Yamaha XT660Ζ Ténéré 2008 και μετά

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

3/4/2015

Tουρίστας παντός εδάφους

Η Yamaha είχε από το 2004 τον κινητήρα για αυτήν την μοτοσυκλέτα, τοποθετημένο στα XT660X και R. Είχε όμως και την ιστορία της, οπότε συνδυάζοντάς την με τον μονοκύλινδρο, έφερε ξανά κοντά μας την έρημο Ténéré το 2008

 

Η μακρά ιστορία των on-off της Yamaha ξεκίνησε το 1968 με το DT-1 και μπήκε στην τετράχρονη εποχή της με το XT 500 το 1976. Το όνομα της αφρικανικής ερήμου Ténéré ήρθε σε μοτοσυκλέτα το 1982 με την XT600Z. Το τελευταίο μονοκύλινδρο Ténéré ήρθε το 2008, και αποτελεί ακόμα και σήμερα που συνεχίζει να παράγεται μια εξαίρεση στον κανόνα που θέλει οι εμπνευσμένες από τις αγωνιστικές Rally μοτοσυκλέτες παραγωγής να λείπουν από τις γκάμες των περισσότερων κατασκευαστών. Στην XT660Z Ténéré χρησιμοποιήθηκε ο κινητήρας που διέθετε η Yamaha. Είναι όμοιος με των XT660, με αποδεδειγμένη την αξιοπιστία του αλλά πέρα από αυτή ούτε οι επιδόσεις του, ο τρόπος που αποδίδει ή οι διαστάσεις του μπορούν να αποσπάσουν σχόλια θαυμασμού. Από πλούσια κυβικά του παράγονται λίγο πάνω από σαράντα ίπποι, ενώ η έμφαση στην απόδοσή του έχει εστιαστεί στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Το αποτέλεσμα είναι μια καλή και μεστή απόδοση στις χαμηλές και δυνατότητες τελικής ταχύτητας πάνω από 160 χιλιόμετρα, με σχετική υπομονή και δίχως βιασύνες. Πέρα από το κεφάλαιο του κινητήρα η Yamaha δούλεψε σε βάθος για να την κατασκευάσει και δεν αρκέστηκε σε μια ακόμη "μεταποίηση" αντίστοιχη των XT660. Το πλαίσιο είναι καινούργιο, και πολύ ισχυρότερο στην περιοχή του υποπλαισίου. H Yamaha ήθελε να φτιάξει μια μοτοσυκλέτα ικανή να ταξιδεύει σε κάθε είδους δρόμο, με δυο αναβάτες και φορτωμένη με τις αποσκευές τους και για αυτό δεν αρκέστηκε μόνο στο ισχυρότερο υποπλαίσιο. To ρεζερβουάρ της χωρά 22 λίτρα, και της δίνει αυτονομία κοντά στα τετρακόσια χιλιόμετρα, ενώ η προσθήκη του σταθερού φαίρινγκ με την στενή ζελατίνα έχει αποδειχθεί ότι προσφέρει πάρα πολύ καλή προστασία από τον αέρα σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα ειδικά για αυτήν σχεδιασμένα σημεία. Χαρακτηριστικό από αυτά είναι τα σκληρά πλαστικά που όχι μόνο προστατεύουν το ρεζερβουάρ από πτώσεις, αλλά υποδέχονται και τα πόδια του αναβάτη προσθέτοντας στην προστασία τους. Αντίστοιχα μια ισχυρή πλαστική ποδιά συμπληρώνει από κάτω την προστασία του κινητήρα. Οι αναρτήσεις, συμβατικές με μόνη ρύθμιση αυτή των προφορτίσεων στα ελατήρια, δίνουν διαδρομή 210 χιλιοστών στον μπροστινό τροχό με τη διάμετρο των 21 ιντσών και 200 στον πίσω που έχει ζάντα 17 ιντσών. Σημαντική διαφορά σε σχέση με τα R και X αποτελεί η επιλογή των δυο δισκόφρενων μπροστά, κάτι που πέρα από την συμβολή τους στην ισχύ των φρένων, κάνει και την δουλειά του πιρουνιού ευκολότερη από αυτήν που θα είχε αν το δισκόφρενο ήταν ένα. Η στενή μοτοσυκλέτα έχει την σέλα της να απέχει σχεδόν ενενήντα εκατοστά από το έδαφος, βάζοντας μια σημαντική παράμετρο που πρέπει να διερευνήσει ο υποψήφιος αγοραστής της. Αντικειμενικά η σέλα της βρίσκεται ψηλά αλλά έρχονται οι αναρτήσεις της και η ίδια η σχεδίαση της σέλας που κάνουν ηπιότερο το πρόβλημα. Η σέλα, είναι ευρύχωρη και για δυο αναβάτες και με πλούσιο μαλακό υλικό και δεν αφήνει περιθώρια για γκρίνιες, όντας άνετη. Χάρη και στο σχήμα της βάζει τον αναβάτη "μέσα" στην μοτοσυκλέτα ενώ οι αναρτήσεις που έχουν σαν βασικό χαρακτηριστικό τους την μαλακή και ενδοτική λειτουργία, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Στον αυτοκινητόδρομο η XT660Z Ténéré, κάνει δώρο στον αναβάτη της την πολύ καλή προστασία από τον αέρα, κάτι που καταφέρνει διατηρώντας μια στενή σιλουέτα. O μονοκύλινδρος επιτρέπει διατήρηση ταχυτήτων κοντά στα 140, δίχως κραδασμούς που κουράζουν. Σε επαρχιακούς δρόμους, η άνεση έρχεται από την μαλακή λειτουργία των αναρτήσεων αλλά και την ευελιξία της. Σαν μονοκύλινδρη είναι πιο ευέλικτη από τις σημαντικά ισχυρότερες δικύλινδρες/τρικύλινδρες και αυτό το καταφέρνει δίχως να είναι και καμιά από τις ελαφριές. Γεμάτη ζυγίζει 210 κιλά, νούμερο που δεν είναι καθόλου μικρό. Παρά το βάρος της, έχει πολύ καλές δυνατότητες και στην off πλευρά της χρήσης της, που ξεπερνούν κατά πολύ την απλή διάσχιση χωματόδρομων. Μπορεί και σε πιο στριμωγμένες καταστάσεις να συνεχίζει προς την περιοχή που αρχίζει το enduro. H ΧΤ 660Z συνεχίζει να παράγεται, με μόνη προσθήκη από το 2010 και μετά της έκδοσης με ABS, παραμένοντας ακόμη και σήμερα μια ιδιαίτερη μοτοσυκλέτα, όπου με μικρότερη τιμή από άλλες μεγαλύτερες και ισχυρότερες μοτοσυκλέτες προσφέρει την δυνατότητα να μην διαλέγεις μόνο τις μαύρες γραμμές στον ανοικτό ορίζοντα.

