Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
3/8/2015
«θα δώσω ένα μικρό μυστικό για εσένα και τους αναγνώστες του MOTO, το επόμενο που ετοιμάζω απαιτεί την τροποποίηση της μοτοσυκλέτας. Θα πρέπει να της προσθέσω κάτι».
Πριν λίγους μήνες, όταν ο Robbie Maddisson ήρθε στην Ελλάδα για την προώθηση της ταινίας, “On Any Sunday” το MOTO είχε μια ξεχωριστή συνέντευξη. Οδηγήσαμε μαζί του και στις στάσεις τα λέγαμε, σαν δύο φίλοι που έχουν βγει για βόλτα, σε μια κινητή συνέντευξη με διαλλείματα burnout και σούζας… Τότε όμως κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, από την παραπάνω φράση, το επόμενο εγχείρημά του. Αντιθέτως φανταζόμουν ότι ο άνθρωπος που έχει περάσει τον ισθμό της Κορίνθου από επάνω, χωρίς να χρησιμοποιήσει τη γέφυρα, θα έβαζε ρουκέτες, ή κανένα στροβιλοκινητήρα και θα εκτοξευόταν στις απαρχές της ατμόσφαιρας. Ακόμα κι όταν έβλεπα φωτογραφίες του σε λίμνες, πάλι δεν πήγε το μυαλό μου ότι θα περπατήσει στο νερό, μάλλον για ασφαλή προσγείωση θα ετοιμάζεται, είπα… Ανταλλάξαμε και κάποια email με τον υπεύθυνο παραγωγής που έχει προσλάβει ο Robbie, αφού πλέον έχει την δική του εταιρία, κι όταν είπε ότι είναι στην Γαλλική Πολυνησία, στην Ταϊτή, ξανά δεν πήγε το μυαλό μου σε ένα τέτοιο εγχείρημα…
Τελικά εδώ και πολύ καιρό ο Robbie Maddisson δοκίμαζε, στο ασφαλές περιβάλλον του γλυκού νερού, την μορφή των σκι που θα τοποθετούσε στη μοτοσυκλέτα για να ανοιχτεί στον ωκεανό, κυνηγώντας τα κύματα σαν σέρφερ. Αλλεπάλληλες βουτιές, έκαναν την ομάδα να αλλάξει σε δίχρονη μοτοσυκλέτα που είναι ευκολότερο να την «ξεπνίξεις» και να την ετοιμάσεις για να ξανά πάρει μπροστά… Κι όταν τελικά πήγαν στην Ταϊτή ανακάλυψαν ότι η άνωση του αλμυρού νερού και η σύστασή του, που δίνει μικρότερη πρόσφυση (δεν πίστευα ότι θα γράψω ποτέ πρόταση για την πρόσφυση της θάλασσας…) ανάγκασε την ομάδα να αλλάξει τα σχέδια. Χρειαζόντουσαν και πιο σταθερό τιμόνι…
Τελικά το video είναι προϊόν τεσσάρων διαφορετικών προσπαθειών, ενώ στα κύματα, εκατοντάδες μέτρα μακριά από την παραλία, πήγαινε με βάρκα. Δεν ήταν δυνατό να φύγει από την παραλία, και να ανοιχτεί στο κύμα για να γυρίσει και να σερφάρει… Οπότε έφτιαξαν μια κατηφορική ράμπα, πάνω σε μια πλωτή πλατφόρμα, από όπου ο Robbie Maddisson έπαιρνε φόρα για να βγει να κυνηγήσει το κύμα… Ο εξοπλισμός ασφαλείας περιλάμβανε γιλέκο που φορούν οι σέρφερ και μπάλα διοξειδίου για την μοτοσυκλέτα, με πυροκροτητή, δεμένο στο πόδι του. Μόλις έφευγε από τη σέλα, φούσκωνε η μπάλα και δεν χρειαζόταν να ψαρεύουν την μοτοσυκλέτα…
Και τώρα το καλύτερο, το μέρος που πήγε ο Robbie Maddisson, να πιάσει το κύμα, λέγεται.. «Παπάρα»! Άγνωστο τι σημαίνει ακριβώς για τους Πολυνήσιους με τα άπειρα γλωσσικά ιδιώματα, αλλά για εμάς τους Έλληνες οι συνειρμοί είναι ατελείωτοι, το μόνο σίγουρο είναι ότι το KTM «παπάριασε» τόσες ώρες στο νερό… Η ομάδα έκανε πολλές δοκιμές με την τελική μετάδοση και τα λάστιχα, (για άμμο) αλλά στο τέλος η μοτοσυκλέτα κατέληγε πάντα στο νερό. Όπως δεν γινόταν να ταξιδέψει μέχρι να βγει στα κύματα, έτσι δεν γινόταν και να επιστρέψει στη στεριά, μετά από ένα σημείο. Αλλά αν ήταν στο Αιγαίο, με την ήρεμη θάλασσα, θα μπορούσε να πάει μέχρι να αδειάσει το ρεζερβουάρ… που σημαίνει ότι αν άφηνε το σερφ και κυνηγούσε την απόσταση, ο “Maddo” ίσως τα κατάφερνε να πάει από ένα νησί των Κυκλάδων σε κάποιο κοντινό του, χωρίς να πάρει το ferry, αν διάλεγε τις αποστάσεις και την ημέρα…
Η ιδέα του εγχειρήματος, του ήρθε από πολύ παλιά, όταν σε παιδική ηλικία έφτιαχναν αυτοσχέδιες βάρκες με τον πατέρα του. Όταν σχεδίαζε στο χώμα, στην άκρη του δρόμου στα «λιμανάκια» το σχέδιο, δεν ήξερα ότι έβλεπα το προοίμιο, του νέου του εγχειρήματος…
Το σχέδιο αυτής της μικρής, αυτοσχέδιας, ατομικής βάρκας έφτιαξε στο χώμα όταν βρεθήκαμε στην Ελλάδα, δείχνοντας το μικρό μυστικό, δηλαδή που στηρίζει το σώμα και από που περνά το σχοινί για να κρατιέται... Η βασική αρχή εκείνου του σχεδίου, έδωσε την ιδέα για την τελική μετατροπή στη μοτοσυκλέτα, που αρχικά ειχε ξεκινήσει με ανεξάρτητα σκι, μπρος και πίσω..
