KTM 690 Duke 2008 - 2012

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

10/8/2015

Ευγενής ταραξίας

Το όνομα Duke συνόδευσε την πρώτη μοτοσυκλέτα της KTM που είχε για πεδίο δράσης της την άσφαλτο. Αυτό το πρώτο βήμα έγινε το 1994 με το Duke 620, με εμφάνιση που σε έκανε να παραμιλάς και συμπεριφορά στον δρόμο που προκαλούσε αφωνία

Από το 1994 πέρασαν χρόνια, με την ΚΤΜ να εξελίσσεται σε έναν "παγκόσμιο" κατασκευαστή, ενώ το όνομα Duke όχι μόνο δεν ξεχάστηκε αλλά εδραιώθηκε χαρακτηρίζοντας πλέον σήμερα μοτοσυκλέτες της KTM με κινητήρες από 125 έως 1.301 κυβικά. Από τον πρώτο "Δούκα" του 1994 μέχρι και το μοντέλο του 2008 πολλά άλλαξαν, αλλά κάποια χαρακτηριστικά που έκαναν τα Duke να αγαπιούνται με πάθος, έμειναν αναλλοίωτα. Τέτοια είναι ο δυνατός μονοκύλινδρος κινητήρας, το στιβαρό πλαίσιο που συνοδεύεται από υψηλής ποιότητας περιφερειακά, σε μια συνολικά λεπτή σιλουέτα, που όχι μόνο δεν περνά απαρατήρητη αλλά συγκεντρώνει τα βλέμματα. Το Duke 690 του 2008 ήταν μια καινούργια μοτοσυκλέτα και όχι η εξέλιξη κάποιου υπάρχοντος Duke. Το σημαντικότερο νέο συστατικό του ήταν ο καινούργιος κινητήρας LC4 με τα 654 κυβικά του, παρότι τα αυτοκόλλητα και η ονομασία του είχε τον αριθμό 690. Ο κινητήρας αυτός, αλλά και το πλαίσιο, είχε αρχικά εμφανιστεί στο 690 SM το 2007. Στο Duke 690 όμως, ήρθε ακόμη πιο ισχυρός χάρη στο διαφορετικό φιλτροκούτι και την εξάτμιση, που για πρώτη φορά τοποθετήθηκε κάτω από τον κινητήρα, φέρνοντας την χωροταξία του superbike RC8, που η ΚΤΜ είχε πλέον στην γκάμα της. O LC4 690 ήταν ένας εξολοκλήρου καινούργιος κινητήρας με τροφοδοσία από ψεκασμό της Keihin, αντικραδασμικό άξονα, κιβώτιο έξι ταχυτήτων, ημίξηρο κάρτερ με διπλή αντλία λαδιού και επιλεγόμενες χαρτογραφήσεις για την απόδοσή του. Αυτός ο LC4 αποδείχθηκε πανίσχυρος, για την ακρίβεια ήταν ο ισχυρότερος μονοκύλινδρος κινητήρας σε μη αγωνιστική μοτοσυκλέτα, με 63,8 ίππους να κατεβαίνουν στον τροχό. Παράλληλα δεν έχει ενοχλητικούς κραδασμούς, η συντήρησή του απαιτεί αραιότερα διαστήματα -λάδια κάθε 5.000 χιλιόμετρα και έλεγχος βαλβίδων κάθε 10.000χλμ– ενώ και η κατανάλωσή του είναι ιδιαίτερα καλή για την απόδοσή του. Ο τρόπος που αποδίδει ο νέος LC4 σε αφήνει έκπληκτο. Είναι ομαλός και γραμμικός από τις χαμηλές έως τις μεσαίες στροφές, αλλά όταν ανοίγεις το υπόλοιπο γκάζι πηγαίνοντας ήδη με 160, το Duke επιταχύνει με τρόπο που δεν είχε καταφέρει ποτέ μονοκύλινδρος, ανεβάζοντας την ψηφιακή ένδειξη των χιλιομέτρων πάνω από τα 190. Αυτό μοιάζει υπερβολικό και απίστευτο αλλά είναι η απλή αλήθεια. O πανίσχυρος κινητήρας προσφέρει αφειδώς διασκέδαση και χαμόγελα όσο ο αναβάτης του τον στύβει. Γιατί η συμπεριφορά και η λειτουργία του παίρνει υψηλότατη βαθμολογία σε όλα εκτός από την ήσυχη βόλτα. Όπως και στα προηγούμενα Duke, έτσι και στο LC4 690, οι κινητήρες είναι ρυθμισμένοι για να επιταχύνουν. Όταν συμβαίνει αυτό, θαυμάζεις την ευστροφία και την επιτάχυνση. Αν θέλεις να πηγαίνεις σιγά - σιγά κάνοντας περατζάδα με λίγες και σταθερές στροφές, τότε και αγκομαχητά ακούγονται και η απόκριση στο άνοιγμα του γκαζιού γίνεται απότομη και γενικά η κατάσταση σηκώνει βρισίδι. Εν τω μεταξύ, δεν είναι μόνο ο κινητήρας που δυσανασχετεί όταν προσπαθεί ο αναβάτης του Duke 690 να κάνει μια ήσυχη βόλτα. Το θηριώδες ανεστραμμένο πιρούνι και το ρυθμιζόμενο αμορτισέρ δεν έχουν φτιαχτεί για να αποσβένουν ανωμαλίες με χαμηλές ταχύτητες και οι αναρτήσεις μένουν στην θέση του δίχως να αποσβένουν τίποτα. Όσο όμως παραμένει στο προσκήνιο η επιθετική οδήγηση, τόσο καλύτερα γίνονται τα πράγματα πάνω στην σχετικά ψηλή και στενή του σέλα. Με την πολύ καλή εργονομία του μπορείς να οδηγείς το Duke 690 είτε σαν supersport μοτοσυκλέτα είτε σαν αγωνιστική supermoto με πλαγιολισθήσεις, οριακά φρένα και κλίσεις. Σε αυτές τις συνθήκες οι επιλογές της KTM σε πλαίσιο, αναρτήσεις, φρένα και ελαστικά αποδεικνύονται οι καλύτερες, αφού καμιά άλλη μοτοσυκλέτα με μονοκύλινδρο κινητήρα τέτοιου κυβισμού δεν σε αφήνει να κάνεις ότι με το Duke 690, γιατί απλώς δεν μπορεί. Ελαφριά και καλοφτιαγμένη, επιθετική και ισχυρή η μοτοσυκλέτα αυτή, έχει φτιαχτεί με ιδιαίτερη και ξεχωριστή συνταγή επικεντρωμένη στην οδηγική απόλαυση με τα όριά της να βρίσκονται πολύ ψηλά. Από την άλλη μεριά, σαν μοτοσυκλέτα συγκεκριμένου σκοπού, δεν είναι κατάλληλη για όλες τις χρήσεις και όλες τις δουλειές.

