Στην Αυστραλία εξελίσσεται μια μοτοσυκλέτα που κινείται μόνο με πεπιεσμένο αέρα. Ούτε καύσιμα, ούτε μπαταρίες και φορτιστές, με ελάχιστο θόρυβο και καθόλου ρύπους κατά τη λειτουργία της. Η ιδέα έχει ξεπεράσει το στάδιο του σχεδιασμού και ήδη έχει φτιαχτεί -με την βοήθεια της Yamaha μάλιστα– το πρωτότυπο. Η ιδέα και ο σχεδιασμός είναι του Dean Benstead και το όνομα που της έχει δοθεί είναι O2 Pursuit. Ο τύπος του κινητήρα που χρησιμοποιεί μόνο πεπιεσμένο αέρα για να λειτουργήσει είναι ο “DiPietro” και έχει εξελιχθεί από την εταιρεία Engineair στη Μελβούρνη. Στην κατασκευή του αλουμινένιου κινητήρα με τους εννιά θαλάμους, δεν είναι απαραίτητη η χρησιμοποίηση εξωτικών και σπάνιων υλικών. Δεν κάνει θόρυβο κατά τη λειτουργία του, παράγει χρησιμοποιήσιμη ροπή και με μικρή ταχύτητα περιστροφής, ενώ ο αναβάτης ελέγχει με το γκάζι τη ροή του αέρα προς αυτόν. Ο αέρας περιέχεται σε μια αλουμινένια φιάλη και αρκεί για να λειτουργήσει επί τρεις ώρες με ταχύτητα 60 χιλιομέτρων. Η O2 Pursuit φθάνει τα εκατό χιλιόμετρα ταχύτητας και το βάρος της είναι λιγότερο από εκατό κιλά. Υπάρχει ένα πιεσόμετρο για να ελέγχει ο αναβάτης την πίεση που υπάρχει στη φιάλη, ώστε να κατευθυνθεί, πριν μείνει από πίεση, στον σταθμό ανεφοδιασμού. Εκεί θα αφήνει την άδεια του μπουκάλα και θα παίρνει μια γεμάτη για να συνεχίσει. Η μπουκάλα που χρησιμοποιεί το πρωτότυπο είναι κατασκευασμένη από την Luxfer, μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες παγκοσμίως στην κατασκευή φιαλών αερίων για βιομηχανική και ιατρική χρήση. Η O2 Pursuit όμως έχει και μια ακόμη νέα εφαρμογή. Επειδή διαθέτει και φώτα, ώστε όταν έρθει η ολοκλήρωσή της να κυκλοφορεί νόμιμα στον δρόμο, για την λειτουργία τους χρειάζεται μια μπαταρία και κάποιον τρόπο να την φορτίζει. Έχει λοιπόν μπαταρία και μερικά …φωτοβολταϊκά πάνελ για να την φορτίζει από τον ήλιο. Η αληθινά πρωτότυπη αυτή μοτοσυκλέτα έχει ήδη βραβευθεί στην κατηγορία της αυτοκίνησης και των μεταφορών στον θεσμό Melbourne Design Awards και Product Design και μένει να δούμε το πότε θα ολοκληρωθεί. Το ότι δεν χρησιμοποιεί πανάκριβα υλικά, όπως οι μπαταρίες των ηλεκτροκίνητων, είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ολοκλήρωση του project σε προσιτή τιμή. Ο κινητήρας της Engineair δεν είναι κάτι θεωρητικό σε επίπεδο σχεδιασμού, αλλά παράγεται σε διάφορα μεγέθη και τοποθετείται σε μια ευρεία γκάμα οχημάτων από καρτ έως και περονοφόρα ανυψωτικά. Του αρκεί πίεση μόλις 1 psi για να καλύψει τις εσωτερικές του τριβές, ενώ το πολύ μικρό του μέγεθος κερδίζει και τους ηλεκτροκινητήρες. Από την άλλη, το να βρεις ή να γεμίσεις με συμπιεσμένο αέρα μια φιάλη προδιαγραφών εμπορίου, είναι σίγουρα κάτι πολύ πιο εύκολο από το να αναζητάς σταθμό πώλησης υδρογόνου ή να περιμένεις μισή μέρα να φορτίσει η μπαταρία σου για να συνεχίσεις.
Royal Enfield Goan Classic 350 - Ινδικό μονοκύλινδρο bobber με Ape Hanger τιμόνι! [VIDEO]
Η σειρά των μονοκύλινδρων μοτοσυκλετών της Royal Enfield αποκτά και νέο μέλος, που βασίζεται στο Classic 350, με κάποιες σημαντικές όμως διαφορές όπως το Ape Hanger τιμόνι, τους τροχούς 19 και 16 ιντσών και το φαρδύτερο πίσω ελαστικό, τα λευκά φιλέτα στα λάστιχα, στο χαμηλό πίσω φτερό και στη διαφορετική εξάτμιση.
Στην καρδιά της μοτοσυκλέτας χτυπά ο γνωστός μονοκύλινδρος κινητήρας J-platform των 349 κ.εκ. με απόδοση 20,2 hp / 6.100 rpm και 2,75 kgm / 4.000 rpm, ενώ εδώ είναι η πρώτη φορά που βρίσκουμε αλουμινένιες ζάντες με ακτίνες και tubeless ελαστικά σε μοτοσυκλέτα 350 κ.εκ. της RE.
Το κιβώτιο είναι 5 σχέσεων, όπως και στα υπόλοιπα μοντέλα της κοινής βάσης, ενώ η ψύξη του κινητήρα γίνεται με αέρα και με ψυγείο λαδιού. Το μεταξόνιο ανακοινώνεται στα 1.400 mm, το ύψος σέλας στα χαμηλά 750 mm, το ρεζερβουάρ στα 13 λίτρα, και το βάρος με 90% γεμάτο ρεζερβουάρ στα 197 κιλά.
Τα φώτα είναι full-LED, και οι διαστάσεις των ελαστικών ανακοινώνονται στα 100/90-19 και 130/90-16. Οι αναρτήσεις αποτελούνται από συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι και δυο πίσω αμορτισέρ, και στα φρένα έχουμε έναν δίσκο 300 mm μπροστά κι έναν 270 mm πίσω, με στάνταρ το δικάναλο ABS.
Στα όργανα έχουμε την κλασική οθόνη της σειράς με το αναλογικό κοντέρ που μέσα του περιλαμβάνει ψηφιακή οθόνη με ικανό όγκο πληροφορίας, ενώ το tripper ανήκει στον στάνταρ εξοπλισμό.
Η μοτοσυκλέτα έκανε το ντεμπούτο της σε τέσσερις χρωματικούς συνδυασμούς (1. Purple Haze 2. Shack Black 3. Trip Teal 4. Rave Red) δίπλα στο Scram 440 στο φεστιβάλ Motoverse της RE, όμως αντίθετα με το Scram εδώ είχαμε πλήρη παρουσίαση, με τις πωλήσεις να έχουν ήδη ξεκινήσει στην Ινδία.
Τώρα αναμένουμε να δούμε αν η Goan Classic έρθει και στην ευρωπαϊκή αγορά.