Aprilia RSV Mille R Factory (2004 - 2009)

Από το

Μαύρο Σκύλο

20/8/2010

Κατάφερε στο πέρασμά της όχι μόνο να εισβάλλει στην κυριαρχία των Ιαπώνων στα superbike, αλλά και να γίνει αγαπητή στον κόσμο. Δεν έχει υπερεπιδόσεις και υπερβολικό γκάζι, αλλά είναι ένα απόλυτα ισορροπημένο σύνολο με εξωτικά περιφερειακά που τα καταφέρνει περίφημα παντού
[blockquote]Ναι...
Γιατί είναι ένα ολοκληρωμένο superbike
Όχι...
Γιατί είναι από τα πιο βαριά superbikes...
Γιατί...
Ο συνδυασμός του συγκεκριμένου πλαισίου και του συγκεκριμένου κινητήρα, είναι πραγματικά ένα "ποίημα" για τον δρόμο και την πίστα
Tι πρέπει να προσέξετε
Αυτό ο δικύλινδρος έχει αποδειχθεί “τέρας" αξιοπιστίας, οπότε δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος τομέας που "πονάει" μηχανολογικά. Βεβαιωθείτε ότι η συντήρηση έχει τηρηθεί, όπως προτείνει η Aprilia, και ψάξτε για τυχόν σημάδια που θα μαρτυρούν σκληρή χρήση σε πίστα ή και πτώση (όπως για παράδειγμα ισιωμένο υποπλαίσιο κ.λπ.)[/blockquote]
Έκανε τα πρώτα της βήματα στα τέλη της δεκαετίας του ‘90, όταν οι Γιαπωνέζοι μάχονταν σώμα με σώμα με τα τετρακύλινδρα 1000 και 900 της εποχής και έδειξε αμέσως άκρως ανταγωνιστική. Το ίδιο ακριβώς συνέχισε να κάνει και στη συνέχεια της καριέρας της, που μετά το 2004 ανανεώθηκε, έχοντας αυτή τη φορά απέναντί της τους ίδιους, αλλά πολύ πιο ισχυρούς τετρακύλινδρους κινητήρες των 1000 κυβικών των Γιαπωνέζων που πλέον είχαν αποκτήσει σχεδόν 150 άλογα στο τροχό. Ο δικύλινδρος κινητήρας της Rotax που έχει στα σπλάχνα του το Mille σίγουρα δεν μπορούσε να έχει τέτοια απόδοση, οπότε οι άνθρωποι της Aprilia συνέχισαν την Ιταλική συνταγή για μια καλή μοτοσυκλέτα. Αυτή δεν ήταν άλλη από την τοποθέτηση ενός πολύ ισχυρού και άκαμπτου αλουμινένιου πλαισίου, αλλά και την προσθήκη αναρτήσεων με την υπογραφή της Ohlins. Τα φρένα είναι της Brembo με δαγκάνες ακτινικά τοποθετημένες τεσσάρων εμβόλων, τα οποία μαζί με το ακριβέστατο πιρούνι συνέθεταν ένα καλορυθμισμένο μπροστινό σύστημα που σε προδιέθετε ανάλογα για το πώς πρέπει να οδηγήσεις αυτή την μοτοσυκλέτα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι και οι σφυρήλατες ζάντες της ΟΖ, οι οποίες σημαντικά το αναρτώμενο βάρος της μοτοσυκλέτας.
Ανεβαίνοντας στη σέλα της, αίσθηση προκαλεί η ευρυχωρία που διαθέτει, καθώς από τα κλιπ ον είναι αρκετά μακριά, όπως και τα μαρσπιέ. Βέβαια, αίσθηση προκαλούν και τα παραπανίσια κιλά της που ξεπερνούν τα 215, νούμερο στο άνω άκρο της κατηγορίας, το οποίο ευτυχώς στην οδήγηση δεν γίνεται αντιληπτό. Το “ζύγισμά” της είναι πολύ καλό και γενικά η οικειότητα που αποκτάς μαζί της δεν θυμίζει και πολύ ιταλική μοτοσυκλέτα. Δεν υπάρχουν καθόλου μηχανικοί