Νέο BMW S1000RR 2019

Από πλάγια οδό (μία ακόμη) επιβεβαίωση
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/7/2018

Ελπίζαμε να το δούμε στην EICMA τον Νοέμβριο του ’17, ως φετινό μοντέλο, όμως η πολύαναμενόμενη ανανέωση του S1000RR έρχεται όπως όλα δείχνουν τον Οκτώβριο στην Intermot, το μεγάλο διεθνές σαλόνι μοτοσυκλέτας στην Γερμανία που διοργανώνεται κάθε δύο χρόνια, ή το αργότερο στην EICMA τον Νοέμβριο. Σε κάθε περίπτωση οι πόντοι που συλλέγουν οι πιθανότητες να το δούμε ως μοντέλο του ’19 ξεπερνούν κατά πολύ το όριο εκείνο που καθιστούν την είδηση άξια παρακολούθησης, επιβάλλοντας να ρίξουμε μία πιο προσεκτική ματιά. Κι αυτό γιατί πέρα από διάφορες μικρές και μεγάλες αναφορές από τους ανθρώπους του εργοστασίου, η αναφορά του κ. Genesio Bevilacqua διευθυντή της Althea Racing σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, σφραγίζει με λίγο πιο επίσημο τρόπο, την έλευση του νέου S1000RR από την νέα χρονιά.

Η Althea Racing είναι η ομάδα που φέρνει την BMW στο World Superbike Championship αλλά και στο European Superstock 1000 Championship, διατηρώντας ευθεία γραμμή επικοινωνίας μαζί τους. Κι αυτό γιατί όπως εξηγεί ο ίδιος ο κ. Bevilacqua στον Ιταλό δημοσιογράφο, Gianmaria Rosati, η BMW ακολουθεί το Ιαπωνικό μοντέλο συνεργασίας με τις επαγγελματικές ομάδες που είναι η από κοινού εξέλιξη της μοτοσυκλέτας, σε αντίθεση με τους Ιταλούς της Aprilia και της Ducati, που σου πουλούν την μοτοσυκλέτα και τέλος.

H τωρινή BMW S 1000 RR της Althea Racing

Η μεγάλη διαφορά είναι πως η Ducati σου την παραδίδει στο τελικό στάδιο εξέλιξης, έτοιμη να την ρυθμίσεις και να αγωνιστείς, ενώ η BMW, όπως η Yamaha και η Kawasaki, θα δουλέψει μαζί σου εξελίσσοντας τα ηλεκτρονικά της μοτοσυκλέτας. Μετακυλίοντας έτσι ένα μεγάλο βάρος της εξέλιξης στην ομάδα, με αντάλλαγμα την απόκτηση της μοτοσυκλέτας και την υποστήριξη του εργοστασίου, υπογράφοντας δηλαδή έναν κανονικό μνημόνιο συνεργασίας, η Althea Racing καταλήγει στο τέλος μία πλήρως εργοστασιακή ομάδα και ταυτόχρονα σε διαρκή επικοινωνία με την BMW.

Για αυτό και είναι προβληματισμένοι, δίνοντας ταυτόχρονα και την είδηση, πως όταν δούμε το S1000RR στα σαλόνια του ’18 θα είναι πολύ αργά για να ξεκινήσει η εξέλιξη της μοτοσυκλέτας για την επόμενη σεζόν του WSBK, πόσο μάλλον όταν η ομάδα θα χρειαστεί να στελεχωθεί εκ νέου με αναβάτες.