 

 

Ναι

Για ταξίδι σε άσφαλτο ή χώμα

Όχι

Είναι ψηλή και βαρούτσικη

Γιατί

Με προσιτή τιμή μπορείς να πας μακριά

 

Οι τιμές των μοτοσυκλετών, όχι μόνο των μεταχειρισμένων αλλά ακόμη και των καινούργιων, είναι πολύ ρευστές πλέον και μεταβάλλονται προς χαμηλότερα επίπεδα. Έτσι και στην περίπτωση της XT660Z Ténéré που διατίθεται ακόμη καινούργια υπάρχουν σε προσφορές με τιμή κοντά στις 7.000 ευρώ, για την δίχως ABS έκδοση. Επίσης η μοτοσυκλέτα δεν έχει κάνει την εμπορική επιτυχία των ομοκινητήριων XT, αφού ήρθε και στην εποχή της οικονομικής κρίσης. Γεγονός είναι πάντως ότι είναι μετρημένες αυτές που πωλούνται μεταχειρισμένες και ένας λόγος για αυτό είναι και το ότι δεν τις αποχωρίζονται εύκολα όσοι την έχουν επιλέξει. Επόμενο είναι να κρατάνε και πιο ψηλές τιμές όπου σήμερα (Ioύνιος 2014) αρχίζουν από τις 4.000 ευρώ

Tι να προσέξετε

H Yamaha έφτιαξε με υψηλά στάνταρ την 660 Ténéré, πολύ ψηλότερα από των X και R, με αποτέλεσμα να παραμένουν μετά από χρόνια κυκλοφορίας σε καλή έως πολύ καλή κατάσταση. Από εκεί και πέρα αξίζει να ψάξει κάποιος αφιερώνοντας χρόνο στην εύρεση κάποιας ήδη εξοπλισμένης με βαρύτητα στον εξοπλισμό τουρισμού, το κεντρικό σταντ, τις aftermarket εξατμίσεις και τις βελτιώσεις σε αναρτήσεις. 

