Τα αυτοκόλλητα του Kawasaki GPz 900 R του Top Gun: Τι συμβολίζει το κάθε ένα

Η ιστορία πίσω από τις εικόνες
Top Gun
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

28/12/2022

Κάποιες κινηματογραφικές ταινίες και κάποια οχήματα που εμφανίζονται σε αυτές έχουν καταφέρει να γράψουν κοινή ιστορία. Η μαύρη-κόκκινη Kawasaki GPz 900 R που καβαλούσε ο Maverick στο Top Gun είναι σίγουρα μια από αυτές και έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μιας ολόκληρης γενιάς μοτοσυκλετιστών και όχι μόνο.

Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να μην είχε πάνω της κανόνια, αλεξίσφαιρα τζάμια, ούτε πετούσε λάδια στο δρόμο όπως η Aston Martin του James Bold και φυσικά δεν είχε στροβιλοκινητήρα όπως το Batmobil, όμως είχε πάνω τις μια σειρά από αυτοκόλλητα που την έκαναν να ξεχωρίζει από κάθε άλλη “κοινή” GPz 900 R που κυκλοφορούσε στους δρόμους.

Top Gun 1

Όλοι έχουμε δει αυτά τα αυτοκόλλητα, όμως λίγοι ξέρουμε τι ακριβώς συμβολίζουν, οπότε ιδού η ευκαιρία να μάθουμε κι εμείς που δεν ξέρουμε τι ακριβώς σημαίνει το κάθε ένα από αυτά:

 

United States Navy Fighter Weapon School

Air Force

Το αυτοκόλλητο αυτό είναι της ειδικής πολεμικής σχολής που ιδρύθηκε από τον αμερικάνικο στρατό μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ και στόχο είχε την εκπαίδευση των καλύτερων πιλότων σε αερομαχίες. Οι αερομαχίες ήταν το βασικό πεδίο δράσης των πιλότων στον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως μετά την χρήση υπερηχητικών αεροπλάνων Jet και πυραύλων, ο αμερικάνικος στρατός πίστεψε πως η δυνατότητα να πλήξεις στόχους από μεγάλες αποστάσεις επαρκούσε για την ασφάλεια της χώρας, αλλά και την νίκη στο πεδίο της μάχης. Μόνο που ο Ψυχρός Πόλεμος και ο πόλεμος στο Βιετνάμ που ακολούθησαν, απέδειξαν πως αυτό το στρατιωτικό δόγμα δεν επαρκούσε. Με τους Ρώσους να έχουν πυρηνικά δεν ήταν δυνατόν να εκτοξεύουν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς  προς τη Ρωσία κάθε φορά που τα Σοβιετικά αεροσκάφη έμπαιναν στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ, διότι αυτό θα οδηγούσε στον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Χρειάζονταν λοιπόν μια ομάδα πιλότων και αεροσκαφών με δυνατότητες στις αερομαχίες, ώστε να απαντούν συμμετρικά στα Σοβιετικά αεροπλάνα και να δώσουν χρόνο στις πολιτικές ηγεσίες των δύο χωρών για διαπραγματεύσεις. Έτσι ιδρύθηκε η USNFWS με επίλεκτους πιλότους και για αυτούς σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε τα επόμενα χρόνια το ελαφρύ και ευέλικτο F-16. Το γεγονός πως απεικονίζει ένα “λοκαρισμένο” Mig 21 τα λέει όλα. Μάλιστα, όταν κυκλοφόρησε η ταινία Top Gun το 1986, εκατοντάδες πιλότοι έκαναν αίτηση για να μπουν στη σχολή και ο διοικητής της σχολής επέβαλε πρόστιμο 5 δολάρια σε όποιον έλεγε ατάκες του Maverick!

 

114th Fighter Squadron (VF-114) / Leo (VF-213)

VF-114

Η 114 μοίρα μάχης του αμερικάνικου πολεμικού ναυτικού είχε πολεμήσει στο Βιετνάμ και είχε ως βάση το αεροπλανοφόρο Enterprise. Το μπλε αυτοκόλλητο με το λιοντάρι (LEO) είναι της μοίρας 213 που επίσης είχε λάβει μέρος στον πόλεμο του Βιετνάμ και είχε το παρατσούκλι Black Lions.

 

VFA-1 “Firebirds” και VF-51

VFA-1

Ο κόκκινος αετός της VFA-1 είναι της αερομεταφερόμενης ομάδας… “προσκόπων” που έχουν το παρατσούκλι Firebird και όπως ο Μπλε Αετός της VF-51 (Fighting Fifty One) εδρεύει στην ναυτική βάση Miramar.

 

NO WIMPS

No-1

Το αυτοκόλλητο αυτό συμβολίζει ουσιαστικά τους αδίστακτους, υπό την έννοια πως δεν διστάζεις εμπρός στον εχθρό. Επίσης συμβολίζει και την φράση “murder committee” της ταινίας, δηλαδή πως οι πιλότοι του Top Gun είναι “Επιτροπή Δολοφόνων”

 

No Bull Shits

No-2

Εδώ δεν χρειάζεται να πούμε τι ακριβώς συμβολίζει το αυτοκόλλητο που δείχνει μια αγελάδα που κάνει την ανάγκη της…

 

No Turkey

No-2

Το αυτοκόλλητο με τη γαλοπούλα είναι σίγουρα το αγαπημένο των πιλότων της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Όχι φυσικά γιατί δεν τους αρέσουν οι γαλοπούλες, αλλά διότι η λέξη “Γαλοπούλα” και η λέξη “Τουρκία/Τουρκικό” ακούγονται ακριβώς το ίδιο στα Αγγλικά και οι Αμερικάνοι το χρησιμοποιούν για να χαρακτηρίσουν τους αργόσχολους, τους βραδυκίνητους και γενικά τους “αργόστροφους” χαρακτήρες.