Είναι ήδη πολύ αργά και τώρα, για να ξεκινήσει κανείς τις δοκιμές, εξελίσσοντας την επόμενη αγωνιστική έκδοση της S1000RR, πόσο μάλλον μόλις μερικούς μήνες πριν τον πρώτο αγώνα. Κι αυτό γιατί το ζήτημα σύμφωνα με τον κ. Bevilacqua, είναι τα ηλεκτρονικά απέναντι στον ανταγωνισμό. Η S1000RR κυριάρχησε από την πρώτη στιγμή ως κορυφαία superbike, ήταν η δυνατότερη και μάλιστα με τρόπο αποδοτικό, όμως σιγά-σιγά ο ανταγωνισμός κατάφερε να την φτάσει, ιδιαίτερα από την στιγμή που η BMW δεν επένδυσε τόσο όσο θα έπρεπε, στην εξέλιξη των ηλεκτρονικών για αγωνιστική χρήση. Αυτό θα της έδινε το προβάδισμα και για τις μοτοσυκλέτες παραγωγής, όπου επίσης η τεχνολογία έχει κάνει άλματα και ο ανταγωνισμός έχει επενδύσει ξοδεύοντας απίστευτο χρόνο, ένα παράδειγμα που ισχύει για όλους αλλά εκφράζεται πιο δυνατά από τις Ducati και Aprilia.

Ιδιαίτερα για αυτούς τους δύο, ο διευθυντής της Althea λέει πως πλέον έχουν ισοφαρίσει την BMW στο σύνολο από εκεί που απήχαν αρκετά, ενώ βήματα εμπρός έχουν γίνει και από την Yamaha, την στιγμή που ο συνδυασμός Rea και Kawasaki είναι σαρωτικός και σε σημείο που αυτή την στιγμή δεν πλησιάζεται εύκολα.

Για αυτό τον λόγο η Ιταλική ομάδα που μέχρι το 2015 έτρεχε με Aprilia και Ducati, και από το 2016 με BMW, δεν γνωρίζει αν θα συνεχίσει και τον επόμενο χρόνο την συνεργασία της με το Γερμανικό εργοστάσιο. Αν η BMW δεν τους δώσει σύντομα μία απάντηση με ένα πολύ σφιχτό πλάνο συνεργασίας, καθώς ο χρόνος πιέζει, τότε θα πρέπει να βρουν μία διαφορετική συνεργασία, την στιγμή που έχει ακουστεί πολύ συχνά και το όνομα του Tom Sykes αν παραμείνουν στην στέγη της BMW!

Ο λόγος όμως που οι Ιταλοί δεν έχουν ακόμη πάρει το νέο S1000RR, μπορεί να είναι τελείως διαφορετικός, καθώς δεν αποκλείεται η BMW να θέλει μία πιο άμεση, πιο προσωπική ενασχόληση με το WSBK με την πλήρη εμπλοκή της. Στοιχείο που φοβάται και ο LORIS BAZ, καθώς γενικότερα η επόμενη σεζόν έχει για εκείνον πολλά σενάρια.

Στρόφαλος με αντίθετη περιστροφή

Η αιτία της καθυστέρησης της ανανέωσης του S1000RR μπορεί ωστόσο να είναι πολύ καλή για να είναι αληθινή, καθώς υπάρχει έντονη φημολογία πως ο νέος κινητήρας θα έχει στρόφαλο που περιστρέφεται αντίθετα από τους τροχούς. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μειώνει την αδράνεια από το γυροσκοπικό φαινόμενο, κάνοντας πολύ πιο εύκολο να πιέσεις την μοτοσυκλέτα να στρίψει απότομα, ενώ φρενάρεις από πολλά χιλιόμετρα. Ταυτόχρονα όμως απαιτεί περισσότερα κινούμενα μέρη, ώστε να κατευθύνεις την περιστροφή αυτή στο κιβώτιο και στην τελική μετάδοση, αυξάνοντας έτσι την ροπή αδράνειας και επηρεάζοντας την ιπποδύναμη εξαιτίας –ακριβώς- των περισσότερων κινούμενων μερών.

Το θέμα είναι πως από το 2016 και μετά, δεν υπάρχει καμία μοτοσυκλέτα στα MotoGP που ο στρόφαλός της να μην περιστρέφεται αντίστροφα από τους τροχούς, κι αυτό γιατί το όφελος από την αμεσότητα στο πλάγιασμα, είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από την χαμένη ιπποδύναμη στην τελική μετάδοση. Κυρίως γιατί τα εξελιγμένα μέταλλα που χρησιμοποιούνται στα MotoGP και πάντα με δεδομένο την μικρή διάρκεια ζωής, εγγυόνται το μικρό βάρος και την σχετικά μικρή απώλεια.