θόρυβοι και τα πάντα έχουν μια ποιοτική πινελιά που ξεφεύγει αρκετά από την μαζικότητα των γιαπωνέζικων superbike. Εξίσου ξεχωριστή και όμορφη, ακόμα και σήμερα, είναι η εμφάνισή της, με χαρακτηριστικό στοιχείο το μακρόστενο ρεζερβουάρ και την σχετικά φαρδιά σιλουέτα της, παρά τον στενό δικύλινδρο κινητήρα της. Οδηγώντας την και συγκρίνοντας με τα σημερινά δεδομένα, σίγουρα αυτό που δεν σε εκπλήσσει είναι το γκάζι του κινητήρα της. Δεν διαθέτει την ευστροφία και τη δύναμη των σύγχρονων δικύλινδρων (βλέπε Ducati 1198) και στις υψηλές στροφές υστερεί σημαντικά. Αυτό βέβαια δεν την εμποδίζει να σημειώνει αρκετά καλές επιδόσεις, κάτι που οφείλεται στις σωστά κλιμακωμένες σχέσεις του κιβωτίου ταχυτήτων που εκμεταλλεύονται πλήρως την ισχύ του κινητήρα της. Δεν είναι όπλο και ταχεία υπερυψηλών επιδόσεων, αλλά εύκολα το νούμερο 260 θα εμφανιστεί στην ψηφιακή οθόνη των πληρέστατων οργάνων του, και χωρίς πρόβλημα μπορεί να διατηρεί σταθερά ταχύτητες κοντά στα 240 χιλιόμετρα. Σε αυτά τα απαγορευτικά νούμερα ταχυτήτων, το πολύ ισχυρό πλαίσιο και οι ποιοτικές αναρτήσεις κάνουν εξαιρετική δουλειά, προσφέροντας όχι μόνο  ασφάλεια και σταθερότητα, αλλά και πολύ καλή κατευθυντικότητα. Εκτός εθνικής και σε γρήγορες ανοιχτές στροφές το Mille μπορεί και δείχνει τα ακονισμένα δόντια του ακόμα καλύτερα, αφού η ακρίβεια που προσφέρουν οι αναρτήσεις του επιτρέπουν να στρίβει καταπληκτικά, ενώ η ροπή και η δύναμη στις μεσαίες στροφές που έχει ο δικύλινδρος κινητήρας του επιτρέπει δυνατές και απολαυστικές εξόδους από κάθε στροφή.
Όμως όλα αυτά τα απολαμβάνεις καλύτερα μέσα στην πίστα, αφού ουσιαστικά η μοτοσυκλέτα εκεί έχει εξελιχθεί και μπορείς να κινηθείς πραγματικά γρήγορα χάρη στο πολύ καλό “πακέτο” αναρτήσεων και πλαισίου, ενώ στους καλούς χρόνους στην πίστα που μπορεί να πετύχει βοηθάει και ο αδύναμος μεν αλλά πολύ γραμμικός κινητήρας του που σου επιτρέπει να κρατάς σχεδόν παντού το γκάζι ανοιχτό. Μην ξεχνάτε ότι το 2007 κατάφερε και βγήκε πρώτη στο Master bike κόντρα σε όλα τα γιαπωνέζικα και ευρωπαϊκά της εποχής εκείνης.
Σήμερα δεν είναι και πολύ εύκολο να βρεις μεταχειρισμένη μια Aprilia Mille Factory, καθώς οι περισσότεροι ιδιοκτήτες τους δύσκολα την αλλάζουν παρά την έλευση του νέου RSV4. Για αυτό το λόγο κρατά και υψηλή μεταπωλητική αξία που σχεδόν αγγίζει τα 7.500 ευρώ. Είναι μια μοτοσυκλέτα που μπορείς να ταξιδέψεις σχετικά άνετα, να ευχαριστηθείς χωρίς ουρλιαχτά και πολλή προσπάθεια για γρήγορη οδήγηση στο δρόμο, ενώ μπορείς ταυτόχρονα με ένα ζευγάρι racing ελαστικά να γράψεις και πολύ καλούς χρόνους σε μια πίστα. Επίσης, είναι και η τελευταία Aprilia που φέρει το λογότυπο Mille στα πλαστικά της…   