 

No 55 Speed Limit

No-3

Ούτε εδώ χρειάζονται ιδιαίτερες εξηγήσεις, πέραν του γεγονότος πως το όριο των 55 μιλίων την ώρα στους αμερικάνικους αυτοκινητόδρομους επιβλήθηκε για την μείωση της κατανάλωσης καυσίμων μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1972.

 

    

Ο V4 κινητήρας της Harley Davidson

Η Porsche και οι αμερικάνοι
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

25/1/2018

Σήμερα μπορεί κάποιος εύκολα να ισχυριστεί ότι η Harley Davidson είναι ένα από τα πρώτα ονόματα ανάμεσα στους premium κατασκευαστές μοτοσυκλετών χάρη στην αυστηρή τήρηση της παράδοσης που ακολούθησε στο σχεδιασμό των V2 αερόψυκτων κινητήρων της. Όμως γυρίζοντας πίσω στο χρόνο, θα δούμε ότι η αμερικάνικη εταιρεία είχε προσπαθήσει να απαντήσει στην τεχνολογική επίθεση των ιαπωνικών εργοστασίων με το πρόγραμμα NOVA. Ίσως είναι γνωστό ότι ο V2 υγρόψυκτος κινητήρας των V-ROD είναι σχεδιασμένος σε συνεργασία με την Porsche.

Εκείνο που δεν είναι γνωστό σε πολλούς, είναι ότι η συνεργασία των δύο εταιρειών για τον σχεδιασμό ενός κινητήρα είχε ξεκινήσει με το πρόγραμμα NOVA στα μέσα της δεκατίας του ’70. Η Honda και η Kawasaki είχαν κάνει τεράστια επιτυχία με τα τετρακύλινδρα εν σειρά CB 750 και Z900 και ήταν προφανές ότι η τεχνολογία των μοτοσυκλετών άλλαξε κεφάλαιο. Οι αμερικάνοι και οι ευρωπαίοι κατασκευαστές βρίσκονταν ακόμα στα μεταπολεμικά χρόνια σε επίπεδο τεχνολογίας κινητήρων παραγωγής. Ταυτόχρονα όμως δεν είχαν και τα απαιτούμενα χρήματα να σχεδιάσουν νέους κινητήρες. Η Harley Davidson βρισκόταν υπό την προστασία του ομίλου AMF και κατάφερε να βρει 15 εκατομμύρια δολάρια για τον σχεδιασμό ενός κινητήρα που θα τον χρησιμοποιούσαν για να δημιουργήσουν μια σειρά σύγχρονων εμφανισιακά μοντέλων, εντελώς διαφορετικών από τα παραδοσιακά αμερικάνικα cruiser.

Η Porsche ανέλαβε τον σχεδιασμό και την εξέλιξή του, το 1976 και το 1981 παρουσιάστηκαν δύο πρωτότυπες μοτοσυκλέτες με V4 κινητήρα, ενσωματωμένο κιβώτιο ταχυτήτων και επικεφαλείς εκκεντροφόρους που έπαιρναν κίνηση με αλυσίδα και τελική μετάδοση με άξονα. Μάλιστα το ρεζερβουάρ ήταν κάτω από την σέλα, κάτι που είχε η Honda GL 1000 Gold Wing και είδαμε και στα Yamaha Virago 535 μερικά χρόνια αργότερα. Θυμίζουμε ότι ένα χρόνο μετά, η Honda παρουσίασε τον δικό της V4 παραγωγής, ξεκινώντας την σειρά μοντέλων VF 750, η οποία συνεχίζεται έως σήμερα με τα VFR. Η πρόθεση της Harley Davidson ήταν να έχει δύο εκδόσεις κυβισμού, στα 800 και 1000 κυβικά, με τον μεγάλο κινητήρα να αποδίδει 135 ίππους, ξεπερνώντας σε ιπποδύναμη κάθε άλλη μοτοσυκλέτα της εποχής της.

Όμως όλα αυτά τα μεγαλεπήβολα σχέδια σταμάτησαν μέσα σε λίγους μήνες, καθώς η κρίση στη βιομηχανική παραγωγή των ΗΠΑ που είχε ξεκινήσει από το 1979 προκάλεσε την κατάρρευση του ομίλου AMF και οι dealer της Harley Davidson θεώρησαν πως δεν θα μπορούσαν να πουλήσουν τέτοιου είδους μοτοσυκλέτες στο παραδοσιακό κοινό των πελατών τους. Με την μητρική εταιρεία να μην έχει χρήματα και με τους αντιπροσώπους να γυρίζουν την πλάτη στην σύγχρονη εποχή, ο V4 κινητήρας πήγε κατευθείαν στο μουσείο της Harley Davidson. Το μόνο που έμεινε από τα δύο πρωτότυπα ήταν κάποια αισθητικά σχεδιαστικά στοιχεία που είδαμε αργότερα στα V2 αερόψυκτα μοντέλα της αμερικάνικης εταιρείας.

Οι συγκυρίες και η έλλειψη επιθυμίας για ρίσκο από τους αντιπροσώπους, έκοψαν ένα από τα εξελικτικά κλαδιά της Harley Davidson...