Βέβαια στην κορυφαία κατηγορία η πρακτική αυτή δεν ήταν ποτέ άγνωστη, και ήταν η Honda που το 1987 με την θρυλική NSR500 την εγκαινίασε και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο, σαρώνοντας τα πρωταθλήματα στα 500… ωστόσο είναι αυτό ακριβώς το θέμα: Πρόκειται για μία διάταξη που με ελάχιστες εξαιρέσεις όταν μιλάμε για μοτοσυκλέτες δρόμου με πολλά άλογα, δεν χρησιμοποιείται συχνά. Και οι λόγοι είναι οι παραπάνω.

Αν πράγματι λοιπόν το νέο S1000RR έχει στρόφαλο που περιστρέφεται αντίστροφα από τους τροχούς, τότε χαλάλι στην αναμονή διότι η BMW θα έχει φέρει ένα νέο διαμάντι στην κατηγορία, ακριβώς όπως ήταν –και είναι- ο προκάτοχός του. Ταυτόχρονα βέβαια θα πρέπει η ιπποδύναμη όχι μόνο να διατηρείται, αλλά να περάσει τον ανταγωνισμό, πράγμα εξίσου δύσκολο, με όλα τα παραπάνω ζητήματα να ισχύουν, και την Ducati να φέρνει ένα V4 που υπόσχεται την ίδια εκρηκτικότητα με το μεγαλύτερο κατά εκατό κυβικά αδερφάκι του, που ήδη μας έχει εντυπωσιάσει.

Superbike test: Ducati Panigale V4S vs Aprilia RSV4RF
Στις Σέρρες, στα Μέγαρα και στο δρόμο

Υπάρχει επίσης και η φήμη για μία αντίστοιχη κίνηση όπως της Ducati, από την Aprilia αυτή την φορά, με ανανέωση του V4 που είναι ήδη άκρως ανταγωνιστικός και ταυτόχρονα με μία έκδοση στα 1.100 κυβικά που μπορεί να κοντράρει ευθέως την «φτιαγμένη για track-days» Panigale!

Δεν περιμένει κανείς από την BMW να μην στοχεύσει την κυριαρχία στην κατηγορία, από την στιγμή μάλιστα που την κράτησε για τόσο πολύ, αν θα το κάνει όμως με κάτι τόσο εξελιγμένο παραμένει ερωτηματικό, μεγαλύτερο από το πότε θα εμφανιστεί μπροστά μας. Διατηρώντας ή ακόμα καλύτερα, αυξάνοντας την ιπποδύναμη, προσθέτοντας κινούμενα μέρη, κι όλα αυτά την στιγμή που ο κινητήρας θα είναι έτοιμος για τις “Euro5” προδιαγραφές –αλλιώς πιο το νόημα- το νέο S1000RR θα στρίβει και καλύτερα σε αγωνιστικό ρυθμό. Ένας συνδυασμός λοιπόν που ακόμα περισσότερο αυξάνει την διάθεση της Althea να περιμένει τους Γερμανούς μέχρι και την τελευταία στιγμή, και ταυτόχρονα καθιστά άκρως επιτακτική την ανάγκη για ολική επανεξέταση των ηλεκτρονικών. Η BMW έχει λοιπόν εξαιρετικά πολύπλοκο έργο μπροστά της κι αυτό μας κεντρίζει το ενδιαφέρον ακόμη περισσότερο

Ετικέτες

EICMA 2024: Italjet Speedster 125 και 200 - Με συμβατικό πιρούνι και ακραίο design

Εξαιρετικά αιχμηρός, επιθετικός και γεμάτος τεμνόμενες επιφάνειες, γρίλιες και φτερά σχεδιασμός - Πιο οικονομικά από τα dragster
Italjet Speedster
Από το

motomag

11/11/2024

Στα πλαίσια της EICMA 2024 παρουσιάστηκαν τα πρώτα δυο μέλη της νέας οικογένειας Speedster της Italjet που ξεχωρίζουν όπως θα περίμενε κανείς από το ακραία επιθετικό design τους, αλλά και από το συμβατικό πιρούνι και τα περισσότερα πλαστικά, σε αντίθεση με το εναλλακτικό σύστημα διεύθυνσης των Dragster και το εκτεθειμένο πλαίσιο χωροδικτύωμα.