 

 

 

Ευρύχωρη και άνετη είναι η σέλα. Υπάρχει και σχάρα, που δεν αρκεί για πολλές αποσκευές. Τα δυο τελικά της εξάτμισης θερμαίνουν ότι βρίσκεται κοντά τους, χωρίς να γίνονται καυτά

 

Η όψη της είναι ξεχωριστή και η δουλειά που κάνει η μικρή ζελατίνα είναι αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους της

 

 

Πολύ καλή η σχεδίαση των πλαστικών προστατευτικών του ρεζερβουάρ. Τα καβαλέτα του τιμονιού έχουν ελαστικές βάσεις

 

Εξαιρετική λεπτομέρεια είναι το άγκιστρο ρυμούλκησης, βιδωμένο στην κάτω πλάκα του πιρουνιού

 

 

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Τετράχρονος, μονοκύλινδρος , υγρόψυκτος 1ΕΕΚ/4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 100 x 84

Κυβικά (cc): 660

Σχέση συμπίεσης: 10,1:1

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Mikuni 44mm

Σύστημα εκκίνησης:            Μίζα

Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων : έξι

Τελική μετάδοση : αλυσίδα, γρανάζια

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, ανοικτό με τον κινητήρα ενεργό μέρος του

Γωνία κάστερ (o): 28

Ίχνος (mm):            113

Μεταξόνιο (mm): 1.505

Ύψος σέλας (mm):  895

Βάρος κατασκευαστή γεμάτη (Kg): 183

Βάρος πραγματικό γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 210       

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 22       

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι

Διάμετρος (mm):  43

Διαδρομή (mm):  210                

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων

Πίσω: ένα αμορτισέρ, μοχλικό

Διαδρομή (mm): 210

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δύο δισκόφρενα 298mm, δαγκάνες Brembo με δυο παράλληλα έμβολα

Πίσω: Δισκόφρενο 245mm, δαγκάνα ενός εμβόλου

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ζάντα : 1,75 x 21

Ελαστικό: 90/90 - 21

Πίσω

Ζάντα : 2,75 x 17

Ελαστικό:            130/80 - 17

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο, ψηφιακό ταχύμετρο με δύο μερικούς χιλιομετρητές, ρολόι, δείκτης βενζίνης, λυχνίες νεκράς / φλας / μεγάλης σκάλας φώτων, σχάρα, χειρολαβές συνεπιβάτη

 

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48,4/6.000

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm): 5,7/5.500

 

Επιτάχυνση 0 – 400m (sec) : 14,30

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 41,1/6.000

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,4/4.700

Από τις 3.000 έως τις 6.000 στροφές χαίρεσαι να τον οδηγείς. Μπορεί να γυρνάει και ψηλότερα, αν ο αναβάτης βιάζεται να προλάβει κανένα καράβι, αλλά όταν γυρνάει ψηλά και ανεβαίνει στις 7.000 στροφές δεν τον νιώθεις και ευτυχισμένο. Αξιόπιστος και με βαρύ ευχάριστο ήχο έχει αποδειχθεί ο μεγάλος μονοκύλινδρος. Χρειάζεται κάθε 5.000 χιλιόμετρα αλλαγή λαδιών

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:  5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:  392

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%)

Έμβολο πλήρες : 178,15                       

Μπιέλα :  130,38         

Τελικό εξάτμισης : 969,95

Ρεζερβουάρ:  522,10         

Εμπρός φτερό : 79,11                                    

Εμπρός ζάντα: 11,68                          

Μανέτα φρένου : 48,27 

Σέλα: 141,78                     

Πλαίσιο: 1.245,50                                  

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Ιούνιο του 2014

 

Moto Guzzi V7 (2008 - 2012)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

3/8/2015

Κοιτώντας την ιστορία

 

Η Moto Guzzi κοίταξε πίσω στη μεγάλη ιστορία της και άντλησε από εκεί την έμπνευση που οδήγησε στην παρουσίαση του V7 το 2008, αναβιώνοντας ένα από τα θρυλικά ονόματα μοτοσυκλετών που έχει φτιάξει από το 1921