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, δικύλινδρος V600, υγρόψυκτος με 2 EEK και τέσσερις βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 97x67,5
Κυβικά (cc): 997,6
Σχέση συμπίεσης: 11,8:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Sagem
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2 σε 1


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια / 2,687


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο, δύο δοκών
Γωνία κάστερ (o): 25
Ίχνος (mm): 101,7
Μεταξόνιο (mm): 1418
Ύψος σέλας (mm): 810
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 185
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο Ohlins
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς, προφόρτιση
Πίσω: Μονόμπρατσο ψαλίδι, ένα αμορτισέρ Ohlins με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς και συμπίεσης


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320 χιλιοστών, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 255mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50x17''
Πίσω
Ελαστικό: 190/55-17
Ζάντα: 6 x17''


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Tαχύμετρο και στροφόμετρο με αναλογικές ενδείξεις, δύο μερικοί και ένας ολικός χιλιομετρητής, ενδείξεις για ποσότητα καύσιμου, θερμοκρασία περιβάλλοντος / ψυκτικού, ρολόι, ενδεικτικές λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού / ψεκασμό / ρεζέρβα / ανοιχτό σταντ / προειδοποίηση service


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 143/10.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 9,8 / 7.250


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 124,5 / 9.700
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 9,9 / 7.600


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 7,4

Yamaha T-Max (2008 - 2011)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

2/8/2015

Ειδική περίπτωση

To μεγάλο σκούτερ της Yamaha, το XP500 T-Max, αποτελεί ένα ιδιαίτερο και μοναδικό μοντέλο που ξεχωρίζει από όλα τα maxi - scooter, ανεξαρτήτως κατασκευαστή, κυρίως χάρη στην οδική του συμπεριφορά ακόμη και στην πρώτη έκδοσή του, το 2001

