικία των 56 ετών, παλεύοντας με μια δύσκολη ασθένεια σε νοσοκομείο του Παρισιού.

Portimao

Παρά τη μικρή ακόμα θητεία της στις διοργανώσεις MotoGP & F1, η πίστα του Portimao έχει ήδη αναγνωριστεί από όλους ως συγκλονιστική σε σχεδίαση, με old school σχεδίαση, μεγάλες υψομετρικές διαφορές και τυφλές στροφές που εξιτάρουν αγωνιζόμενους και θεατές, ενώ έχει πολύ καλή ροή, δίχως αχρείαστα stop and go που στοχεύουν πιο πολύ στους 4 τροχούς. Τέλος ευνοεί τις προσπεράσεις λόγω μεγάλου πλάτους. Σχεδιάστηκε από το γραφείο Ricardo Pina, Arquitectos, με το κόστος κατασκευής της να φτάνει τα 195 εκατομμύρια ευρώ.

Ετικέτες