Και… φτηνότερη έκδοση για το Triumph Rocket III 2020

Το βρετανικό κτήνος των 2500 κυβικών
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

30/5/2019

Η ιδέα για ένα γιγαντιαίο Power Cruiser με άφθονα κυβικά και ροπή τανκς προφανώς και δεν είναι καινούρια. Ξεκίνησε από τις πίστες dragster των ΗΠΑ, όπου το γκάζι πραγματικά δεν είναι ποτέ αρκετό, κάπου στις αρχές των 70ies. Τα μαστόρια έπαιρναν ολόκληρες τις τετρακύλινδρες αερόψυκτες κυλινδροκεφαλές των ιαπωνικών superbike και φτιάχνοντας δικά τους κάρτερ και στροφάλους, δημιουργούσαν κινητήρες V8 με 1500 (CB 750 X 2) ή ακόμα και 1800 κυβικά (Ζ 900 Χ 2). Η πρώτη μοτοσυκλέτα παραγωγής που εμπνεύστηκε από εκείνες τις κατασκευές ήταν φυσικά η Yamaha V-Max 1200, όπου χάρη στην αποτυχία του τουριστικού Venture να ανταγωνιστεί το Goldwing, η Yamaha βρέθηκε με τις αποθήκες της γεμάτες V4 κινητήρες.

Το αστείο σε αυτή την εμπορική κόντρα μεταξύ των μοντέλων της Yamaha και της Honda, είναι πως το V-Max κατάφερε να αφήσει σε όλο τον πλανήτη το στίγμα του ιστορία του μοτοσυκλετισμού, ενώ ο ανταγωνιστικό Valkyrie της Honda έμεινε στη σκιά του, παρά το γεγονός πως είχε τον εξακύλινδρο boxer κινητήρα της διάσημης Goldwing! Κι ενώ η κατηγορία αυτών των γιγαντιαίων Power Cruiser έμοιαζε να φτάνει στο τέλος της, η Triumph εμφάνισε το δικό της κτήνος, με διαμήκη τρικύλινδρο κινητήρα και 2300 κυβικά! Ήταν ένα πραγματικό κτήνος σε διαστάσεις, κυβικά και… βάρος, αφού ζύγιζε πάνω από 310 κιλά άδειο και είχε μήκος 2,5 μέτρα!!!! Η ιπποδύναμή του ήταν όμως “μόλις” 145 ονομαστικούς ίππους, όσους δηλαδή είχαν και τα “ανοιχτά” V-Max 1200.

Από την άλλη μεριά όμως, το νούμερο που εντυπωσίαζε ήταν φυσικά τα 20kg/m ροπής, που καμία άλλη μοτοσυκλέτα παραγωγής δεν έχει πλησιάσει μέχρι σήμερα. Οι πωλήσεις ήταν συμπαθητικές, όμως γρήγορα φάνηκε πως το κοινό που σκόπευε να αγοράσει μια τέτοια μοτοσυκλέτα  ήθελε περισσότερες ανέσεις και τουριστικές δυνατότητες. Έτσι χρόνο με τον χρόνο, η σέλα μεγάλωνε για να χωράει πιο άνετα έναν χοντρό Αμερικάνο και την αντίστοιχα υπέρβαρη γυναίκα του και η ιπποδύναμη έπεσε στους 100 ίππους. Το 2007 η Yamaha προσπάθησε να ζωντανέψει ξανά τον θρύλο των Power Cruiser και την σχέσης τους με τα dragster, παρουσιάζοντας τη δεύτερη γενιά της V-Max, η οποία αυτή τη φορά είχε εντελώς δικό της V4 κινητήρα 1800 κυβικών.

Η Honda απάντησε με μάλλον χλιαρό τρόπο, εκμοντερνίζοντας εμφανισιακά την Valkiery και βαφτίζοντάς τη Gold Wing Valkiery, για να δείξει πως είναι απλώς μια γυμνή έκδοση της Gold Wing και όχι αντίπαλος της V-Max.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που ακολούθησε ήταν η ταφόπλακα για αυτού του είδους τις μοτοσυκλέτες, όχι τόσο γιατί ο κόσμος στον οποίο απευθύνονταν δεν είχε τα χρήματα να τις αγοράσει, όσο διότι κανείς δεν ήθελε να κυκλοφορεί δημόσια με μοτοσυκλέτα 1800 κυβικών ανάμεσα σε ανθρώπους που είχαν χάσει τις δουλειές τους…  

Σήμερα η Triumph επαναφέρει την ιδέα των γνήσιων Power Cruiser και μάλιστα επενδύει σε αυτή την ιδέα, σχεδιάζοντας από την αρχή, έναν ολοκαίνουριο κινητήρα 2500 κυβικών και αλουμινένιο πλαίσιο. Η ιπποδύναμη που ανακοινώνουν οι Βρετανοί είναι και πάλι δυσανάλογα μικρή ως προς τον κυβισμό, φτάνοντας μόλις τους 170 ίππους.