Μια πρόσφατη καμπή στη μεγάλη ιστορία της Moto Guzzi έγινε στο τέλος του 2004, όπου το εργοστάσιο του Mandello Del Lario πέρασε στην ιδιοκτησία της Piaggio. Το γεγονός αυτό έβαλε τέλος στην αστάθεια που είχε βρεθεί μετά την περίοδο 2000 - 2004 όπου ήταν στην ιδιοκτησία της Aprilia. Για την επιβίωση και την ανάπτυξη της εταιρείας παρουσιάστηκαν νέα και ενδιαφέροντα μοντέλα, όπως το Griso το 2007 και το Stelvio το 2008. Στην έκθεση του Μιλάνο όμως το φθινόπωρο του 2007 παρουσιάστηκε η V7 ή για την ακρίβεια η αναβίωση του V7, ενός μοντέλου που παρουσιάστηκε το 1967. Η καριέρα του ήταν μεγάλη και επιτυχημένη κάνοντας πωλήσεις και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού είχε καταφέρει να κερδίσει την προτίμηση της αστυνομίας της Καλιφόρνια χάρη και στο μικρό κόστος συντήρησής της. Ακολούθησε η έκδοση Special και το 1971 η V7 Sport με τα κλιπόν, η οποία εξελίχθηκε αργότερα στη διάσημη Le Mans με τα 850 κυβικά. Την αντίστοιχη σειρά άρχισε να αναβιώνει η Guzzi βάζοντας δίπλα στην V7 Classic την έκδοση Café το 2008 και το 2009 την Racer με το κόκκινο πλαίσιο, όπως ακριβώς είχαν οι πρώτες διακόσιες V7 Racer του 1971.Στην αναβίωση επιλέχθηκε και τοποθετήθηκε ο small block κινητήρας των 750 κυβικών, γνωστός από τη χρήση του στις Nevada και Breva 750. Ένας κινητήρας με δυο βαλβίδες και θαλάμους καύσης Heron, αξιόπιστος, με απλή συντήρηση, αλλά και φτωχές επιδόσεις. H μοτοσυκλέτα αυτή έγινε το best seller της Guzzi θυμίζοντας στους παλιότερους αναβάτες την αρχική του έκδοση και τους νεώτερους να υποκύπτουν στη γοητεία της και το στυλ της.Η V7 έχει μια πολύ απλή φόρμα με το πανέμορφο ρεζερβουάρ να συμπληρώνεται από τον στρογγυλό προβολέα, τα δυο φτερά βαμμένα στο χρώμα της μοτοσυκλέτας πάνω από τους τροχούς με τις ακτίνες και την ίσια σέλα του. Εκτός από τον κινητήρα είναι και το πλαίσιο που έρχεται από το παρελθόν και είναι η συνέχεια του εμπνευσμένου πλαισίου που είχε σχεδιάσει ο Lino Tonti. Από ατσάλινους σωλήνες φτιαγμένο, σαν ανοικτό χωροδικτύωμα με το συγκρότημα του κινητήρα να βιδώνεται άκαμπτα κάτω από αυτό. Και λέμε συγκρότημα γιατί πίσω από τον αερόψυκτο V90o βρίσκεται το ξεχωριστό πεντατάχυτο κιβώτιο και στη συνέχεια το αλουμινένιο ψαλίδι με τον άξονα της τελικής μετάδοσης να περνά μέσα από το δεξιό του πλευρό. Πιο πίσω συνεχίζει η κλασική σχεδίαση, με τα δυο τοποθετημένα με κλίση αμορτισέρ να αναρτούν το ψαλίδι.Ουσιαστικό συστατικό στη συνταγή δημιουργίας της νέας V7 είναι η υψηλή ποιότητα στο φινίρισμα και τη βαφή και η προσοχή στις λεπτομέρειες. Είναι μια καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα και έχει δείξει ότι παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση μετρώντας τα χρόνια να περνούν. Είναι χαμηλή και στενή, εύκολη στην οδήγηση και με τη μοναδικότητα που της δίνει η διάταξη του κινητήρα της. Ο διαμήκης στρόφαλος την κάνει να γέρνει δεξιά στις “ξερογκαζιές”, αλλά καθορίζει και την ανάλαφρη συμπεριφορά της με την ευκολία της αλλαγής κλίσεων να είναι πιο εύκολη ακόμη και από τους διάσημους για αυτό το χαρακτηριστικό boxer. Η μεγάλη γωνία κάστερ και η διάμετρος του εμπρός τροχού δίνουν τη “βαριά” αίσθηση από το μπροστινό, ενώ το ιδιαίτερα στιβαρό πλαίσιο είναι αρωγός όταν ο αναβάτης της θέλει να διασκεδάσει. Θέλει προσπάθεια για να διαλέξει τη γραμμή της, δυσκολεύεται να την αλλάξει όταν έχει πάρει κλίση και οι αντιδράσεις από τον άξονα επιβάλλουν να διαγράφεις τις καμπύλες με το γκάζι σταθερό ή καλύτερα να ανοίγει προοδευτικά.O κινητήρας έχει ευχάριστη και ομαλή απόδοση στις χαμηλές και μεσαίες στροφές κάνοντας την V7 μια πολύ ευχάριστη μοτοσυκλέτα για την καθημερινή μετακίνηση και τις βόλτες.

