Δοκιμή Yamaha R6 2017

Την οδηγήσαμε στα Μέγαρα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

30/5/2017

Ακόμα δεν έχει στεγνώσει η φόρμα από τον ιδρώτα και η αίσθηση από την οδήγηση του νέου R6 στην πίστα των Μεγάρων πριν λίγη ώρα είναι εξίσου νωπή. Ανυπομονούσαμε να οδηγήσουμε αυτή τη μοτοσυκλέτα από την πρώτη μέρα που την είδαμε στις διεθνείς εκθέσεις και είχαμε κάνει τα αδύνατα δυνατά για να βρεθούμε στην παγκόσμια περουσίασή της που είχε γίνει στην Αλμερία, χωρίς όμως επιτυχία. Βλέπετε, η άλλοτε δημοφιλή κατηγορία των supersport 600 δεν έχει πλέον κανένα εμπορικό ενδιαφέρον και τα εργοστάσια την έχουν παρατήσει εντελώς.

Όμως η Yamaha ήταν η μόνη που πήγε κόντρα στο ρεύμα και ανανέωσε μια μοτοσυκλέτα που πάντα λατρεύουμε να οδηγάμε μέσα σε πίστα. Ευτυχώς οι αλλαγές που έκανε η ιαπωνική εταιρεία δεν κατέστρεψαν το καθαρόαιμο αγωνιστικό στήσιμο του πλαισίου.

Περισσότερο έκανε βελτιώσεις στα σημεία που είχε μείνει πίσω και αυτό ήταν που χρειαζόταν το R6. Που έπασχε; Στη συνολική απόδοση των φρένων, στην απουσία σύγχρονων ηλεκτρονικών και στην ποιότητα λειτουργίας των αναρτήσεων σύμφωνα με τις νέες δυνατότητες των σύγχρονων ελαστικών.

Οπότε έχουμε ολόκληρο το εμπρός πιρούνι του R1-S (43mm αντί 41mm) μαζί με τα ακτινικά της φρένα, ρυθμιζόμενο Traction Control, Quick-Shifter (μόνο για τα ανεβάσματα) νέο προγραμματισμό και σώματα ψεκασμού ride by wire και εντελώς επανασχεδιασμό φαίρινγκ, με μικρές διαφοροποιήσεις στην εργονομία της θέσης οδήγησης.

Εμείς οδηγήσαμε δύο διαφορετικά R6. Το ένα ήταν εντελώς normal με ελαστικά δρόμου Dunlop Sportmax 214 και το άλλο είχε slick επίσης της Dunlop. Η διαφορά στη συμπεριφορά των δύο μοτοσυκλετών ήταν αρκετά μεγάλη λόγω των ελαστικών, όπως επίσης και η αίσθηση από τον κινητήρα, καθώς η μοτοσυκλέτα με τα slick είναι πιο κοντή σε τελική μετάδοση.

Θα πούμε αναλυτικά και λεπτομερώς για αυτές τις διαφορές στο αντίστοιχο τεστ που θα δημοσιεύσουμε στο περιοδικό, όμως εδώ αξίζει να πούμε πόσο πολύ μας έχουν λείψει τα Supersport 600. Καλό και άγιο το γκάζι των Superbike, αλλά τίποτα δεν μπορεί να σε κάνει να χαμογελάσεις περισσότερο σε μια πίστα από ένα καλοστημένο Supersport 600. Ακόμα και η R6 με τα ελαστικά δρόμου που παρουσίαζαν υπερθέρμανση μετά από 6-7 γύρους ήταν απόλαυση! Η Yamaha λέει ότι η νέα R6 είναι η πιο αεροδυναμική μοτοσυκλέτα που έχει φτιάξει στην ιστορία της.

Εμείς να προσθέσουμε ότι είναι και κούκλα!

EICMA 2024: Italjet Speedster 125 και 200 - Με συμβατικό πιρούνι και ακραίο design

Εξαιρετικά αιχμηρός, επιθετικός και γεμάτος τεμνόμενες επιφάνειες, γρίλιες και φτερά σχεδιασμός - Πιο οικονομικά από τα dragster
Italjet Speedster
Από το

motomag

11/11/2024

Στα πλαίσια της EICMA 2024 παρουσιάστηκαν τα πρώτα δυο μέλη της νέας οικογένειας Speedster της Italjet που ξεχωρίζουν όπως θα περίμενε κανείς από το ακραία επιθετικό design τους, αλλά και από το συμβατικό πιρούνι και τα περισσότερα πλαστικά, σε αντίθεση με το εναλλακτικό σύστημα διεύθυνσης των Dragster και το εκτεθειμένο πλαίσιο χωροδικτύωμα.