Την αρχική συνταγή, εκείνη που συνδύασε δομικά χαρακτηριστικά που ακολουθούνται στην κατασκευή των μοτοσυκλετών με την ευκολία χειρισμού που προσφέρει η μετάδοση συνεχώς μεταβαλλόμενης σχέσης των σκούτερ, η Yamaha δεν την άλλαξε σε όλη την πορεία της εξέλιξης του T-Max. Τo 2008 ήταν μια χρονιά όπου η Yamaha το άλλαξε σημαντικά. Οι αλλαγές δεν ήταν μόνο αυτές που χαρακτήρισαν την νέα εμφάνιση, αλλά πολύ πιο σημαντικές κρυμμένες κάτω από τα πλαστικά του. Ήταν η ώρα να χρησιμοποιηθεί το αλουμίνιο γα την κατασκευή του πλαισίου, κάτι που εκτός από εκσυγχρονισμό έφερε παράλληλα και μείωση του βάρους του κατά πέντε κιλά.Ο κινητήρας με την ιδιαίτερη σχεδίαση παρέμεινε όμοιος με του προηγούμενου μοντέλου με διαφορετική χαρτογράφηση στον ψεκασμό της Mikuni και μεγαλύτερο καταλύτη για την κάλυψη των απαιτήσεων των προδιαγραφών Euro3. Η σχεδίαση που έχει επιλέξει η Yamaha, από το 2001, έχει ιδιαιτερότητες και κυριότερες από αυτές είναι η κλίση των κυλίνδρων και το αντικραδασμικό του σύστημα. Οι δυο κύλινδροί του είναι ουσιαστικά παράλληλοι με το έδαφος και όλο το συγκρότημα του κινητήρα είναι τοποθετημένο πολύ πιο μπροστά από ότι συνηθίζεται στα σκούτερ. O κινητήρας “κρέμεται” από το αλουμινένιο πλαίσιο, βιδωμένος σταθερά σε αυτό. Στο εσωτερικό του υπάρχει και μια τρίτη μπιέλα με ένα έμβολο στο άκρο της και παλινδρομεί με αντίθετη φορά από τα έμβολα των δυο κανονικών κυλίνδρων, που παράγουν την ισχύ, αποσβένοντας τους κραδασμούς και αυτό πέρα από την άνεση που προσφέρει στον αναβάτη του επέτρεψε και την άκαμπτη στήριξή του στο πλαίσιο. Για την ανάρτηση του πίσω τροχού υπάρχει ψαλίδι όπου στην αριστερή του πλευρά κουβαλάει την τελική μετάδοση που γίνεται με αλυσίδες σε μπάνιο λαδιού. Ένα βαρύ μεν, αλλά ήσυχο και με πολύ αραιά διαστήματα συντήρησης σύστημα, το οποίο άλλαξε στο νέο μοντέλο του 2012. Ένα αμορτισέρ, οριζόντια τοποθετημένο κάτω από τον κινητήρα, τον αναρτά.Άλλη σημαντική αλλαγή που δέχθηκε το μοντέλο του 2008 έχει να κάνει με το μπροστινό μέρος όπου η Yamaha τοποθέτησε πιρούνι με μεγαλύτερης διαμέτρου καλάμι, αλλά και ζάντα με διάμετρο 15 ιντσών στη θέση των 14 που είχε μέχρι τότε. Εκτός από τη βελτίωση της ήδη ξεχωριστής οδικής συμπεριφοράς, η Yamaha στο μοντέλο του 2008 ασχολήθηκε επίσης με τη βελτίωση της πρακτικότητας, αλλά και τον εκσυγχρονισμό της εμφάνισης του κορυφαίου της σκούτερ. To πίσω μέρος με την αιχμηρή σχεδίαση της ουράς και με το τελικό της εξάτμισης με την έντονη κλίση προς τα πάνω δημιουργούν μια εικόνα sport μοτοσυκλέτας. Παράλληλα, προστέθηκαν αποθηκευτικοί χώροι στο μπροστινό μέρος της ποδιάς, ο χώρος κάτω από τη σέλα μεγάλωσε, τα νέα όργανα προσφέρουν περισσότερες ενδείξεις, αυξήθηκε η προστασία από την μεγαλύτερη ζελατίνα και το ρεζερβουάρ απέκτησε ένα λίτρο μεγαλύτερη χωρητικότητα.Η πολύ υψηλή ποιότητα κατασκευής και συναρμολόγησης και η “Made in Japan” ταυτότητά του συνέχισε να το χαρακτηρίζει, όπως και στα προηγούμενα μοντέλα άλλωστε. Αυτά μεταφράζονται βέβαια και στην τιμή του που κινείται πάντα σε υψηλά επίπεδα. Συγχρόνως όμως έχει αποδείξει ότι η ποιότητα της κατασκευής του αντέχει στον χρόνο και δεν βασανίζει τον ιδιοκτήτη του με προβλήματα μικρά ή μεγάλα. Τo ύψος της σέλας του βρίσκεται χαμηλότερα από ότι τα προηγούμενα και παρά το μεγάλο μήκος και το σημαντικό βάρος του τα καταφέρνει καλά και σε συνθήκες βαριάς κυκλοφορίας.Στο πεδίο όμως που δεν έχει αντίπαλο από τον κόσμο των σκούτερ είναι αυτό των υψηλότερων ταχυτήτων και των ανοικτών δρόμων. Δεν έχει τον ισχυρότερο κινητήρα από όλα, αλλά η σταθερότητά του και η πλήρης έλλειψη από ελαστικότητες προσφέρουν εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Μεταφέρει με άνεση συνεπιβάτη και οι επιδόσεις του είναι αρκετές ακόμη και για τουριστική χρήση, με την εύκολη λειτουργία και την άνεση να συνδυάζονται με την κορυφαία συμπεριφορά από τα σκούτερ μεγάλου μεγέθους.