Μπορεί η V7 να είναι το best seller της Moto Guzzi, αλλά γενικά οι αριθμοί των πωλήσεων είναι μικροί κάνοντάς την σχετικά σπάνια σαν μεταχειρισμένη. Από την άλλη αγοράζεται από “κατασταλαγμένους” που θέλουν να την κρατήσουν πολύ καιρό. Έτσι η αναζήτησή της χρειάζεται χρόνο. Το ότι η εμφάνισή της ακόμη και σαν μεταχειρισμένη πρέπει να είναι αψεγάδιαστη είναι το πρώτο βήμα για την επιλογή της, ενώ η ύπαρξη αξεσουάρ με προτίμηση σε πλαϊνές βαλίτσες, ζελατίνα, σχάρα και κεντρικό σταντ, αυξάνουν την χρηστικότητά της.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, V90o διαμήκης, αερόψυκτος ένας εκκεντροφόρος στο κάρτερ, 2 βαλβίδες/κύλινδρο

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): -

Κυβικά (cc): 744                

Σχέση συμπίεσης: 9,6:1              

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli                                   

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Ξερός, μονόδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων: Πέντε

Τελική μετάδοση:            Άξονας, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό, βιδωτό τμήμα για την αφαίρεση του κινητήρα

Γωνία κάστερ (o):       27,5

Ίχνος (mm):            109

Μεταξόνιο (mm):  1.449 

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 182/198         

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 199,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17/2,5

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi

Διάμετρος (mm):  40

Διαδρομή (mm):  135                

Ρυθμίσεις:            Καμία

Πίσω:  Δυο αμορτισέρ Sachs

Διαδρομή (mm):  118    

Ρυθμίσεις:            Προφόρτιση ελατηρίων

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δίσκος 320mm, δαγκάνα Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:            Δίσκος 260mm, δαγκάνα Brembo με ένα έμβολο

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            100/90 -18

Ζάντα:             2,50 x 18in

Πίσω

Ελαστικό:            130/80 -17

Ζάντα:             3,50 x17in

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο και ταχύμετρο, δύο οθόνες LCD με ψηφιακές ενδείξεις για ολικό και μερικό χιλιομετρητή, ρολόι, θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού, λειτουργία ψεκασμού, φλας, νεκρά, μεγάλη σκάλα φώτων

Στρογγυλά και κλασικά τα δυο όργανα με τις αναλογικές και υπερβολικά αισιόδοξες ενδείξεις τους. Η προσοχή στις λεπτομέρειες και το καλό φινίρισμα ήταν πρωτόγνωρο για Moto Guzzi

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48/6.800

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):  5,4/3.600

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 14,48

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 39,2/6.200

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,1/2.700

Η απόδοση του κινητήρα όσον αφορά την ισχύ του είναι χαμηλή και στην μέγιστη τιμή της αγγίζει -χωρίς να ξεπερνά- τους σαράντα ίππους στον τροχό. Έχοντας όμως αρκετά κυβικά η ροπή του κινείται γύρω από τα πέντε χιλιογραμμόμετρα από τις 2.500 έως τις 6.000 στροφές.Η καλή του απόκριση τον κάνει πολύ ευχάριστο στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Χρειάζεται αλλαγή λαδιού και ρύθμιση βαλβίδων κάθε 7.500 χιλιόμετρα.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            303

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

Έμβολο πλήρες: 141

Μπιέλα: 239

Τελικό εξάτμισης (ένα): 527

Ρεζερβουάρ: 528,74 (933,20 βαμμένο)

Εμπρός φτερό: 135

Εμπρός ζάντα: 244

Μανέτα φρένου: 23,30

Σέλα: 133

Πλαίσιο :765

 

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Μάϊο του 2012

Και το σχήμα της σέλας έρχεται από το παρελθόν, έχοντας ουσιαστικά ένα επίπεδο. Είναι όμορφη σχετικά κοντή για τον συνεπιβάτη, ενώ και το ύψος του αφρώδους υλικού της είναι μικρό, θυσία για την άνεση, κέρδος για την απόσταση από το έδαφος

 

 

Μεγάλης διαμέτρου ο μπροστινός τροχός με τις ακτίνες. Το φρένο χρειάζεται αρκετή δύναμη, αλλά το πιρούνι είναι σχετικά στιβαρό και ο μοναδικός δίσκος δεν το επηρεάζει

 

Περισσότερο από τρεις δεκαετίες η Moto Guzzi έχει ταυτιστεί με τον διαμήκη αερόψυκτο δικύλινδρο V90o και την μετάδοση με άξονα. Αυτήν μετέφερε στην αναβίωση της V7 αφήνοντας όλες τις πολύπλοκες διατάξεις του παρελθόντος της να παραμένουν στο μουσείο της