Το νέο Speedster, είναι ένα σπορ σκούτερ μικρού κυβισμού που διατηρεί ατόφιο τον ακραίο σχεδιαστικό χαρακτήρα και την ποιότητα της Italjet, εξοπλισμένο με δύο μονοκύλινδρους, τετράχρονους, τετραβάλβιδους, υγρόψυκτους κινητήρες των 125cc και 200cc με δύο εκκεντροφόρους, αποδίδοντας 12,5 ίππους στις 9.500σ.α.λ. με ροπή 1,07 kgm στο 125 και 17,5 ίππους στις 8.000σ.α.λ. με ροπή 1,58 kgm στις 7.750 στροφές ανά λεπτό στο 200.

To design, όπως και στα Dragster, είναι μοναδικό, με πάρα πολλές αιχμές και τεμνόμενες επιφάνειες, με αεροδυναμικά βοηθήματα (!), προεξοχές, ουρά με τρύπα στη μέση, και απουσία ζελατίνας που τονίζει το στενό τιμόνι που θυμίζει έργο τέχνης.

Speedster

Και προστατευτικά για τις μανέτες έχουμε να δίνουν μια έξτρα αγωνιστική νότα στο αποτέλεσμα, και αλουμινένια εξαρτήματα όπως το σταντ, τα μαρσπιέ και τις χειρολαβές συνεπιβάτη, στα floorboards και σε μια λεπτομέρεια στο φίλτρο αέρα. Κόκκινες λεπτομέρειες ergal έχουμε στον κινητήρα και στο τιμόνι, και συνολικά τα Speedster σε αφήνουν το ίδιο άφωνο όπως και τα dragster, δείχνοντας μοναδική προσοχή στη λεπτομέρεια και στο design που σήμερα κανείς άλλος κατασκευαστής εξεζητημένων σπορ scooter δεν προσφέρει. Δείτε και τους προβολείς όμως, τη φανταστική γρίλια μπροστά, ακόμα και τη σέλα του συνεπιβάτη που θυμίζει σέλα από superbike μοτοσυκλέτα.

Ίσως να αποτελεί ιεροσυλία να αναφερθούμε στους αποθηκευτικούς χώρους και στις ευκολίες ενός τέτοιου σχεδιαστικού αριστουργήματος, όμως για την ιστορία υπάρχει μικρός κάδος κάτω από τη σέλα, και αδιάβροχη θύρα USB στο πάνω μέρος της ποδιάς, ενώ η εκκίνηση είναι με Keyless σύστημα.

Το σύστημα μετάδοσης έχει CVT και ιμάντα, την εξάτμιση κοσμεί ένα τελικό της Akrapovic με Carbon καπάκι, και οι δισκόπλακες έχουν σχήμα τύπου Μαργαρίτα με την μπροστά να είναι στα 240mm και την πίσω στα 175mm. Οι μαύρες ζάντες των 12 και 13 ιντσών είναι από χυτό αλουμίνιο φέροντας πάνω τους κόκκινα σιρίτια, με διαστάσεις ελαστικών 120-70 μπροστά και 130-70 πίσω. Στα φρένα συναντάμε μια διπίστονη δαγκάνα εμπρός και μια μονοπίστονη πίσω, με σύστημα ABS, ενώ στον τομέα της ανάρτησης έχουμε συμβατικό πιρούνι (φάουλ, με τόσο προχωρημένο design το ήθελε το ανεστραμμένο του), ενώ πίσω ξεφεύγει από τα κοινά Scooter της κατηγορίας του, έχοντας εξοπλιστεί με ρυθμιζόμενη monoshock ανάρτηση ως προς την προφόρτιση ελατήριου, σε σχεδόν οριζόντια διάταξη.

Το Speedster θα είναι διαθέσιμο από το καλοκαίρι του 2025, σε δύο εντυπωσιακούς χρωματικούς συνδυασμούς, αυτού του Μαύρου/Κίτρινου και του Μαύρου/Κόκκινου.

Ετικέτες