Ducati 1098 (2007-2008)

Κόκκινη, όμορφη και γρήγορη!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

12/3/2020

Από την πρώτη στιγμή που την αντικρύσαμε, η Ducati 1098 κέρδισε δικαιωματικά τη προσοχή μας, αφού θύμιζε περισσότερο την θρυλική 916 σε αντίθεση με την 999 που αντικαθιστούσε. Έντεκα ολόκληρα χρόνια μετά τη δημιουργία της συνεχίζει να εντυπωσιάζει και να τραβά τα βλέμματα πάνω της, όπως κάθε “καθαρόαιμή” Ducati. 

Το άρθρο προέρχεται από το αρχείο του περιοδικού ΜΟΤΟ και αναδημοσιεύεται από την αρχική του μορφή δίχως αλλαγές. Αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του περιοδικού, μαζί με τις φωτογραφίες που το συνοδεύουν. Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή, οικειοποίηση μέρους ή του συνόλου του κειμένου και των φωτογραφιών, παραλλαγή ή χρήση πέραν της ανάγνωσης

 

Κόκκινη, όμορφη και γρήγορη

 

Ήταν Νοέμβριος του 2005 όταν στην έκθεση του Μιλάνου αποκαλύφθηκε η νέα superbike της Ducati. Η αντικατάσταση της 999 έγινε με αυτή τη μοτοσυκλέτα, που παρέπεμπε περισσότερο από την απερχόμενη στο ορόσημο, την 916 του 1994

Μια μοτοσυκλέτα εκτός από λειτουργική οφείλει να είναι και όμορφη. Και η 1098 έκανε εντύπωση από την πρώτη φορά που την αντικρίσαμε. Σε καμιά περίπτωση δεν θύμισε σε κάτι την αμφιλεγόμενη αισθητικά 999 του Pierre Terblanche, έλκοντας περισσότερα χαρακτηριστικά από την θρυλική 916 του "μάγου" στον σχεδιασμό, Massimo Tamburini. O επικεφαλής του σχεδιασμού, ήταν ο νεαρός Giandrea Fabbro, βασίστηκε περισσότερο στην παράδοση της Ducati, για να φτιάξει τη μορφή της πιο γρήγορης μοτοσυκλέτας παραγωγής της εταιρείας.

Λεπτή και αεροδυναμική, με τα δυο τελικά των εξατμίσεων ψηλά στην ουρά, και με το εντυπωσιακό ψαλίδι της να γίνεται και πάλι μονόμπρατσο, η Ducati διατήρησε τη μοναδική ιταλική αισθητική στη νέα για το 2007 μοτοσυκλέτα της, αλλά ταυτόχρονα έκανε και μια υπέρβαση όσον αφορά τις επιδόσεις, φέρνοντάς τες στο επίπεδο των τετρακύλινδρων ιαπωνικών superbike. Ο κινητήρας Testastretta Εvoluzione ακολουθεί την παραδοσιακή για την εταιρεία διάταξη, με την περιεχόμενη γωνία των δυο κυλίνδρων να είναι στις 90 μοίρες.

Σπάνια μια μοτοσυκλέτα είναι τόσο όμορφη και χωρίς τα πλαστικά της. Γύρω από τον δυνατό κινητήρα, διακρίνεται το ατσάλινο χωροδικτύωμα και το ογκώδες αλουμινένιο και μονόμπρατσο ψαλίδι

 

Με 1099 κυβικά, καινούριες κεφαλές πάντοτε με τον δεσμοδρομικό έλεγχο των μεγάλης διαμέτρου βαλβίδων, και ακολουθώντας τα διδάγματα και τις εμπειρίες από τα MotoGP, με οβάλ αυλούς εισαγωγής, ανέβασε την απόδοσή του σε πρωτόγνωρα επίπεδα, αγγίζοντας τους 150 ίππους στον τροχό. Oι παραδοσιακές αρχές ακολουθήθηκαν και για τη κατασκευή του πλαισίου, από σωλήνες χρωμιομολυβδαινιούχου ατσαλιού υψηλής ποιότητας και μεγαλύτερης διατομής. Το πλαίσιο της 1098 έχει 14% μεγαλύτερη ακαμψία από αυτό της 999, ζυγίζοντας 1,5 κιλό λιγότερο. Συνολικά η 1098 ζύγιζε δεκαπέντε κιλά λιγότερα από την 999 που αντικατέστησε.