 

 

 

Duke 690R

Το 2009 η ΚΤΜ παρουσίασε την έκδοση R του Duke 690. Η R ξεχωρίζει αρχικά από το πορτοκαλί βαμμένο πλαίσιο. Ακόμη έχει αντιτριβική επίστρωση στα καλάμια του ανεστραμμένου πιρουνιού και διαφορετικό αμορτισέρ με δυνατότητες για ξεχωριστή ρύθμιση της απόσβεσης συμπίεσης για χαμηλή και υψηλή ταχύτητα κίνησης του εμβόλου του, μαζί με μερικά εξαρτήματα από ανθρακονήματα, όπως το εμπρός φτερό. Αυτό που δεν φαίνεται εξωτερικά είναι ο μεγαλύτερος κυβισμός του κινητήρα του, που έφθασε τα 690 κυβικά. Η ΚΤΜ έφτιαξε στρόφαλο με μεγαλύτερη διαδρομή – από τα 80 στα 84,5 χιλιοστά – ανεβάζοντας τον κυβισμό στα 690 κυβικά.H έκδοση του LC4 με τα 690 κυβικά, τοποθετήθηκε και στην επόμενη έκδοση του Duke 690, που παρουσιάστηκε το 2013.

Η έκδοση R είναι στην παραπάνω φωτογραφία

 

 

 

 

Η σέλα για τον αναβάτη είναι σχετικά άνετη ενώ για τον συνεπιβάτη έχει μικρότερη επιφάνεια. Το σημαντικότερο πάντως για τον πίσω είναι να κρατιέται γερά από τις χειρολαβές

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος , 1ΕΕΚ/4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 102 x 80

Κυβικά (cc): 654

Σχέση συμπίεσης: 11,8:1

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Keihin διαμέτρου 46mm

Σύστημα εκκίνησης:            Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      1 σε 1

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:   Yγρός, πολύδισκος, υδραυλική οδήγηση

Σχέσεις ταχυτήτων: έξι

Τελική μετάδοση:   Αλυσίδα, γρανάζια

Παραμένει ακόμη και σήμερα – με 690 κυβικά πλέον - ο ισχυρότερος μονοκύλινδρος σε μοτοσυκλέτα παραγωγής, δίχως να χρειάζεται την πολύ συχνή συντήρηση των κινητήρων αγωνιστικών μοτοσυκλετών