Το νέο Speedster, είναι ένα σπορ σκούτερ μικρού κυβισμού που διατηρεί ατόφιο τον ακραίο σχεδιαστικό χαρακτήρα και την ποιότητα της Italjet, εξοπλισμένο με δύο μονοκύλινδρους, τετράχρονους, τετραβάλβιδους, υγρόψυκτους κινητήρες των 125cc και 200cc με δύο εκκεντροφόρους, αποδίδοντας 12,5 ίππους στις 9.500σ.α.λ. με ροπή 1,07 kgm στο 125 και 17,5 ίππους στις 8.000σ.α.λ. με ροπή 1,58 kgm στις 7.750 στροφές ανά λεπτό στο 200.

To design, όπως και στα Dragster, είναι μοναδικό, με πάρα πολλές αιχμές και τεμνόμενες επιφάνειες, με αεροδυναμικά βοηθήματα (!), προεξοχές, ουρά με τρύπα στη μέση, και απουσία ζελατίνας που τονίζει το στενό τιμόνι που θυμίζει έργο τέχνης.

Speedster

Και προστατευτικά για τις μανέτες έχουμε να δίνουν μια έξτρα αγωνιστική νότα στο αποτέλεσμα, και αλουμινένια εξαρτήματα όπως το σταντ, τα μαρσπιέ και τις χειρολαβές συνεπιβάτη, στα floorboards και σε μια λεπτομέρεια στο φίλτρο αέρα. Κόκκινες λεπτομέρειες ergal έχουμε στον κινητήρα και στο τιμόνι, και συνολικά τα Speedster σε αφήνουν το ίδιο άφωνο όπως και τα dragster, δείχνοντας μοναδική προσοχή στη λεπτομέρεια και στο design που σήμερα κανείς άλλος κατασκευαστής εξεζητημένων σπορ scooter δεν προσφέρει. Δείτε και τους προβολείς όμως, τη φανταστική γρίλια μπροστά, ακόμα και τη σέλα του συνεπιβάτη που θυμίζει σέλα από superbike μοτοσυκλέτα.

Ίσως να αποτελεί ιεροσυλία να αναφερθούμε στους αποθηκευτικούς χώρους και στις ευκολίες ενός τέτοιου σχεδιαστικού αριστουργήματος, όμως για την ιστορία υπάρχει μικρός κάδος κάτω από τη σέλα, και αδιάβροχη θύρα USB στο πάνω μέρος της ποδιάς, ενώ η εκκίνηση είναι με Keyless σύστημα.

Το σύστημα μετάδοσης έχει CVT και ιμάντα, την εξάτμιση κοσμεί ένα τελικό της Akrapovic με Carbon καπάκι, και οι δισκόπλακες έχουν σχήμα τύπου Μαργαρίτα με την μπροστά να είναι στα 240mm και την πίσω στα 175mm. Οι μαύρες ζάντες των 12 και 13 ιντσών είναι από χυτό αλουμίνιο φέροντας πάνω τους κόκκινα σιρίτια, με διαστάσεις ελαστικών 120-70 μπροστά και 130-70 πίσω. Στα φρένα συναντάμε μια διπίστονη δαγκάνα εμπρός και μια μονοπίστονη πίσω, με σύστημα ABS, ενώ στον τομέα της ανάρτησης έχουμε συμβατικό πιρούνι (φάουλ, με τόσο προχωρημένο design το ήθελε το ανεστραμμένο του), ενώ πίσω ξεφεύγει από τα κοινά Scooter της κατηγορίας του, έχοντας εξοπλιστεί με ρυθμιζόμενη monoshock ανάρτηση ως προς την προφόρτιση ελατήριου, σε σχεδόν οριζόντια διάταξη.

Το Speedster θα είναι διαθέσιμο από το καλοκαίρι του 2025, σε δύο εντυπωσιακούς χρωματικούς συνδυασμούς, αυτού του Μαύρου/Κίτρινου και του Μαύρου/Κόκκινου.

Ετικέτες