Η 1098 ήταν από την παρουσίασή της μια ακριβή μοτοσυκλέτα, για δυο ουσιαστικά λόγους: Ο πρώτος αφορά το κόστος των κορυφαίων περιφερειακών που επέλεξε η Ducati, και ο δεύτερος έχει να κάνει με τη μικρή κλίμακα παραγωγής της, σε σχέση με τον τετρακύλινδρο ιαπωνικό ανταγωνισμό. Ακριβότερη παραμένει και ως μεταχειρισμένη, αλλά έτσι είναι τα καλά πράγματα -και μάλιστα με τον αέρα του παγκόσμιου πρωταθλήματος που κατέκτησε.

Από τα ακριβά περιφερειακά της εξαρτήματα, ξεχωρίζουν οι ακτινικές και monoblock δαγκάνες της Brembo, που ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα που τις φόρεσε. Ξεχωριστό σημείο της ήταν και η υποδομή για την εφαρμογή DDA (στην ακριβότερη έκδοση S με τις αναρτήσεις της Ohlins, προσφερόταν ως στάνταρ).Το πρόγραμμα Ducati Data Analyzer επιτρέπει στον αναβάτη της να δει ό,τι καταγράφηκε σε ένα USB Stick από την κεντρική μονάδα διαχείρισης. Το άνοιγμα του γκαζιού, οι στροφές και η θερμοκρασία του κινητήρα, η ταχύτητα της μοτοσυκλέτας και οι σχέσεις κιβωτίου, είναι τα κυριότερα από τα δεδομένα που μπορούν να αναλυθούν για τις 3,5 ώρες οδήγησης που χωρούν στη μνήμη του.

Η 1098 ήταν η ελαφρύτερη, δυνατότερη και με το καλύτερο γυρολόγιο σε πίστα από όλες τις μοτοσυκλέτες παραγωγής της ιταλικής εταιρείας, μέχρι τότε. Αντικαταστάθηκε σχετικά σύντομα από την 1198, που στην ουσία είναι η ίδια μοτοσυκλέτα με μεγαλύτερο κυβισμό, στα όρια της κατηγορίας για τα δικύλινδρα superbike. Η ελαφριά αίσθηση την χαρακτηρίζει οδηγικά, ο πολύς χώρος που έχει στη διάθεσή του ο αναβάτης της και η μεγάλη ευκολία στην αλλαγή κλίσεων, τη διαχωρίζουν οριστικά από τις προγενέστερες superbike της Ducati.

Ο κινητήρας είναι απρόσμενα εύστροφος για τον κυβισμό του και εκτός από την απολαυστική ροπή του, έχει αντικειμενικά πλέον και πολλή δύναμη. Τα φρένα του δε, έθεσαν νέα στάνταρ, όχι μόνο για την ισχύ και την αντοχή τους αλλά και για την αίσθησή τους. Αντίστοιχα σωστή είναι και η τροφοδοσία του κινητήρα, τόσο στο άνοιγμα όσο ακόμη και στο κλείσιμο του γκαζιού: Καταφέρνει χωρίς να έχει μονόδρομο συμπλέκτη, να αποδίδει σαν να είχε. Αυτή είναι η 1098. Μια ακριβή, "πολεμική", ιταλική δικύλινδρη superbike -η πιο σύγχρονη που έχει κατασκευάσει το εργοστάσιο της Μπολόνια και που οριοθετεί το σημερινό επίπεδο της κατηγορίας.

 

Ναι...

Για όσους θέλουν μια δυνατή V2 superbike, γλιτώνοντας αρκετά χρήματα από την αγορά του επόμενου μοντέλου

 

Όχι...

Εάν δεν χρησιμοποιηθεί για τους σκοπούς που σχεδιάστηκε

 

Γιατί...