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Χωροδικτύωμα από ατσάλινους σωλήνες, αλουμινένιο υπυπλαίσιο

Γωνία κάστερ (o):       26,5

Ίχνος (mm):            115

Μεταξόνιο (mm):  1.472

Ύψος σέλας (mm):  865

Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 148,5

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 157,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 13,5/2,5         

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Ανεστραμμένο WP

Διάμετρος (mm):  48

Διαδρομή (mm):  140                

Ρυθμίσεις: Aπόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς 

Πίσω:  Ένα αμορτισέρ, μοχλικό

Διαδρομή τροχού(mm): 140    

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς

Πανίσχυρο και αποδοτικό τόσο τα ανεστραμμένο πιρούνι όσο και το φρένο με την ακτινική δαγκάνα με τα τέσσερα έμβολα και το δισκόφρενο των 320 χιλιοστών

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός:Ένα δισκόφρενο 320mm, ακτινική δαγκάνα Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:    Δισκόφρενο 220mm, δαγκάνα με ένα έμβολο

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            120/70 - 17

Ζάντα:             3,50 x 17in

Πίσω

Ελαστικό:            160/60 –17

Ζάντα:             5 x 17

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο, ψηφιακό ταχύμετρο, ρολόι, ένδειξη χαμηλής πίεσης λαδιού / ρεζέρβας / θερμοκρασίας λαδιού / νερού / νεκράς / φλας / τάσης μπαταρίας. Επιλεγόμενης χαρτογραφήσεις απόδοσης κινητήρα

Από αυτόν τον διακόπτη που είναι κάτω από την σέλα,  αλλάζουν οι χαρτογραφήσεις για την απόδοση του κινητήρα. Υπάρχουν τρεις επιλογές για την απόδοσή του αλλά και  επιλογή για την περίπτωση βενζίνης με λίγα οκτάνια

 

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 65/7.500

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):            6,9/5.500

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 12,23

 

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 63,8/7.600

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 6,5/6.300

Η μεγάλη ισχύς που αποδίδει αυτός ο κινητήρας είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό του. Η λειτουργία του είναι πολιτισμένη και η ευστροφία του όσο και το εύρος της απόδοσής του στην κλίμακα των στροφών έθεσαν νέα δεδομένα. Από τις 5.000 στροφές και πάνω μόνο με "βαρύθυμο" μεγάλο μονοκύλινδρο δεν μοιάζει ανεβάζοντας γρήγορα στροφές και στέλνοντας 63,8 ίππους στον δρόμο.

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση: 5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση: 235

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

Έμβολο πλήρες : 272,94                       

Μπιέλα :304,24          

Τελικό εξάτμισης : 1.160,87

Ρεζερβουάρ: 989,47         

Εμπρός φτερό : 195,08                                               

Εμπρός ζάντα: 718,81            

Μανέτα δεξιά : 96,37           

Σέλα :  128,54                       

Πλαίσιο:1.458,47

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Απρίλιο του 2015 

 

                  

Moto Guzzi V7 (2008 - 2012)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

3/8/2015

Κοιτώντας την ιστορία

 

Η Moto Guzzi κοίταξε πίσω στη μεγάλη ιστορία της και άντλησε από εκεί την έμπνευση που οδήγησε στην παρουσίαση του V7 το 2008, αναβιώνοντας ένα από τα θρυλικά ονόματα μοτοσυκλετών που έχει φτιάξει από το 1921