Θυμίζουμε πως η Yamaha υποσχόταν 200 ίππους με τη δεύτερη γενιά του V-Max και τότε τα superbike είχαν με το ζόρι 160-170 ίππους. Σήμερα που τα 200-210 άλογα είναι… στραγάλια, μάλλον οι 170 ίπποι του Rocker III δεν θα τρομάξουν κανέναν.

Η πρώτη εμφάνιση του νέου Rocket III έγινε στο ετήσιο dealers-meeting της Triumph, όπου παρουσιάστηκε η ειδική έκδοση TFC, η οποία θα παραχθεί σε μόλις 750 αριθμημένα αντίτυπα. Είχε πάνω της carbon προστατευτικά, ελεύθερες εξατμίσεις της Arrow και τις ακριβές ακτινικές δαγκάνες της Brembo.

Ως αποτέλεσμα, η τιμής της στην Αγγλία ήταν στο φάσμα των 30.000€. Όμως λίγες μέρες πριν άρχισαν να διαρρέουν φωτογραφίες με μια πιο γήινη έκδοση, χωρίς carbon και special εξοπλισμό. Πόση θα είναι η διαφορά στην τιμή, από την αφαίρεση των “εξωτικών” δεν είναι ακόμα γνωστό. Το βέβαιο είναι, πως αν θέλεις να έχεις τη μοτοσυκλέτα με τον μεγαλύτερο σε κυβικά και ροπή κινητήρα που έχει βγει στην παραγωγή, σε λίγους μήνες θα την βρεις στα καταστήματα της Triumph.

Royal Enfield Goan Classic 350 - Ινδικό μονοκύλινδρο bobber με Ape Hanger τιμόνι! [VIDEO]

Με βάση το Classic αλλά με μοναδική στιλιστική ταυτότητα, και σε τέσσερις χρωματικούς συνδυασμούς
Royal Enfield Goan Classic 350
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

25/11/2024

Η σειρά των μονοκύλινδρων μοτοσυκλετών της Royal Enfield αποκτά και νέο μέλος, που βασίζεται στο Classic 350, με κάποιες σημαντικές όμως διαφορές όπως το Ape Hanger τιμόνι, τους τροχούς 19 και 16 ιντσών και το φαρδύτερο πίσω ελαστικό, τα λευκά φιλέτα στα λάστιχα, στο χαμηλό πίσω φτερό και στη διαφορετική εξάτμιση.

Στην καρδιά της μοτοσυκλέτας χτυπά ο γνωστός μονοκύλινδρος κινητήρας J-platform των 349 κ.εκ. με απόδοση 20,2 hp / 6.100 rpm και 2,75 kgm / 4.000 rpm, ενώ εδώ είναι η πρώτη φορά που βρίσκουμε αλουμινένιες ζάντες με ακτίνες και tubeless ελαστικά σε μοτοσυκλέτα 350 κ.εκ. της RE.

Το κιβώτιο είναι 5 σχέσεων, όπως και στα υπόλοιπα μοντέλα της κοινής βάσης, ενώ η ψύξη του κινητήρα γίνεται με αέρα και με ψυγείο λαδιού. Το μεταξόνιο ανακοινώνεται στα 1.400 mm, το ύψος σέλας στα χαμηλά 750 mm, το ρεζερβουάρ στα 13 λίτρα, και το βάρος με 90% γεμάτο ρεζερβουάρ στα 197 κιλά.

Τα φώτα είναι full-LED, και οι διαστάσεις των ελαστικών ανακοινώνονται στα 100/90-19 και 130/90-16. Οι αναρτήσεις αποτελούνται από συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι και δυο πίσω αμορτισέρ, και στα φρένα έχουμε έναν δίσκο 300 mm μπροστά κι έναν 270 mm πίσω, με στάνταρ το δικάναλο ABS.

Goan Classic

Στα όργανα έχουμε την κλασική οθόνη της σειράς με το αναλογικό κοντέρ που μέσα του περιλαμβάνει ψηφιακή οθόνη με ικανό όγκο πληροφορίας, ενώ το tripper ανήκει στον στάνταρ εξοπλισμό.

Η μοτοσυκλέτα έκανε το ντεμπούτο της σε τέσσερις χρωματικούς συνδυασμούς (1. Purple Haze 2. Shack Black 3. Trip Teal 4. Rave Red) δίπλα στο Scram 440 στο φεστιβάλ Motoverse της RE, όμως αντίθετα με το Scram εδώ είχαμε πλήρη παρουσίαση, με τις πωλήσεις να έχουν ήδη ξεκινήσει στην Ινδία.

Τώρα αναμένουμε να δούμε αν η Goan Classic έρθει και στην ευρωπαϊκή αγορά.

Ετικέτες