Κάτω από τα πλαστικά υπάρχουν τα ειδικά γονίδια του T-Max. Αλουμινένιο πλαίσιο και αφαιρούμενο υποπλαίσιο, κινητήρας με οριζόντιους κυλίνδρους, ψαλίδι και ανάρτηση με ένα αμορτισέρ. Το πιρούνι έχει δυο κανονικές πλάκες, όπως οι κανονικές μοτοσυκλέτες

 

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, δικύλινδρος σε σειρά, υγρόψυκτος με 2EEK/4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 66 x 73

Κυβικά (cc): 499                

Σχέση συμπίεσης: 11:1               

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός                             

Σύστημα εκκίνησης:     Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 1

 

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:      Υγρός, πολύδισκος, φυγοκεντρικός

Σχέσεις ταχυτήτων: Συνεχώς μεταβαλλόμενη

Τελική μετάδοση:     Αλυσίδες σε μπάνιο λαδιού

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Αλουμινένιο με αφαιρούμενο αλουμινένιο υποπλαίσιο

Γωνία κάστερ (o): 25 

Ίχνος (mm):            92

Μεταξόνιο (mm):  1.580

Ύψος σέλας (mm):  800

Βάρος κατασκευαστή κενή / γεμάτη (kg):            203/214,25 (+4 το ABS)

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l):15           

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι

Διάμετρος (mm):  43

Διαδρομή (mm):  120                

Ρυθμίσεις:

Πίσω:  Ένα αμορτισέρ οριζόντια τοποθετημένο

Διαδρομή (mm):  116

Ρυθμίσεις:   Προφόρτιση ελατηρίου

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δύο δίσκοι 267mm, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα (προαιρετικό ABS)

Πίσω:  Δίσκος 267mm δαγκάνα με ένα έμβολο, φρένο στάθμευσης (προαιρετικό ABS)

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            120/70 -15

Ζάντα:             Χυτή αλουμινένια 3,50 x 15

Πίσω

Ελαστικό:            160/60 -15

Ζάντα:             Χυτή αλουμινένια 5,0 x 15

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό ταχύμετρο, θερμοκρασία ψυκτικού  και δείκτης καυσίμου. Οθόνη πολλαπλών ενδείξεων με ολικό και δυο μερικούς χιλιομετρητές,  ρολόι, στροφόμετρο, απόσταση που μπορεί να διανύσει με τη ρεζέρβα, ένδειξη για αλλαγή ιμάντα και λαδιού στον κινητήρα, δυο θήκες στην ποδιά, χώρος κάτω από τη σέλα, φρένο στάθμευσης, πλαϊνό και κεντρικό σταντ, immobilizer

Πολλές είναι οι ενδείξεις των οργάνων, ενώ τη νύχτα ο φωτισμός τους έχει κόκκινο χρώμα

 

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 43,5/7.500

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):   4,7/6.500

 

 

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ): 35,9

Απαλός στη λειτουργία του ο δικύλινδρος κινητήρας και με ελάχιστους κραδασμούς. Αντίστοιχα και η μετάδοσή του χαρακτηρίζεται από ομαλότητα, άμεση εμπλοκή και επιτάχυνση και ελάχιστα κενά και τζόγους. Η απόδοση του κινητήρα είναι πλούσια από τις χαμηλές στροφές του ενώ σε ταχύτητες αυτοκινητόδρομου οι προσπεράσεις είναι παιχνιδάκι. Η τελική του ταχύτητα ξεπερνά τα 160 χιλιόμετρα, ενώ και ο ήχος του έχει μοτοσυκλετιστικά γονίδια.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,2

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            288

 

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, σε €)

 

Έμβολο πλήρες: 136

Μπιέλα:   156

Τελικό εξάτμισης: 763

Εμπρός φτερό:  107,5 

Εμπρός ζάντα:  412

Μανέτα φρένου:    30

Σέλα:  452

Πλαίσιο:  1.045

Υποπλαίσιο: 769

 

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Φεβρουάριο του 2012

 

H σέλα στο μοντέλο του 2008 ανοίγει από το εμπρός μέρος της διευκολύνοντας την πρόσβαση στον χώρο από κάτω της. Είναι φωτιζόμενος και χωράει full face κράνος. H τάπα του ρεζερβουάρ βρίσκεται στην ποδιά

 

Είναι κοινοτυπία, αλλά και αλήθεια συγχρόνως ότι η εικόνα του μπροστινού δείχνει ότι ανήκει σε μοτοσυκλέτα. Τα φρένα του δεν έχουν συνδυασμένη λειτουργία