Μια πρόσφατη καμπή στη μεγάλη ιστορία της Moto Guzzi έγινε στο τέλος του 2004, όπου το εργοστάσιο του Mandello Del Lario πέρασε στην ιδιοκτησία της Piaggio. Το γεγονός αυτό έβαλε τέλος στην αστάθεια που είχε βρεθεί μετά την περίοδο 2000 - 2004 όπου ήταν στην ιδιοκτησία της Aprilia. Για την επιβίωση και την ανάπτυξη της εταιρείας παρουσιάστηκαν νέα και ενδιαφέροντα μοντέλα, όπως το Griso το 2007 και το Stelvio το 2008. Στην έκθεση του Μιλάνο όμως το φθινόπωρο του 2007 παρουσιάστηκε η V7 ή για την ακρίβεια η αναβίωση του V7, ενός μοντέλου που παρουσιάστηκε το 1967. Η καριέρα του ήταν μεγάλη και επιτυχημένη κάνοντας πωλήσεις και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού είχε καταφέρει να κερδίσει την προτίμηση της αστυνομίας της Καλιφόρνια χάρη και στο μικρό κόστος συντήρησής της. Ακολούθησε η έκδοση Special και το 1971 η V7 Sport με τα κλιπόν, η οποία εξελίχθηκε αργότερα στη διάσημη Le Mans με τα 850 κυβικά. Την αντίστοιχη σειρά άρχισε να αναβιώνει η Guzzi βάζοντας δίπλα στην V7 Classic την έκδοση Café το 2008 και το 2009 την Racer με το κόκκινο πλαίσιο, όπως ακριβώς είχαν οι πρώτες διακόσιες V7 Racer του 1971.Στην αναβίωση επιλέχθηκε και τοποθετήθηκε ο small block κινητήρας των 750 κυβικών, γνωστός από τη χρήση του στις Nevada και Breva 750. Ένας κινητήρας με δυο βαλβίδες και θαλάμους καύσης Heron, αξιόπιστος, με απλή συντήρηση, αλλά και φτωχές επιδόσεις. H μοτοσυκλέτα αυτή έγινε το best seller της Guzzi θυμίζοντας στους παλιότερους αναβάτες την αρχική του έκδοση και τους νεώτερους να υποκύπτουν στη γοητεία της και το στυλ της.Η V7 έχει μια πολύ απλή φόρμα με το πανέμορφο ρεζερβουάρ να συμπληρώνεται από τον στρογγυλό προβολέα, τα δυο φτερά βαμμένα στο χρώμα της μοτοσυκλέτας πάνω από τους τροχούς με τις ακτίνες και την ίσια σέλα του. Εκτός από τον κινητήρα είναι και το πλαίσιο που έρχεται από το παρελθόν και είναι η συνέχεια του εμπνευσμένου πλαισίου που είχε σχεδιάσει ο Lino Tonti. Από ατσάλινους σωλήνες φτιαγμένο, σαν ανοικτό χωροδικτύωμα με το συγκρότημα του κινητήρα να βιδώνεται άκαμπτα κάτω από αυτό. Και λέμε συγκρότημα γιατί πίσω από τον αερόψυκτο V90o βρίσκεται το ξεχωριστό πεντατάχυτο κιβώτιο και στη συνέχεια το αλουμινένιο ψαλίδι με τον άξονα της τελικής μετάδοσης να περνά μέσα από το δεξιό του πλευρό. Πιο πίσω συνεχίζει η κλασική σχεδίαση, με τα δυο τοποθετημένα με κλίση αμορτισέρ να αναρτούν το ψαλίδι.Ουσιαστικό συστατικό στη συνταγή δημιουργίας της νέας V7 είναι η υψηλή ποιότητα στο φινίρισμα και τη βαφή και η προσοχή στις λεπτομέρειες. Είναι μια καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα και έχει δείξει ότι παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση μετρώντας τα χρόνια να περνούν. Είναι χαμηλή και στενή, εύκολη στην οδήγηση και με τη μοναδικότητα που της δίνει η διάταξη του κινητήρα της. Ο διαμήκης στρόφαλος την κάνει να γέρνει δεξιά στις “ξερογκαζιές”, αλλά καθορίζει και την ανάλαφρη συμπεριφορά της με την ευκολία της αλλαγής κλίσεων να είναι πιο εύκολη ακόμη και από τους διάσημους για αυτό το χαρακτηριστικό boxer. Η μεγάλη γωνία κάστερ και η διάμετρος του εμπρός τροχού δίνουν τη “βαριά” αίσθηση από το μπροστινό, ενώ το ιδιαίτερα στιβαρό πλαίσιο είναι αρωγός όταν ο αναβάτης της θέλει να διασκεδάσει. Θέλει προσπάθεια για να διαλέξει τη γραμμή της, δυσκολεύεται να την αλλάξει όταν έχει πάρει κλίση και οι αντιδράσεις από τον άξονα επιβάλλουν να διαγράφεις τις καμπύλες με το γκάζι σταθερό ή καλύτερα να ανοίγει προοδευτικά.O κινητήρας έχει ευχάριστη και ομαλή απόδοση στις χαμηλές και μεσαίες στροφές κάνοντας την V7 μια πολύ ευχάριστη μοτοσυκλέτα για την καθημερινή μετακίνηση και τις βόλτες.