Είναι μια μοτοσυκλέτα - ορόσημο στην ιστορία της Ducati, πάντα desmo και πανίσχυρη

 

Τι πρέπει να προσέξετε

Η ακριβή αυτή μοτοσυκλέτα πρέπει να είναι πλήρης και με επιβεβαιωμένη την απαραίτητη συντήρησή της. Είναι σύνηθες το να έχουν αλλαχθεί εξαρτήματα με άλλα βελτιωμένα, και καλό θα είναι να ζητήσετε και τα εργοστασιακά. Μάθετε εάν η συγκεκριμένη έχει λυμένα τα προβλήματα των δυο ανακλήσεών της, για τα ράουλα στους ιμάντες των εκκεντροφόρων και τις σωληνώσεις καυσίμων.

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος:                      Tετράχρονος, δικύλινδρος V90o, υγρόψυκτος με 2 EEK, τέσσερις βαλβίδες, desmo
Διάμετρος επί διαδρομή (mm):    104x64,7
Κυβικά (cc):               1.099       
Σχέση συμπίεσης:       12,5:1     
Ανάφλεξη: Ψηφιακή   
Τροφοδοσία:              Ψεκασμός Marelli
Σύστημα εκκίνησης:    Μίζα
Σύστημα εξαγωγής:    2 σε 1 σε 2
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη:   Ξερός, πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική Μετάδοση:   Αλυσίδα, γρανάζια / 2,533
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος:         Ατσάλινο χωροδικτύωμα, αλουμινένιο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o):    24,3
Ίχνος (mm): 97
Μεταξόνιο (mm):    1.430
Ύψος σέλας (mm):  820
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 185,4/197
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l):    15,5/4
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός:        Ανεστραμμένο Showa
Διάμετρος (mm):     43
Διαδρομή (mm):     127
Ρυθμίσεις:     Προφόρτιση, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: Ένα αμορτισέρ Showa, μοχλικό
Διαδρομή (mm):     127
Ρυθμίσεις:     Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός:        Δύο δίσκοι 330 χιλιοστών, δαγκάνες monoblock, Brembo με τέσσερα έμβολα, ABS
Πίσω: Δίσκος 245mm, δαγκάνα με δύο έμβολα
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό:     120/70-17
Ζάντα:                   3,50x17in
Πίσω
Ελαστικό:     190/55-17   
Ζάντα:                   6x17in
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ψηφιακή οθόνη σε στιλ ΜotoGP, με ενδείξεις στροφών/ταχύτητας, ρολόι, lap timer, ειδοποίηση για service, δείκτη βενζίνης, λυχνίες για πίεση λαδιού/ρεζέρβα/θερμοκρασία λαδιού και νερού/νεκράς/φλας/μεγάλης σκάλας, ενδείξεις για μέση κατανάλωση, μέση ταχύτητα, immobilizer, υποδοχή για DDA
Τα όργανα με τις ψηφιακές (και πολλές) ενδείξεις ήρθαν από τα MotoGP και τη Desmosedici GP6. Η 1098, ανάμεσα στις άλλες πρωτιές, ήταν και η πρώτη μοτοσυκλέτα με τη διάταξη DDA (Ducati Data Analyzer), όπου μέσω λογισμικού ο αναβάτης μπορεί να αναλύσει τα δεδομένα της οδήγησής του -κάτι σαν mini τηλεμετρία δηλαδή
 
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm):      160 / 9.750
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm):   12,5 / 8.000

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση:         7,5
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση:         206
 
Οι τιμές που ίσχυαν τον Σεπτέμβριο του 2009
Αντ/κά
Προτεινόμενη Λιανική (με ΦΠΑ 24%, €)
Έμβολο πλήρες:
393,85
Μπιέλα:
649,10
Τελικά εξάτμισης:
1.039,75
Ρεζερβουάρ:
1.500,75
Εμπρός φτερό: 
135,05
 
Οι τιμές που ισχύουν σήμερα
Αντ/κά
Προτεινόμενη Λιανική (με ΦΠΑ 24%, €)
Έμβολο πλήρες:
315,57
Μπιέλα:
415,26
Τελικά εξάτμισης:
1.330,40
Ρεζερβουάρ:
1.919,63
Εμπρός φτερό: 
172,75
Με την πάροδο του χρόνου παρατηρείται μια πτώση στο κόστος απόκτησης των εμβόλων και των μπιελών και είναι απόλυτα θετική, αφού μετά από 10 χρόνια η πιθανή αλλαγή τους να βρίσκεται προ των πυλών. Απ’ την άλλη, η αύξηση της τάξεως των 400 ευρώ –περίπου- του κόστους του ρεζερβουάρ αποτελεί ένα παραπάνω λόγο να εστιάσετε στην κατάστασή του σε περίπτωση που σκέφτεστε να αγοράσετε μια 1098.