Μπορεί η V7 να είναι το best seller της Moto Guzzi, αλλά γενικά οι αριθμοί των πωλήσεων είναι μικροί κάνοντάς την σχετικά σπάνια σαν μεταχειρισμένη. Από την άλλη αγοράζεται από “κατασταλαγμένους” που θέλουν να την κρατήσουν πολύ καιρό. Έτσι η αναζήτησή της χρειάζεται χρόνο. Το ότι η εμφάνισή της ακόμη και σαν μεταχειρισμένη πρέπει να είναι αψεγάδιαστη είναι το πρώτο βήμα για την επιλογή της, ενώ η ύπαρξη αξεσουάρ με προτίμηση σε πλαϊνές βαλίτσες, ζελατίνα, σχάρα και κεντρικό σταντ, αυξάνουν την χρηστικότητά της.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, V90o διαμήκης, αερόψυκτος ένας εκκεντροφόρος στο κάρτερ, 2 βαλβίδες/κύλινδρο

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): -

Κυβικά (cc): 744                

Σχέση συμπίεσης: 9,6:1              

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli                                   

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Ξερός, μονόδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων: Πέντε

Τελική μετάδοση:            Άξονας, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό, βιδωτό τμήμα για την αφαίρεση του κινητήρα

Γωνία κάστερ (o):       27,5

Ίχνος (mm):            109

Μεταξόνιο (mm):  1.449 

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 182/198         

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 199,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17/2,5

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi

Διάμετρος (mm):  40

Διαδρομή (mm):  135                

Ρυθμίσεις:            Καμία

Πίσω:  Δυο αμορτισέρ Sachs

Διαδρομή (mm):  118    

Ρυθμίσεις:            Προφόρτιση ελατηρίων

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δίσκος 320mm, δαγκάνα Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:            Δίσκος 260mm, δαγκάνα Brembo με ένα έμβολο

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            100/90 -18

Ζάντα:             2,50 x 18in

Πίσω

Ελαστικό:            130/80 -17

Ζάντα:             3,50 x17in

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο και ταχύμετρο, δύο οθόνες LCD με ψηφιακές ενδείξεις για ολικό και μερικό χιλιομετρητή, ρολόι, θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού, λειτουργία ψεκασμού, φλας, νεκρά, μεγάλη σκάλα φώτων

Στρογγυλά και κλασικά τα δυο όργανα με τις αναλογικές και υπερβολικά αισιόδοξες ενδείξεις τους. Η προσοχή στις λεπτομέρειες και το καλό φινίρισμα ήταν πρωτόγνωρο για Moto Guzzi

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48/6.800

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):  5,4/3.600

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 14,48

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 39,2/6.200

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,1/2.700

Η απόδοση του κινητήρα όσον αφορά την ισχύ του είναι χαμηλή και στην μέγιστη τιμή της αγγίζει -χωρίς να ξεπερνά- τους σαράντα ίππους στον τροχό. Έχοντας όμως αρκετά κυβικά η ροπή του κινείται γύρω από τα πέντε χιλιογραμμόμετρα από τις 2.500 έως τις 6.000 στροφές.Η καλή του απόκριση τον κάνει πολύ ευχάριστο στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Χρειάζεται αλλαγή λαδιού και ρύθμιση βαλβίδων κάθε 7.500 χιλιόμετρα.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            303

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

Έμβολο πλήρες: 141

Μπιέλα: 239

Τελικό εξάτμισης (ένα): 527

Ρεζερβουάρ: 528,74 (933,20 βαμμένο)

Εμπρός φτερό: 135

Εμπρός ζάντα: 244

Μανέτα φρένου: 23,30

Σέλα: 133

Πλαίσιο :765

 

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Μάϊο του 2012

Και το σχήμα της σέλας έρχεται από το παρελθόν, έχοντας ουσιαστικά ένα επίπεδο. Είναι όμορφη σχετικά κοντή για τον συνεπιβάτη, ενώ και το ύψος του αφρώδους υλικού της είναι μικρό, θυσία για την άνεση, κέρδος για την απόσταση από το έδαφος

 

 

Μεγάλης διαμέτρου ο μπροστινός τροχός με τις ακτίνες. Το φρένο χρειάζεται αρκετή δύναμη, αλλά το πιρούνι είναι σχετικά στιβαρό και ο μοναδικός δίσκος δεν το επηρεάζει

 

Περισσότερο από τρεις δεκαετίες η Moto Guzzi έχει ταυτιστεί με τον διαμήκη αερόψυκτο δικύλινδρο V90o και την μετάδοση με άξονα. Αυτήν μετέφερε στην αναβίωση της V7 αφήνοντας όλες τις πολύπλοκες διατάξεις του παρελθόντος της να παραμένουν στο μουσείο της