 

Ετικέτες

Aprilia Pegaso 650 Strada (2005 - 2011)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

8/8/2015

Της μόδας

Τo 2005 η Aprilia παρουσίασε την καινούργια γενιά των Pegaso με τον υγρόψυκτο κινητήρα των 660 κυβικών της Minarelli. Σε αυτήν ανήκαν τρεις διαφορετικές εκδόσεις, η On-Off Trail και δυο supermoto πόλης, η Strada και η Factory, δείχνοντας ότι αυτές είχαν και την μεγαλύτερη σημασία

Την εποχή που παρουσιάστηκε η τελευταία γενιά των Pegaso ζούσαμε τον πυρετό των supermoto. Οι μοτοσυκλέτες που έμοιαζαν, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο, με αυτές που βλέπαμε να πλαγιολισθαίνουν ατέλειωτα στους αγώνες άρχισαν να αγοράζονται σε μεγάλους αριθμούς και να κυκλοφορούν στους δρόμους. Ο κινητήρας που επέλεξε η Aprilia να τοποθετήσει στο καινούργιο τότε Pegaso είχε ήδη χρησιμοποιηθεί από την Yamaha στις XT660X και ΧΤ600R. Πρόκειται για έναν αξιόπιστο κινητήρα με “βαρύ” στρόφαλο, σχετικά μεγάλες εξωτερικές διαστάσεις, κιβώτιο πέντε ταχυτήτων και λίπανση με ξηρό κάρτερ. Κραδασμοί χαμηλής συχνότητας χαρακτηρίζουν την λειτουργία, ενώ η απόδοσή του είναι σημαντική από τις χαμηλές στροφές, αλλά το ωφέλιμο εύρος περιστροφής του τελειώνει νωρίς στις 7.000 στροφές. Επιπρόσθετα, οι κραδασμοί του μεγάλου μονοκύλινδρου γίνονται κουραστικοί όταν οι στροφές του διατηρούνται πάνω από τις 5.000. Έτσι και αλλιώς όμως η Aprilia δεν στόχευε να ανταγωνιστεί με το Pegaso τις δυνατότερες, ελαφρύτερες και με μεγαλύτερες δυνατότητες στην ακραία οδήγηση μοτοσυκλέτες άλλων κατασκευαστών, όπως της ΚΤΜ. Μόνο και μόνο το συμβατικό πιρούνι του Pegaso σε αντιπαράθεση με τα αντεστραμμένα των άλλων δείχνει με πολύ καλό τρόπο τον προσανατολισμό του. Στόχευε να είναι ένα “πολιτικό” και όχι “πολεμικό” supermoto, κυρίως για την πόλη και το πλεονέκτημά του σε αυτό ήταν η φροντισμένη του εμφάνιση. Η Aprilia άλλωστε πάντοτε έφτιαχνε φροντισμένες αισθητικά μοτοσυκλέτες εκπροσωπώντας επάξια το ιταλικό design. Εξάλλου, το Pegaso 600 του 1990 ήταν η πρώτη της μοτοσυκλέτα με κινητήρα μεγάλου κυβισμού οπότε και ο σχεδιασμός της τελευταίας γενιάς δεν έγινε “στο πόδι”.Χωρίς να έχει τον “μπελά” της εξέλιξης και της κατασκευής δικού της κινητήρα, η Aprilia έφτιαξε ένα ατσάλινο πλαίσιο από σωλήνες κυρίως ορθογωνικής διατομής ιδιαίτερα ενισχυμένο στην περιοχή του λαιμού - εκεί αποθηκεύεται  και το λάδι του ξηρού κάρτερ - με αφαιρούμενο, επίσης ατσάλινο, υποπλαίσιο και αλουμινένιο ψαλίδι. Θέλοντας να δώσει μια μοτοσυκλέτα με αυξημένη ευχρηστία και μοντέρνα εμφάνιση η Aprilia την εξόπλισε με ένα πολύ πρακτικό ντουλαπάκι στο πάνω μέρος του ρεζερβουάρ και χώρο κάτω από την σέλα, ιδιαίτερα πλήρη όργανα με πολλές πληροφορίες και ρυθμίσεις, ενώ οι χυτές αλουμινένιες ζάντες του μαζί με τα γραφικά παρέπεμπαν στην superbike Mille RSV. H έκδοση Factory του Pegaso προχωρούσε ακόμη περισσότερο την σύνδεσή της με τα κορυφαία μοντέλα έχοντας ελαφρύτερες και ανοδιωμένες σε χρυσό χρώμα ζάντες, με ακτίνες αντί των χυτών της Strada, ακτινική δαγκάνα και αντλία για το μπροστινό φρένο, σωληνάκια φρένων με ατσάλινη επένδυση, το fat bar τιμόνι του Tuono 1000 και μπροστινό φτερό, πλαϊνά καπάκια και προστατευτικά για τα δυο τελικά των εξατμίσεων από ανθρακονήματα που μαζί με τα διαφορετικά γραφικά την έκαναν πιο προκλητική και όμορφη από την Strada.Οι χώροι είναι επαρκείς και για δύο άτομα, κάτι που δεν ισχύει για την προστασία από τον αέρα που είναι ελάχιστη κάνοντας άβολη την διατήρηση ταχύτητας πάνω από τα 130 χιλιόμετρα, παρόλο που ο κινητήρας έχει τη δυνατότητα να φέρει την ένδειξη πάνω από τα 180. Στην κίνηση στην πόλη και σε χαλαρούς ρυθμούς, η απόδοση στις χαμηλές και μεσαίες στροφές είναι πολύ ευχάριστη, όπως και ο μπάσος ήχος από τις εξατμίσεις του. Αρκετοί αναβάτες του παραπονιούνται για την σκληρότητα του κιβωτίου, κάτι που βελτιώνεται με τα λάδια και την σωστή ρύθμιση της μανέτας του συμπλέκτη, ενώ λύνεται με την τοποθέτηση μακρύτερου λεβιέ ταχυτήτων. Οι αναρτήσεις έχουν σχετικά σφικτή λειτουργία, ενώ το μπροστινό φρένο δεν έχει καλή αίσθηση και προοδευτικότητα, χωρίς όμως η απόδοσή του να είναι ανεπαρκής.

Το πλαίσιο είναι στιβαρό και εμπνέει εμπιστοσύνη σε στροφές με υψηλές ταχύτητες, ενώ η κατανομή των μαζών του και οι μαζεμένες του διαστάσεις “κρύβουν” τα αρκετά κιλά του στις μικρές ταχύτητες. Υπάρχουν αρκετά μεταχειρισμένα Strada σήμερα με την τιμή τους πλέον να αρχίζει λίγο ψηλότερα από αυτήν ενός καινούργιου παπιού, ενώ δεν είναι αδηφάγο σε κατανάλωση, αλλά ούτε και η συντήρησή του είναι μπελάς.  Όσον αφορά την εμφάνισή του ακόμη και σήμερα δεν θα την χαρακτήριζες παρωχημένη και είναι μια αξιόλογη επιλογή για  μοτοσυκλέτα καθημερινής χρήσηςμοτοσυκλέτα καθημερινής χρήσης.

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος 1ΕΕΚ/4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 100 x 84

Κυβικά (cc): 659

Σχέση συμπίεσης: 10:1               

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Mikuni, αυλός 45mm                                    

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:                        2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:  Υγρός, πολύδισκος, με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων: Πέντε

Τελική μετάδοση:   Αλυσίδα, γρανάζια

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο ανοικτό, αφαιρούμενο υποπλαίσιο, αλουμινένιο ψαλίδι

Γωνία κάστερ (o):      

Ίχνος (mm):   

Μεταξόνιο (mm):  1.490 

Ύψος σέλας (mm):  780

Βάρος κατασκευαστή κενή/γεμάτη (kg):    180    

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 196,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l):15/3           

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι

Διάμετρος (mm):  45

Διαδρομή (mm):  140                

Ρυθμίσεις: Καμία

Πίσω: Αμορτισέρ Sachs, μοχλικό

Διαδρομή (mm):130

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δισκόφρενο 320mm, δαγκάνα Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:  Δισκόφρενο 240mm, δαγκάνα με ένα έμβολο

Δυνατό, αλλά χωρίς καλή αίσθηση το μπροστινό φρένο, σφικτή η λειτουργία του συμβατικού πιρουνιού και ιδιαίτερης εμφάνισης οι χυτές αλουμινένιες ζάντες του Strada

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό: 110/70 – 17

Ζάντα: 3,50 x 17

Πίσω

Ελαστικό: 160/60 -17

Ζάντα: 4,50 x 17

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Στροφόμετρο με αναλογική ένδειξη, οθόνη με ψηφιακή ένδειξη ταχύτητας, ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές, ώρα λειτουργίας για κάθε έναν μερικό χιλιομετρητή, ένδειξη μέγιστης ταχύτητας, ορίου service, θερμοκρασίας ψυκτικού, τάση μπαταρίας, ρολόι, χρονόμετρο, δείκτης καυσίμου, στροφόμετρο, ρύθμιση κόφτη, ρύθμισης έντασης φωτισμού οθόνης, ενδεικτικές λυχνίες για φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / σταντ / βενζίνη / υπόδειξη σφάλματος / νεκρά, αποθηκευτικός χώρος πάνω από το ρεζερβουάρ και κάτω από τη σέλα, alarm

Υπερπλήρεις οι ενδείξεις από τα όργανα, ενώ από τον αριστερό διακόπτη επιλέγει ο αναβάτης ποιές πληροφορίες θέλει να βλέπει. Υπάρχει ακόμη και δυνατότητα ρύθμισης της τροφοδοσίας από τα κουμπάκια που έχουν πάνω τους

 

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 50/6.250

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm): 6,25/6.200

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec) : 14,08

 

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 44,6/6.100

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,8/5.000

Ιδιαίτερα δυνατός από τις χαμηλές ήδη στροφές εμφανίζεται ο μονοκύλινδρος κινητήρας της Minarelli. Η απόδοσή του αυξάνεται γραμμικά με την άνοδο των στροφών καταφέρνοντας να αποδίδει πρακτικά σταθερή ροπή σε όλο το φάσμα των στροφών του. Οι κραδασμοί του όμως γίνονται ιδιαίτερα αισθητοί όταν οι στροφές του είναι πάνω από 5.000 χιλιάδες.

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            250

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23% σε €)

 

Έμβολο πλήρες: 227

Μπιέλα (με στρόφαλο): 1.050

Τελικό εξάτμισης (ένα): 364

Ρεζερβουάρ:   992

Εμπρός φτερό: 91

Εμπρός ζάντα:  190

Μανέτα φρένου:  22

Σέλα:   148

Πλαίσιο: 1.404

Oι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Aύγουστο του 2012

Η αξιοπιστία του κινητήρα έχει αποδειχθεί, χωρίς αυτό να αναιρεί το ότι πρέπει και αυτός να ελεγχθεί. Η εμφάνιση, που έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην εμπορική επιτυχία του Pegaso Strada, πρέπει να ελεγχθεί πρώτα μαζί με την ακεραιότητα των πλαστικών και την λειτουργία όλων των ηλεκτρικών συστημάτων και των ενδείξεων των οργάνων. Έχουν υπάρξει αναφορές για την ευπάθεια της αντλίας και του φίλτρου της βενζίνης - που βρίσκονται μέσα στο ρεζερβουάρ - αλλά αυτό όπως και το λογισμικό της τροφοδοσίας - για το οποίο επίσης έχουν γίνει αναβαθμίσεις από το αρχικό μοντέλο με τα προβλήματα στις χαμηλές στροφές- είναι θέματα που θα λυθούν με έλεγχο σε κάποιο από τα εξουσιοδοτημένα συνεργεία.

 

 

Πρακτικός ο χώρος στο καπάκι που κρύβει την τάπα του ρεζερβουάρ. Υπάρχει άλλος ένας κάτω από τη σέλα

Χαρακτηριστικό σημείο της σχεδίασής του αποτελούν τα δυο τελικά των εξατμίσεων στην ουρά με το μικρού μεγέθους φανάρι led